เมื่อวานนี้เพิ่งพาเจ้าทองพลุ ซึ่งปรกติที่บ้านจะเรียกเจ้ามีเดี่ยม เพราะเจ้ามีเดี่ยม มีขนาดตัวไม่เล็ก ไม่ใหญ่ หากไล่ลำดับก็อยู่ในระดับกลางๆ เลยเรียกกันจนติดปากตามนั้น...
เจ้ามีเดี่ยมมีอาการจามฟุดฟิด อยู่หลายวันแล้ว แต่เมื่อวานนี้อาการหนักกว่าวันก่อน คือน้ำมูกไหลมากขึ้น จามทีก็น้ำมูกกระเด็นที เลอะเทอะไปหมด ดูหุ่นก็เพียวลง เพราะคงเจ็บคอและเบื่ออาหาร
หนูชื่อมีเดี่ยมต่ะ ชื่อจริงน้องทองพลุค่าาา..
แรกๆ เรานอนในบ้านนี้ค่ะ แต่ตอนนี้ใช้เป็นสนามเด็กเล่นไปแย้ววว
ก็เลยต้องรีบพาไปหาคุณหมอโดยด่วน!!! แถมเจ้าลัคกี้จอมซ่า ยังเกิดมีกลิ่นเหม็นในรูหูอีก ก็กลัวว่ามันจะติดเชื้อ หรือเป็นอะไรมากไปหรือเปล่า เลยพาไปด้วยกันกับมีเดี่ยมซะเลย...
เมื่อไปถึงคุณหมอตรวจวัดไข้โดยเสียบปรอทเข้าไปทางทวารหนักของมีเดี่ยม ซึ่งมันก็มีการสะดุ้งเฮือกเล็กๆ แต่ก็ยังควบคุมได้ เพราะมันยังเล็กแรงยังไม่เยอะเท่าไหร่ หมอบอกว่ามีไข้ 130 กว่าๆ ซึ่งก็ถือว่ายังไม่สูงมาก ก็ได้ฉีดยาลดไข้ 1 เข็ม ยาลดน้ำมูก 1 เข็ม และยามาทานที่บ้านอีกสองอย่าง เป็นชนิดน้ำ ก็ป้อนกันลำบากนิดหน่อยล่ะค่ะ...
ส่วนเจ้าจอมซ่า "ลัคกี้" หมอดูแล้ว ไม่มีอะไรผิดปรกติมาก เลยให้โลชั่นเช็ดหูมาคอยเช็ดทำความสะอาดให้ลัคกี้บ่อยๆ สักระยะก็จะหายเหม็น "ไม่เป็นหมาหูเน่า" อีกแล้วค่ะ....อิอิ
เจ้าลัคกี้ ชอบแกล้งแมวจังเลยค่ะ...แต่บางทีแมวก็ตบไปเหมือนกัน..อิอิ
(ภาพนี้ ฟ้องด้วยภาพเลยล่ะค่ะ แม่ถ่ายไว้ เจ้าลัคกี้แกล้งหนูจริงๆ ค่ะ)
นึกสงสารเจ้ามีเดี่ยมตอนหมอทิ่มปรอทเข้าทวารหนักน่ะค่ะ ท่าทางจะเจ็บน่าดู...แต่แหมของมันเป็นทางออกนี่นา ไม่ใช่ทางเข้าอ่ะ...หุหุ (คิดมากไปป่าวเนี่ยเรา)
แต่ก่อนกลับออกมาจากคลินิก เห็นเจ้าของหมู อุ้มลูกหมูวัยกำลังซนมาตัวนึงค่ะ เขาบอกว่าแผลมันปริ เพราะแผลที่เกิดจากการตอน โดนเพื่อนหมูๆ ด้วยกันงับเข้าให้จนแผลปริน่ะค่ะ เลยถามว่าทำไมต้องตอน เลยทราบว่า ลูกหมูที่เกิดมาเป็นตัวผู้ เกิดมาปุ๊บ เขาก็จับเจี๋ยนปั๊บ แต่เจ้าตัวนี้ตอนเกิดตอนไปแค่ข้างเดียว พอโตมาเลยรู้ว่ายังมีไข่อีกข้าง เลยต้องโดนเจี๋ยนซ้ำสอง...หุยยย...น่าสงสาร...
เฮ้อ!!! ไม่รู้้เวรกรรมอันใด ที่ต้องมาโดนจับเจี๋ยนตั้งแต่เล็กๆแบบนี้ สงสัยชาติก่อน เกิดมาเจ้าชู้ เลยต้องมาเกิดเป็นหมูให้เขาจับตอนแบบนี้ซะก็ไม่ทราบสินะคะ...555 ท่านใดที่เจ้าชู้ โปรดระวังเดี๋ยวชาติหน้าเกิดเป็นน้องหมูตัวผู้ บ่ฮู้ด้วยเน้ออออ......
วันนี้ หลังจากได้ทานยา ฉีดยาไปตั้งแต่เมื่อวาน มีเดี่ยมก็อาการดีขึ้นมากเลย น้ำมูกแห้ง แต่ก็ยังจามอยู่บ้าน คาดว่าอีกวันสองวัน ก็คงจะหายดีค่ะ....
แล้วจะมาบันทึกเล่าเรืื่องราวเจ้าสี่ขาทั้งหลายให้อ่านกันใหม่นะคะ