เรื่องราวดีๆ ที่ มอ.ตรัง (4) : แง่คิดพิชิตความสุขกับงานปัจฉิมนิเทศ
งานปัจฉิมนิเทศ ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เขตการศึกษาตรัง ที่มหาวิทยาลัยจัดขึ้น มีการเตรียมการและจัดการเป็นอย่างดี ที่มีความประสงค์ที่จะเตรียมความพร้อมนักศึกษาชั้นปีที่ 4 ที่กำลังจะจบการศึกษาตลอดจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2552
และวันนี้เป็นวันแรกของโครงการ ที่นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ทุกคนได้เข้าร่วมรับฟังโอวาสของรองอธิการบดี และมีกิจกรรมการที่มหาวิทยาลัยจัดขึ้นเพื่อปรับความคิดของนักศึกษาก่อนออกสู่ตลาดแรงงาน ที่มีความเปลี่ยนแปลง ความท้าทาย มีมากมายผ่านกิจกรรมที่สนุกสนานและแฝงด้วยการเรียนรู้แง่คิดดีๆ ที่ดิฉันคิดว่าดีมาก ทั้งกับนักศึกษาและดิฉันซึ่งทำงานแล้วมาหลายปีคะ
ด้วยกิจกรรม คำถามชวนคิด การกระตุ้นให้นักศึกษาคิดและแสดงความคิดเห็นของวิทยากรกระบวนการ ได้แก่ รศ.ดร.สุวิมล เขี้ยวแก้ว อาจารย์ทิพย์วรรณ จันทรมณีโชติ และอาจารย์สัคคยศ สังขพันธ์ ทำให้บรรยากาศกิจกรรมสนุกสนาน เรียกรอยยิ้ม น้ำตา และแง่คิดดี ในการเตรียมความพร้อมเมื่อไปทำงานในโลกภายนอก
แง่คิดที่ดิฉันได้รับและอยากบันทึกและแบ่งปัน แลกเปลี่ยน มีดังนี้
- นักศึกษาเล่นกิจกรรมนันทนาการ วิทยากรกระบวนการสังเกต และฟังความรู้สึกของนักศึกษาที่ร่วมกิจกรรม และสะท้อนความรู้สึกให้นักศึกษาได้ยินดังๆ และตั้งคำถาม "นักศึกษาบางคนคิดว่ากิจกรรมนันทนาการที่ให้ทำเป็นเรื่องง่ายๆ เด็กๆ บางคนก็สนุกที่จะทำ บางคนก็ทำไปแบบเกรงใจ บางคนก็ไม่ทำ" กับการไปทำงานในองค์กรเมื่อจบการศึกษา ทุกคนอาจจะเจองานบางอย่างที่เสมือนว่าง่าย รู้สึกว่าดูถูกงาน ....ให้ลองเรียนรู้จากกิจกรรมและปรับความคิดว่า ถึงว่างานที่เราทำจะเป็นงานที่ง่าย แต่เราจะทำให้มีประสิทธิภาพได้อย่างไร อย่าดูถูกงาน ตอนนี้ทุกคนอยู่ปี 4 และถือว่าเราเป็นพี่ใหญ่แต่เมื่อเราไปทำงานเราเป็นสมาชิกใหม่ น้องใหม่ขององค์กร นักศึกษาต้องฝึกที่จะปรับตัวให้ทันกับยุคสมัย สนใจใฝ่หาความรู้
- เมื่อทำงานเราต้องฝึกคิดต่าง ถ้าเราคิดเหมือนเดิมก็จะเป็นแบบคนอื่น ให้คิดใหม่และกล้าทำในสิ่งใหม่ๆ และถูกต้อง
- การเดินตามวิถีนิยมดี แต่อย่าหลับหูหลับตาเดิน
- สุดท้ายของความต้องการของเราทุกคนก็คือ ความสุข "ฉัน...ต้องการ...ความสุข" ถ้าเราตัดคำว่า "ฉัน" ที่เรายึดติดว่าตัวกูของกู ตัดคำว่า "ต้องการ" นั้นคือความปรารถนา ความคาดหวังที่เราอยากมี อยากเป็น หากเราตัดทั้งสองตัวเราก็จะพบกับคำว่าความสุข นั้นหมายถึงความพอใจกับสิ่งที่ตนเอง มีอยู่กับปัจจุบันที่เราเป็น และกับการทำงานวันนี้ให้ดีที่สุด
- วิทยากรถามว่า เป้าหมายชีวิตของนักศึกษา เมื่อการศึกษาเป็นอย่างไร ดิฉันได้ตอบในใจ และคิดตาม ทำให้รู้ว่า เป้าหมายชีวิตของดิฉันได้เปลี่ยนไปตามมุมมองความคิด และประสบการณ์
- กิจกรรมสุดท้ายวิทยากรได้เล่าเรื่องสะท้อนอารมณ์ถึงความรักของเราที่มีต่อคุณพ่อคุณแม่ ความสำคัญและคุณค่าของครอบครัว และให้นักศึกษาตั้งใจเขียนไปรษณียบัตรถึงคุณพ่อ คุณแม่ที่บ้านที่จะบอกเล่าความรัก ความขอบคุณที่ท่านได้อบรม เลี้ยงดู ให้ได้รับการศึกษา เติบโตจนใกล้จะจบการศึกษา ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า "ดิฉันเองก็ยังให้คุณค่า ตอบแทนพระคุณท่านยังน้อยอยู่ และคิดว่าจะใส่ใจและปฏิบัติกับท่านให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้" ....จึงทำให้ดิฉันเรียนรู้ว่า...ความคิดเปลี่ยน...พฤติกรรมก็เปลี่ยน
ขอบคุณคะ
ปิติกานต์ จันทร์แย้ม
ความเห็น (2)
- สวัสดีคะพี่เมย์ (สบายดีหรือเปล่าคะ)
- คำพูดดี ๆ แง่คิดดี ๆ จากผู้ใหญ่คอยเตือนสติเรา
