ค้นหาหัวปลาอย่างไร แปลงจากปัญหามาได้หรือเปล่า ?

มีหลายคนคิดว่าการทำ KM อย่าพูดเรื่องปัญหาเลย ถ้าพูดก็จะมีปัญหาเต็มไปหมดจนไม่มีที่ว่าง และพยายามตั้งเป้าหมาย(หัวปลา) ให้ดี ชัดแคบ

ผมยอมรับครับว่า KM ไม่ทำไม่รู้ยิ่งทำยิ่งรู้ยิ่งเจออะไรอีกมากมาย เหมือนกับที่ท่านอาจารย์ ประพนธ์ ผาสุขยืด และ ท่าน อาจารย์หมอวิจารณ์ พานิช ท่านบอกไว้เสมอว่าให้ลงมือทำ อย่าลังเล สิ่งที่เจอบางครั้งไม่รู้จะเขียนเล่าอย่างไร มีหลายคนที่บอกว่าการทำ KM อย่าพูดถึงปัญหากันเลย ถ้าพูดก็จะมีปัญหาเต็มไปหมดจนไม่มีที่ว่าง และพยายามตั้งเป้าหมาย(หัวปลา)ให้ดี ชัดแคบ ครับใช่อย่างที่บอกแต่บางครั้งในวงแลกเปลี่ยน มันไม่สามารถตั้งเป้ามาล่วงหน้าได้ และไม่สามารถงดการพูดปัญหาได้ บางครั้งเป้าหมายตั้งมาแล้วก็เบี่ยงเบนสิ่งที่พูดในเวทีไม่ตรงกับที่วางมา ผมคงเป็นคุณอำนวยที่ไม่เก่งเท่าไหร่จึงไม่สามารถสกัดปัญหาได้

ระยะหลังผมมักไม่คิดตั้งเป้าหมายมาก่อน แต่จะดูบรรยากาศ ที่ทำอย่างนี้ก็เพื่อให้เป็นธรรมชาติไปเลย เวทีล่มก็ล่มไป ซึ่งก็ต้องใช้เวลาและมีสมาธิจับประเด็นในหลาย ๆ อย่าง ก็อย่างที่บอกไม่รู้จะเล่าอย่างไร แต่ที่ใช้อยู่จะถูกผิดอย่างไรไม่แน่ใจท่านใดเจออย่างผมก็แลกเปลี่ยนกันบ้างครับ คือ เมื่อเขาต้องการพูดปัญหาเรา(คุณอำนวย)ก็ไม่สามารถจะทัดทานได้ ก็ปล่อยไปแต่พยายามจับประเด็นที่เขาพูดแล้วยิงคำถาม เมื่อมีคนอื่นเริ่มถามด้วยกับเรา ในเรื่องที่ตรงกันหรือใกล้เคียงกัน 2-3 คน และมีแนวโน้มว่าเวทีเริ่มพุ่งเป้าไปที่นั่น แสดงให้เห็นหัวปลาเริ่มชัดขึ้น ซึ่งหมายถึงเป้าหมายที่คิดร่วมกันแล้ว

ผมเคยคิดเอาเองแบบที่ว่ามา และทดสอบยิงคำถามให้เป็นประโยชน์หากในเวทีครั้งนั้น ผู้ร่วมสนใจมาก ๆ สรุปได้เลยเรา(ทุกคนในวง)ค้นหัวปลาเจอแล้ว และมันคงเป็นปัญหาที่เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเป้าหมายของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในครั้งนั้น และเป็นเป้าหมายที่ทุกคนต้องการเรียนรู้แล้ว เวทีก็สนุก แต่เรา(คุณอำนวย) ก็คงไม่ลืมเรื่องหลักหรือเป้าหมายที่ต้องการให้องค์ความรู้ออกมาตามที่อยากให้เป็น(งานที่ต้องทำ)ก็คอยจังหวะด้วยความใจเย็นเพื่อดึงเข้าเรื่องหลัก เมื่อใจทุกคนติดปีกและบินมาทางเรา

เขียนใน GotoKnow โดย ชาญวิทย์-นครศรีฯ
ใน เส้นทางเรียนรู้อันยาวไกล

คำสำคัญ (Tags): #หัวปลา

หมายเลขบันทึก: 216786เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2008 20:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 14:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน