วิธีจัดการความเงียบในลิฟท์


ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่งไม่รู้จัก ไม่มองหน้ากัน ไม่ยิ้มแย้ม ตาจ้องที่เลขบอกชั้น บรรยากาศเย็นยะเยือกเหมือนเกิดสงครามเย็น แต่คุณอาจเปลี่ยนแปลงมันได้โดย

1. สังขี้มูกใส่ผ้าเช็ดหน้า ส่งให้คนรอบ ๆ ดู ถามว่า “ขี้มูกสีนี้มีเชื้อหวัดมรณะไหมครับ?”

2. กรณีที่ขึ้นหลายชั้น แกว่งตัวไปมาให้ลิฟท์โยกเยก พลางร้อง “ฮุยเลฮุย”

3. แจกนามบัตรและขอนามบัตร

4. ทำเสียงบึมทุกครั้งที่มีคนกดปุ่ม

5. จับมือคนที่เข้าใหม่ พลางพูดว่า “ยินดีต้อนรับ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ”

6. ร้อง “ติ๊งต่อง” ทุกครั้งที่ประตูเปิด

7. ไอแห้ง ๆ เป็นระยะ บ่นพึมพำว่ายาวัณโรคหมดหลายเดือนแล้ว

8. ยืนเงียบ ๆ ที่มุมในสุด หันหน้าชิดฝา ไม่ขยับร่างกาย พึมพำคาถา ไม่ต้องลงแม้แต่ลิฟท์จะขึ้นสุดแล้ว

9. ผายลมต่อเนื่อง มองผู้หญิงข้าง ๆ แล้วยิ้ม (อิอิ...ซกมกชะมัด)

10. รำมวยไทเก๊ก หรือร้องเพลงธรณีกรรณแสง

11. พูดเสียงดังว่า “เอ๊ะ ปุ่มอะไร?” แล้วกดปุ่มสีแดงที่เขียนว่าหยุดฉุกเฉิน (นั่น!!! 555+)

12. แง้มกระเป๋าถือ ชะโงกหน้าดูข้างใน พูดกับกระเป๋าว่า “คุณสบายดีไหม? อากาศในนั้นพอหายใจหรือเปล่า? เดี๋ยวก็ถึงแล้ว”

13. ทำอาการผีเข้าหรือทรงเจ้า สั่นกระตุก

14. กดทุกปุ่มที่มี เพื่อให้ลิฟท์จอดทุกชั้นแล้วหันมายิ้มรับคำขอบคุณ (ถ้ามี)

15. บ่นดัง ๆ ว่า ลิฟท์ตัวนี้มีคนตายมากี่ศพ ตกเป็นประจำ ชอบติดอีกต่างหาก

คำสำคัญ (Tags): #ความทรงจำ
หมายเลขบันทึก: 245023เขียนเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2009 17:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (45)

เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

จองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

วันนี้กี้อันแล้วอ่ะ อิอิ

สวัสดีครับ ขออนุญาตเข้ามาทักทาย แก๊งก้านคอพับ ครับ

"ฝากไว้ก่อน" นะ ก้านกอ  อิ อิ

ว้าวววววววววววววววววววววววว

นี่เพลงหรั่งรบกวนต่อมขำของพี่มั้ยค่ะ

อิอิ ทำไมพี่อ่านแล้วไม่ขำ

ฮา ตายแล้ว ไงล่ะเนี๊ยะ

ต๋อมไร้อารมณ์มันทำงานอีกแล้วเหรอว่ะ

ปัดโธ่

ขำก็ได้ เดี๋ยวจะหาว่า พี่ไร้อารมณ์

อิอิ

อิอิ...วันนี้มีเรื่องเยอะค่ะ 555+

เหมือนเป็นมาเฟียจริงๆ เลยแฮะ...มีเรื่อง

อ่ะๆ เลยเหนื่อยแรงพี่ใยมดเลยสิเนี่ย

ทนหน่อยนะคะ

สวัสดีและขอบคุณคุณหนุ่มกรค่ะ...เข้าแก๊งค์ไหมคะ มาเป็นมาเฟียกันนะ

555+

อ่าวนี่ไม่มีใครขำเหรอคะ? แสดงว่าปุ้ยเส้นตื้นอยู่คนเดียวเลย

ว้า...ไม่สนุกเลย

อ๋อ เห็นแล้ว

จุดขำมันอยู่ตรงนี้เอง

ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่งไม่รู้จัก ไม่มองหน้ากัน ไม่ยิ้มแย้ม

ตาจ้องที่เลขบอกชั้น บรรยากาศเย็นยะเยือกเหมือนเกิดสงครามเย็น แต่คุณอาจเปลี่ยนแปลงมันได้โดย

แล้วน้องญ.ปุ้ยไม่ทำตรงนี้ให้สีแดง ๆ หย่ายหย่าย

คนต๋อมไร้อารมณ์อย่างพี่ใยมดจะได้เรียกลมถูกน่ะค่ะ

อิอิ ขำ ขำจริง ๆ น่ะไม่ได้โม้

55555555555555555555+

 

อ่านแบบไม่ต้องฟังเพลงค่ะพี่ใยมด

ขำนิดนะ...เด๋วปุ้ยจะคิดว่าจะต้องเข้าโรงบาลวันนี้เลยหรือเปล่า?

เอ...เส้นตื้นนี่เป็นอาการแบบนึงของคนบ้าหรือเปล่าอ่ะ

เหรอคะ...นั่นจุดขำเหรอคะ?????

งงอ่ะ...ที่ปุ้ยขำมันอยู่ที่ไอ้ข้อๆ นั่นอ่ะ - - อ่ะ...ฮืออออออออออออ

ที่บ้านทำสวนมั้ยค่ะ

หรือว่า คนข้างบ้าน ทำไร่มั้ยค่ะ

เอ้...สงสัยจะไม่มั้ง

งั้นพี่ใยมดให้ยืมค่ะ

เอาไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จอบและเสียม

ไว้ขุดเส้นให้ลึก

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จุ๊ฟสั้น ๆ แบบว่าเหนื่อยอ่ะ อิอิ

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...มันกลับมาสู่โหมดปกติแล้วค่ะ - - ตัวใหญ่แล้ว

อุ้ยๆ ดีใจมากมาย

"  ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่งไม่รู้จัก ไม่มองหน้ากัน ไม่ยิ้มแย้ม  "  ......สงสัยเหมือนกันนะ ทำไมเป็นอย่างนี้...(บังเอิญอยู่บ้านนอกไม่ค่อยได้ใช้ลิฟท์)

ไม่ทันแล้วค่ะพี่ใยมด - - ขุดยังไงมัยคงไม่ลึกแล้วหล่ะค่ะ...ตื้นจนจะโผล่มาพ้นเนื้ออยู่แล้วเนี่ย ฮืออออออออออ

ก็มันต้องรู้ก่อนไงค่ะ

ว่าบรรยาการในลิฟ ปกติจะเงียบเหมือนสงครามเย็น

พอเรารู้ว่า ปกติมันต้องเงียบ

พอมาทำเป็นข้อ ๆ มันทำอะไรของมันน่ะ

ไม่ปกติ อิอิ

เราก็จะขำไงค่ะ

แหม ก็ตอนแรกพี่กวาดสายตาเร็วเกินไป

ไม่เห็นตรงนั้นอ่ะ

มันก็เลยไม่ขำไง

โห...น้องญ.ปุ้ยของพี่

เข้าใจกันมั่งเดะ

หุหุ

อิอิ...คุณหนุ่มกร - - อย่าขึ้นเลยค่ะ...เชื่อไหมปุ้ยเป็นคนเมาลิฟท์นะ คือขึ้นทีไรมีอาการยิ่งกว่าเมารถอีก ไม่เคยเมารถเมาเรือหรอกค่ะ ชอบนั่งด้วย แต่ขึ้นลิฟท์เป็นไม่ได้ หลุดออกมาได้คล้ายคนขึ้นสวรรค์...แย่มากๆ

อิอิ เปลี่ยนเป็นตัวแดงแล้ว มีดำแถมให้ด้วยน่ะ

เห็นมั้ยล่ะ อาหนุ่มกร ก็ขำแล้ว

P
12. หนุ่ม กร~natadee
เมื่อ พฤ. 26 ก.พ. 2552 @ 17:24
1155122 [ลบ]

"  ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่งไม่รู้จัก ไม่มองหน้ากัน ไม่ยิ้มแย้ม  "  ......สงสัยเหมือนกันนะ ทำไมเป็นอย่างนี้...(บังเอิญอยู่บ้านนอกไม่ค่อยได้ใช้ลิฟท์)

บ้านอาหนุ่ม ไม่มีลิฟท์ด้วยน่ะ

ว่าง ๆ เดี๋ยวเรา ซื้อลิฟท์ไปฝากอาหน่มดีกว่า

เอาสีอะไรดีน่ะ จะได้เข้ากัน

สีแดง สีส้ม สีชมพู

แต่อาหนุ่มกร ใจดี เรียบร้อย

ปากคงไม่มากเหมือนพวกเราเนอะ

เอาอันเดียวพอ สีชมพู

อิอิ

อิอิ...งั้นค่อยยังชั่วค่ะพี่ใยมด ไม่งั้นปุ้ยต้องคิดว่าตัวเองประหลาดแน่ๆ เลย 555+

เข้าใจแล้วค่ะๆ ขอโทษนะคะ 55+

เอาสีส้มค่ะพี่ใยมด

แต่ปุ้ยชอบสีขาวอ่ะ...เอาสีขาวไปฝากหนุ่มกรได้ป่ะคะ

สีขาวสวยนะ

ทำไมถึงชอบสีขาวค่ะ

อ้าวววววววววววววววววววววววว

แสดงว่า ปากซีดเหมือนกระดาษดับเบิ้ลเอ

อิอิ สงสัยจัง

ป่าวค่า....555+

แค่คิดว่าสีขาวมันปลอดโปร่งดี - - โล่ง ทำให้เรารู้สึกไม่อึดอัด

ปุ้ยชอบสีนี้มากๆ แต่เวลาจะทำอะไร ซื้ออะไรไม่ได้อาแต่สีขาวนำหรอกค่ะ - - ดูความน่านะเป็นของมันก่อน

P

สีชมพูก้อไม่มีน้าพี่ใยมด

เห็นแต่สีเงิน เอาสีเงินละกัน

ว่าแต่มันขายที่ไหนอ่ะคะ

P

เอาแล้ว

น้องญ.ปุ้ย

สีชมพูไม่มี เห็นแต่สีเงิน

เอ๊ะ ยังไงน่ะ

ไอ้เราก็เห็นแต่สีชมพู

ส่วนสีเงินไม่เคยเห็น

อาหนุ่มกรว่ามั้ยค่ะ

สงสัยพวกเราสองคน

จะต้องเตะกัน ให้ก้านคอพับส่ะแล้ว

อยู่แก๊งค์เดียวกันป่าวเนี๊ยะ

อิอิ งง จริง ๆ

ใช่ค่ะ พี่ก็ชอบสีขาว เสื้อสีขาว ชอบมาก ๆ

แต่ลิฟซาติ๊ก ทำไมชอบสีขาวด้วยเหรอค่ะ

อิอิ พี่ล่วงหน้าไปก่อนดีกว่า

ซื้อเสื่อมาแล้วค่ะ ไปก่อนน่ะค่ะ

สงสัยจะได้ใช้งานแล้วจริง ๆ

555+

เอาเป็นว่าสีลิฟท์ที่ว่านี่คือ ลิปสติกทาปากใช่ไหมคะ? เพิ่งเข้าใจอะ...555+

ตีกันตายแล้วเรา

อิอิ

เดี๋ยวตามไปนะคะ...ปูเสื่อรอเลย ไปแล้วๆ

ว่าแต่คุณอาหนุ่มกรเค้าจะรับเหรอคะ...เดี๋ยวใครเข้าใจผิดนะ เอ...เอาไปให้คุณอาผู้หญิงได้เนาะ

สวัสดีครับ

แปลกดีนะครับ

พอเข้าไปในลิฟต์

มันอึดอัด ถ้ากลั้นหายใจได้ก็กลั้นแล้ว

คงเป็นภาวะทางจิตวิทยา ที่เราไม่อยากแสดงตัวตนของเราให้ึคนอื่นที่ไม่รู้จักเห็นในระยะที่ใกล้เกินไป

บางคน ถือหนังสือยังหันปกหลังออก

แต่ถ้าเข้าลิฟต์คนเดียว มักจะส่องกระจก จริงไหม

อุ้ยๆ คุณ ธ.วัชชัย ทราบได้ไงคะเนี่ย - - อิอิ...ยิ่งถ้าอยู่กันกับเพื่ออีกคนจะแข่งกันส่องเลยแหล่ะค่ะ 555+

แต่ปุ้ยเป็นอาการแปลกๆ อย่างที่เล่าให้คุณอาหนุ่มกรฟังน่ะค่ะว่าเมาลิฟท์ ส่วนตัวเป็นคนที่กลัวที่แคบทุกอย่างตั้งแต่ลิฟท์ ตู้โทรศัพท์ต้องเลือกที่ไม่ใช่กล่องสี่เหลี่ยม มีครั้งหนึ่งค่ะเพิ่งพบอีกสิ่งหนึ่งที่แคบชวนกลัวมากคือ ช่องว่างระหว่างเบาะรถเมล์ ยิ่งเป็นรถแดงๆ ที่วิ่งจากสนามหลวงถึงนนทบุรีน่ะค่ะเจ้านั้นเบาะเค้าเว้นได้แคบจริงๆ นั่งแล้วใจสั่งจนต้องขอยืนไปตลอดทางเพราะทนไม่ไหว

ลิฟท์นี่ไม่จำเป็นไม่ขึ้นค่ะเพราะอึดอัดมาก ตาลายคล้ายจะเป็นลมเลยล่ะค่ะ

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา

เอ้า ........นี่กลัวลิฟท์จริง ๆ เหรอค่ะ น้อง.ญ.ปุ้ย

อิอิ แล้วกลัวที่สูงมั้ยค่ะ

วันก่อนพี่ไปลังกาวีมาค่ะ

พอเค้าพูดว่า ไปนั่งกระเช้าลอยฟ้ากัน

พี่ตื่นเต้นอยากไปมาก ๆ

พอไป ก็คิดว่า พอได้ขึ้นนั่ง ก็คงจะกลัวเหมือนที่คนอื่นเค้าพูดกันว่า

มีหลายคนแล้วที่พูดว่าไม่กลัว ไม่กลัว แต่พอขึ้นไปฉี่แตก

อิอิ ไอ้เราก็กะว่า จะฉี่บนฟ้ากะเค้ามั่ง

แต่มันแปลก มันไม่ยักจะกลัวสักนิด

น้าแดงกับพี่แตงพี่ที่ทำงานค่ะ

พูดตลอดทางเลย อย่ามองไปข้างล้างน่ะน้องกลัว

เดี๋ยวจะมึนหัว น่ากลัวมาก

ไอ้พี่ก็งง ไร้อารมณ์อีกแล้วเว้ยเรา

ยังมองไปด้านล่าง

ว้าวววววววววววว

วิวสวยงามมาก ๆ เลยค่ะ

มองเห็นทะเล ภูเขา เห็นเรือ

สวยมาก ๆ เลย

อ้าว

อยู่ซอยเปโตรนี่เอง อิๆ

อ่าวๆ พี่เรากะไปฉี่เรยเหรอคะเนี่ย...อิอิ แอบซกมกนะเราเนี่ย

ปุ้ยไม่กลัวที่สูงค่ะ เคยไปนั่งริมผาเดียวดายมา ความรู้สึกที่กะจะกลัวให้สุดฤทธิ์กลับชอบมาก มันสดชื่นมาก เป็นอะไรที่ให้นั่งทั้งวันยังยอมเลยคะ แต่ให้กระโดดไม่เอานะ

กลัวที่แคบทุกอย่างค่ะ แคบแบบบีบๆ แคบๆ ประมาณยื่นแขนไปไม่สุดก็หมดบริเวณน่ะค่ะ

อยากไปนั่งกระเช้าลอยฟ้าเหมือนกันค่ะ...เห็น(จากรายการทีวี)แล้วว่าสวยมากๆ

อยากกกกกกกกกกกกกกกก...ขึ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน

อ่าวๆๆๆๆ...คุณ ธ.วัชชัยอยู่แถวนี้เหมือนกันเหรอคะเนี่ย

อยู่แถวไหนเหรอคะ...อิอิ ตื่นเต้น

น้องปุ้ยค่ะ

คุณพี่ธวัชชัยว่าอะไร

น้องปุ้ยอยู่ซอยเปโตร

อยู่ที่ไหนอ่ะ

เมืองนอกเหรอค่ะ

อิอิ มันเหมือนลีกาวั้ง ลังกาวี้ มั้ยอ่ะ

อ๋อ กลัวที่แคบ พี่ก็กลัวค่ะ หายใจไม่ออก ขาดอากาศจะเป็นลม

ชอบที่สูงเหมือนกันเลย

วันหลัง หากมีโอกาสต้องลองไปน่ะค่ะ

สนุกมาก ๆเลยค่ะ

ซอยเปโตร อยู่ย่านอ้อมใหญ่-สามพราน อำเภอสามพราน นครปฐมนี่แหล่ะค่ะ

มิใช่เมืองนอกเมืองนาดอกแม่หญิง...มิใกล้มิไกลจากพระนครเท่าไรก็เห็นจะถึงเสียแล้ว

อุ้ยๆ...ชอบมากๆ ภาษาสวยไหมคะ ไปได้มาจากบันทึกเรื่องล่าสุดของคุณธ.วัชชัยน่ะค่ะ ชอบมาก - - สงสัยชาติก่อนต้องเคยได้พูดแน่ๆ

มาแอบอ่าน, สวยๆๆ

แล้วก็เพิ่มเติม

แถวเปโตร ก็เหมือนเมืองนอกนั่นแหละ

มีฝรั่ง มีคาปูชิน วัดโรมัน แม่ชี ฯลฯ

อิอิ น้องหญิงของพี่

ที่แท้ซอยเปโตร ก็อยู่นครปฐมนี่เอง

พี่ไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่า ซอยเปโตร

อยู่เมืองไทย

คิดไปเสียว่า ชื่อแบบนี้น่าจะอยู่เมืองนอก

ที่แท้ ก็มิใช่เมืองนอกเมืองนาดอกน่ะน้องหญิง

ตัวพี่ได้ทราบเยี่ยงนี้

มีความปลื้มในใจมาก ที่ได้รู้จักซอยเปโตรเสียแล้ว

อิอิ ชาติก่อนต้องเคยได้พูดเหมือนกันค่ะ

แป่วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้องหญิงของพี่

พี่มิทราบว่า

ท่านธวัชชัยมาได้เยี่ยงไร

ท่านพี่คนนี้มาแซงหน้าพี่หญิงเสียได้

ไม่ทราบว่า ท่านพี่คนนี้ได้รับอนุญาตแล้วหรือ

แป่ววววววววววววววววววว

น้องหญิงญอ.ของพี่

มิแซบว่า พี่จะได้มีโอกาสไปเยือนเมืองเปโตรหรือไม่

หากได้ฤกษ์ ณ เพลาใด

พี่หญิงจะมิรอช้า

พี่หญิงจะไปยลว่า

ที่เมืองเปโตรนั้น เหมือนเมืองนอก

อย่างที่ท่านพี่ธวัชชัยได้กล่าวอ้างไว้จริง ๆ หรือไม่

น้องหญิงคิดว่าเป็นฉันใด

หากพี่มีโอกาส จะไปเยือนโดยมิรอช้า

พี่ใยมดเจ้าคะ...เปโตรนี้มีวัดคริสต์ก็มาก อารามก็มาก แลแม่ชีคริสต์ก็มาก จึ่งคล้ายกับว่าหลุดมาอยู่เมืองนอกเมืองนา บางคราวน้องก็สับสนว่านี่ข้าพเจ้าหลุดมาอยู่บ้านเกิดหรืออย่างไร (แป่ววววววววววววว) 55+

อุ้ย...หัวเราะมิงามเยี่ยงนี้จะมีผู้ใดว่าหรือไม่เจ้าคะ

อ่าว...นี่ข้าพเจ้าละเลยท่านธ.วัชชัยไปได้เยี่ยงไรกัน

ขออภัยเจ้าค่ะ

ขอบพระคุณนะเจ้าคะที่อุตส่าห์มาร่วมวงกับข้าพเจ้าในการครั้งนี้

เฮ้อ...เหนื่อยยิ่งนักในการสรรหาคำ

พอก่อนแล้วกันนะคะ - - เอาไว้ไปอ่านดีกว่า พูดเองแบบนี้ชักจะทำภาษาเสียซะหมด

อิอิ...จะรออ่านนะคะ

สภาพแวดล้อมก็ปกติค่ะ...จะมีที่บางคนไม่เคยเห็นเช่นละแวกนี้จะมีโบสถ์คริสต์มากกว่าที่อื่น อารามแม่ชี โรงเรียนเอกชนในเครือของศาสนาอีกก็มีเยอะค่ะ

มาก็บอกนะคะ...จะรีบแล่นไปพบให้ทันการณ์เลยเชียวหนา

น้องญ.หญิงของพี่ใยหญิง อิอิ

พี่จะสอนให้น่ะ

หัวเราะให้ดูงามทำดังนี้ค่ะ

66666666666666

ปากเล็ก ๆ จู๋ ๆ ดูดี สไตส์เราค่ะ

55555555+

มากเกินไป แมงวันเข้าปากน่ะค่ะ

เยี่ยงนั้นไม่งามแน่ สงสารน้องแมงวัน ชีวิตอีกยาวนาน

อย่าให้มาตายเพราะปาก55555555555+ ของเรา

666666666666 ดีกว่า

พอไหวมั้ยค่ะ

อิอิ เหนื่อยจัง เหมือนมีใครบังคับให้พิมพ์

เก็บกดโว้ย น้องปุ้ย

แบบว่า กุ รัก เมิง น่ะ อิอิ

6666666...เหมือนกันเลยค่ะ เลยหยุดไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวทำภาษาวิบัติเสียก่อน

หัวเราะได้งามแล้วล่ะค่ะ...66666

ปากจู๋ๆ พองาม...ส่วนเจ้าแมงวันคงไม่ตายเพราะการหัวเราะหรอกค่ะ มันน่าจะตายเพราะกลิ่นปากปุ้ยมากกว่า เพราะปุ้ยไม่ได้ใช้เด็นทิสเต้...55 อุ้บ 6666

หุหุหุ

เหมือนมีใครบังคับให้หัวเราะแบบนี้เลย...เพื่อความมีมารยาทของหญิงไทย จำต้องทน ใช่ฤาไม่พี่หญิงใยมด

หุหุหุหุ

เออค่ะ แบบนี้ก็งาม

หุหุ

อิอิ

ขอบคุณน่ะค่ะ

ไปนอนแล้วค่ะ

โชคดีมีความสุขน่ะค่ะ

ว่าง ๆ น้อง ญ.ปุ้ยมาเขียนบันทึกอีกน่ะค่ะ

อย่าลืมออกกำลังกายมั่งน่ะ

พี่ว่า พวกเราใช้สายตากเยอะมาก ๆ

สงสารมันเหมือนกัน

ต้องให้มันผ่อนบ้าง

เพราะกลางวันเราก็ใช้มันหนักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มากที่สุดแล้วค่ะ

อิอิ ไปนอน(ดูทีวี)ดีกว่า

ไปแย้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โชคดีมีความสุข อิอิ หุหุ

ฝันดีนะคะพี่ใยมด...ปุ้ยก็ง่วงแล้วหล่ะ

ตาปรือแล้ว

บายค่ะ

มีความสุขๆ นะคะ

P

P[SPI©Mië™]~natamaidee - - But narak..(แก๊งค์ก้านคอพับ)

อิอิ น้องญ.หญิง

พี่ใย.หญิง

ยังไม่นอนเลยค่ะ

อิอิ ทราบแล้วเปลี่ยน

แป่วววววววววววววววววว

มาอีกแล้วค่ะน้อง ญ.ปุ้ย

อิอิ

เอามาฝากค่ะ

เปิดลำโพงด้วยน่ะค่ะ

http://www.horhook.com/section/spinyarns/new/01726_6.html

ขอบคุณค่ะพี่ใยมด...กำลังจะไปดูนะ วันนี้เข้ามาช้า อิอิ ไปแล้วๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท