:::ตายแล้วไปไหน:::
หลายคนเคยสงสัยไหมคะว่า... คนเราเนี่ยเมื่อตายลงแล้ว เราไปไหนต่อ ???
คำถามนี้คงมีใครเคยได้ยินมาบ้างทั้งจากในหนังสือ รายการโทรทัศน์ ฯลฯ
แต่ที่ ญ.ปุ้ย หมายถึงในวันนี้คือ เคยสงสัยกันบ้างไหมว่า เมื่อร่างกายเราหยุดทำงานลง (ตายอ่ะนะคะ...) จิตวิญญาณจะไปที่ไหนต่อ
ถามผู้ใหญ่ท่านก็ตอบไปตามเรื่องว่า ถ้าทำดีมามากๆ ก็ไปสวรรค์ แต่ถ้าทำแต่บาปบุญไม่สนใจจะก่อก็ไปเลย...นรก
คำถามต่อมาคือ อะไรล่ะคะที่เราเรียกกันว่าสวรรค์และนรก - - สถานที่แห่งนั้นมีหน้าตาเป็นอย่างไร
ไม่มีใครเคยเห็น...แต่ก็ยังมีคนอีกพวกหนึ่งที่มีเรื่องออกมาบอกเพื่อนร่วมโลกได้ว่า พวกเขาเคยเห็นสถานที่หลังความตายทั้งสองมาแล้ว จากนั้นพวกเขาก็ฟื้นขึ้นมาบอกเล่าอย่างที่เป็นได้
และอีกพวกที่อ้างว่าระลึกชาติได้และเห็นสวรรค์ นรกมาแล้วเช่นกัน...สิ่งที่เขาพูดเป็นจริงหรือไม่ ไม่มีใครสามารถยืนยันได้เต็มปากร้อยเปอร์เซ็น (อย่างน้อยก็พวกนักวิทยาศาสตร์นั่นแหล่ะค่ะ)
ตอนเด็กๆ ญ.ปุ้ยเคยดูรายการโทรทัศน์ แต่จำชื่อรายการไม่ได้แล้ว เขานำเสนอเรื่องราวพวกนี้โดยเฉพาะผี สาง นางไม้ ฯลฯ แต่ที่ ญ.ปุ้ยได้ดูมาคือเรื่องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งสามารถบอกเล่าเรื่องราวที่เธอยืนยันว่าเป็นตัวเธอในชาติที่แล้วได้พบเจอ บอกได้ว่าใครคือพ่อและแม่ในชาตินั้น (ถ้าจำไม่ผิดพ่อในอดีตชาติของเด็กคนนั้นเป็นหมอ)
รายการนี้เค้าทำออกมาในรูปแบบของการจำลองสถานการณ์ คล้ายๆ ละครเลยค่ะ ว่าเด็กคนนั้นเดินทางกลับไปที่บ้านหลังเก่าในอดีตชาติเพื่อไปดูแลพ่อซึ่งป่วยและตรอมใจ
คนดูอย่าง ญ.ปุ้ย ในวัยสิบกว่าขวบนั่งอึ้งและซึ้งไปตามนั้น... ซึ่งเป็นรายการโทรทัศน์เดียวที่ตัวเองจดจำภาพในเทปนั้นได้ขึ้นใจมาจนทุกวันนี้ (สิบปีมาแล้ว)
ไม่หมดเพียงแค่นั้น ยังมีอีกหลายเรื่องราว หลายชาติ ศาสนาที่เกิดเหตุการณ์ในทำนองนี้ขึ้น เช่นที่ อินเดีย ก็มีคนมากมายที่ยืนยันว่าตัวเองสามารถบอกได้ว่าชาติที่แล้วเกิดเป็นใคร ทำอะไร อยู่ที่ไหน พ่อแม่ชื่ออะไร โดยมีหลายคนก็บอกว่าตรงกับที่เขาพูดมา คือแบบว่ามีคนชื่อนี้อยู่จริง พ่อแม่ก็ชื่อนี้ อยู่ที่ไหนและสุดท้ายคนที่บอกว่าตนเองระลึกชาติได้ก็สามารถบอกสาเหตุการตายของร่างในชาติที่แล้วได้ตรงเป๊ะ...???
แต่ ณ เวลานี้มันเกิดมีคำถามอย่างที่ได้ถามไปนั่นแหล่ะค่ะ... ว่าตายแล้วเราไปไหนต่อ แล้วทำไมบางคนถึงบอกว่าจำอดีตชาติได้ แต่ตัว ญ.ปุ้ยและอีกหลายคนบนโลกไม่สามารถจำอะไรได้ล่ะคะ
ดูหนังจีนกำลังภายในหลายเรื่องจะมีฉากที่ตัวละครต้องลงไปในนรก และถกเถียงกันว่าอย่ากินน้ำ... จำชื่อไม่ได้ค่ะ แต่เป็นประมาณว่าถ้าเรากินเข้าไปแล้วจะลืมอดีตทั้งหมดเพื่อไปเกิดใหม่
แสดงว่าคนที่บอกว่าระลึกชาติที่แล้วๆ มาได้นั้น... พวกเขาไม่ยอมกินน้ำที่ว่านี้ใช่หรือไม่
มาดูด้านชาวตะวันตก พวกเขาเองก็มีความเชื่อแบบนี้เช่นเดียวกัน
ที่สหรัฐฯ ยังมีการสะกดจิตฟื้นความทรงจำ (ย้อนเวลา) ในอดีตชาติกันอย่างแพร่หลาย บ้างก็ทำหนังสือกันออกมาเผยแพร่ทฤษฎีกันอย่างเอาเอป็นเอาตายกันเลยทีเดียว ญ.ปุ้ย เองก็ได้อ่านและสะสมไว้หลายเล่มเพราะส่วนตัวชอบเรื่องพวกนี้เป็นพิเศษอยู่เป็นทุน
ในเรื่องราวของการระลึกชาติก็ยังมีคำหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็คือ "เดจาวู" เป็นภาษาฝรั่งเศลค่ะ แปลว่า "อีกแล้ว..." อะไรประมาณนั้น เขาคงตั้งใจจะหมายถึงว่าเห็นอีกแล้ว คือในบางกรณีที่คนเรายืนยันว่าตัวเองระลึกชาติได้เนี่ย จะมีเหตุการณ์ "เดจาวู" เกิดขึ้น ก็สมมติว่า วันนึงเราเดินทางไปยังสถานที่ที่ตั้งแต่เกิดมาเนี่ยเรายังไม่เคยไป (ต้องย้ำนะคะ...ว่าไม่เคยไป) แล้วดันจดจำหรือรำลึกอะไรเกี่ยวกับสถานที่นั้นๆ ได้ขึ้นมากะทันหัน ซึ่งเป็นเรื่องแปลก หรือไม่ก็เห็นภาพซ้อนทับภาพที่เรากำลังมองอะไรอยู่ หากแต่เป็นคนละเวลากัน คือบรรยากาศมันต่างกัน (อันนี้เราจะรู้สึกได้เองค่ะ) นั่นเรียกว่า "เดจาวู"
แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมานั้น ญ.ปุ้ย ก็ศึกษามาพอสมควร แต่ในเรื่องที่ไม่เข้าใจและไม่สามารถหาคำยืนยันใดได้ และถึงแม้หาได้ก็ยังข้องใจก็คือ จิตวิญญาณของคนเรามีอยู่จริงหรือไม่ ทำไมเมื่อร่างกายเกิดใหม่แล้วจิตวิญญาณจำเพาะต้องเป็นดวงเดิม มีเหตุผลอะไรที่เป็นเช่นนั้น
และจิตวิญญาณเป็นดวงเดิมจริงหรือไม่ แต่พอมาเปรียบเทียบกับเรื่องเด็กผู้หญิงที่เล่าไว้ข้างต้นก็อาจเป็นไปได้ (ถ้าเรื่องนั้นเป็นเรื่องจริง)
ทำไมดวงวิญญาณ หรือ จิตวิญญาณ หรือ กายละเอียด ตามแต่จะเรียกกันไม่เกิดใหม่ไปด้วย ก็ในเมื่อต้องลืมเรื่องในชาติที่ผ่านมาไป แล้วทำไมถึงต้องใช้ของเดิม
ความเป็นจริงในเรื่องนี้ก็คงต้องศึกษากันต่อไป จริงๆ ญ.ปุ้ย ก็อยากรู้เสียให้ทะลุปรุโปร่งกันไปเลย แต่ก็คงยาก... อิอิ - - มีเพื่อนสนิทเคยเอ็ดเอาว่า "ถ้าอยากรู้มากนัก แกก็ลองตายดูสักทีเป็นไง...???"
อุเหม่...อันนั้นยากกว่าค่ะ - - ขอสงสัยเรื่อยไปแบบนี้ดีกว่า
ในวงการหนังสือก็มีเรื่องที่เขียนออกมาในแนวว่าตายแล้วไปไหนอยู่หลายเล่ม แต่ส่วนใหญ่เนื้อหาภายในเป็นคำสอน และหลักธรรมทางศาสนาพุทธ สุดท้ายก็พูดเรื่องนรกสวรรค์
ไม่มีเล่มไหนที่บอกความเป็นธรรมชาติว่าถ้าเราตายไปจริงๆ จิตวิญญาณเราไปทำอะไร ที่ไหนต่อกันแน่ หรือว่าที่จริงแล้วเราจะต้องไปที่นรก หรือสวรรค์อย่างที่ในหนังสือบอกจริงๆ
จะว่าไปไม่ต้องรอให้ตายหรอกค่ะ...
แค่ ณ เวลาปัจจุบัน คนที่ทำอะไรไม่ดีไว้ไม่ว่าจะทางตรง ทางอ้อมและทำไว้กับใครก็ตา ญ.ปุ้ยว่า พวกเขาก็คงเป็นทุกข์ และตก "นรก" ในใจตัวไปเรียบร้อยแล้ว
หรือถ้าใครทำดี... ก็ได้ขึ้น "สวรรค์" ไปแล้วเหมือนกัน
คงเหมือนกับคำกล่าวที่มีมานานนม...แล้วว่า
"สวรรค์อยู่ในอก - - นรกอยู่ในใจ"
ทุกคนว่าจริงไหมล่ะคะ...???
ความเห็น (10)
- สวัสดีค่ะ น้อง::S.PiCMieS::
- เคยอ่านหนังสือประเภทนี้เหมือนกัน แต่สังเกตอยู่อย่างนึง ทางยุโรป กับเอเซีย จะเห็น (ที่เรียกว่า นรก สวรรค์ ) ไม่เหมือนกัน
- เคยดูรายการเจาะใจเมื่อนานมาแล้ว เขานำน้องผู้หญิง ที่เคยมีข่าวว่า ระลึกชาติได้ตอนเด็กๆ (มีหนังสือทำขายออกมาด้วย ปัจจุบันก็ยังเห็นอยู่ตามแผงหนังสือที่ขายลดราคา ) ตอนที่นำมาออกเธอโตเป็นสาว หน้าตาน่ารัก ทางรายการถามย้อนถึงเรื่องราว สมัยเด็กๆ ที่เธอเคยระลึกชาติได้ ปรากฏว่า เธอตอบว่า เธอจำไม่ได้แล้ว เพราะตอนนั้นยังเด็กมาก น่าจะ 4-5 ขวบมั้ง
อ้าว งงค่ะ
วันนี้มีแต่คนเขียน ตายแล้วไปไหน
คนพลัดถิ่นว่า ตายแล้ว!ลืมดูปฏิทิน
อ้าว ตายแล้ว ตายแล้ว หิวข้าวอีกแล้ว ไปกินข้าวแล้วน่ะค่ะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง
มีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ
กมฺมุนา วตฺตตี โลโก สัตวโลกย่อมเป็นไปตามกรรม ครับ
กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วครับ
ปจฺจตฺตํ ผู้ใดทำสิ่งใดผู้นั้นย่อมรู้เอง
จำของท่านมาได้แค่นี้ครับ
เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหมครับ
ผมเคยทำอะไรให้คุณหรือป่าว
เราเคยเดินผ่านกันไหม
อิอิ
แล้วทำไมคุณกับผมตั้งชื่อเรื่องเดียวกันเลยล่ะครับ
ยินดีครับ ที่ได้ตั้งชื่อเรื่องเหมือนกัน
แต่เนื้อหาของผมคงคนละเรื่องกับของคุณ
มีคนบอกว่า คนเราส่วนใหญ่ มักมีอะไรที่คิดคล้ายกันและเป็นญาติกัน
ขอบคุณนะคะพี่นัด...หุหุ
ถูกค่ะคือทางฝรั่งเค้าจะเห็นเรื่องนี้เป็นประมาณว่า ต้องพิสูจน์ๆๆๆๆ แต่คนไทยเราหรือชาวเอเชียเนี่ยจะเชื่อๆๆๆ และหาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาผูก
ส่วนผู้หญิงที่พี่นัดเล่ามา ญ.ปุ้ย กำลังเดาว่าจะเป็นคนเดียวกันหรือเปล่าแต่ก็เสียดายที่ไม่ได้ดูรายการนั้น เลยเดาไม่ถูก เฮ้อ...แย่จัง
ไม่ต้องงง...หรอกค่ะคุณมนัสนันท์ คือเราไม่ได้นัดกันมา
แต่เกิดใจตรงกัน...วิ้วววววววววววววววววว
อะไรจะปานนั้น...หุหุหุ - - แต่เรื่องของคนพลัดถิ่นอ่ะสุดยอด
เล่นเอาซะน้ำตาไหลเลย...ไอ่เราก็นึกตั้งนานว่ามาแนวไหนหว่า
สาธุ
ถูกต้องนะค้า...ครูพิสูจน์
นั่นน่ะสิคะ...ชะรอยคงเป็นเนื้อคู่
เฮ้ยยยยยยยยยย...ย้อเย่น
555...แต่ว่า ญ.ปุ้ย ไม่ได้ก้อบนะคนพลัดถิ่น - - ออกแนวงงๆ เหมือนกันนะเนี่ย
เหรอคะ...ป้าแดง
งั้น ญ.ปุ้ย ต้องไปเช็คกะทะเบียนราษฎ์ฯ แล้วล่ะว่า ญ.ปุ้ยเป็นญาติกะใครมั่ง - - แต่วันก่อน ลองเซิร์ชดูชื่อกะนามสกุลตัวเองในกูเกิ้ล ปรากฎว่ามีคนนามสกุลเดียวกะ ญ.ปุ้ย เต็มเลยอ่ะ...ถามพ่อ พ่อก็ไม่รู้
เอ...มันซ้ำกันรึว่าพวกเราเป็นญาติห่างๆ กัน...กันแน่หนอ อืมมมมม