กวีวรรคทอง ๓๕ น้อง...สหายเอย

ปลายทางที่เรียน

กวีวรรคทอง ๓๕  น้อง...สหายเอย

 

            เพียงหวังจะเฟื้องฟุ้ง    ฤาจะมุ่งมาศึกษา

เพียงเพื่อปริญญา                     เอาตัวรอดกระนั้นหรือ

แท้ควรสหายคิด                      และตั้งจิตร่วมยึดถือ

รับใช้ประชาคือ                       ปลายทางเราที่เล่าเรียน

                        จาก  น้อง..สหายเอย

                        นเรศ  นโรปกรณ์

บันทึกหลังบทกลอน

            ปริญญาชีวิต นั้นสำคัญกว่าปริญญาการศึกษา

ปริญญาการศึกษา อาจเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตใครบางคน

ปริญญาชีวิต คือผลผลิตของประสบการณ์ผ่านความทุกข์สุข

ปริญญาชีวิต เพื่อชีวิตตน  คุณค่าเพียงเพื่อตน ใครกันจะยอมรับ