สวัสดีครับ
เป็นความคิดแว๊ป ขึ้นมาในความรู้สึกระหว่างทำงาน...
งานสาธารณสุข...งานที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ในชีวตการทำงานแต่ละวัน...
งานเชิงรับในรพ... ไม่มีวันหยุด ไม่มีวันที่จะตรวจหมด
ต้องตรวจทุกๆวัน....และดูเหมือนจะมากขึ้น....
งานเชิงรุก....ส่งเสริม ป้องกัน....
ก็ไม่มีวันหมด มีสิ่งที่ต้องทำและดำเนินการอย่างต่อเนื่อง
....
เป็นเป็นเรื่องราวของความเชื่อมโยง ของชีวิต สรรพสิ่ง ทุกๆองค์ประกอบรวมกัน...กลายเป็นสุขภาวะ...
สาสุข...งาน..ชีวิต...
เป็นหน้าที่...หรือเป็นความจำเป็น หรือเป็นดวงของเรา
หรือเป็นสภาวะของเรา....
แต่ดูๆไปเสมือนว่า..เป็นเส้นทางที่เราได้เรียนรู้
เป็นวิถีที่เราอาจจะต้องผ่านไป
แท้จริงแล้ว...วาระที่ซ่อนอยู่หลังงานที่เราทำ...
น่าจะเป็นเรื่องราวของ...
การค้นหา...อะไรบางอย่าง
ความจริงที่ซ่อนอยู่...
ในร่างกาย จิตใจนี้ของเรา....
ทำๆ ทำๆ และทำไปเรื่อยๆ อาจจะมีบางอย่างโผล่ปรากฏขึ้นมาให้เราได้รับรู้ เรียนรู้
ผ่านงาน ผ่านเรื่องราวความดี ความไม่ดี ที่ได้ทำ....
ท้ายที่สุด...ทุกอย่างน่าจะไปลงเอยที่...
ธรรม...
ปล.เรื่อยๆ ในวันที่เกิดทุกเวทนาทางกาย จากงาน(ไม่รู้คนไข้มาจากไหนวันนี้ มากมาย หนักๆทั้งนั้น 555)
งานสาธารณสุข สร้างความสุข เปลื้องความทุกข์ให้คนอื่นได้อย่างไม่มีวันสิ้นสุดค่ะ
มาให้กำลังใจหมอนะคะ
สู่ๆ เพื่อสุขของสาธารณะชน...
---^.^---