ลมหนาวโชยมาจากระเบียงชั้นเจ็ดที่พักพิงยามไกลบ้านของฉันเป็นลมหนาวที่มาพร้อมกับความคิดถึง ความเหงา และความเศร้าในโอกาสเดียวกัน
ฉันมุดตัวอยู่ในผ้าห่ม ชั่วโมงแล้ว ชั่วโมงเล่า ทั้งๆ ที่มีงานกองสุ่มอยู่รอบตัว
แต่ฉันไม่ตำหนิตัวเองเลยสักนิด
ฉันกำลังอยู่กับตัวเอง หยุดคิด หยุดทบทวน
และหยุดให้ความเศร้าได้ทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่
---------------------------
ทุกฤดูหนาวเมื่อครั้งที่ฉันยังเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
การเริ่มต้นของฤดูหนาวอาจไม่ได้รับรู้ด้วยอากาศเย็นที่มาปะทะผิวกาย
หากแต่รับรู้ด้วยเสียงจากเครื่องขยายเสียงของนักศึกษาคณะต่างๆ พากันเคลื่อนขบวนรับบริจาคเสื้อผ้าเครื่องกันหนาวมาตามบ้านพัก หอพัก หรือแม้แต่ใต้ถุนอาคารเรียนล่วงหน้าอากาศหนาวที่กำลังจะมาอย่างสม่ำเสมอ
เป็นบรรยากาศแห่งความร่วมแรงรวมใจกันทั้งที่ไปร่วมด้วยแรง และส่งของไปช่วยงาน
และฉันก็เป็นหนึ่งในกลุ่มนักศึกษาที่ทำกิจกรรมเช่นนี้ทุกปี
การไปทำกิจกรรมบนดอยสูงของพวกฉัน แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ ไม่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงใดๆ
หากแต่อย่างน้อยก็ทำให้พวกฉันซึ่งอยู่ในวัยแห่งการแสวงหาได้เรียนรู้ความสุขของการมอบ “รอยยิ้ม” ให้กับเด็กน้อยแก้มแดง ชายชราผมขาว แม่เฒ่าหลังโกง หรือหนุ่มสาวขี้อาย ในหมู่บ้านที่พวกเราหอบหิ้วข้าวของเครื่องใช้กันหนาว และกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ ไปเรียกเสียงเฮฮาด้วยความตั้งใจ
ช่วงเวลาในการมอบรอยยิ้มให้กับผู้คนที่เผชิญลมหนาวของฉันห่างหายไปด้วยกาลเวลาและบทบาทหน้าที่ของตนเอง
การเปลี่ยนจากนักศึกษามาเป็นคนทำงานทำให้เรื่องราวเหล่านั้นเหลือเพียงความทรงจำไปเสีย
ฉันคิดถึงบรรยากาศเหล่านั้นเหลือเกิน
ขอบคุณ โครงการจิตอาสาโกทูโน
ที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสได้มอบรอยยิ้มและไออุ่นให้กับผู้อื่นอีกครั้ง
ได้เติมเต็มช่วงเวลาแห่งความประทับใจในวันวานอีกครั้ง
และฉันยิ่งปรีดาขึ้นเมื่อได้มีโอกาสได้ต้อนรับคณะจิตอาสาโกทูโน ณ บ้านสุขใจของฉันในคืนวันแรกแห่งเมืองล้านนา
อยากให้วันนั้นมาถึงเร็วๆ จัง...
----------------------------------
ฉันนอนมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมานานแค่ไหนแล้ว
ฉันปล่อยให้ความคิดตัวเองล่องลอยไปถึงไหนแล้ว
ฉันจมอยู่กับความเศร้ามากพอหรือยัง...
ฉันลุกจากที่นอนให้ทุกส่วนของร่างกายได้รับลมหนาวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าอีกครั้ง
ฤดูฝนผ่านไปแล้ว ฤดูหนาวกำลังเข้ามา...
ฤดูหนาวแห่งรอยยิ้ม และการแบ่งปัน
-สวสดีค่ะ
-
พิมพ์ดีด ลมหนาวกำลังมา อ่านบทความทำให้เห็นภาพลมหนาวชัดเจน นึกถึงเพลง เพลงหนึ่ง ..พอย่างเข้าเขตหน้าหนาว..ลมหนาวก็โชยพัดกระหน่ำ เสียงเรไรร้องก้องสนั่น.... ไปปลูกป่าแก้หนาวกันไม๊ ที่นี่คะ ขอบคุณค่ะ |
มีอีกเพลงหนึ่งค่ะ
หนาวกายผิงไฟค่อยยังชั่ว หนาวตัวห่มผ้าพอให้หาย
หนาวใจทำอย่างไรจะมีแรง (ไม่รู้ร้องถูกป่ะ)
เดือนยี่แล้วนั้น มันเข้าหน้าหนาว กล๋างคืนมันยาว ยิ่งหนาวนานแจ้ง
ยามหนาวบ่าวหนาว สาวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง พี่จั๊น
ห่มผ้าหลายผืน เมื่อคืนก่อนนั้น ก็อุ่นเปียงอั้น ก๋าโย
ปายในนี้เจ็บ หนาวเหน็บอักโข อันหนาวมโน โผซบใผได้ โผซบใผได้.
สวัสดีคะ อาจารย์ naree
เห็นอาจารย์ใส่เสื้ออุ่นๆ แล้วค่อยรับกับบรรยากาศหน่อยคะ
กิจกรรมดีๆ ทำแล้วก็มีความสุขเสมอนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจคะ
---^.^---
สวัสดีคะ คุณ krutoi
ขอบคุณนะคะที่แวะมารับลมหนาวด้วยกัน
แวบไปปลูกป่ากับครูแล้วนะคะ
หนาวเนื้อห่มเนื้อจึงหายหนาว อิอิ
---^.^---
น้องพิมพ์
ต้องขอบคุณมากครับ...ที่ช่วยประชาสัมพันธ์
:)
เอาภาพ "บ้านสุกใจ๋" มาฝากด้วยครับ
สวัสดีค่ะ ตามพี่ชายมาค่ะ
อากาศเริ่มหนาวอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีคะ คุณเสือผู้หญิง
ขอบคุณที่แวะเวียนมาร้องเพลงแก้หนาวกันนะคะ
ยินดีต้อนรับสู่ค่ำคืนแห่งลมหนาว
---^.^---
สว้สดีค่ะน้องพิมพ์ดีด
ดีใจที่วันนี้ได้พบและเจอกัน หลังจากได้คุยกันนานมากแล้ว
ชื่นชมกับ โครงการจิตอาสา ค่ะ เพราะการตั้งใจทำอะไรก็ตามที่เป็นไปเพื่อเกื้อกูลผู้อื่นนั้น...ย่อมมีเจตนาดีเป็นที่ตั้งมั่น เป็นฐานอันแข็งแกร่งของ "ความดี"
ฉันนอนมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมานานแค่ไหนแล้ว
ฉันปล่อยให้ความคิดตัวเองล่องลอยไปถึงไหนแล้ว
ฉันจมอยู่กับความเศร้ามากพอหรือยัง...
อ่านแล้วหายหนาว หายเศร้า ... ^_^...
อ่านสำนวน ภาษา แล้ว...เพลิดเพลิน จำเริญใจเป็นอย่างยิ่ง
พี่ไปพลิกอ่าน หนังสือ เรื่อง "หน่อไม้" ของเหล่านักเขียนที่เดินทางไปชนบท ๑๐ วัน เขียนเรื่องราวได้เป็นหนังสือหนึ่งเล่ม ...
ไปคราวนี้ เขียนหนังสือกันสักเล่มดีมั้ยครับ
สวัสดีคะ พี่ชาย อ.ขจิต
เดี๋ยวนี้เสือปืนไวท่าทางความเร็วจะลดลงนะคะเนี้ยะ โดนแซงหลายทีแล้วนา...แต่ยังไงก็ดีใจที่พี่ตามมาให้กำลังใจกันสม่ำเสมอนะคะ
ชื่นชมเฉยๆ ไม่ค่อยอยากรับเท่าไรคะ พี่ต้องมาด้วยกันถึงจะโอเค...
ขอบคุณนะคะ
---^.^---
ปล. ชื่อพี่ชายเนี้ยะ ยาวได้อีกนะคะ...อิอิ
สวัสดีเจ้า อาจารย์ทนัน
หน้าหนาวคราวนี้เจอบ่าวใจฮ้าย
ขอเปลี่ยนโคลงกลอน ฮื้อสอดคล้องการณ์...
เดือนยี่แล้วนั้น มันเข้าหน้าหนาว
กล๋างคืนมันยาว ยิ่งหนาวนานแจ้ง
ยามหนาวสาวหนาว บ่าวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง น้องนาง
ห่มผ้าหลายผืน เมื่อคืนก่อนนั้น ก็อุ่นเปียงอั้น ก๋าโย
ปายในนี้เจ็บ หนาวเหน็บอักโข อันหนาวมโน
โผซบใผได้ โผซบใผได้.
ขอบคุณเจ้า
---^.^---
จัดรูปบ้านสุขใจเวอร์ชั่นสองปีก่อนเน้อเจ้า ตอนนี้ต้นไม้เยอะขึ้นกว่าจมเลยเจ้า
เขียนหนังสือ...ความคิดชั้นเอกเลยเจ้า...
ตกลงตามนั้น เขียนหนังสือกัน เขียนหนังสือกัน
---^.^---
"เขียนหนังสือกัน เขียนหนังสือกัน"
แล้วจะมีเวลาไหมเนี่ยะ??
สวัสดีคะ พี่คนไม่มีราก
งานสัปดาห์หนังสือผ่านไปแล้ว แสดงว่าเราเจอกันครบหนึ่งปีแล้วใช่ไหมคะ...นานโขเลยที่เดียว แล้วเมื่อไรหนอจะได้เจอกันอีก
โครงการจิตอาสา หากพี่พอมีเวลาไปด้วยกันนะคะ ไปสร้างรอยยิ้มและทำความดีร่วมกันคะ
ความเศร้าไม่ได้เกาะกินเรา
หากแต่เราต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยให้มันจากไป...
แต่กว่าจะคิดและทำได้ก็หมดเวลาไปหลายเลยคะ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันนะคะ
---^.^---
แหม อ้ายเอก
แซวน้องหรือว่าแซวตัวเองเจ้า
ผ่านสัปดาห์วิกฤตนี้ไปได้ ก็สบายละจ้า...
---^.^---
พิมพ์ดีดหลานจั๊น เติงตันอักขร๋า แปล๋งค่าวตอบมา ไขจ๋าบอกแจ้ง
ยามหนาวสาวหนาว บ่าวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง นางน้อง
สาวสันปูเลย ต๋ามเกยยินฮ้อง บ่หมีใผข้อง เคิ้นเลย
ขอหื้อหลานไท้ อย่าได้อยู่เฉย ปะคนปันเกย เวยเวยเน้อเจ้า เวยเวยเน้อเจ้า.
สวัสดีหนูพิมพ์
ชุมนุมชาว G2K เที่ยวนี้ นึกว่าจะได้เจอหนูพิมพ์...ไม่มีร่องรอย...อิอิ
เมื่อยามเด็ก...แม่ห่มผ้าให้...หายหนาว...ถึงยามนี้...หน้าหนาวทีไร...ฉันจึงอยากให้...กลับไปเป็นเด็ก
โชคดีจ้า
สวัสดีครับ
อยากนั่งเล่นข้างกองไฟ
ถ้าหนาวนาน คงได้ออกนอกเมืองไปเจอหนาวช่วงปีใหม่
สวัสดีครับ ลูกช้างเหมือนกัน ..อ่านความคิดผ่านตัวอักษรของน้องทำให้รู้สึกว่า ฤดูหนาวนี่ไม่เลวเลยน่ะ เป็นทำให้คนเรา เกิดความรู้สึกแบ่งปัน ซึ่งกันและกัน ... หนาวกายแต่ไม่หนาวใจ...
มีดอกไม้มาฝาก แต่ไม่รู้จักชื่อน่ะครับ ถ่ายที่ทำงาน
สวัสดีค่ะ แวะมาสัมผัสความอบอุ่น ที่แอบแฝงในความหนาวค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ที่บันทึกเรื่องราวให้ได้อ่าน ชอบมากๆค่ะ
"บ้านสุขใจ" อยู่ส่วนไหน ณ ดอยสะเก็ด กันหนอ
ถ้าผมขี่รถเครื่องผ่านไป ผมจะเข้าไปถูกไหมนะ :)
น้องพิมพ์
ขอบคุณบ้านสุขใจ อบอุ่นมาก น้ำเต้าหู้อร่อยมากๆๆ
ขอบคุณคุณปู่ คุณพ่อและคุณแม่ด้วยนะคะ
ขอบคุณ บ้านสุขใจ และฝากคิดถึงทุกคนในบ้านนะคะ หลับสบาย อาหารอร่อย คนในบ้านใจดีทุกคน น่ารักมากๆค่ะ ขอบคุณค่ะ
น้องพิมพ์คะ พี่จำชื่อ ใบสมุนไพร ที่น้องบอกไม่ได้แล้วค่ะ ช่วยตามไปบอกที่ บันทึก http://gotoknow.org/blog/dt10/228271 ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้ามากๆค่ะ
ที่จริงแล้วงานนี้ผมเองอยากเดินทางไปด้วยมากเลยครับ เสียแต่ว่าติดงานเยอะมาก ผมเคยไปภาคเหนือเพียงครั้งเดียวเมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้วครับ ถ้ามีโอกาสคราวหน้าผมต้องขอร่วมทีมไปด้วยแน่ๆ ครับ
สวัสดีเจ้า อาจารย์ทนัน
ขอบคุณจ้าดนักสำหรับกลอนม่วนๆ
ขอหื้อสมพรคำครูกำเตอะ...
-------------
สวัสดีคะ นายช่างใหญ่
ช่วงนั้นไม่ได้เข้ามาใน g2k เลยไม่ได้ทราบข่าวการรวมพล...เสียดายเหมือนกันคะ
สบายดีนะคะ หนาวนี้รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-------------
สวัสดีคะ คุณ ธ วั ช ชั ย
อากาศหนาว
นั่งมองดาวสวย
ผิงไฟอุ่น
จิบเครื่องดื่มคลายหนาว
คุยกับคนคุ้นเคย
...คงเป็นหนาหนาวที่สุขใจน่าดู
สุขสันต์วันอากาศเย็นนะคะ
-------------
สวัสดีคะ อาจารย์เอกราช
ลูกช้างเหมือนกัน คงจำบรรยากาศหน้าหนาวของ ม.เชิงดอยได้ดีนะคะ...หนาวกาย แต่ไม่หนาวใจคะ...
ขอบคุณสำหรับดอกไม้คะ ถึงไม่รู้ชื่อแค่ส่งมาให้ก็ขอบคุณมากมายแล้วคะ
---^.^---
สวัสดีคะ คุณพอลล่า
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน
ในความหนาวจะมีความอบอุ่นแทรกตัวอยู่เสมอคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
----------
สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า บ้านสุขใจอยู่ตรงไหนของดอยสะเก็ด
แต่เท่าที่ฟังเสียงทุกท่านที่ไปมา...ถ้าปล่อยให้มาเองหลงทางแน่นอนะ
หากอาจารย์อยากแวะเวียนไปชิมอาหารเหนือรำๆ แจ้งได้คะ ยินดีบริการเต็มที่...ไม่อิ่มไม่ให้กลับคะ
----------
---^.^---
สวัสดีคะ พี่แก้ว อุบล และพี่ใบบุญ
ยินดีจ้าดนักเจ้า...
ขอบคุณแขกแก้วที่มาเยี่ยมเยือน
ดีใจที่มีความสุขนะคะ
เพิ่งกลับมาถึงกรุงเทพได้สองวัน...แอบหนีไปพักผ่อนเสียนาน พอกลับมาก็เลยต้องรีบมาสะสางงานที่กองไว้นิดหน่อย...ก็เลยนานเชียวกว่าจะได้มาอ่านบันทึกของตัวเองและสหายท่านอื่นๆ
ยินดีที่ได้พบ และดีใจที่มีความสุข..กับบ้าน "สุขใจ" นะคะ
โอกาสหน้าแวะเวียนไปเชียงใหม่...บ้านสุขใจยินดีต้อนรับเสมอคะ
---^.^---
สวัสดีคะ อาจารย์ธวัชชัย
เสียดายที่อาจารย์ไม่ได้มา แต่ถึงยังไงก็ส่งหนุ่มน้อยต้นกล้ามาให้ชื่นใจแทน อิอิ
หวังว่าคงได้ร่วมเดิมทางกันในโอกาสต่อไปนะคะ
ภาคเหนือสวยงามและมีเสน่ห์ที่ต้องมาค้นหาด้วยตัวเองคะ
---^.^---
เชียร์ๆค่ะ คุณแม่
อากาศ ที่เหนือคงหนาว แต่อุ่นใจ นะคะ