คติที่ ๑๘ ปูเสฉวนเหมือนกาฝาก ได้แต่อาศัยเขา

คติธรรมของหลวงพ่อเป็นคติปฏิบัติ

คติที่ ๑๘ ปูเสฉวนเหมือนกาฝาก  ได้แต่อาศัยเขา

  ปูเสฉวนเหมือนกาฝาก ได้แต่อาศัยเขา

     เรื่องปูเสฉวนนี้ ได้จากสมเด็จป๋า สมเด็จป๋าทรงเล่า แต่ครั้งข้าพเจ้าเป็นครูโรงเรียนวัดบวรนิเวศ พอจะเขียนขึ้นมา ระลึกถึงเรื่องราวไม่ถูก ต้องไปค้นนิพนธ์ของป๋ามาอ่าน จึงได้ทราบว่า หลวงพ่อชอบพูดเรื่องปูเสฉวนบ่อย ๆ ต่อมาระยะหลัง ๆ หลวงพ่อไม่ค่อยได้พูด

     ปูเสฉวนเป็นตัวอย่างที่หลวงพ่อยกมาเปรียบเทียบ เวลาหลวงพ่ออบรมพระเณรในอุโบสถ หลวงพ่อกล่าวว่า

     “บวช กันมานาน ๆ แต่ไม่มีภูมิจะสอนผู้อื่น จะเป็นที่พึ่งของศาสนาก็ไม่ได้ ได้แต่อาศัยศาสนาอย่างเดียว ซ้ำร้าย ยังทำให้ศาสนาเศร้าหมองอีกด้วย บวชอย่านี้เหมือนตัวเสฉวน”

     ปูเสฉวน คือ ปูเล็กที่อยู่ตามชายทะเล มันไปเอาเปลือกหอย มาเป็นเกราะหุ้มตัวของมัน นอกจากจะใช้เป็นเกราะป้องกันตัวแล้ว มันเอามาทำเป็นบ้านของมันด้วย เวลาจะไปไหน มันก็ลากเปลือกหอยติดตัวไป เวลาพบศัตรู มันหลบตัวเข้าอยู่ในเปลือกหอยนั้น

     เมื่อปูตัวใหญ่ขึ้น มันจะทิ้งเปลือกเก่า ไปหาเปลือกใหม่มาแทน หากเปลือกตัวเดิมชำรุด มันก็ไปหาใหม่เรื่อยไป ไม่เคยที่จะทำนุบำรุงรักษาเปลือกหอยให้คงสภาพ ไม่พอใจมันก็ทิ้ง แล้วหาใหม่ นิสัยไม่ดีตรงนี้ คือ ไม่บำรุงรักษาเปลือกหอย จ้องแต่จะใช่สถานเดียว คือ ขอพึ่งอย่างเดียว ให้มันพึ่งไม่ได้ มันก็ทิ้ง

     หลวงพ่อท่านเห็นนักบวชสมัยนี้ ได้แต่พึ่งศาสนา แต่ศาสนาพึ่งเราไม่ได้ เปรียบไปแล้ว ก็เหมือนปูเสฉวน บางรายพึงศาสนาอย่าเดียวไม่พอ ยังสร้างความมัวหมองแก่ศาสนา ไม่รักษาศีลให้บริสุทธิ์ ต้องอาบัติปาราชิก ถึงกับขึ้นโรงขึ้นศาล ตามที่หนังสือพิมพ์นำข่าวมาลง เป็นที่น่าอับอาย มีข่าวเสื่อมเสียอย่างนี้ แทบไม่เว้นแต่ละวัน

     ได้แต่ภาวนา ให้นักบวชประเภทนี้หมดไปจากแผ่นดินไทย พี่น้องบางหมู่เหล่าไปให้การสนับสนุน เรื่องก็เลยวุ่นวายกันใหญ่ สาวกของมารมีมาก เขาสนับสนุนนักบวชประเภทนั้น เราจะแก้กันอย่างไร ศาสนาของเรามีภัยเสียแล้ว ภัยเกิดจากพวกอาศัยศาสนาบังหน้าหากิน ไม่กลัวบาปกลัวกรรม พระปลอมก็มี ประชาชนบอกไม่ถูกว่าไหนพระจริง ไหนพระปลอม สับสนไปหมด

     ที่หลวงพ่อว่า “บวชอย่างนี้ เหมือนตัวเสฉวน” นั้น ถูกของหลวงพ่อแล้ว

 

************************************************************
ข้อมูลจาก หนังสือคติธรรม  คตินิยม  การดำเนินชีวิต  ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ