ดูให้ดีมีแง่คิด


ทุกสิ่งที่พบเห็นมักมีให้คิดเสมอ

เจ้าก้มหน้าลงดินกินใบหญ้า
หลังสู้ฟ้าพาตัวไปทั่วถิ่น
จะร้อนหนาวเช้าบ่ายหน้ามุดดิน
เจ้ารอนแรมหากินอย่างอดทน





เจ้าเกิดมาตัวจ้อยต้อยต่ำศักดิ์
คนไม่รักเมตตาพาใจหม่น
ถูกทำร้ายราวีทุบตีตน
ทุกผู้คนรังเกียจเดียดฉันท์จริง




จึงพากเพียรมานะพึ่งพาตน
ก้าวให้พ้นขวากหนามข้ามทุกสิ่ง
ไม่คาด หวัง ผู้ใดให้พักพิง
แม้ก้าวพลาดล้มกลิ้ง ไม่เป็นไร



จะล้มอีกกี่ครั้งไม่ย่อท้อ
ไม่รั้งรอลุกขึ้นเพื่อก้าวใหม่
หนทางของชีวิตอีกยาวไกล
ขอเพียงใจเต็มเปี่ยมเคียงพลัง







แล้วก้อ..อีกนิด..



ในที่สุดก้อสามารถก้าวข้ามได้


 

 

 

ทุกสิ่งที่เราได้พบเห็นบนโลกใบนี้ล้วนมีให้คิดสกิดใจเสมอเนาะ

หมายเลขบันทึก: 229736เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2008 15:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะ

มาดูแล้ว .... ได้ข้อคิดจริง ๆ ด้วยค่ะ

แม้ตัวหนังสือจะเล็กไปหน่อย....^__^...

ภาพและเรื่องดีมากค่ะ

เขียนบันทึกอีกนะคะ จะตามมาอ่านค่ะ

สวัสดีค่ะ

* มาแอบดูทากเดินทาง

* มาส่งควาสุขปีใหม่ด้วยค่ะ

 

  • สวัสดีค่ะ
  • ตัวหนังสือเล็กไปนิดหนึ่ง (อะ..มองไม่เห็น แก่แล้ว)
  • ได้ข้อคิดดีค่ะ แบบนี้เรียกว่าความพยายามนะคะ
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท