- มาชวนทานข้าวเที่ยง
อย่าทานมากเดี๋ยวลงพุง อิอิ
2. เกิดอะไรขึ้นเมื่อหมอบอกว่าท่านเป็นมะเร็ง
มะเร็งเป็นการกลายพันธุ์ (Mutation) ของเซลล์ที่มียีนเป็นส่วนสำคัญในการถ่ายทอดลักษณะสายพันธุ์ การกลายพันธุ์แสดงออกโดยการเติบโตที่ไม่สม่ำเสมอ ขาดระเบียบและกฎเกณฑ์อันเป็นธรรมชาติ กล่าวได้ว่าเป็นความไม่มีระเบียบและความผิดปกติ
เซลล์ปกติที่มีสุขภาพดีมีลักษณะการเติบโตในแบบที่กะเกณฑ์ได้ และเมื่อเซลล์เติบโตไปถึงจุดแก่ตัวก็เริ่มสลายตัวไป แล้วมีเซลล์ใหม่เกิดขึ้นมาทดแทน
แต่เซลล์มะเร็งเติบโตแบบไม่มีอะไรไปหยุดยั้งได้ในแบบที่กะเกณฑ์ไม่ได้เลย การเติบโตของเซล์เหล่านี้ไม่ส่งผลดีต่อการที่ร่างกายจะมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุข เซลล์ที่งอกงามดูเสมือนมีพลังสูงส่งกลับไม่มีหน้าที่ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อร่างกายเลย มะเร็งที่ท่านมีอยู่เป็นตัวอย่างเดียวที่มีอีกหลายรูปแบบในคนอื่นๆ มะเร็งของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แตกต่างกันในความร้ายแรงและลักษณะเฉพาะตัวต่าง ๆ
มะเร็งยังเป็นผลผลิตของการที่ร่างกายมีสมรรถนภาพของระบบภูมิคุ้มกัน (Immune system) ตกต่ำไม่พอเพียงแก่การมีสุขภาพดี ความเข้าใจของท่านในเรื่องนี้มีความสำคัญมากเป็นพิเศษ เป็นจุดควบคุมสถานการณ์ว่าท่านสามารถจะช่วยตัวเองให้อยู่รอดตลอดไปและพ้นอิทธิพลภัยพาลครั้งนี้หรือไม่ ระบบภูมิคุ้มกันของท่านเป็นแนวต้านแรกและด่านสำคัญสุดยอดในการต่อสู้กับมะเร็ง หลายปีมาแล้วที่ท่านได้สร้างเซลล์ที่กลายพันธุ์และส่อที่จะเป็นมะเร็งได้อยู่เสมอมา แต่ภูมิคุ้มกันของท่านยังมีพลังสูงพอที่จะต่อต้านไว้ได้และแก้ปัญหาตลอดมาโดยที่ท่านอาจไม่เคยทราบ แต่มาบัดนี้มีเหตุการณ์ผันแปรไป ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของท่านหย่อนสมรรถภาพไปบางส่วน ไม่เพียงพอในการธำรงไว้ซึ่งสุขภาพที่ดีเช่นที่เคย
บทความที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ มีวิธีการที่ท่าจะนำไปปฏิบัติเป็นลำดับขั้นในการต่อสู้มะเร็ง โดยการร่วมมือกับทีมของแพทย์ผู้รับผิดชอบดูแลสุขภาพของท่าน กับตัวท่านเองในการจัดโปรแกรมการรักษาตามที่ท่านมีความเชื่อถือและมั่นใจ ทีมของแพทย์เขาจะมุ่งดูแลในด้านที่เกี่ยวกับเซลล์ที่ทำให้ท่านเจ็บป่วย สำหรับท่านเองจะรับงานในส่วนการดูแลร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ ในการส่งเสริมให้ท่านมีชีวิตต่อไปได้อย่างมีคุณภาพ มีความสุขสมบูรณ์พร้อม ไม่เพียงแต่พ้นจากภัยของเซลล์ร้ายมาได้ แต่ชีวิตสะบักสะบอมแทบไม่มีส่วนดีเหลือไว้ให้ชื่นชม กิจกรรมที่ท่านทำตามขั้นตอนที่ระบุไว้ในที่สุดจะส่งผลให้ท่านมีระบบภูมิคุ้มกันที่แข็งแรง อันนี้เป็นประเด็นที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้ท่านมีสมรรถภาพในการหายโรคเองตามธรรมชาติ
ทั้งหมดนี้กล่าวได้ว่าเป็นปฏิบัติการทางร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณร่วมกันโดยมีความสัมพันธ์เกี่ยวโยงกันอย่างแยกไม่ออก เมื่อใช้วิธีการนี้ร่วมกับการรักษาของแพทย์ที่ดูแลท่านในระบบการแพทย์แผนปัจจุบัน จะดลบันดาลให้ท่านมีโอกาสสูงสุดในการเอาชีวิตรอดจากมะเร็งได้ ทีมแพทย์ของท่านมีหน้าที่มุ่งกวาดล้างเซลล์ที่กลายพันธุ์อันไม่พึงประสงค์ ขณะที่งานของท่านคือการเพิ่มเติมเสริมแต่งระบบภูมิคุ้มกันให้แข็งแรง การเพิ่มประสิทธิภาพของภูมิคุ้มกันของท่านเองนั้น แพทย์ช่วยท่านได้ไม่มากเท่ากับที่ท่านลงมือเอง ในการปรับเปลี่ยนวิธีการใช้ชีวิต (Life style) ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ
ระบบภูมิคุ้มกันในตัวท่านมีความไวต่อสิ่งเหล่านี้ การสูบบุหรี่ การกินอาหารไม่ถูกต้องและการขาดการออกกำลังกาย เหล่านี้ส่งผลร้ายมากต่อหน้าที่ของระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากนั้นมีการจัดการกับความเครียดอันเป็นพิษ ที่ทำให้ฮอร์โมนทุกข์คือ อะดรีนาลีน ถูกหลั่งจากต่อมหมวกไตไม่ขาดสาย อีกทั้งฮอร์โมนชื่อ คอร์ติโซน ทั้งสองอย่างนั้นเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นตัวทำลายหน้าที่ของระบบภูมิคุ้มกัน
แม้อารมณ์ของท่านเองที่ออกมาตอบโต้ต่อความรู้ว่าตนเองเป็นมะเร็งก็สำคัญมาก คนส่วนมากรับทราบความจริงนี้ด้วยความหวาดกลัว ความหวาดกลัวจะทำให้ความคิดและสติปัญญาของท่านที่กำลังต้องการมากกลับถูกยับยั้งจนเป็นอัมพาตทางความคิด และความสำนึกทางจิตวิญญาณที่เป็นพิษจากคำวินิจฉัยของแพทย์จะมีผลให้สภาพของชีวิตกลายเป็นนรกในใจ ไม่มีอันใดจะทำร้ายระบบภูมิคุ้มกันได้มากกว่านี้แล้ว
เมื่อท่านจัดทีมแพทย์ผู้ดูแลให้เข้าประจำการเรียบร้อยแล้ว ท่านต้องเพ่งความสนใจไปที่จิตใจและจิตวิญญาณของท่านทันทีหากต้องการมีชีวิตรอดจากมะเร็ง ถ้าท่านทำไม่สำเร็จท่านจะประสบมหันตภัยอย่างหนักหนาสาหัส การมีแพทย์ดูแลตัวท่านโดยปล่อยความรับผิดชอบให้เป็นหน้าที่ของแพทย์เท่านั้นไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้น มันจะตกที่นั้งคล้ายท่านหัดเดินด้วยไม้ต่อขา จริงอยู่มันพอทำได้ แต่ในบั้นปลายผลร้ายมักปรากฏขึ้นไม่เร็วก็ช้า
การใช้วิธีการผสมผสาน ร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณ ไม่ควรจะขัดต่อหลักการรักษาของแพทย์ที่ใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์ แต่ถ้าเป็นแพทย์แผนไทยและผู้มีความรู้ในการแพทย์ทางเลือกบางสาขาก็น่าเชื่อถือได้ สำหรับการแพทย์แผนวิทยาศาสตร์นั้นดีแน่ตรงที่พิสูจน์ได้ แต่แท้จริงแล้วก็ไม่พอเพียง ในการรักษาร่วมกับร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณนั้น เราสามารถมองเห็นผลที่คาบเกี่ยวกันได้ แต่แม้กระนั้นการวัดผลออกมาตามแบบวิทยาศาสตร์ก็ไม่เป็นที่พอใจ การแพทย์แผนปัจจุบันจะกลายเป็นการแพทย์ที่เป็นวิทยาศาสตร์สมบูรณ์ต่อเมื่อทีมแพทย์สละเวลาให้กับการศึกษาเรื่องความสัมพันธ์ของโรคทางกายกับสภาพจิตใจและจิตวิญญาณในลักษณะที่เป็นพลังธรรมชาติในการสร้างโปรแกรมเพื่อรักษาผู้ป่วยด้วยมะเร็งให้มีสภาพฟื้นตัวสมบูรณ์เท่านั้น
ถ้าท่านมีมะเร็งวันนี้ ท่านไม่สามารถจะรอต่อไปเป็นปี ๆ เพื่อให้นักวิจัยเข้ามาวิเคราะห์เรื่องเหล่านี้จนเห็นว่าน่าเชื่อถือได้จริงจัง แต่ท่านต้องรีบลงมือปฏิบัติการทันที สิ่งที่ท่านทำได้จะมีความหมายมากที่แสดงความแตกต่างชัดเจน การฟื้นหายจากโรคต้องการความริเริ่มของตัวท่าน และความพยายามของตัวท่านเองอย่างสูงจึงจะเป็นผู้ชนะมะเร็งได้ สำหรับผู้ป่วยที่เป็นมะเร็ง ข่าวสารนี้จัดเป็นข่าวดีที่นำความหวังมาสู่ตัวท่านและครอบครัวมากพอแล้ว
ตอนต่อไป
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า “ความสิ้นหวัง”
หมายเหตุ เรื่องนี้พิมพ์เผยแพร่ครั้งเดียวในหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ นายแพทย์ ม.ร.ว. ธันยโสภาคย์ เกษมสันต์ วันที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๔๓
คำสำคัญ (Tags): #ธันย์ โสภาคย์#มะเร็ง
หมายเลขบันทึก: 245703เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2009 17:26 น. ()ความเห็น (35)
แวะมาเรียนรู้ค่ะ พี่ดาว
มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ดาว พอลล่ามีเพื่อนเป็นมะเร็งค่ะ แต่กำลังใจดีมากค่ะ จะมาเล่าให้ฟังนะคะ
กำลังใจคือสิ่งสำคัญใช่ไหมค่ะ....
สวัสดีค่ะ
- เมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็ง คงตัวชา มึนตึบ เป็นไปได้ไง โทษใครๆและโทษตัวเอง กลัวสาระพัด ทานอาหารไม่อร่อย นอนไม่หลับ เครียด ๆ จากทุกปัจจัยที่มี เดินทางหาแพทย์ทางเลือกสาระพัด ควบคุ๋กับการทำใจ รักษาจนเหนื่อย เผชิญกับผลข้างเคียงจากการรักษาทางเลือกเหล่านั้น บางครั้งอาจเหนื่อยล้า หดหู่ ท้อแท้ หมดกำลังใจ และสิ้นหวังได้
- ฝ่ายสาธารณสุขจึงต้องดูแลผู้ป่วยแบบองค์รวมและให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมครอบคลุมร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และ จิตวิญญาณ ค่ะ
เรียน ท่านดาวลูกไก่ น้องพี่สีชมพู
- ซึม ครับ งงงงชีวิต ใจหวิวหวิว แต่ ก็ ผ่านมาได้แฮะ เพราะกำลังใจ มาเพียบ
- ขาดออกกำลังกาย
- กินอาหารไม่ถูกต้อง...
- ....
- สองสิ่งนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผมมาก เพราะมันเดินสวนทางกับความเป็นจริงที่ชีวิตควรจะต้องดูแล หรือบริหารจัดการให้กับตัวเอง
- ครับ, ผมเองก็เห็นด้วยอย่างยิ่งว่า ในหลายเรื่อง แพทย์ก็ช่วยเราได้ไม่เท่ากับที่เราช่วยตนเอง
- ไม่หนักหนาเราไม่มาหาแพทย์
- ดังนั้น หมอเทวดา คือ ตัวเรา ซึ่งหมายถึงการดูแลตนเอง สร้างภูมิต้านทานให้กับตัวเองอย่างมีสุขภาวะ
- ...
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณน้องคู่แฝด ♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อยแต่~natadee✿ และ •.♥°.•.♥• kittyjump.•.♥.•°♥natadee
- รอฟังเรื่องเล่าเพื่อกำลังใจค่ะนะคะ ขอบคุณค่ะ
- กำลังใจสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด หลังจากนั้น จะมีพลังที่ยิ่งใหญ่ติดตามมาค่ะ
- พี่เห็น พลังนี้ พร้อมกับที่พ่อพี่สัมผัสในวันที่ฟื้นจากการผ่าตัดเอามะเร็งเพื่อนยากออกจากตัวค่ะ และต่อจากนั้นก็มีเหตุการณ์เรื่องราวเรื่องเล่าตามมามากมายแบบที่พี่กำลังนำมาถ่ายทอดนี่นะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ไก่...กัญญา
- ฝ่ายสาธารณสุขจึงต้องดูแลผู้ป่วยแบบองค์รวมและให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมครอบคลุมร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และ จิตวิญญาณ
ขอบคุณค่ะพี่ไก่
ขอบคุณสำหรับข้อเตือนใจค่ะ...ทุกโรคมาจากการขาดสมดุลในชีวิตทั้งสิ้น...การฟื้นฟูสภาพจึงต้องกลับไปสู่ความสมดุล โดยเริ่มจากตนเองเป็นสำคัญ ทั้งการมีวินัยในความเป็นอยู่ และชำระล้างจิตใจให้ผ่องแผ้วเป็นเนืองนิจ....เล่ามาทั้งหมดนี้..ได้ตัวอย่างจากคุณพ่อวัย ๙๐ ค่ะ...
nongnarts
สวัสดีค่ะ พี่ดาวลูกไก่
น้องใบไม้คิดว่า ใครที่รู้ตัวว่าเป็นมะเร็ง สิ่งแรกคือ ขวัญ และ กำลังใจ ต้องหายไปก่อนแล้วส่วนหนึ่ง ส่วนที่ว่าจะเรียกคืนกลับมาได้อีกแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับ กำลังใจของตัวเอง ด้วยค่ะ
พี่ดาว ดูแลสุขภาพ ด้วยนะคะ.....
เรียนท่านอาจารย์ JJ ค่ะ
อาจารย์ว่า มะเร็ง น่ากลัวไหมค่ะ
อาจารย์เขียนตรงนี้
- ซึม ครับ งงงงชีวิต ใจหวิวหวิว แต่ ก็ ผ่านมาได้แฮะ เพราะกำลังใจ มาเพียบ
และเห็นเขียน ตรงนี้...
- ประสบการณ์ เมื่อรู้ว่าเป็น "มะเร็ง" หัวใจ แป้ว เลยท่านพี่แก้ว
- แต่ก็ผ่านไปได้
หมายความว่าอะไรนะค่ะ...อ้าว ก็ตอนนี้ดาวลูกไก่กับคนโสตฯ เป็นแฟนคลับอาจารย์ไปแล้วไงค่ะ ^^
คุณ แผ่นดิน ค่ะ
มีอาการเดียวกันค่ะ เรื่อง ขาดการออกกำลังกาย อาหารก็ชอบตามใจความอยากเรื่อยๆ
แต่กำลังใจจากคนที่รัก รัก รัก (มีหลายคนไงคะ) มีมาคอยเตือนเสมอๆ ว่า ออกไปเดินรอบบ้านสักหลายๆ รอบ เดินชมนกชมไม้ก็ยังดีนะ
เริ่มต้นดูแล บริหารจัดการตัวเอง อย่าลืมถอดบทเรียนด้วยนะคะ ทำแล้วเป็นอย่างไร ^^ โอ๊ะ ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวจะเครียดกันไปใหญ่ ฮ่าๆ^^
น้อง กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)
น่ารักเชียวค่ะ รูปภาพนะค่ะ
ตอนนี้ใครบางคนที่ใกล้ชิดครูแรม
กำลังอยู่ในโรคที่ว่านี้ค่ะคุณดาวลูกไก่
ขั้นที่4..แต่กำลังใจดีมาก..ทานอาหารชีวจิตทุกวัน..บวกกับการออกกำลังกายและ ทานอาหารให้ถูกวิธี..ที่สำคัญเค้ามีกำลังชั้นดีจากภรรยาแน่ะคะ..ดูเหมือนภายนอกปกติ..แต่นับถือเป็นผู้ป่วยที่ครูแรมทึ่งมากๆๆทั้งที่รู้..อนาคตอันใกล้อาจปลอดลมหายใจ..แต่ยังยิ้มสู้..
แวะมาหาความรู้และขอร่วมแบ่งปันการสนทนานะคะ
สวัสดีค่ะคุณ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
...ทุกโรคมาจากการขาดสมดุลในชีวิตทั้งสิ้น...การฟื้นฟูสภาพจึงต้องกลับไปสู่ความสมดุล โดยเริ่มจากตนเองเป็นสำคัญ ทั้งการมีวินัยในความเป็นอยู่ และชำระล้างจิตใจให้ผ่องแผ้วเป็นเนืองนิจ...
ขอบพระคุณค่ะที่กรุณาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ดูแลร่ายกาย จิตใจ ของเราให้สมดุล
สวัสดีค่ะคุณน้องใบไม้
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ครูแรม
ขอบคุณค่ะ กำลังใจจากผู้อยู่ใกล้ชิดสำคัญมาก ไม่ว่าคนที่เรารู้จักรักใคร่ เคารพนับถือ จะเจ็บป่วยหรือเจ็บปวดด้วยโรคอะไรก็ตามนะคะ
ครูแรมทำให้ดาวลูกไก่นึกได้ว่าพ่อเคยพูดเรื่อง การมีอายุยืนยาวต้องประกอบด้วยอะไรบ้างค่ะ คือหนึ่งอาหาร สองอากาศ สามออกกำลัง สี่อารมณ์ดี ...อารมณ์ดี จิตใจดี ไม่มีความทุกข์ ก็ทำมาทั้งหมด แล้วเกิดอะไร พ่อบอกว่าที่พลาดไปก็คือ อาหาร ที่ทำให้เป็นทุกข์ คือ อาหารเนื้อ นมไข่ มันๆ หวานๆ เค็มๆ (พ่อบอกว่าที่เรียนมาผิดหมดเลยค่ะ...)
สวัสดีค่ะpa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
- ขอบคุณค่ะ ป้าแดงไปเที่ยวทุกสัปดาห์เลยนะคะ
- มาดูสารก่อมะเร็ง
แต่อร่อยอย่าบอกใครเลย อิอิ
ถ้าพี่รู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็ง
อันดับแรกคงทำใจ
แล้วก็ปรองดองกับมัน
อยู่กับเจ้ามะเร็งให้สงบๆนานเท่าที่มันจะไม่รบกวนเรา
ที่สำคัญ คือ อย่ายอมแพ้
คิดถึงน้องดาวจัง
เรียน ท่านดาว น้องพี่สีชมพู และ ฅนโสต
- เป็นจริงๆครับ CA Thyroid
- ตัดไปแล้ว
- แต่ก็ คลำทุกวันที่คอ
- ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นใหม่อีกหรือไม่เพราะ อาจารย์หมอวันชัย วัฒนศัพท์ ไม่ได้ตัดหมดครับ เหลือไว้เติม Hormone บ้างอะ
สวัสดีครับพี่ดาว
เดย์เคยคิดอยู่นะครับว่าถ้าตัวเองประสบ จะเป็นยังไง เดย์ว่าเดย์ต้องอยู่กับมันอย่างมีความสุขแน่เลย 555
เคยได้ยินทีมอาสาสมัครที่เค้ารวมตัวกันเพื่อ ไปให้กำลังใจผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายเพื่อให้มีพลังให้อยู่และมีความสุขก่อนจากโลกนี้ไป ดีมากเลยเนาะ :)
ได้ความรู้ดี ครับ...
ผมขอprint ไปให้ พี่สาวคนโต(เป็นครูสอนภาษาอังกฤษและเป็นมะเร็งด้วย)
เมื่อมีมันอยู่ ...ก็ขออยู่ร่วมด้วยอย่างมีความสุข
ขอบคุณครับ
ท่านอาจารย์ JJ เป็น CA Thyroid ตัดไปแล้ว ไม่ได้ตัดหมด เหลือไว้เติม Hormone บ้าง
ดาวลูกไก่เข้าใจแล้วค่ะ จากเราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะได้ตื่นหรือไม่
แต่ยังสงสัย โค้กซีโร่...ขอบพระคุณค่ะ
ลูกชายวัยรุ่นของเพื่อนร่วมงานเป็นเหมือนอาจารย์ค่ะ วันนี้ดีขึ้นแล้วเปลี่ยนเป็นคนใหม่ด้วยค่ะ และสองสามปีที่ผ่านมาชาวหอสมุดเป็นมะเร็งมากกว่าห้าคนค่ะ หายไปเลยก็มี และสบายอยู่ดีแต่ต้องควบคุมดูแลเพราะไม่รู้ว่าเค้าจะกลับมาอีกเมื่อไรเช่นกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์และทุกท่านนะคะ
- พี่แจ๋วเป็นมะเร็งเต้านม
- เมื่อคุณหมอบอก ทั้งที่ทำใจไว้บ้างแล้ว ก็สติแตก ร้องไห้ ร้อง ร้อง ร้อง อย่างเดียวเลย
- แต่ไม่ได้ร้องต่อหน้าคนอื่นนะคะ
- ฟังผลเสร็จ ออกจากห้องคุณหมอมาด้วยอาการเลื่อนลอย เบลอ ๆ เหมือนจะเป็นลม
- เดินมาขึ้นรถ
- ขึ้นรถได้ก็ปล่อยโฮเลย.....ทำใจเป็นชั่วโมง กว่าจะเช็ดหน้าเช็ดตาขับรถออกจากโรงพยาบาลได้
- ที่ทำใจได้ เพราะคิดถึงแม่ค่ะ...
- พี่แจ๋วคิดว่าถ้าพี่แจ๋วฟูมฟาย สิ้นหวัง พี่แจ๋วว่าอาการของโรคคงจะไม่ทำให้พี่ตายในทันทีทันใด
- แต่คุณแม่ของพี่ อายุ 70 ปี นั่นแหละที่จะได้รับผลตรงนี้
- บางทีด้วยความรักลูก เมื่อรู้ข่าว ท่านอาจจะรับไม่ได้ และเราจะต้องเสียใจในที่สุด
- วันนั้น พี่แจ๋วกลับไปที่บ้าน ทุกคนรอฟังผลด้วยใจจดจ่อ พี่แจ๋วกอดแม่ กอดลูกชาย แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียง (ที่พยายามอย่างที่สุด) ที่จะให้แจ่มใสเจือไปด้วยเสียงหัวเราะ พี่แจ๋วบอกพวกเขาว่า
- สงสัยจะเหลือนมข้างเดียวแน่เลย...หมอบอกเป็นมะเร็ง เฮ้อออเป็นที่ไหนไม่เป็น มาเป็นที่นม คราวนี้กลายเป็นนางมณโฑ นมโตข้างเดียวแน่เลย....
- แต่ตอนนี้ยังอยู่ครบทั้งสองข้างนะคะ....
คุณเดย์คะ
พี่ก็เคยคิดสมมุติว่าตัวเองเป็น จะอยู่อย่างไร เหมือนกันค่ะ แต่การเป็นคนหนึ่งที่ใกล้ชิดผู้เป็นที่รักและเป็นมะเร็งก็สอนอะไรเราหลายอย่างเรื่องชีวิต แล้วควรจะทำอย่างไร ก็มีเรื่อง สติ กับเรื่องอารมณ์ที่จะต้องคุมมันให้อยู่เป็นลำดับต้นๆ เมื่อเร็วๆ นี้ได้ยินได้ฟังมาอีกว่าญาติผู้ใหญ่ป่วยเป็นมะเร็งแบบเดียวกันกับพ่อ(พี่ชายท่าน) พี่ก็ยังใจโหวงเหวงเหมือนกันค่ะ
ผู้ที่เจ็บป่วยเป็น..นอกจากสร้างพลังใจที่น่าอัศจรรย์ให้ตัวเอง ยังเผื่อแผ่ความรู้สึกให้ขอทำความดีด้วย ไปยังผู้ใกล้ชิด จึงมีเรื่องดีๆ ให้เราได้ยินเสมอๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ แสงศรี
- ยินดีค่ะ
- พรุ่งนี้จะลงตอนต่อให้อ่านนะคะ พิมพ์(จิ้มๆ ดีดๆ)ไว้แล้วค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
เป็นกำลังใจให้พี่แจ๋วด้วยค่ะ อ่านแล้วลุ้นตามค่ะ เหมือนคุณพ่อเลย พอหมอฟันธงก็นิ่งๆ (คือท่านวินิจฉัยตัวเองไว้ด้วยแล้วว่า เป็นอะไรแน่ๆ)
สวัสดีค่ะพี่ดาว
•คิดถึงจังค่ะ
•วันนี้เพิ่งกลับมาจากบ้านสวนค่ะ อยู่ที่โน่นสบายดีค่ะ ไร้เทคโนโลยีค่ะอากาศดีค่ะ วันก่อนฝนตกไฟดับ3วัน มืดมากแต่ก็สบายดีต้องจุดเทียน และหุงข้าวกับเตาถ่าน (แม่หุงค่ะ)กินข้าวอร่อยใต้แสงเทียน.อิอิ...
•พ่อหนูรีก็เป็นมะเร็งค่ะ เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดที่เป็นบนผิวหนัง เป็นมาหลายปี กว่าคุณหมอจะตรวจชิ้นเนื้อเจอ(ตรวจหลายครั้งมาก) พอท่านรู้ว่าท่านเป็นมะเร็งท่านอาการแย่มากป่วยมากทันทีทันใด ไม่มีแรงเดินก็ไม่ไหว หลังจากนั้นรักษาด้วยคีโมบำบัด ท่านอยู่ได้ 2ปีก็เสียชีวิตค่ะ
•เราทุกคนต้องคิดไว้เสมอนะค่ะว่าเราก็มีโอกาสเป็นมะเร็งได้เช่นกัน เพราะฉนั้นวันที่เรายังแข็งแรงใช้ให้ชีวิตมีความสุขที่สุดและต้องดูแลตัวเองด้วยค่ะ
•ขอให้มีความสุขค่ะ
สวัสดีค่ะหนูรี
คิดถึงหนูรี คิดถึงขนมและบันทึกน่าอร่อย ช่วงนี้สตอเบอรรี่ราคาถูกแล้ว ยิ่งคิดถึงหนูรีค่ะ
พี่เสียใจด้วยนะคะเรื่องคุณพ่อของหนูรี เหมือนพ่อพี่ค่ะ ตกลงว่าเราสองคนมีโอกาสเสี่ยงพอ ๆ กันนะคะ
"เราทุกคนต้องคิดไว้เสมอนะค่ะว่าเราก็มีโอกาสเป็นมะเร็งได้เช่นกัน เพราะฉนั้นวันที่เรายังแข็งแรงใช้ให้ชีวิตมีความสุขที่สุดและต้องดูแลตัวเองด้วยค่ะ"
ขอบคุณค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ ขอบคุณที่ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็ง