I love my patient .งานศิลปะจากนักศึกษาแพทย์ศาสตร์ รามาฯ


ความสุขที่เกิดโดยไม่ต้องพึ่งพาสิ่งใด ทำได้ด้วยตัวของเราเอง

 

       14 -15 ธ.ค. ที่เขาใหญ่  จากที่ คณะอาจารย์จาก รามาธิบดี   รพ.มวกเหล็ก /แก่งคอย /หนองแค

และเด็กรักป่า  ร่วมกันสร้างหลักสูตร การสร้างความเข้าใจในคุณค่าแห่งชีวิต

                               

         น้องนักศึกษาภูมิใจมากในผลงานกิจกรรมศิลปะ  เราบอกว่าใส่ชุดนี้ออกตรวจคนไข้

ต้องยิ้มกันทั้งโรงพยาบาล

 

         

               ต้องลงสีแบบนี้แหละ     เสื้อตัวเดียวในโลกของเราจะอยู่กับเรานานๆ

                                 

        ความตั้งใจเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

             

           สรุปกิจกรรม  มีนักศึกษา   บอกว่า   "  การที่เราได้มาอยู่กับธรรมชาติ เราก็เห็นความสุข

ความสุขที่เกิดโดยไม่ต้องพึ่งพาสิ่งใด ทำได้ด้วยตัวของเราเอง "

 

           

หมายเลขบันทึก: 230082เขียนเมื่อ 17 ธันวาคม 2008 09:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

น่าสนใจดีครับ อยากให้เล่าให้ฟังด้วยจังว่า แนวคิด กับการออกแบบและจัดกระบวนการ  ที่สื่อสะท้อนและแฝงการเรียนรู้คุณค่าแห่งชีวิต หรือการมีนัยต่อการสร้างวิธีคิดจากการวาดรูป ทำอย่างไรครับ อยากเรียนรู้และอยากเก็บไว้เป็นกรณีตัวอย่างครับ

สบายดีนะครับ คุณดอกแก้ว :)

มาอ่านและลงชื่อไว้ครับ

P

1. นาย วิรัตน์ คำศรีจันทร์

ขอบคุณคะที่เปิดประเด็นนี้  จริงๆกระบวนการเรียนรู้เข้าใจคุณค่าชีวิต

ก็มีหลากหลายวิธี แต่การใช้กระบวนการศิลปะ เป็นเรื่องที่ง่ายต่อการแสดงออกของทุกคน และทุกวัย

ด้วยการเตรียมเริ่มแรก คือ เตรียมอารมณ์ดี 

 สนุกๆกับการเรียนรู้

สนุกกับการอยู่รวมกัน

ชาวค่ายจะผ่านกิจกรรมต่างๆมาก่อนแล้ว ถึงมาสร้างงานศิลปะ เช่น เกมที่นำเราเข้าไปรู้จักเพื่อน รู้จักตัวเรา รู้จักสิ่งรอบๆข้าง และออกไปอีกเรื่อยๆ

กิจกรรม การเดินป่า  สัมผัส สังเกตุ ณ ขณะนั้น ก็นำให้ใจของทุกคน

ได้หลอมละลายไปกับสิ่งที่อยู่ และลืมเรื่องราวอื่นๆ

ศิลปะที่ออกมา เป็นงานที่มาจากพื้นของแต่ละคน ไม่เน้นเทคนิค แต่เน้นความสุข

ทำงานศิลปะเพื่อสื่อความสุข  เราสุข คนใกล้ชิดก็ยิ้มไปกับเรา ถ้าเราทุกคน เข้าถึง อารมณ์แบบนี้ โลกเราคงรื่นรมย์น่าดู

ขอบคุณคะ


P

เช้านี้ สบายดีคะ  แต่บ่ายต้องไปประชุม เลยจะไม่สบายนิดๆ  งานศิลปะ น้องๆ น่ารัก ดีมั้ยคะ เวลาเห็นน้องๆ พืธีพิถันเก็บเสื้อลงกระเป๋ากลับบ้าน เหมือนกับดูแลผลงานล้ำค่า ถ้าหายนี่คงร้องไห้ แย่เลย

P

3. กวิน
ขอบคุณคะ มาลงชื่อสายจัง ต้องลง 8.00 น.
อยู่เขาใหญ่ ตื่นเช้ามากเลยคะ อากาศเย็นๆ และมีอีกเรื่องจะเล่า
ที่เขาใหญ่ ช่วงนี้ ลิง เยอะมากเลย ถ้าวางของอะไรไว้นะ เสร็จเลย
ยิ่งช่วงวันหยุดราชการ ลิงก็จะมาอยู่สองข้างทางตามถนน เยอะมากๆ
แหะๆ ว่า ด้วยเรื่อง ลิง..

สวัสดีค่ะ

* มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ

หวัดดีค่ะ พี่หน่อย

ไม่รู้พี่หน่อยจำกันได้ไหมเนี่ย ก็เจ้าของเสื้อ I love my pateint เองแหละค่ะ

ขอบคุณพี่หน่อยมากเลยนะค่ะ เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนเขียนถึงสิ่งที่เราคิดลงในบล็อก

หวังว่าพี่หน่อยกะพี่จืดคงสบายดีนะค่ะ สวัสดีปีใหม่ อวยพรให้มีสุขภาพดีกันถ้วนหน้า

ปล.รู้สึกว่ากิจกรรมที่เขาใหญ่ชนะเลิศทุกการประเมินเลยนะค่ะเนี่ย

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีจ้า   น้องสุมาลิน  ดีใจจังมาเยี่ยมกันที่นี่  พี่ชอบดูผลงานพวกเราทุกคนเลยนะ เสียดายเวลาน้อย ไม่มีเวลานำมาชื่นชม โดยจัดแสดงงานในค่ายน่ะ  รวมทั้งสมุดบันทึกที่เราขีดเขียนกัน โดยปกติช่วงสุดท้ายค่าย เป็นธรรมเนียมที่ต้องแสดงงาน

กิจกรรมที่เขาใหญ่ ชนะเลิศทุกการประเมินเลยหรือ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท