สวัสดีค่ะน้องหลงหาด
กอไปอ่านบันทึกนี้มา
เลยเอามาฝากค่ะ
ณ วันเวลาที่เคยผ่านมาแล้วนั้น คุณเคยย้อนกลับไปมองมันรึป่าว
เมื่อก่อน ผมมักจะนั่งนึกถึงที่ผ่านไป ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เรามีความสุขไหม
แต่ทุกวันนี้ ผมไม่มองย้อนกลับไปแล้ว เพราะ สิ่งที่ผมนึกย้อนนั้นมันไม่ได้ช่วยให้อนาคตดีขึ้น
ได้แต่คิดอยากจะหาวันเก่าๆ ถ้าโลกเรามีเครื่องย้อนเวลาก็คงดีสินะครับ
เป็นผมจะย้อนไปตั้งแต่แรกของผม แก้ไขข้อผิดพลาดที่เคยทำ ให้มันดีขึ้น นั่นไงผมนึกย้อนอีกแล้ว ไม่ๆๆ
ทุกวันนี้ผมจะขออยู่กับปัจจุบัน ดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆ ร้อนบ้างหนาวบ้าง
มีคน คนหนึ่งเคยบอกผมว่า “คนเราถ้ายังจมปักอยู่ที่เดิม แล้วอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร”
ในปัจจุบันนี้ ผมเรียน ณ มหาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ เป็นที่ๆผม ได้เจอะเจออะไรมากมาย
ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ สุขบ้างทุกข์บ้างปะปนกันไป ซึ่งหนทางข้างหน้าของผมไม่รู้จะเป็นเช่นไร
ผมจะเรียนจบที่นี่หรือไหม หรือ เรียนจบแต่ใช้เวลาหน่อย ถ้าเรียนจบแต่ใช้เวลาหน่อยผมคิดว่านะ
ได้เพื่อนเยอะดี ได้ความรู้สะสมหลายปีอีกด้วย (คิดได้เนอะ) พ่อแม่ผมเคยบอกไว้ว่า
“ทำให้ดีที่สุด ไม่ได้ยังไงก็อย่าท้อ” ทุกท่านครับ เคยรู้สึกท้อบ้างไหมครับ?
คนเราย่อม ท้อ กันได้ทุกคน ได้ทุกเวลา ทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี แล้วแต่โอกาส (เหอะๆ)
ณ เวลาที่ผมเขียนบันทึกนี้ เป็นเวลา ตีสองเศษ เป็นเวลาที่ทุกท่านหลับกันแล้ว
สงสัยไหมครับว่าทำไมผมถึงไม่หลับ ลองเดาดูนะครับ .....
ยิ่งตื่นเช้ายิ่งได้ใช้ชีวิตเยอะ.... ท่านเคยคิดและคิด ไหมครับว่า ทำไมกันมนุษย์เราสามารถคิดสิ่งต่างๆนานา
ได้อย่างไร ณ ขณะที่ท่านอ่าน ผมขอถามคำถาม1ข้อ ท่านคิดว่าท่านมีตัวตนอยู่จริงหรือไม่?
ท่านฝันอยู่รึป่าว การตื่นคือการตายจากฝันรึไม่ รู้ได้อย่างไรว่าเราไม่ฝัน งงไหมครับ....อิอิ
โห....ใกล้จะ ตีสามแล้วครับ ได้เวลานอนแล้วสิครับ อิอิ
ผมขอโทษนะครับ กับบุคคลที่ผมเคยทำผิดลงไป .....ฝันดีครับ
เอ๊ะ....... ยังไม่จบนะครับ ติดตามตอนต่อไป
เป็นกำลังใจให้เสมอ
มีกำลังใจดีๆเสมอๆนะคะ
แวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะ
ถ้าชีวิตนี้ ไม่เหลือใคร...เป็นไปไม่ได้
ดีใจที่เห็นบันทึกใหม่
ตั้งใจเรียน อย่าท้อ และถอย ถึงจะต้องใช้เวลานานหน่อย แบบว่าศึกษา ให้ลึกซึ้ง..อิ อิ
เป็นกำลังใจให้เสมอ เจอตำนานที่ชอบแล้ว
หวัดดีค่ะ ...
ท่าทางจะอาการหนักนะ เท่าที่อ่านมา มีคำถามอยู่ 1 คำถามเช่นกัน
...." เรียนปรัชญาแล้วเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า"...อิอิ
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ น้องชาย...คิดถึงจ้า
สวัสดีครับ
อิอิ ทุกคนมีความฝันกันทั้งนั้น
สบายดีไหมครับ
นักเรียนที่โรงเรียนซนไหมครับ
ขอบคุณมากครับที่เป็นกำลังใจอิอิ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
สวัสดีครับ
หนุ่ยนักอ่าน ~Natachoei (หน้าตาเฉย)
รับทราบครับผม อิอิ
สบายดีไหมครับ
ท้อ แต่ไม่ถอยครับ อิอิ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
พี่โชค...รอเซงช้างอ่ะ
ไปงานเลี้ยงหนุกมั้ย...เงียบ
คิดถึง..ครับผม
ณ.เวลานี้ คุณนั่งอยู่คนเดียวก็จริงนะ แต่ที่จริงกว่า ณ.เวลานั้น คุณรู้ไหมว่า มีใครอีกหลายคน ที่กำลังคิดถึงคุณอยู่ ด้วยความห่วงใย และคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ..รู้ป่าว อิ อิ
คิดถึงใคร คนหนึ่ง คิดถึงมาก
คิดแล้วอยาก โทรไป แต่ไม่กล้า
เมื่อได้อ่าน ความรู้สึก บันทึกมา
ขอบอกว่า หนึ่งกำลังใจ มีให้..เธอ
ลืมตอบ ชื่อนี้ไม่เปลี่ยน คิดว่าตรงความรู้สึกดี หรือว่าไง
กลับมาจากปาเป้า (ถ้าทะลุเป้ามากแล้ว)รีบออนด่วน..
น้องหลงหาดเรียนศิลปากรนี่เอง
ว่าทำไมเม้นพี่ ๆ ถึงได้กลายเป็นอักษรแดงกันหมด
ไม่มีใครไปเวียนเทียน
หรือไม่อยากไปเอง
อิอิ
ทำให้ดีที่สุด ไม่ได้ยังไงก็อย่าท้อ” ทุกท่านครับ เคยรู้สึกท้อบ้างไหมครับ?
เคยครับ บ่อยครั้ง
แล้วก็ฮึด ต่อ
ใกล้สอบแล้ว รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีค่ะ
ไม่มีคนไปเวียนเทียนด้วย
แล้วมีนางฟ้าที่ไหนยอมไปเที่ยววาเลนไทม์ด้วยหรือยัง
เถ้าแก่ใหญ่
ได้ข่าวว่า โยโย่ จะเตรียมกระปุกมาใส่ตังค์ ให้เหรอ
ขอยืมหน่อยซิ อิ อิ อยากรู้จัง
สวัสดีน้องโชค
อ่านแล้วก็แปลกๆดีเนอะ อิอิ
เป็นไงใกล้จะสอบแล้วใช่ไหม
ขอให้ทำได้ เอ เยอะๆนะ
วันนี้พี่สอบวันสุดท้ายแล้ว เย้ๆๆๆๆ ดีใจ ปิดเทอมแว้วววววววววววว 5555+
คิดถึงนะ จะเหนื่อยจะท้อ ก้ขอให้เรายังดำเนินชีวิตต่อไป
ด้วยรักและห่วงใยจ้า.....สุขสันต์วาเลนไทน์ย้อนหลังด้วย อิอิ
คิดถึงจัง
คิดถึงเสมอ
หายไปไหนน๊า
เมื่อไหร่หนุ่มอักษรจะกลับมาเล่าเรื่องดีๆอีก
หวัดดีต้น
ยังกึ๊ดเติงหาอยู่เสมอเจ้า
เมื่อใดจะมาแอ่วเจียงใหม่
พี่เอ๊ะก็มาแล้ว ใครๆก็มาแล้ว อิอิ