" ขอบคุณครับอาจารย์ "

เตรียมพร้อม ระวัง ไป.... พร้อมแล้วกับการเรียนในเทอม2 หลังจากเทอมแรกผิดหวังกับการเรียนก็ไปนั่งคิดนอนคิดอยู่หลายวัน ว่าเราทำไมถึงเป็นแบบนี้ เพราะอะไร ก็ได้รุ้สาเหตุ คือ

" เราเล่นพอหรือยัง " ควรหยุดได้แล้ว การมาเริ่มต้นในตอนนี้ก็ถือว่าช้าแล้ว แต่มันยังไม่สายสำหรับผม ผมจะปรับตัวใหม่เพื่อความภาคภูมิใจของเราเองและพ่อแม่ และต่อไปนี้คือเรื่องราวสั้นๆที่ทำให้ผมคิดได้ว่า “ เราเล่นพอหรือยัง ”

มีอาจารย์ท่านหนึ่งครับ ซึ่งสอนภาษาอังกฤษ แล้วก็เป็นอาจารย์ที่สอนผมครับ

ในวันแรกที่เข้าเรียนใหม่ๆอาจารย์ก็เรียกเช็คชื่อครับเพราะเป็นคาบแรกแล้วชื่อผมก็ขึ้นต้น ก.ไก่

ผมก็นั่งรออาจารย์เรียก อ้าวเรียกอักษร ก หมดแล้วนิ ชื่อเราหายไปไหน ก็นั่งนึกในใจงานเข้าปล่าวเนี่ยไม่มีชื่อเรา และแล้วอาจารย์ก็เรียกชื่อผม แล้วยังเป็นชื่อสุดท้ายอีกซะงั้น

อาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่า อ้าวนี่เธอมีเอกแล้วหรอ

เพื่อนๆก็หันมามองเอ่... ไอนี่แปลกมีเอกอยู่คนเดียวในเซค

เช็คชื่อเสร็จอาจารย์ก็ให้แบ่งกลุ่มตามความหมายของชื่อ ให้เข้ากลุ่มกันเสร็จแล้วก็มาแนะนำตัวกันโดยจะเรียก1คนเพื่อมาเป็นตัวแทนแนะนำคนในกลุ่มแบ่งเสร็จก็ส่งรายชื่อให้อาจารย์ อาจารย์ก็ยิ้มๆแล้วก็เรียกทันที1กลุ่มเพื่อนคนนั้นก็แนะนำคนในกลุ่มไปได้ด้วยดีซึ่งเป็นภาษาอังกฤษ

ในใจผมก็อย่าได้เรียกผมเลยยิ่งไม่รู้เรื่องอยู่ เดี๋ยวแนะนำผิดๆถูกๆอายเค้า โฮะๆ

เมื่อมาถึงในกลุ่มรายชื่อผม อาจารย์ยิ้มอีกแล้วครับมองมาทางผม โอวงานเข้าแล้วไง ทำไงดีเนี่ย

อาจารย์ เรียกเอ้า กอบโชค มาแนะนำคนในกลุ่มหน่อยเร็ว มีเอกแล้วน่าจะเก่งนะ

ทั้งที่มันไม่ใช่เลยครับอาจารย์ ผมก็แนะนำตัวเองก่อนแล้วก็เพื่อนอีกคนได้พอมาถึงคนที่สาม

เอ้ากำแล้วไงอ่านชื่อไม่ออกอ่านยากจัง ตัวสะกดตัวไหนเนี่ย ผมก็ได้แต่ยืนยิ้มแล้วก็มองหน้าอาจารย์ แล้วก็มีเสียงเอ่อ... อาจารย์ก็บอกว่าเอ้าเพื่อนในกลุ่มช่วยหน่อย

คนที่ลุกขึ้นมาช่วยเจ้ากรรม คนที่เราอ่านชื่อไม่ออก อิอิ เพื่อนก็ช่วยเสร็จสับ ผ่านไปด้วยดีก็นั่งลงแบบใจแป่วๆ

หลังจากหมดเวลาอาจารย์ก็เรียกไปหา อาจารย์ก็ถามว่าไหวไหม ผมก็เลยบอกตรงๆเลยไม่ไหวครับ

ไม่ได้เลย จำอะไรไม่ค่อยได้เหมือนมันไม่เปิดรับอะครับ อาจารย์ก็บอกต่อว่างั้นเธอว่างวันไหนบ้าง

อาจารย์ว่างจันทร์เย็น พุธเช้า ศุกร์บ่าย ผมก็บอกว่าว่างวันศุกร์ครับอาจารย์ไม่ติดเรียน

อาจารย์จะสอนต่างหากให้ผมครับ ดีใจจริง อาจารย์ตอนเรียนมัธยมบอกว่าเรียนมหาลัยแล้วไม่มีใครมาสนใจเธอหรอกนะ ความคิดผมเปลี่ยนก็นี่ไงครับอาจารย์มาสอนให้ผมดีใจจริงๆ ทุกวันศุกร์บ่ายก็ไปเรียนกับอาจารย์ที่ห้องพักอาจารย์ จนเกรดออกมา เกรดอังกฤษออกมาเน่า เสียแรงอาจารย์เลยครับทำตัวไม่ถูกเลย ก่อนสอบอาจารย์ก็เรียกไปหาแล้วบอกว่า คะแนนเก็บเธอไม่ดีเลย ผมก็ยิ้มๆอีกแล้ว อาจารย์ก็บอกว่าทำอะไรก็ยิ้มดีเนอะ ไม่ว่าได้หรือไม่ได้ แต่คำพูดหนึ่งคำพูดอาจารย์พูดออกมาว่า“ เธอเล่นพอหรือยัง ”คำๆนี้ก็ฝังในใจผมมาตลอด เธอเล่นพอหรือยัง ขอบคุณคำสอนอาจารย์จริงๆ ครับ มันช่วยทำให้ผมคิดได้ครับ