ช่วงชีวิตการทำงานแห่งการเดินทาง...
หลายหนต่อหลายหน ที่เพื่อนๆในจังหวัดมหาสารคาม จะถามว่า...
เพื่อน : เดี๋ยวนี้ทำงานอยู่ที่ไหนหรอ
ผู้เขียน : ก็อยู่ที่เดิมแหละ กองกิจการนิสิต มมส.
เพื่อน : อ้าวเหรอ ทำไมพวกเราไม่ค่อยเจอเลยเนอะ
ผู้เขียน : เอ่อ..เนอะ สงสัยเพราะเราเดินทางบ่อยจ้า
จะว่าไปก็บ่อยจริงๆนะคะ สำหรับคนภูธรและรับราชการอยู่ในจังหวัดที่ไม่ได้มี สนามบิน หรือทางรถไฟ จะไปไหนได้ก็ทางรถยนต์เท่านั้น แต่ปี 51 ที่ผ่านมาผู้เขียนเดินทางบ่อยจริงๆแหละค่ะ ไปกทม. 16 ครั้ง ไปนครปฐม 4 ครั้ง เชียงใหม่-พิษณุโลก-สมุทรสาคร-ชลบุรี-ระยอง-ภูเก็ต-สตูล-หนองคาย และนครราชสีมา อย่างละ 1 ครั้ง อุดร 3 ครั้ง ต่างประเทศก็ ลาว 1 ครั้ง และ อเมริกา 1 ครั้ง ส่วนบุรีรัมย์ ร้อยเอ็ดและขอนแก่น ไม่ขอนับดีกว่านะคะ
555 สรุป ง่ายๆว่า ผู้เขียนเดินทางเกือบทุกสัปดาห์เลยค่ะ
สนุกดีนะคะ บางครั้งก็เหนื่อย แต่พอ...นึกถึงท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ อย่างพ่อครูบา และท่านอาจารย์หมอ JJ ผู้เขียนรู้สึกเลยว่า...เรื่องของเราขี้ปะติ๋วหลิว อิอิ
แต่...ที่ๆอยากไปมากๆ อย่างเมืองปาย นี่สิคะ...ทำไมไม่ได้ไปสักที หรือแม้แต่ เฮหกฯเชียงรายนี้ ก็อดไปกอด....ดดดดดดด
เพราะ...ต้องเดินทางไปงาน “รวมพล คนอาสาฯ” เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 ระหว่างวันที่ 6-8 ธันวาคม 2551 ณ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร
ไปจัดนิทรรศการและแสดงผลงานความรู้เรื่องโรคเอดส์ เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 และรับรางวัลประทานจาก พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ ในงานนี้ทีผู้บริหารจากคณะและหน่วยงานพร้อมทั้งอาจารย์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคามเข้ารับรางวัลดังนี้
รางวัลผู้บริหารดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นายเกื้อกูล ดวงจันทร์ทิพย์ ผู้อำนวยการกองกิจการนิสิต
2. รองศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมพล ตันสกุล คณบดีคณะสาธารณสุขศาสตร์
รางวัลอาจารย์ดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นางสาวพัชราภา อินทร์ชลิต
2. นายเทอดศักดิ์ พรหมอารักษ์
ถึงตอนนี้...พี่ๆน้องๆ กัลยาณมิตร G2K คงจะไม่ว่า...กันแล้วนะคะ ว่า ทำไมไม่ไปจิตอาสาที่ปาย หรือเฮหกฯ เชียงราย นะคะ
ขออนุญาตรายงานด้วยภาพค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ น้องหนิง ไม่เห็นบอกบ้าง จะได้ไปร่วมยินดีค่ะ
ขอบพระคุณค่ะพี่นก
หนิงก็ได้ชื่นใจ...เป็นพระมหากรุณาธิคุณ (ใช้คำราชาศัพท์ถกป่าวหว่า)กับพวกเราคนทำงานในเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครสนใจ หรืออยากจะทำอะเนอะ
ขอบพระคุณค่ะพี่ครูอ้อย..คือ หนิงสับสนกับชีวิตมากค่ะพี่ ยอมรับว่า เครียดและวุ่นวาย จนเรียงลำดับก่อนหลังแทบไม่ถูกค่ะ ต้องขออภัยนะคะพี่สาวจ๋า...ที่น้องสาวไม่ได้แจ้งข่าวก่อนอ่ะค่ะ
น้องหนิงหายไปตั้งนานเพราะขยันเดินทาง ปล่อยชีพจรลงไปเดินออกกำลังนี่เอง
สัญญาแล้วนะคะ พี่จะรอดูภาพสาวน้อยตัวเล็กนิ้ดเดียวเล่นทรายอยู่หาดบางแสนค่ะ
พาหลานมาอวยพรปีใหม่ครับ
