สวัสดีค่ะ
* อิอิ มารออ่าน อีเมลล์ ค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
ขอบคุณคุณพี่อาจารย์ พรรณา ผิวเผือก ที่มาอ่านบ่อยๆ (มิตรรักอักษรา) และขอบคุณที่นำ ภาพประกอบอันสุดแสนที่จะให้ อนุสติ ภาพนี้ ขอนำเป็นภาพประกอบบทความนะครับ
ขอบคุณพี่อาจารย์ Sila Phu-Chaya ที่ติดตามอ่านครับ ดีใจด้วยนะครับแม่กวินและยายของกวินก็ รักษาศีลที่วัด ครับ ตอนเด็กๆ สงสัยว่า ยายทำไม ต้อง ทรมานตัวเองด้วย (รักษาศีล 8 ไม่กินข้าวเย็น นอนบนเสื่อ ไม่ผัดแป้งแต่งหน้า) ตอนนี้พอจะเข้าใจแล้ว อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ :)
รักษาศีล ๕ ให้ปกติก็มีความสุขแล้วคะ..แต่ถ้าใครรักษาศีล ๘ ได้ก็ขออนุโมทนาคะ..ครูแอนงดรับประทานเนื้อสัตว์วันพระคะ...ไม่เบียดเบียนคนอื่น โลกเราก็สงบสุขคะ
การรู้จักตัวตนของตนเอง ตระหนักรู้ทุกลมหายใจ ความพอเพียงในความมีชีวิต คิดได้แค่นี่ก็น่าจะมีชีวิตที่ไม่ทุกข์จนเกินไปนะ
ครูต้อยทำได้เพียง 5 +1
อีก1กำลังฝึกแต่มีเผลอคืองดอาหารยามวิกาล อีก1
ทำไม่ได้เรื่อง นจฺจคีตวาทิตวิสูกทสฺสนา มาลาคนฺธวิเลปนธารณมณฺฑนวิภูสนฏฺฐานา เวรมณี แต่ก็งดดูละครบ่อยๆมาก นานๆดูภาพยนตร์จากโรง สักครั้ง
ฟังเพลง ร้องเพลงยังต้องทำเพราะเป็นกิจกรรมที่ช่วยนำพาให้เด็กน้อยมีความสุข คนรอบข้างก็สุข อิอิ
เรื่องอุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี งดมานานหลายปี เวลาไปพักตามโรงแรมก็จะเอาถุงนอนของตัวเองไปใช้ทุกที่ หากลืมก็ดึงผ้าห่มมาปูนอน สบายดี ไม่ปวดหลัง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
มาอ่าน...แล้วรีบลงชื่อ....^_^....
อ่านแล้วสุข ๆ ทุกข์ ๆ ปน ๆ กันไป...ฮา...
เอ้า ยิ้ม ๆ หน่อยนะคะ ...
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)