ขอเว้นวรรคเรื่องราวของชุมชน
หนองสาหร่ายไว้ชั่วคราวก่อนนะคะ
เนื่องเพราะเดือนนี้เป็นเดือนแห่งความรัก ขอถ่ายทอดเรื่องราวที่เป็นความสุขและความฝันในวันแห่งความรัก... วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ..Valentine’s Day ที่ผ่านมา ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ชาว G2K ได้ร่วมรับรู้และประทับใจในสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยกันค่ะ
วันแห่งความรักของปีนี้ ..14 กุมภาพันธ์ 2552 ทีมผู้บริหารสถานศึกษา คือ ท่านผู้อำนวยการ ท่านรองผู้อำนวยการ และท่านศึกษานิเทศน์ จากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา (สพท.) ทั่วประเทศจำนวนเกือบ 300 ท่านได้มารวมตัวและหลอมพลังใจ เพื่อสร้างสรรค์กิจกรรมดี ๆ แก่สังคมร่วมกัน นั่นคือ การขับเคลื่อนโครงการ "ฟื้นฟูศีลธรรมโลก" เพื่อสร้างเยาวชนต้นแบบด้านศีลธรรม “ดาวแห่งความดี” หรือ “V-Star” นั่นเอง
เรารับบทบาทหน้าที่เป็น “วิทยากรกระบวนการ” ให้กับเวทีนี้ โดยมีเพื่อนรักและน้องรักอีก 2-3 คน มาช่วยเป็นทีมงานหลัก กลุ่มอาวุโสอย่างพวกเรารับบทเป็น “คุณอำนวย” คิดค้นและออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ ถอดบทเรียนและสรุปผล โดยมีทีมงานของชมรมพุทธศาสตร์สากลในอุปถัมภ์สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ ที่มีทั้งคนวัยกลางและวัยรุ่น อีกประมาณเกือบ 30 คน ทำหน้าที่เป็นทั้ง “คุณประสาน” และ “คุณบริการ” คือช่วยอำนวยความสะดวกและดูแลในทุก ๆ เรื่อง
โดยปกติแล้ว อากาศที่เมืองกาญจน์ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ จะค่อนข้างเย็นสบาย ทว่า ปีนี้ คงเป็นด้วยสภาวะ “โลกร้อน” ที่ทำให้บรรยากาศเปลี่ยน อุณหภูมิสูงขึ้นทั่วโลกไม่เว้นแม้แต่ที่กาญจนธารารีสอร์ท อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี... สถานที่ที่ใช้จัดสัมมนาครั้งนี้
อากาศที่ค่อนข้างร้อนอบอ้าว รวมทั้งจำนวนของผู้เข้าร่วมสัมมนาที่ค่อนข้างมาก ทำให้พวกเราทีมคุณอำนวยต้อง “คิดหนัก” พอสมควร...ที่สำคัญเป็นทีมผู้บริหารสถานศึกษาที่เปี่ยมด้วยความรู้ ทักษะ และประสบการณ์.....
“จะจัดกิจกรรมเพื่อสร้างกระบวนการ Care-Share-Learn-Shine ให้เกิดขึ้น อย่างไรดีนะ เป้าหมายคือ การวาง positioning ของทีมผู้บริหารสถานศึกษาต่อโครงการนี้ และน่าจะเกิด Action Plan หรือแผนกิจกรรมที่จะไปใช้ขับเคลื่อนต่อในพื้นที่ได้จริง ๆ อีกด้วย”
ขณะที่ทีมคุณประสานและคุณบริการช่วยกันจัดเตรียมความพร้อมของอุปกรณ์และเครื่องมือต่าง ๆ เช่น การ์ดคำหลากสี ปากกา กระดาษ Mind Map เทป ฯลฯ ..กิจกรรมการเรียนรู้ที่ออกแบบมาก่อนหน้านี้ได้ถูกนำมาทบทวนกันอีกครั้งในวงทีมคุณอำนวย... พวกเราช่วยกันสรุปโจทย์หรือประเด็นคำถามที่จะโยนลงเวทีเป็นช่วง ๆ อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้คำถามนี้เป็นดั่ง “ลูกตระกร้อ” ของ "วงเรียนรู้" ...แล้วเราก็ช่วยกันคิดและออกแบบขั้นตอนการสกัดความรู้เป็นชั้น ๆ หรือที่พวกเราเรียกกันเล่น ๆ ว่าเป็นขบวนการ “คั้นกะทิ”
นั่นก็คือการแบ่งกลุ่มย่อยและมีกิจกรรมเพื่อดึงความรู้ที่มีอยู่ในตัวสมาชิกของ "กลุ่มย่อย" นี้ออกมา 1 ชั้น... จากนั้นยุบรวมกลุ่มย่อย 3-4 กลุ่มรวมเป็น "กลุ่มกลาง" 1 กลุ่ม มีกิจกรรมเพื่อประมวลและสกัดความรู้ของกลุ่มกลางนี้ออกมาอีก 1 ชั้น ...สุดท้าย เป็นการนำเสนอข้อมูลความรู้ของกลุ่มกลางหรือความรู้ชั้นที่ 2 นี้ต่อ "กลุ่มใหญ่" หรือที่ประชุมใหญ่ ซึ่งจะมีการอภิปราย การซักถาม การตั้งประเด็น ฯลฯ เพื่อหลอมรวมความรู้ทั้งหลายทั้งมวลให้เกิดเป็นความรู้ชั้นที่ 3 ซึ่งจะถูกนำไปแยกแยะและจัดหมวดหมู่เพื่อนำสู่การจัดเก็บเข้า “คลังความรู้” ในรูปแบบต่าง ๆ ...รอการนำไปเผยแผ่และใช้ประโยชน์ต่อไป
ข้อห่วงใยที่มีอยู่ในใจของพวกเราทีมคุณอำนวยมลายหายสิ้น หลังจากที่เริ่มกิจกรรมแรกของการสัมมนา...ท่านผู้บริหารสถานศึกษาทุกท่านให้ความร่วมมือต่อการทำกิจกรรมอย่าง "เต็มใจ" และ "ตั้งใจ" ติดตามด้วยกิจกรรมที่ 2..ที่ 3 ..ที่ 4..และทุก ๆ กิจกรรม ...
ยามค่ำคืนของวันแห่งความรักที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงดาว ลมพัดโชยอ่อน กลิ่นดอกโมกหอมบางเบา...“โคมลอย” ได้ถูกจุดขึ้นทีละดวง ๆ... ส่องแสงสว่างไสวไปทั่วลานหญ้าริมน้ำแควน้อย.... ท่านผู้บริหารจากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาทั่วประเทศได้ร่วมกันอธิษฐานจิตและปล่อยโคม ....เสียงเพลง “ฉันจะเป็นแสงสว่างให้กับเธอ” ดังกังวานขึ้น...โคมไฟดวงน้อยลอยละล่องขึ้นสู่ฟากฟ้าพร้อมด้วยคำอธิษฐานจิตและความใฝ่ฝันของทุกคนที่มีร่วมกันว่า...จะขอทำหน้าที่ “ครูผู้สร้างชาติ" ...ครูผู้เปรียบประดุจ “แสงสว่าง” ฉายส่องเส้นทางเดินแห่งชีวิตที่ถูกต้องและงดงามให้แก่ศิษย์ตลอดไป...
เราร่ำลากันเมื่อตอนบ่ายแก่ ๆ ของวันอาทิตย์ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552 แม้อากาศจะยังคงร้อนอบอ้าว… ทว่า พวกเราทุกคนต่างรู้้สึก “ร้อนนอก เย็นใน” ด้วยรับรู้ถึงความสุขและความชุ่มเย็นแห่งปิติในใจ...ตลอดระยะเวลา 2 วัน 1 คืนของการสัมมนา...เวลาทุกช่วงช่างแสนประทับใจและทรงคุณค่า
ขอมอบดวงใจดอกไม้สีเหลืองสดใสนี้ให้ชาว G2K ทุกท่านนะคะ
ขอให้มีความรักอันงดงามและความสุขที่ใสเย็นในใจตลอดไปค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูทิพวัลย์
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ดอกโมกเป็นยังไงค่ะ อยากเห็นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกอก้าน
ขอบคุณนะคะที่มอบเพลง "สองหมื่น"ของบอยมาให้ฟังค่ะ
ขอจำมุขแบบนี้ไปใช้บ้างนะคะ
คุณ Berger คะ
ดอกโมกเป็นดอกไม้สีขาวเล็ก ๆ ออกดอกเป็นพวงค่ะ
ยามค่ำคืนจะโชยกลิ่นหอมอ่อน ๆ ชื่นใจมากค่ะ
ถ่ายรูปดอกโมกที่บ้านไว้บ้างแล้ว...
พอดีช่วงนี้เป็นช่วงที่ดอกโมกที่บ้านจะ "ผลิดอกออกใบ" มากเป็นพิเศษค่ะ
มีโอกาสแล้วจะนำภาพมาลง Blog ให้ชื่นชมด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะน้องแอ๊ด
ดีใจค่ะที่ในที่สุดเราก็หาโอกาส "ทานข้าวเล่าเรื่อง" ด้วยกันจนได้
อาหารอร่อย...คนที่อยู่ด้วยน่ารัก...เรื่องพูดคุยเป็นเรื่องดี ๆ ที่น่าประทับใจ
ช่างเป็นความสุขเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต...(ปานนั้น)
ขอบคุณสำหรับหัวใจดอกไม้ที่เอามาฝากนะคะ
พี่ตุ้มมั่นใจว่าบุพเพต้องจัดสรรให้คนดีที่แสนโรแมนติกอย่างน้องชายเราได้พบเจอคนดีที่โรแมนติคเหมือน ๆ กันในไม่ช้าค่ะ (อย่าลืมโทรศัพท์หากันวันละ 3 เวลาด้วยนะ)อิอิอิ