ชีวิต...ในทะเลกว้าง

รูปนี้ผมเคยใช้ไปแล้วแต่เรื่องนี้ต้องใช้อีกก็เอารูปมาเล่าเรื่องแล้วกันนะครับพี่น้อง อิอิ

สำหรับ คนรักทะเล การออกไป สูดลมหายใจ ลึกๆ ในทะเลแสนกว้าง

ช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้

( วันนี้ไปส่งงานแอบโดดไปรออาจารย์ด้วยการไปเยือนชายหาดบางแสนมา อิอิ แสบจริงๆเรา)

ไปนั่งเรือมาเลยคิดเพลินๆว่า

ถ้าได้ออกทะเลด้วยเรือเพียงลำพัง มีเพียงทะเล กว้างใหญ่ กับ คลื่นลม...แล้วก็ หัวใจ เล็กๆขนาด เท่า กำมือ ของผู้เป็นเจ้าของ กับ กำลังของใจ ....เติมไว้ให้เต็ม พา เรือใบ ออกไปโลดแล่น ....เหมือนกำลังท่องทะเลชีวิตไป ลำพัง ....

แต่ความลำพัง นั้นไม่ใช่ความโดดเดี่ยวเรามีความรัก มีศรัทธา มีความเข้มแข็ง

พกพาไป ...ไปด้วยกัน ...มาด้วยกัน

หน้าที่ของคน บังคับเรือ เราคิดอย่างอื่นไม่ได้ ครับ ไม่มีเวลาอย่างนั้น ....นอกเสียจาก

พา เรือ กลับ ฝั่ง ....

ด้วยหัวใจ ดวงเดิม ที่ ชื่นใจ เบิกบาน

อย่างเข้าใจ ..ในทิศทาง ...

การรู้จักจังหวะของคลื่นและทิศทางของลม ...

ดื่มด่ำ กับ สีสวยใส กับความยิ่งใหญ่ของแผ่นฟ้า และ ท้องทะเลกว้าง

เรา หนึ่งมนุษย์ เจ้าของหัวใจเล็กๆ ดวงนี้ แค่เพียง ...สิ่งมีชีวิต ...เล็กๆ

อืม....แต่ การทำงานของ จิต ...ในหนึ่งดวงใจนี้ ต่างหากครับ

ยิ่งใหญ่ได้ เท่าที่หัวใจเราปรารถนา

ผม พักใจ ในวันทำงานนี้ ด้วยการปล่อยใจนิ่งๆครับ

การพักใจ ของ ผม ครั้งนี้ ไม่ได้ในมุ่งหวัง ที่ จะ พบ ความก้าวหน้า

เข้มแข็งของจิตแต่ ผม ต่อสู้ กับ ความรู้สึกร้อนรน ในใจ

หรือ ตัวทุกข์ ด้วย การให้ "ความรู้สึก อ่อนโยน" อย่างหนึ่ง แก่ จิตใจตนเองครับ

"ความอ่อนโยน" เป็น การดูแล จิต อย่างประณีตวิธีหนึ่ง

ผมเชื่ออย่างนั้น และ ในความประณีตนั้น ก็จะเป็น กลไก นำพา ใจตัวเอง ไปรับรู้ ความรู้สึกอื่นๆ ได้อย่างวิเศษ ที่สุด...

ผมนึกถึง "ความเข้มแข็ง และ ความอ่อนโยน" เหมือนจะ ไม่ใช่เรื่องเดียวกัน และต่างกันเสียมากมาย เจ้าความเข้มแข็ง กับ ความอ่อนโยน ....

มี หลายๆ ความรู้สึก ที่ มันช่าง น่าแปลกช่างน่าค้นหาและเรียนรู้

ในความรู้สึกผมเอง เหมือนเรื่องระหว่าง ผู้หญิง กับผู้ชาย ...

ที่ใครๆ ต่างพยายามเสียจริง ให้นิยามที่ต่างกันมากๆ

เพื่อว่า จะได้ สมกับที่เกิดมาเป็นชาย หรือเจ้าความรู้สึก

ที่ พยายาม กำหนด เหมือนเป็น กฎ ระบุลงไป ให้ชัดเจน

ผู้ชายไม่ทำแบบนี้ ผู้หญิงต้องเรียนรู้แบบนั้น....

ทั้งๆที่ หัวใจสองดวงของคนสองเพศ ไม่ได้ต่างกันเลย

เรารับรู้ ความรู้สึกเท่าๆ กัน แต่ สังคม ที่เรากำหนดขึ้นมาเองนั่นแหละ

อนุญาตให้แสดงออกต่างกัน...ตาม ความเชื่อ หรือ วัฒนธรรม ที่ต่างๆออกไป

ความอ่อนโยน หรือ ความเข้มแข็ง มันไม่เกี่ยวกับเรื่องเพศ นี่ครับ ..

(ไม่ใช่ภาษาฝรั่งเศส สักหน่อยๆ อะไรๆ ก็มีเพศ)

แต่ผมจะมุ่งประเด็นมาที่ มนุษย์เพศชาย เพราะรู้สึกว่า

มันมี.."ภาพลวงตา" ของบทบาทความเป็นเพศชายที่สังคมกำหนด

ปิดกั้นอยู่มากๆ

ผู้ชายบางคน ต้องเก็บงำ และถึงกับซ่อนเร้น ความอ่อนโยนไว้ให้ มิดชิด

กลัวจะกลายเป็นความอ่อนแอไปเสียอีก เพราะเอาไป ปนเป กัน

หรือ ไม่ก็ น้ำตาลูกผู้ชาย ถึงมีก็ แค่ ซึมๆ ในดวงตาเศร้า ๆล้ำลึก

ไม่มีวันปล่อยโฮ ออกมา เสียงดังลั่น เหมือน ผมเอง อิอิ

และ หลายๆ คนกลัวว่า เมื่อเรา อ่อนโยน.... กำแพง ที่เรา สร้างไว้โดยรอบ

เพื่อแสดงความแข็งแรงหรือเข้มแข็งนั้นจะพังทลายลง ให้ เจ้า ความอ่อนแอ บุกเข้ามา ...

เวลาผมเห็น ใครสักคน ที่อ่อนโยนเท่าที่ หัวใจจากภายในเค้าเป็น

และรู้สึกได้โดยไม่ต้องอำพรางผม รู้สึกว่า มันเป็น หนึ่งความรู้สึก ที่ประณีต จริงๆ

ผมเอ็นดู ความอ่อนโยน ในมนุษย์ เวลาเห็น ผู้ชายตัวโต เล่นกับเด็ก หรือ

มีสายตาอ่อนโยน มองผู้เฒ่าผู้แก่ มีความเอื้ออาทร กับ สตรีเพศ ....หรือ

เหล่าเพื่อนร่วมทุกข์...ร่วมภพชาติ เห็น สัตว์ทุกๆ ตัวในโลก ไม่ต่างกับ ชีวิตตัวเอง ที่เรียกว่า “มนุษย์” ( แต่ผมไม่ใช่เกย์นะ ก๊ากๆๆๆ)

มนุษย์ เป็นเพียงสัตว์โลกชนิดหนึ่ง ที่ตั้งตนเป็นผู้ประเสริฐกว่า

เพราะ สามารถ มีปัญญาเป็นเครื่องนำทางได้....

เรา จึง เลือกที่จะ เข้มแข็ง หรือ อ่อนโยนได้อย่างรู้ "จังหวะ " ของ ชีวิต ตัวเอง

ความอ่อนโยน ต่อ สิ่งต่างๆ ต่างหากที่จะทำให้เราผ่าน วันคืนยุ่งยากเหนื่อยล้าไปได้...

อย่างไม่หักสะบั้น ไม่ขัด ไม่แข็ง ขืนหากแต่รับรู้ ด้วยสติ อย่างเท่าทัน

....ทันทีที่ระลึก รู้ ปัญญาเกิด มีสติกำกับ

ความอ่อนโยน คือดาบเล่มหนึ่ง.....โกวเล้ง......ว่าไว้เช่นนั้น

สำหรับทุกชีวิตในวัน ที่ ลมพัดฉิวววว

ฟ้าก็แสนจะสวยใสทะเล และ คลื่นลม ก็ ท้าทาย ออกอย่างนั้น

ก็เหมือนการบังคับ เรือ สักลำ ในทะเลกว้าง ที่มีเพียงแผ่นน้ำ และ ท้องฟ้า

เป็นเพื่อน กับ หนึ่งหัวใจ ที่เข้มแข็ง กล้าหาญ รู้แรงคลื่น และ กำลังของลม

นั่นแหล่ะครับ พี่น้อง<

เขียนใน GotoKnow โดย คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)
ใน HAPPY CENTER

คำสำคัญ (Tags): #การดำรงชีวิต#คลื่นทะเล#คลื่นลม#ชีวิต#ฝ่าฟันอุปสรรค

หมายเลขบันทึก: 215280เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 23:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (57)

นาย เอกราช แก้วเขียว

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:41 น. ()

โอ้ จอร์ส นายเยี่ยมมาก ผมก็ชอบทะเลมากครับ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:42 น. ()

เห็นทะเลชอบคิดถึงเรื่อง คนพลัดถิ่น and the sea
อิอิๆๆ
ชอบป่าเขามากกว่า
มาแซวก่อนไปทำงาน

♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:49 น. ()

โหยยย จองไม่ทัน อ่ะ

รัชนี สุวรรณเกษร

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:50 น. ()

KitTyjump

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:52 น. ()

สวยทั้งวิว สวยทั้งคนเม้น อะไรอย่างงี้....เอิ๊กๆๆ

พระปลัด

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 17:59 น. ()

เจริญพร โยมคนพลัดถิ่น

ทะเลทั้งกว้างใหญ่ ดูสวยงามสำหรับคนชอบ

แต่มีอันตรายแฝงอยู่มากด้วย

คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล

เจริญพร

โก๊ะจิจัง แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 18:05 น. ()

พี่ปารี

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 18:39 น. ()

แวะมาทักทาย

คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)