จดหมายเปิดผนึกฉบับนี้ ผมขอเขียนประณามโจรมอเจ็ดแห่งตายแลนด์...
โดยฝันว่าประเทศตายแลนด์นี้ไม่มีอยู่จริง หรือถึงมีอยู่จริงก็มีผู้บริหารที่ไม่ใช่โจร...
โจรในที่นี้ หมายถึง โจรที่มีความกระสันอยากเป็นใหญ่ โดยมิได้ดูตนเองว่าเหมาะสมหรือไม่ ทั้งในแง่วัยวุฒิ คุณวุฒิ และเสียงสนับสนุน แต่ทำทุกอย่างตามรอยบิดาที่ทำปาหี่โชว์ทุกวันเสาร์ ให้เด็กๆยกย่องตนเองว่าเก่งในวิชาชีพ โดยเด็กๆมิได้รู้ว่ามีการเตี้ยมกันมาก่อน...(โปรดอย่างงถ้าอ่านไม่รู้เรื่องนะครับ...ต้องวงในเท่านั้นถึงรู้)
โจรในที่นี้ ยังหมายถึง เด็กมอเจ็ดที่ขึ้นเก้าอี้ได้โดย อีแอบผมขาว และพลพรรครักสีเขียว และโจรกบฏโพกผ้าเหลือง...
และจะได้รับการ promote เป็น...มหาโจร... เพราะวันนี้เราได้เห็น และได้รู้ว่าสัจจะไม่มีในหมู่โจร จากการที่ป๋า...ชวลหลีกไป...ซึ่งบอกว่าไม่เปลี่ยนสถานที่แถลงนโยบายแน่นอน เนื่องจากทำให้ไม่สง่างาม แล้วสุดท้ายก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ไปแถลงที่กระทรวงต่างประเทสสสสส....
"โจรพวกนี้ จะไล่ให้ไปใส่กระโปรง ยังไม่มีคุณสมบัติพอ" เพราะสุภาพสตรีส่วนใหญ่ที่ผมรู้จัก ยังมีคุณธรรมและความกล้าหาญมากกว่าพวกนี้เลยครับ...
นาย...ก...กำมะลอ...
สอพลอเป็นอาจิณ...
ค่าต่ำกว่ากากดิน...
โผบินหากากเดน...
ไม่มีความเห็น