กวีวรรคทอง ๔๕ รุ้งจาง
ความจริงนั้นคนเราเข้าใจผิด
โลกชีวิตใช่ความฝันจะสรรหา
มิใช่หวังสร้างใหม่ได้กี่ครา
แต่ต้องฝ่า มิใช่ท้อ เพียงรอคอย..
จาก รุ้งจาง
นิศากร กันยามาส
ปี พ.ศ. ๒๕๐๗
บันทึกหลังบทกลอน
การพ่ายแพ้นั้นอาจแปลว่า เราได้บทเรียนบทหนึ่งมา
เพื่อที่เราจะได้เก่งขึ้นในวันข้างหน้า
และได้ต่อสู้อย่างฉลาดเฉลียวขึ้น
ในรุ่งเช้าของอีกวัน..
******
เกียรติยศใหญ่ยิ่งนั้น
มิใช่การมิเคยล้มลุกคลุกคลาน
หากคือ การทรงลุกขึ้นมาทุกคราที่ล้มลง (ขงจื้อ)
ชอบตรงนี้ค่ะ การพ่ายแพ้นั้นอาจแปลว่า เราได้บทเรียนบทหนึ่งมา เพื่อที่เราจะได้เก่งขึ้นในวันข้างหน้า และได้ต่อสู้อย่างฉลาดเฉลียวขึ้น ในรุ่งเช้าของอีกวัน...
ขอบคุณค่ะ