เรื่องที่ (๖) พระเจ้าสร้างพ่อ (เรื่องสั้นวันพ่อ)
เรื่องที่ (๖) พระเจ้าสร้างพ่อ (เรื่องสั้นวันพ่อ)
เมื่อพระเจ้าลงมือสร้างพ่อ พระองค์เริ่มต้นด้วยโครงร่างสูงใหญ่ นางฟ้าซึ่งเฝ้าดูอยู่ใกล้ ๆ ทักขึ้นว่า “นี่หรือที่พระองค์จะให้เป็นพ่อ ก็ในเมื่อพระองค์จะสร้างลูกตัวเล็ก ๆ แล้วไฉนจึงสร้างพ่อตัวใหญ่นักเล่า เขาคงต้องคุกเข่าลงเพื่อเล่นลูกหินกับลูก ต้องโน้มตัวลงเวลาจะวางลูกลงในเปลและต้องก้มศีรษะลงเวลาต้องการจะจูบแก้มลูกเป็นแน่”
พระเจ้าหัวเราะและบอกว่า
“ก็อาจจะจริงอย่างที่เจ้าว่า แต่ถ้าข้าสร้างเขาให้ตัวเล็กเท่าลูกของเขา แล้วเด็กจะเงยหน้าขึ้นมองไปที่ใครกันเล่า”
เมื่อพระองค์สร้างมือให้กับพ่อ มือทั้งสองนั้นใหญ่โตเทอะทะ นางฟ้าส่ายหน้าอย่างระอาและท้วงขึ้นว่า
“มือใหญ่อย่างนี้คงกลัดผ้าอ้อมให้ลูกไม่ได้ ถักเปียหรือบ่งเสี้ยนที่ตำมือลูกก็คงไม่ได้เช่นกัน” พระเจ้าหัวเราและบอกว่า “ข้ารู้ แต่มันก็ใหญ่พอที่จะรองรับของทุกอย่างที่ลูกล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงได้หมด แต่ยังคงเล็กพอจะประคองใบหน้าน้อย ๆของลูกเอาไว้ระหว่างมือทั้งสองข้างนั้นได้”
แล้วพระองค์ทรงปั้นขายาวเก้งก้างกับไหล่อันหนาให้กับพ่อ
“พระองค์รู้หรือเปล่าว่าพ่อของพระองค์ไม่มีตัก”
พระเจ้าบอกว่า “แม่ซิถึงจะมีตัก ส่วนพ่อต้องการไหล่แข็งแรงเอาไว้เข็นรถให้ลูกนั่ง ประคองจักรยานที่ลูกหัดขี่ และเอาไว้ให้ศีรษะลูกซบระหว่างเดินกลับจากงานสวนสนุก”
พระองค์กำลังสร้างเท้าคู่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ใคร ๆ จะเคยเห็นให้กับพ่อ เมื่อนางฟ้าสุดแสนจะทานทนได้อีกต่อไป
“นี่มันอะไรกัน” นางฟ้าร้องเสียงดัง “พระองค์คิดบ้างหรือเปล่าว่าเจ้าเท้าเทอะทะนั่นจะยอมก้าวลงจากเตียงนอนตอนเช้ามืดที่ลูกร้องไห้ หรือไม่อย่างนั้นเวลามันเดินก้าวเข้าไปในงานวันเกิด มันคงได้ไปเตะโดนเอาเด็ก ๆ ในงานเข้าสัก ๒-๓ คนหรอก”
พระเจ้ายิ้มด้วยความเยือกเย็นและบอกว่า
“มันต้องใช้ได้ซิ แล้วเจ้าจะได้เห็น มันใช้แทนม้าให้ลูกขี่ได้ยามลูกงอแง และจะเป็นเจ้าของรองเท้าคู่ใหญ่ท้าทายให้ลูกอยากเอาเท้าน้อย ๆ ไปลองทาบดูว่า เมื่อไหร่จะเติบโตพอใส่ได้บ้าง”
พระองค์ทำงานตลอดทั้งคืน มอบคำพูดเพียงน้อยคำให้กับพ่อ ทว่าหนักแน่นน่านับถือ มอบดวงตาที่มองเห็นทุกสรรพสิ่ง ทว่าคงเยือกเย็นและอดทน ในที่สุด หลังจากใคร่ครวญแล้วใคร่ครวญอีก พระองค์เติมหยดน้ำตาให้กับพ่อด้วย แล้วพระเจ้าหันหน้าไปทางนางฟ้า และพูดว่า “เอาละ เจ้าเห็นหรือยังเล่าว่า เขาก็มีความรักมอบให้ลูกมากเท่ากับแม่เหมือนกัน”
นางฟ้านิ่งและไม่พูดอะไรสักคำ
ความเห็น (8)
เป็นนิทานวันพ่อที่สะท้อนความรักและบทบาทของพ่อได้ดีมากครับ
ขอบคุณครับ
พระคุณพ่อส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะมีการพูดถึง
อาจจะเป็นเพราะ พ่อเป็นช้างเท้าหน้าซึ่งอยู่ข้างหลังความสำเร็จของลูก
อาจจะเป็นเพราะภาระงานที่หนักทับถม จนไม่อาจจะให้ลูกได้มากในความห่วงหา อาทร
อาจจะเป็นเพราะพ่อก็รักแม่ จึงมอบพระคุณที่สูงล้ำแด่แม่
อาจเป็นเพราะ....อะไรก็แล้วแต่
แต่พ่อรักลูก
จากพ่อคนหนึ่งซึ่งรักลูกมาก...เท่าแม่
ขอบคุณครับคุณ small man
คุณคงเป็นพ่อที่น่ารัก เช่นกัน
- มาตามเก็บรวบรวมนิทาน
- ไปฝากเด็ก ๆ ค่ะ
- จะขอย้อนไปเก็บเรื่องเก่า ๆ ด้วย
- ขอขอบคุณค่ะ
อ่านนิทานเรื่องนี้แล้วทำให้ฟ้ารักพ่อมากยิ่งขึ้นและห่วงใยพ่อมากกว่าเดิมขอขอบคุณพ่อที่ทำให้ฟ้าเกิดมากและคอยอบรมสั่งสอนให้ฟ้าเป็นคนดี
สวัสดีคับคุณกานท์กวี
ได้นินทายไปเล่าให้เด็กอนุบาลฟังแล้วครับ
ขอบคุณครับ
ขอมคุนมากครับผม ผมอยากไห้มีมากกว่านี้อีกสนิดหนึ้งคับเพระมีมากขึ้นคนสนใจมากยิ่งขึ้นคับผม
sophie Yada Kumchoo
หนูอยากเล่าเรื่องนี้ให้น้องๆที่บ้านฟังคะ จะได้รู้ว่า พ่อรักเรามากแค่ใหน
หนูรักพระเจ้า รักคุณพ่อ และทุกๆคนคะ
ขอบคุณมากคะ สำหรับเรื่องที่ดี มีคุณค่าอย่างนี้
ขอบคุณครับที่หนูชอบเรื่องนี้
พ่อทุกคนรักลูกครับ
..................
ตอนที่ พ่อและแม่ตกลงใจว่าจะมีลูก
เป็นการตัดสินใจครั้งที่ยิ่งใหญ่ครับ
คือ เป็นการแยกหัวใจ ...ออกจากร่างกายของตัวเองครับ
...........
พ่อรักลูกจริงๆ ครับ จากคนที่เป็นพ่อ