นิทานเรื่องเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว (ต่อ ๔)

นิทานเรื่องเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว

วณิพกน้อยกลับมาเล่าเรื่องราวรับใช้ท่านอีกครั้ง

ผมชื่นชอบสำนวนงานเขียนของ "ยาขอบ" หรือ นายโชติ แพร่พันธุ์ ในเรื่อง "สามก๊กฉบับวณิพก"

จำได้ว่าเคยอ่านแต่ก็ไม่ครบทุกเล่ม หากท่านใดยังจำได้ถึง จูล่งสุภาพบุรุษแห่งเสียงสาน

นายพลเอียวสิ้วผู้คอขาดเพราะขาไก่ ขงเบ้งมังกรหลับแห่งเขาโงลังกั๋ง ฯลฯ

ขอเชิญฟังวณิพกเล่าเรื่องราวต่อได้แล้วครับ

คำสำคัญ (Tags): #นิทานเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว#เรื่องเล่าโดย ปัณยา ไชยะคำ

หมายเลขบันทึก: 240780เขียนเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2009 14:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

พี่จะลองไปโหลดฟอนท์นี้มาใช้บ้าง แฮ่ะๆ ไม่รู้จะทำสำเร็จหรือเปล่า ชอบค่ะ

อ่านย้อนรอย ก็ได้อารมณ์ เหมือนกัน เหมือนอ่านบทเรียนสำเร็จรูปเลย อิอิ

กลับมาอีกครั้งค่ะ

คราวนี้อ่านตามเรื่อง

สติมีไว้คิด เจ้าเสือเอ๋ย ขาดสติก็เป็นอย่างนี้แหละ ต่อให้วิ่งไปให้สุดโลก....ตรงไหนหละ5+

หากไม่ได้เอาสติไปด้วยก็เป็นอย่างนี้แหละ ปวดแสบ ปวดร้อนไปอีกนานแน่ แล้วแผลจะหายไหม ไฟจะดับได้ไหม ด้วยวิธีใดเอ่ย กั๊กๆๆ