กำเป๋นหละกุย ลุยเลยเน้อเจ้า


นิ้วมือเฮานี้ เป๋นดีสังก๋า ยกฝ่ามือมา แยงต๋าผ่อจ้อง
หัวแม่มือ มีสองข้อปล้อง แต่บ่เป๋นรอง สักนิ้ว

ตึงกดตึงก๋ำ ขะย๋ำปั้นหลิ้ว นิ้วแม่มืออั้น มั่นดี
หักหน้าวอกนั้น ตึงกั่นดีหลี โอ้งขะโหล้งมี งว้ายดีลาบส้า
เป๋นแม่แลหัว ในนิ้วตังห้า หัวแม่มือนา ฟังเต๊อะ

นิ้วมือขาดหัว ขาดแม่มักเลอะ ตึงก๋ำบ่หมั้น สักราย
หัวแม่มือก๊ำ หื้อนิ้วตังหลาย หญุบสังง่ายดาย ก๋ำได้แน่นหมั้น
จ๋าเตียมไป ในเมืองไทยอั้น สามสถาบัน นั้นละ

ชาติขษัตถา แลศาสนะ ขว้างละบ่ได้ สักอัน
ขอไทยเฮานี้ สามัคคีกั๋น ฮักษ์สถาบัน ไว้มั่นเน้อเจ้า
ส่วนนิ้วตังหลาย ขยายขดเข้า ถัดมาหมายเอา นิ้วจี๊

ผู้นำตังหลาย ของไทยเฮานี้ หมายเอาตี้หนี้ รัฐบาล
ห่อนได้ก้าจี๊ ต้องมีผะสาน หื้อกุ๊หน่วยงาน ฮ่วมกั๋นสรรค์สร้าง
นิ้วกล๋างสูงยาว สาวเลิ๊กและกว้าง กว๊านกวาดวาดวาง สัปป๊ะ

คนเฒ่าญิงจาย ตั้งหลายนั้นละ คณะองคะ มนตรี
เปิ้นอาบน้ำฮ้อน มาก่อนหลายปี๋ ประสบการณ์มี สติเตี้ยงหมั้น
เปิ้นตั๊กเปิ้นจ๋า อย่าดันดื้อดั้น ควรอภิวันท์ นอบน้อม

มาเถิงนิ้วนาง สำอางค์เพียบพร้อม ถ่อมน้อมตั๋วได้ งามดี
นิ้วนางนี้ไซร้ ได้เพศอิตถี คือกุลสตรี เป๋นศรีแห่งบ้าน
นิ้วก้อยโตยมา เก่งกล้าบ่หย้าน ยามเมื่อไหว้วาน ออกฮับ

ล้วงแคะแกะเก๋า ก้อยเอาบ่นับ เผียบกับหนุ่มเหน้า สาวแลว
หนุ่มสาวเฮานั้น เฮียนมันหื้อแผว เหลี้ยมเอาจ๋นแซว ตะแหลวเมืองหั้น
เป๋นเลือดใหม่ใน เมืองไทยว่าอั้น พัฒนามัน กู่เจื๊อ

เฮาท่านตังหลาย อย่าได้ก้าเงื้อ เหตุการณ์มันเอื้อ ต้องลุย
นิ้วตังห้านั้น รวมกั๋นแล้วฉุย ก๋ำเป็นหละกุย ลุยเลยเน้อเจ้า ลุยเลยเน้อเจ้า.

หมายเลขบันทึก: 226816เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2008 12:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 22:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีค่ะ ลุงทนัน

แวะมาทักทายค่ะ ได้อ่านภาษาเหนือเต็มๆเลยค่ะ อิอิ

แปลออกบ้างไม่ออกบ้าง ...สบายดีนะค่ะ

P.
สวัสดีครับ คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)

  • สรีสวัสดิ์ คนพลัดถิ่นจ๋า ยินดีแวะมา แอ่วหาเถิงบ้าน
    เข้าหน้าหนาว หนาวเหน็บเสี้ยงถ้าน มันทรมาน ใจล้ำ
    หนาวล้ำหนาวเหลือ หนาวเหมือนแช่น้ำ หนาวจ๋นอยากป้ำ สาวนาง
    หนาวแต๊หนาครับ ปากงับบ่กล๋าง หนาวจ๋นปอคาง เสียงดังอื้ออื้อ เสียงดังอื้ออื้อ.
  • ขอหื้อโชคดีมีความสุขครับ

Pสวัสดีครับ กล้วยแขก~natadee

  • ยินดียิ่งแล้ว หลานแก้วมาหา กล้วยแขกเปิ้นมา ฟู่จ๋าเอ่ยอู้
    เปิ้นอยู่เมืองไกล๋ แต่ใจ๋หลิ่งหลู้ มาแอ่วมาดู บล็อกนี้
    อันค่าวนี้หนอ ข้าขอบอกจี๊ มาอ่านที่หนี้ ตึงวัน
    อ่านวันละนิด อ่านติดติดกั๋น เฝิกอ่านตึงวัน ชำนาญเทื่อหน้อย ชำนาญเทื่อหน้อย.
  • ขอหื้อมีความสุขตลอดไปเน้อครับ

แต่งบ่เป้นอะอาจารยืเจ้า

แหะๆๆพิมแค่คนฝึกเขียนกลอนอยู่เลย

ละอ่อนหัดเขียนอะเจ้า

เอาไว้ว่างๆๆจะหื้ออาจารย์สอนได้ก่อหาเจ้า

ไหว้สาวันพุธยะก๋านหื้อมีความสุขเน้อเจ้า

ไปกินข้าวตอนแระ

P.
สวัสดีครับ พิมญดา ศรีสวัสดิ์

  • ยินดียิ่งแล้ว หลานแก้วมาหา ชื่อพิมญดา แวะมาเอ่ยถ้อย
    ว่าเปิ้นมีใจ๋ ใคร่เฮียนค่าวสร้อย ฮักษาฮีตฮอย เก่าก๊ำ
    .
  • เครือออนสุขขี มาดีใจ๋ล้ำ ตอบโดยบ่อ้ำ อึ้งเลย
    ยินดีแต๊ละ พิมญดาเหย มาเฮียนกันเลย เฉลยบอกแจ้ง
    สามตั๋วเหลียว เจ็ดตัวเตียวแถ้ง วรรณยุกต์แยง ถี่ตั๊ด
    .
  • เสียงจัตวา ตรีโทเคร่งคัด สามัญก็ปั้ด เข้าฮอย
    ระบำเสียงนี้ เปิ้นจี๊เป็นฝอย ต้องหมั่นแยงกอย ค่อยเฝิกเน้อเจ้า ค่อยเฝิกเน้อเจ้า.

สังเกตุเน้อ
1. บังคับเสียงวรรณยุกต์ ดังนี้
    ตัวหนังสือสีเขียว = เสียงสามัญ
    ตัวหนังสือสีออน = เสียงโท
    ตัวหนังสือสีแดง = เสียงตรี
    ตัวหนังสือสีน้ำเงิน = เสียงจัตวา
2. มีสัมผัสนอก สัมผัสในโตย สังเกตหื้อดีเน้อ

  • สรีสวัสดีเจ้า ผอ.ทนัน ภิวงศ์งาม
  • ศิษย์น้อยมาแอ่วหาเจ้า ห่างหายไปเมิน
  • ยินดีจ้าดนักสำหรับค่าวล้านนาประกอบภาพ ดอยหลวงเชียงดาว หนาวแล้วฮักษาสุขภาพเน้อเจ้า

 

 

P.
สรีสวัสดิ์ศิษย์หน้อย คำแสนดอย

  • ยินดีเจ้นล้ำ คำแสนดอยหลาน มาแวะมาวาน มาขานสื่อถ้อย
    ศิรประภา ศิษยาตั๋วหน้อย คนชอบแอ่วดอย ป่าไม้
    เมินนานแต๊หลาย ห่างหายไปไซร้ ต่างก็บ่ได้ อู้เอย
    วันนี้ดีล้ำ คำแสนดอยเหย ขอหื้อเสบย เหมือนเคยเน้อเจ้า.
  • ฮักษาสุขภาพโตย เหมือนกั๋นเน้อครับ
  • แวะมาดูนิ้วทั้ง 5
  • ว่ายังอยู่ครบหรือไม่
  • และช่วยกันทำงานหรือไม่
  • และแวะมาบอกอาจารย์ว่า
  • เราอยู่เชียงใหม่ด้วยกันตะเอี้ย..
  • ยังบ่ได้ปะกั๋น
  • เปิ้นมาตั้งไก๋จาก กทม.
  • ได้ปะกั๋นแล้ว
  • มาตามไปดูกิจกรรมวันพบปะของชาวเรา
  • เจอกันท่ามกลางลมหนาว
  •            เอามาให้ดู  เผื่ออยากจะมาเจอกันแบบนี้บ้าง อิอิ

Pสวัสดีครับพี่มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

  • มวลมิตรเขาอยู่โพ้น  เมืองไกล
    ยังเยี่ยมเราถึงใน      ถิ่นท้อง
    อันเราอยู่มิไกล        ไหงแต่
    ขอแค่คอยคอยจ้อง   จ่องไว้คงสม
    .
    ตาผมมันผ่าวร้อน     หนักหนา
    มันส่อความอิจฉา     ต่าร้อน
    พบกันนั่นดีหนา        สืบต่อ
    เกิดก่อเป็นญาติซ้อน  กลุ่มก้อนกัลยาณ์
    .
  • โชคดีมีความสุขตลอดไปเน้อครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท