๔๖.รักแท้ของครูแป๋ม

ความรักไม่จำเป็นต้องพูดพรำเพรื่อ แต่เป็นการกระทำที่ออกมาจากใจ

วันนี้ช่วงพักกลางวันเด็กๆ ม.4/2 กลุ่มหนึ่ง ผลุบๆโผล่ๆหน้ามาที่ห้อง224 อาคารเรียนวิทยาศาสตร์ที่พวกเขาได้เรียนในช่วโมงที่ผ่านมาก่อนพักกลางวัน ครูแป๋มเห็นดังนั้นจึงได้สอบถามว่า"มีอะไรจะบอกครูไหมเอ่ย" จากนั้นผู้ที่ทำหน้าที่หัวหน้าทีมเฉพาะกิจได้ขออนุญาตเข้ามาขอเวลาคุยกับครูแป๋มพร้อมกวักมือเรียกเพื่อนๆ ให้เข้ามาด้วยกัน...สักครู่ทุกคนได้มานั่งพับเพียบต่อหน้าโต๊ะครูที่ห้อง 224 "อ้าว..มีอะไรว่ามาเลยจ้า..." พูดพลางก็ตรวจเวปบอร์ดของโรงเรียน หน้า e-book ที่ครูแป๋มทำบทเรียนออนไลน์ไว้ รวมทั้งเช็คเมลล์ที่นักเรียนบางกลุ่มจะส่งงานในรูปแบบที่พวกเขาถนัดค่ะ หนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า "คุณครูไม่ไปทานข้าวเหรอคะ พวกหนูไปทานมาแล้วยังเห็นครูนั่งทำงานอยู่ที่เดิมอยู่เลยค่ะ" "อ๋อ ครูไม่ค่อยหิวน่ะจ๊ะ" "ครูขาหนูไปดูตารางสอนของครูที่โต๊ะ เดี๋ยวครูก็ต้องสอนยาว 3 ชั่วโมง แถมต่อโฮมรูมอีกต่างหาก คุณครูทำงานแบบนี้จะได้ทานข้าวตอนไหนเหรอคะ " นึกในใจพร้อมกับดูนาฬิกาที่ใกล้จะหมดเวลาพักกลางวันเต็มที คงจะไปทานอะไรไม่ทันแล้ว จึงบอกนักเรียนว่า "ไม่เป็นไรหรอกจ้า เพราะครูยังอิ่มขนมปังตอนเช้าอยู่เลยจ๊ะ " " ครูขาทำไมครูทำถึงขนาดนี้คะ ทำไมไม่เหมือนครูคนอื่นที่เขามักจะไม่ค่อยตรวจงาน แถมตรวจก็แค่ลงชื่อแค่นั้น เช็คหรือเปล่าก็ไม่รู้" "จุ๊ๆๆๆ หากลูกยังไม่รู้จริงก็อย่าไปว่าครูเขานะคะ มันบาป อีกอย่างครูว่างพอดี ครูอยากให้พวกเรารับทราบคะแนนกันเลย จะได้ดีใจไงจ๊ะ" เห็นเด็กนิ่งเงียบไปทุกคน แถมทำตาแดงๆอีกด้วย " หนูเห็นรุ่นพี่เขาก็บอกกับหนูว่าคุณครูแป๋มจะตรวจงานให้เด็กได้เร็วและได้รับคืนตรงเวลาเสมอ ครูทำแบบนี้นี่เอง ผอ.จะรู้ไหมคะ เขาน่าจะมีรางวัลมอบให้ครูบ้างนะคะ ครูคนอื่นเขาไม่ทำแบบครู หนูเห็นเขาได้ดีกัน แถมยังว่าครูแป๋มทำเป็นขยันลับหลังอีกค่ะ ได้ยินเช่นนั้นจึงอยากบอกให้นักเรียนสบายใจและเข้าใจตัวตนของครูคนนี้มากขึ้นจึงเอ่ยว่า........

"เราไม่สามารถไปห้ามความคิดคนอื่นได้นะลูก สิ่งมีค่าที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น หากแต่อยู่ที่สิ่งที่เรามองไม่เห็น ความรักที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่เราทำอะไรแล้วมีคนรับรู้ หากแต่อยู่ที่สิ่งที่เรากระทำแล้วไม่มีใครรับรู้ต่างหาก ความรักไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำเพรื่อ แต่เป็นการกระทำที่ออกมาจากใจ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสียสละได้ทุกอย่างโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ไม่ต้องการให้ใครรู้ถึงการให้ ไม่เคยเรียกร้องขอสิ่งตอบแทนกลับมา เพียงแค่เห็นเด็กทุกคนมีความสุข ครูสามารถทำได้ทุกสิ่งด้วยดวงใจที่รักและบริสุทธิ์ใจจริงๆจ๊ะ" พูดพลางก็เก็บวัสดุอุปกรณ์เพื่อย้ายห้องไปทำการเตรียมที่จะสอนต่อไปได้เลย ด้วยมีนักเรียนมารอเรียนกันแล้ว วันนั้นจึงจบการสนทนากับเด็กนักเรียนช่างสังเกตกลุ่มนั้นไปตลอดทั้งวัน....ก็...สุขใจ...ค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย kpam boon
ใน การบริหารจัดการสถานศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #ความรัก#เสียสละ

หมายเลขบันทึก: 239749เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2009 02:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม 2012 18:14 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (55)

เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2009 03:21 น. ()

สวัสดีครับ คุณครูแป๋ม

แวะเข้ามาอ่าน นิยามแห่ง

"รักแท้"

ของ "ครูในดวงใจ"
อ่านแล้ว "อึ้ง" จนไม่อาจกล่าวสิ่งใดๆ
ต่อไปได้อีก

นอกจากขอทวนบางวรรคตอนให้ดังๆ เพื่อให้ความหมาย
แห่ง "รักแท้"
ได้ค่อยๆซึมซับ
ประทับไว้ในทรวง

"ความรักที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่เราทำอะไรแล้วมีคนรับรู้"

"หากแต่อยู่ที่สิ่งที่เรากระทำแล้วไม่มีใครรับรู้ต่างหาก "

"ความรักไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำเพรื่อ
แต่เป็นการกระทำที่ออกมาจากใจ
เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสียสละได้ทุกอย่างโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน "

"ไม่ต้องการให้ใครรู้ถึงการให้
ไม่เคยเรียกร้องขอสิ่งตอบแทนกลับมา เพียงแค่เห็นเด็กทุกคนมีความสุข
ครูสามารถทำได้ทุกสิ่งด้วยดวงใจที่รักและบริสุทธิ์ใจ"

ป.ล.
ขออนุญาตถามในฐานะ
เด็กนักเรียนใน G2K Academy ว่า

"คุณครูไม่ไปนอนเหรอครับ
ผมพึ่งตื่นขึ้นมาแล้วยังเห็นครูนั่งทำงานอยู่ที่เดิมอยู่เลยครับ"

kpam boon