ปฐมเหตุสู่การเดินตามรอยธรรมกายโดยพระครูภาวนามงคล

ปฐมเหตุสู่การเดินตามรอยธรรมกาย

โดยพระครูภาวนามงคล

คำว่า  “ธรรมกาย” นั้น อาจกล่าวได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ตั้งแต่ข้าพเจ้าจำความได้  ก็ได้ยินคำ ๆ นี้มาโดยตลอด  หรืออาจจะเรียกได้ว่าเป็นมรดกตกทอดและภารกิจหน้าที่แห่งการค้นหา  มานับตั้งแต่ “พ่อ”  หรือ “หลวงพ่อใส”   ของข้าพเจ้าเลยก็ว่าได้  ที่เป็นเช่นนี้นั้น   คงเริ่มจากความทุกข์  “ความทุกข์”  เป็นชนวนชิ้นสำคัญ  ที่ทำให้พ่อ  หรือหลวงพ่อใส  พ่อแท้ ๆ ของข้าพเจ้าได้ค้นหาทางออก  ในชีวิต



มัจจุราชได้พรากชีวิตโยมแม่  ไปตั้งแต่ข้าพเจ้ายังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ  เมื่อคู่ชีวิตที่ร่วมสุขร่วมทุกข์กันมา  จนกระทั่งมีบุตรถึง ๓  คน (ข้าพเจ้าเป็นคนสุดท้อง) ได้พรากจากไปอย่างไม่คาดหมาย  เป็นเหตุนำความทุกข์เศร้าโศกเสียใจมาสู่พ่อของข้าพเจ้าเป็นอย่างมาก จึงได้หาที่พึ่งทางใจ  ญาติ ๆ ทั้งหลายก็เห็นดีด้วยที่ท่านจะบวช  หลังจากที่บวชแล้ว  ท่านก็มุ่งมั่นในการตามหาครูบาอาจารย์ ที่สามารถชี้แนะแนวทางปฏิบัติในการปลดเปลื้องความทุกข์ออกจากใจของท่านให้ได้  จึงได้เดินธุดงค์ไปในที่ต่าง ๆ  ที่ไหนเล่าถือกันว่ามีอาจารย์ดี  ท่านก็บุกป่าฝ่าดงไปหา



ข้าพเจ้าเองตอนนั้น  อายุได้ประมาณ  ๔-๕  ขวบ  ก็ได้รอนแรมตามท่านไปด้วย  การที่ท่านได้รอนแรมธุดงค์เช่นนั้น   ทำให้มีโอกาสได้คุยสนทนาธรรมกับ พระธุดงค์  และได้รู้เรื่องธรรมกายและวิธีปฏิบัติของหลวงพ่อวัดปากน้ำจึงเป็นเหตุจูงใจให้ท่านคิดหาทางมาสู่วัดปากน้ำให้ได้  อาจกล่าวได้ว่านับตั้งแต่ครั้งนั้น  ท่านก็เดินตามรอยตามหาธรรมกายมาโดยตลอด  แต่กว่าจะไปถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำได้นั้น  ก็เสียเวลาวกวนไปหลายที่  ใช้เวลาเป็นแรมปี  จนกระทั่งได้เจอหลวงพ่อโหน่ง  วัดคลองมะดัน  ซึ่งเป็นพระนักปฏิบัติ  ที่ชาวอำเภอสองพี่น้องเคารพนับถือกันมากสามารถล่วงรู้ดินฟ้า อากาศได้ ใครเป็นทุกข์อะไร  ก็จะมาขอให้หลวงพ่อโหน่งท่านเป็นที่พึ่ง  หลวงพ่อโหน่งก็ได้เล่าเรื่องธรรมกายของวัดปากน้ำให้หลวงพ่อใสฟัง  และบอกรายละเอียดของการเดินทางมาที่วัดปากน้ำ  ข้าพเจ้าเองได้อาศัยอยู่กับหลวงพ่อใสที่วัดมาตลอดตั้งแต่เด็ก  เมื่ออยู่วัดพระท่านคุยอะไร ข้าพเจ้าก็ได้ฟังเรื่องนั้น  เรื่องทาน  ศีล  ภาวนา  ได้รู้หมด  และก็จะมีพระธุดงค์  ท่านเดินทางแวะเวียน  ผ่านมาพักค้างที่วัดของหลวงพ่อใสอยู่เป็นประจำท่านรู้เห็นอะไร  ก็จะนำมาสนทนาธรรม  เล่าสู่กันฟัง  และพระท่านก็จะทราบถึงเรื่องธรรมกายเป็นอย่างดี  จะมีการพูดคุยซักถามเกี่ยวกับเรื่องของธรรมกายกันอยู่บ่อย ๆ  ข้าพเจ้าอยู่กับพระอยู่ใกล้พระ  พระท่านพูดเรื่องอะไร  ก็ซึมซับเอาเรื่องราวเหล่านั้นมาไว้ในใจด้วย  แม้รู้ไม่มากแต่ก็ได้ศึกษาเรื่อยมา  ตราบกระทั่งได้ติดสอยห้อยตามหลวงพ่อใสมาที่วัดปากน้ำ จึงมีโอกาสได้ปฏิบัติด้วย  เพราะตอนอยู่กับหลวงพ่อใสที่วัดปากน้ำนั้น  ก็จะมีทั้งพระและญาติโยม  มาเรียนกัมมัฏฐานกับหลวงพ่อวัดปากน้ำกันเป็นจำนวนมาก  เมื่อพระและญาติโยมมาขึ้นกัมมัฏฐาน  ในวันพฤหัส  เขาขึ้นข้าพเจ้าก็ขึ้นด้วย  เขานั่งเราก็นั่ง  เขาถวายทานเราก็ถวายทาน  เขารับศีล  เราก็รับศีล  ทำกับเขาเรื่อยมา  จนกล่าวได้ว่า เรื่องธรรมกายนี้ ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติ  ได้นั่งมาตั้งแต่เด็กแล้ว  เห็นดวงตะวันขึ้น และดวงตะวันตกฉันใด  เราเกิดมาก็ได้ยินแต่เรื่องธรรมกายฉันนั้น



หลวงพ่อใสท่านได้พาข้าพเจ้าไปบวชเป็นสามเณรที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฏิ์  เอาไปฝากไว้กับพระพิมลธรรม  (ช้อย)  ให้อยู่คณะ  ๑๕  ยุคนั้นนับได้ว่าวัดมหาธาตุเป็นสำนักเรียนอันดับหนึ่ง  ที่มีครูบาอาจารย์สอน และสถานที่ก็มั่นคงถาวร  มีเครื่องสาธารณูปโภคครบครัน  ข้าพเจ้ายังได้ปฏิบัติธรรมกายที่วัดมหาธาตุต่ออีก  เพราะพระพิมลธรรม  (ช้อย)ท่านเห็นว่า  วัดมหาธาตุ ฯ  มีคันถธุระคือ  การเรียนทางด้านปริยัติแล้วน่าจะมีการปฏิบัติด้วย  ท่านจึงได้นิมนต์หลวงพ่อวัดปากน้ำไปสอนการปฏิบัติกัมมัฏฐาน  เหตุที่ท่านนิมนต์หลวงพ่อสดก็เพราะว่า  สมัยนั้นจะหาพระที่ไหนที่สอนกัมมัฏฐานอย่างเป็นหลักฐานมั่นคงนั้นหายากมีแต่วัดปากน้ำเท่านั้นที่มีผู้มาปฏิบัติกันเป็นพันเป็นหมื่น  และเป็นการพิสูจน์แนวทางการปฏิบัติของหลวงพ่อสดไปในตัวด้วย




ข้าพเจ้าจึงได้ศึกษาเรื่องธรรมกายมาตั้งแต่เด็ก  นับตั้งแต่เรียนรู้จากการได้ยินได้ฟัง  ทั้งการปฏิบัติและการศึกษาค้นคว้าทางตำรับตำราต่าง ๆ  ตั้งแต่ตอนเรียนนักธรรม  ก็มีเรื่องของธรรมกายปรากฏในหนังสือ ปฐมสมโพธิ  และทั้งในหนังสือต่าง ๆก็ได้รวบรวมมาเป็น  หลักฐานไว้ดู  พยายามศึกษาค้นคว้า  เรื่อยมา  บางครั้งแม้จะไปนั่งภาวนาในป่าก็มีความคำนึงถึงเรื่องของการค้นหาหลักฐานในเรื่องธรรมกายนี้อยู่ ในใจ  จนกระทั่งหลักฐานบางเล่มก็อัศจรรย์ที่ได้ปรากฏภาพขึ้นมาในสมาธิและเมื่อกลับออกมาจากวิปัสสนาในป่าแล้วก็ได้ให้ศิษย์ไปค้นคว้าหามาตามที่เห็นในสมาธิ  ซึ่งได้หลักฐานที่ตรงกับที่เห็นภายในจิตที่เป็นแก้วใส  ทุกประการ



เพราะมองเห็นว่าในอนาคตสิ่งที่ได้รวบรวมมานี้น่าจะเป็นประโยชน์  เนื่องด้วยการจะพูด  จะกล่าวอะไรนั้น  จำเป็นต้องมีหลักฐานไว้ยืนยันความถูกต้อง  ถึงแม้ข้อมูลในหนังสือเล่มนี้  จะรวบรวมมาได้ไม่มากนักเพราะมีหลักฐานเกี่ยวกับเรื่องธรรมกายมากมายเหลือเกิน  แต่ก็คิดว่าคงสามารถที่จะเป็นหลักฐาน  ยืนยันเพื่อนำไปสู่การค้นคว้าหาความจริงในเรื่องของธรรมกาย   และพอที่ จะเป็นหลักฐาน  ให้คน ยุคหลังได้นำไปใช้เป็นข้อมูลเบื้องต้น  ในการตามรอยค้นคว้าต่อไปได้   เพราะวิชชาธรรมกายนี้  เป็นสิ่งที่ผู้สนใจได้ปฏิบัติเห็นมาและค้นคว้าหาหลักฐานกันมานานแต่หลักฐานต่าง ๆ  ก็กระจัดกระจาย   อยู่ทั่วไป  ถ้ารวมมาไว้เป็นที่เดียว กันเล่มเดียวกัน  มีทั้งหลักฐานตั้งแต่ครั้งบรรพบุรุษของเราท่านบันทึกเอาไว้  ทั้งสลักไว้ในแผ่นหินว่าด้วยเรื่องธรรมกายหลายแห่งหลายประเทศจนปรากฏให้เห็นมาถึงทุกวันนี้



แม้แต่ ในด้านการปฏิบัตินั้น  หลวงพ่อใสซึ่งเป็นพ่อแท้ ๆ    ของข้าพเจ้า  เมื่อท่านปฏิบัติตามหลักวิธีการเพื่อการเข้าถึงพระธรรมกายที่ หลวงพ่อวัดปากน้ำ  ภาษีเจริญ  ท่านได้ค้นพบ  ก็สามารถปลดเปลื้องความทุกข์ ออกจากใจได้สำเร็จ  หลังจากที่เสาะแสวงหาครูบาอาจารย์มาทั่วประเทศ  หลวงพ่อใสยอมรับหลวงพ่อวัดปากน้ำ  เพราะเป็นพระอาจารย์ ที่อบรมธรรมปฏิบัติให้ จนท่านได้ดวงตาเห็นธรรม  ตัดขาดความลังเลสงสัยทั้งปวง  และยึดถือเป็นที่พึ่งที่ระลึกแห่งสุดท้าย   หลวงพ่อวัดปากน้ำส่งไปเผยแพร่ที่ไหน  ท่านไปหมด  ในบั้นปลายหลวง พ่อใสท่านปฏิบัติหน้าที่เป็นเจ้าอาวาสวัดไผ่หูช้าง  จวบจนสิ้นอายุขัย ข้าพเจ้าเองก็มีโอกาสได้ศึกษา   ได้รู้เห็นเรื่องของธรรมกาย  เพราะเดินตามรอยเท้าหลวงพ่อใสท่านมาโดยตลอด  และอาศัยวิชชาธรรมกายนี้แหละ  เป็น ที่พึ่งแก่ตนเอง  และอบรมสั่งสอนสาธุชนเรื่อยมา  ด้วยเห็นว่า ความรู้ในเรื่องของธรรมกาย  ทั้งหลักฐานทางปริยัติ  และหลัก วิธีทางการปฏิบัติ  เพื่อพิสูจน์ให้แจ่มแจ้งยิ่งขึ้นนี้  จะเป็นประโยชน์มหาศาลจึงอยากให้ผู้อื่นได้ยินได้ฟังได้รู้ได้เห็นบ้าง   เหมือนกับเราทานข้าวอิ่มแล้วแต่ คนอื่นยังหิวอยู่  คนอื่นเป็นโรคก็อยากให้หายโรค  และมั่นใจว่าวิชชาธรรมกายนี้   ถ้าท่านใดได้ศึกษา  และปฏิบัติอย่างจริงจังแล้ว ย่อมสามารถแก้หิวและแก้โรคได้



หลักฐานข้อมูลต่าง ๆ  ที่ได้รวบรวมไว้ในหนังสือเล่มนี้  คงสามารถยืนยัน ในสิ่งที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ  ท่านได้ค้นพบว่ามีปรากฏหลักฐานอยู่จริงในพระไตรปิฎก  และท่านได้เคยบอกกับข้าพเจ้าไว้ว่าต่อไปจะต้อง  ได้เป็นอาจารย์สอน  ขอให้สอนอย่างถูกต้อง  ไม่ให้ผิดเพี้ยน  วิชชาธรรมกายนั้นต้องปฏิบัติให้ถูกต้อง  ให้รวมเป็นจุดเดียวกันจึงจะสำเร็จ  และขออุทิศบุญกุศลที่พึงบังเกิดขึ้นจากหนังสือเล่มนี้   บูชาแด่หลวงพ่อวัดปากน้ำ  ภาษีเจริญ   พระมงคลเทพมุนี (สม  จนฺทสโร)   และขอสนองงานของพระพุทธศาสนาตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่




**************************************************************************


ประวัติ
 

พระครูภาวนามงคล
(วิวัฒน์  กตวฑฺโน)



อาตมาเป็นศิษย์เก่าวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์  บรรพชาเป็นสามเณร  ปีพุทธศักราช  ๒๔๘๘  ที่วัดมหาธาตุฯ  โดยมีพระพิมลธรรม (ช้อย  ฐานฑตฺตมหาเถร)  เป็นพระอุปัชฌาย์  บวชในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่ ๒  และได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ วัดปากน้ำ  ภาษีเจริญ  ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์  เป็นพระครูภาวนามงคล (ด้านวิปัสสนาธุระ) ปีพุทธศักราช ๒๕๓๕  ปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาส วัดป่าเจริญธรรมกาย  ต.บัวแดง  อ.ปทุมรัตน์  จ.ร้อยเอ็ด  เป็นพระธรรมทูตฝ่ายบริหาร  ปะจำศูนย์งานพระธรรมทูตจังหวัดร้อยเอ็ด  ปีนี้อายุ ๗๒  ปี  (พ.ศ.๒๕๔๖)




ISBN 9749089049
LC Call # BQ4180 พ46 2546
Author พระครูภาวนามงคล (วิวัฒน์ กตวฑฺฒโน)
Title ตามรอยธรรมกาย / พระครูภาวนามงคล (วิวัฒน์ กตวฑฺฒโน)
Edition พิมพ์ครั้งที่ 1
Imprint กรุงเทพฯ : เอส.พี.ค.เปเปอร์ แอนด์ ฟอร์ม, 2546
Description 449, ผ292 หน้า : ภาพประกอบ
Note บรรณานุกรม: หน้า 437-449
Gift-T-46
Subject ธรรมกาย (สมาธิ)
คณะสงฆ์สายธรรมกาย
วิปัสสนา
พุทธศาสนา--รวมเรื่อง

[ลูกแก้ว]

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ