ความจริงหรือเพียงแค่การมองเห็น
หลายวันแล้วไม่ได้เขียนบันทึก อาจจะเป็นเพราะนอกจากที่ไม่เคยขยันเขียน ช่วงนี้รับงานใหม่ด้วยทำให้ไม่ค่อยจะมีเวลาและในเวลาเดียวกันก็ยังต้องไปโรงพยาบาลทุกเช้าเหมือนเดิม
วันนี้วันหยุด จริงๆก็อยากทำงาน คิดการบ้านที่อธิการมอบหมายมา แต่ก็ต้องเลิกล้มเพราะต้องการพักผ่อน คงเนื่องจากขาผมบวมแม้จะไม่มากแต่ก็สร้างความเครียดได้เหมือนกัน
เบื่อๆ ช่วงเย็นลองฝึกขึ่มอเตอร์ไซด์ดู ก็อัลฮัมดุลิลาฮฺทำได้สบาย ไม่มีปัญหาอะไร ถึงขนาดคิดจะไปที่ทำงานกับมอเตอร์ไซด์ แต่ก็เป็นแค่ความคิดจะไม่ทำจริงหรอก.. พอดีได้คุยกับพยาบาล พอเขารู้ว่าผมขับมอเตอร์ไซด์เลยห้ามทันที เขาว่าไม่จำเป็นอย่าเสี่ยงดีกว่า ... ก็ใช่.. ตอนขี่ปกติไม่มีปัญหาแต่ตอนเกิดอะไรบางอย่างแม้จะเล็กน้อยก็คงกระทบแน่
ระหว่างที่หยุดพักการขี่มอเตอร์ไซด์ก็ได้คุยกับคนใกล้ชิดท่านวันนอร์ เขามาบอกว่าวันนอร์ถามเขาว่าผมเป็นอะไร สภาพเหมือนคนแก่เลย ...
ท่านไม่รู้ว่าผมป่วย และไม่มีใครบอกท่านว่าผมประสบอุบัติเหตุ ที่สำคัญ สิ่งเปลี่ยนแปลงที่เกิดกับผมเป็นภาพที่มองเห็นหรือแก่แล้วจริงๆ ...
ความเห็น (5)
ขอสุขภาพแข็งแรงเร็วๆนะคะ
มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ
แวะมาทักทายค่ะ
เริ่มขับมอเตอร์ไซด์แล้วหรือครับ ฮิฮิ เสียวจัง
ผมลองขับมาสามครั้งแล้วครับ (บังเอิญจำเป็น) รู้สึกเลยว่า อย่ารีบดีกว่า
ช่วงนี้ไม่มีโอกาสคุยกับอาจารย์เลย ไว้ว่างๆ คุยกันนะครับ
ขอบคุณมากครับ อ.สายธาร
เช่นกันครับ ขอให้มีความสุขทุกวันและตลอดปี
ครับ อ.จรุวัจน์
เมื่อวานทดลองขับ ลองดูว่าสภาพพิการๆเช่นนี้ทำได้ไหม แต่คงไม่ทำแล้วครับ ไว้พร้อมกว่านี้หน่อยจะทำ
แต่..วันนี้มากกว่านั้นครับ ... ผมขับรถไปที่ทำงานเองครับ เพียงแต่หาคนนั่งด้วย
ขออัลลอฮิทรงคุ้มครองและ ให้บาบอหายไวไว