ข้อคิดดีดีจ้า

อ่านแล้ว ถ้าทำได้ถือว่าบรรลุธรรมขั้นสูงนะจ๊ะ

ทำไม ? ต้องขอโทษ..และทำไม ? ต้องให้อภัย...

...การขอที่ไม่น่าละอาย คือ การขอโทษ
...การให้ที่น่ายกย่องที่สุด คือ การให้อภัย

การให้อภัย..เป็นธรรมะขั้นสูง..
เพราะเป็นการสละอารมณ์ คือ มะเร็งร้าย
...ออกจากจิตใจได้เป็นอย่างดี..
...ยิ่งให้อภัยมากเท่าไร..
...ใจของเราก็ยิ่งเบาสบายมากขึ้นเท่านั้น..

คนที่ไม่เคยให้อภัยใครเลย..
คือ..คนโง่ที่สุด..
...เพราะในใจของเขาสะสมแต่อารมณ์โกรธไว้ในจิตใจ..
...และอารมณ์โกรธนี้ก็จะเผาไหม้จิตใจของเขาเอง..
เป็นบ่อเกิดแห่งโรคร้ายต่าง ๆ ตามมา
...โรคมะเร็งร้ายทางอารมณ์
...โรคมะเร็งร้ายทางจิตใจ
...ที่ยากแก่การรักษาได้..
นอกจากทำใจให้อภัยเท่านั้น
จึงจะรักษาอารมณ์ร้าย ๆ นั้นได้..

การขอโทษ
ก็เป็นธรรมะขั้นสูงอีกอย่าหนึ่งเช่นกัน..
เพราะไม่มีใครที่จะไม่ยอมยกโทษให้กับผู้ที่ผิดแล้ว
...กล่าว "คำขอโทษ"..

คนที่ไม่เคยยอมให้อภัยใคร..
...ก็คือ..คนที่ไม่เคยขอโทษใคร..

ถ้าเราไม่รู้จักขอโทษ
และไม่รู้จักที่จะให้อภัยใคร
....ในใจของเราก็จะสะสมหรือเต็มไปด้วยอารมณ์ร้ายต่าง ๆ
....โดยเฉพาะอารมณ์โกรธที่จะคอยเผาไหม้ลนจิตใจเรา..

จงรู้จักขอโทษ และยอมให้อภัย
เพราะยิ่งให้อภัยมากเท่าไร...ยิ่งเบาสบาย..
...ขอโทษ ...(สบายใจ)..
...ให้อภัย....(สบายจิต)...
ทั้งขอโทษและให้อภัย..จะสบายทั้งกายและสบายทั้งจิต..