คติที่ ๗ ขุดบ่อหล่อธารา ขุดตื้น ๆ น้ำบ่มี
คติที่ ๗ ขุดบ่อหล่อธารา ขุดตื้น ๆ น้ำบ่มี
ขุดถึงที่น้ำจึงไหล (สำนวนหนึ่ง)
ขุดบ่อหล่อธาราให้อุตสาห์ขุดร่ำไป
ขุดตื้น ๆ น้ำบ่มี ขุดถึงที่น้ำจึงไหล (สำนวนหนึ่ง)
ในการทำความเพียรให้เห็นธรรมกายนั้น ต้องตั้งใจฝึก ต้องบากบั่น ต้องมีมานะอดทน หลวงพ่อท่านเล่าว่า หลวง พ่อเองถึงกับสละชีวิต จึงได้เห็นธรรมกาย เห็นพวกเราท้อถอยต่อการฝึก ท่านก็ให้คติว่า การทำความเพียรนั้น เหมือนกับการขุดบ่อเพื่อจะหาน้ำมาใช้ หากขุดกันแต่ผิวดินคือ ขุดตื้น ๆ ก็จะไม่ถึงตาน้ำ เมื่อไม่ถึงตาน้ำเราจะไม่ได้น้ำใช้ ท่านให้ขุดลึกๆ จึงจะถึงน้ำ ขุดตื้น ๆ ก็คือ ทำความเพียรน้อยไป ท่านให้ขุดลึก ๆ คือ ทำความเพียรให้มาก ความสำเร็จจะเกิดขึ้น ไม่วันใดก็วันใด
หลวงพ่ออธิบายว่า ในการทำความเพียร จะต้องไม่ให้มีเรื่องกังวลใจ ให้เอาใจนึกดูดวงนิมิตในท้องเราแล้วบริกรรมใจว่า สัมมา อะระหัง เรื่อยไป ในอิริยาบถ 4 คือ นั่ง นอน ยืน เดิน แม้จะนอนก็ให้ภาวนาจนหลับไปเอาจริงแบบนี้ทำเป็นทุกคน ไม่ใช่นึกสนุกขึ้นมาก็ฝึกหนหนึ่ง อย่างนี้ทำไม่เป็นแน่นอน ข้อสำคัญ จะต้องจำกัดอารมณ์ตัวเอง ท่านให้เอาใจจดจ่อแต่เรื่องให้ใจหยุดเพียงสถานเดียว หากใจเรายังรับอารมณ์อื่นอยู่ เช่น ฟังเพลง อยากไปเที่ยว เอาเรื่องการงานมาคิด ติดละครโทรทัศน์ อย่างนี้อารมณ์ยังไม่เป็นหนึ่ง ยังฟุ้งซ่านเรื่องอื่นมาก โอกาสที่จะทำเป็น ดูจะยาก ความรู้ใดที่เคยอ่านหรือเคยได้ยินหรือเคยเรียน อย่าเอาความรู้นั้นเข้ามาประหวัดใจเป็นอันขาด สลัดเรื่องเหล่านั้นออกจากใจไปก่อน หากสลัดไม่ได้ก็ยากที่จะทำเป็น ท่านให้กำหนดสภาพใจเป็นเด็กน้อย ไม่ใช่ใจผู้ใหญ่ ไม่ต้องการเหตุผลอะไรแล้วก็จะทำเป็น เรื่องการฝึกเบื้องต้นนี้ ให้ท่านอ่านหนังสือ “เทคนิควิธีฝึกให้เป็นธรรมกาย” (คู่มือวิปัสสนาจารย์) จะเป็นประโยชน์ในการฝึกมาก หนังสือเล่มนี้จัดทำขึ้นเพื่ออุปการะแก่วิปัสสนาจารย์โดยตรง เหมาะสำหรับเกจิอาจารย์และวิทยากรที่จะไปสอนวิชาธรรมกายหลักสูตรเบื้องต้น
****************************************************************
จากหนังสือ คติธรรม คตินิยม การดำเนินชีวิต ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น