หลายครั้งที่ดูรายการ...วงเวียนชีวิต แล้วย้อนดูตัว ...ได้คิด...ไม่นานชีวิตเราอาจไม่ต่างจากที่ได้ดู เพราะสิ่งที่จะเกิดในข้างหน้า ...ล้วนเป็นไปตามกรรม... ในวันที่ฝนตกแบบนี้ ทำให้หวนคิดกับอีกหนึ่งครอบครัวที่ได้รู้จัก ในเวลาไม่นานมานี้ ...
............
หนึ่งยาย สองหลานสาว กับสภาพที่ไม่น่าจะเรียกว่าบ้าน ที่อยู่กันสามคนนั้น ทำให้หดหู่ ...
หลานที่เกิดจากลูกสาว(ลูกเลี้ยง) ..เมื่อยายเลี้ยงจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่พอที่จะกางปีกโบยบินไปในโลกกว้าง เธอก็ไป ....แล้ววันหนึ่งเธอกลับมา พร้อมลูกสาวหนึ่งคน ภาระของตา(ขณะยังมีชีวิตอยู่) และยายช่วยกันเลี้ยงดู ด้วยรัก ตามฐานะที่เป็น อาชีพที่ทำ...เก็บขยะขาย.. สุจริต รายได้น้อย แต่ก็ไม่ได้เบียดเบียนใคร เฝ้าฟูมฟักเลี้ยงหลานให้โตตามวัย (แต่แววตาของเธอเศร้าหมองเหลือเกิน)
วันหนึ่งลูกสาวก็โบยบินไปในโลกกว้างอีกครั้ง ...เช่นเคย ..เธอกลับมาพร้อมกับหลานตัวน้อย ๆ ให้เป็นภาระของตา ยายอีกครั้ง แล้วเธอก็หายไป
............
......สี่แขน ....ของสองคน...ที่ก้าวเข้าสู่วัยชรา กับภาระที่หนักแสนหนัก วันนี้ สิ้นตา... ภาระดูจะโหมกระหน่ำให้ยาย ...ได้แบก...แต่บุญยังมี หลานทั้งสองเป็นเด็กน่ารัก ว่านอนสอนง่าย รักยายคอยช่วยเหลือ แบ่งเบาทำงานบ้าน ขาดเรียนบ่อยครั้งสำหรับคนพี่ ด้วยเหตุผล... "ยายเดินไม่สะดวก หนูต้องเก็บขยะไปขายแทนยาย หาเงินซื้อข้าวค่ะ"
............
คุณยาย ได้แบกภาระ(ที่ใครสร้าง) หรือเป็นกรรมแต่ปางไหน? ....
ยายแบกสังขารที่ หอบเอาโรคภัยมารุมเร้า เดินไม่สะดวก
แบกหน้าที่....แทน...แม่...พ่อ...ตา...อีกนานแค่ไหนนะ... เป็นห่วงก็..ดวงใจทั้งสอง ที่นับวันจะโตขึ้นในสังคมที่มีการแก่งแย่ง แข่งขัน ชืงดี หากสิ้นยายแล้วเขาจะอยู่กับใคร?
............
สังคมรับรู้ ผู้คนช่วยเหลือ แต่คงไม่ทุกเวลา บางคราวอาจลืมเลือน บางคราวอาจถามไถ่
วันนี้ ...ฝนตก...นานพอดู อากาศเริ่มเย็นลง ...ฤดูหนาวแล้ว... เสื้อผ้าที่แบ่งปันพอจะสร้างไออุ่นให้กับร่างกายได้ไหม?...ฝนตกอย่างนี้ จะได้นอนสบายหรือเปล่า ฝนรั่วไหม?... เปิดเทอมมาจะได้เจอหน้าหนูไหม? หนูจะมีผ้าห่มให้ความอบอุ่นกับร่างกายไหม? ?...หลายคำถามประดังประเด แล้วคืนนี้ครูจะนอนหลับไหมนะ..
............
รับธรรมะโมบาย "เรื่องของเขา ก็ควรให้อยู่กับเขา" ไม่ได้ช่วยให้ใจ...รับได้...จากข้อความที่เคยได้รับ
ชีวิตนี้..ยังมีอีกมากมายหลายขีวิต ที่ยิ่งกว่านิยาย ...
นิยายชีวิต ยังต้องเรียนรู้อีกยาวไกล แต่เชื่อไหม เรื่องจริงเรื่องนี้ วนเวียนอยู่ในความทรงจำบ่อยมาก
ครูหาทางช่วยพวกเขาหน่อยได้มั๊ยค่ะ..แจ้งสังคมสงเคราะห์ของอำเภอหรือจังหวัดก็ได้ค่ะ..หรือเอาไปออกทีวี..ดีมั๊ยค่ะ
* โรงเรียนและคณะครูกำลังดำเนินการค่ะ
* ขอบคุณท่านประจักษ์ กำลังใจที่ดีสำหรับทุก Blog ค่ะ