ดีใจมากที่เจอน้องครูปู ห่วงอย่ว่าหายไปไหน โอเค เห็นแล้วก็สบายใจ
อยากแปลงร่างจังเลย เป็นลมก็ยังดี จะได้พัดใจไปหา อิอิ
ระดมใจไปตีแตกอีสาน (1)
สังคมแบบนี้จะหาได้จากไหน ไม่มีการสั่งการ ไม่มีการ put any men to any jobs ทั้งสิ้น ทุกคนต่างเทกระจาดใจลงมากองรวมกันไว้ที่ภารกิจตรงหน้าอย่างพร้อมเพรียง งานจึงออกมาอย่างลื่นไหลเป็นธรรมชาติ มีชีวิตชีวา ผู้คนสัมผัสได้ถึงมิตรจิต มิตรใจที่รายล้อม จึงยอมเผยอยิ้ม พร้อมส่งมิตรภาพเข้าแลกทันที
งานตีแตกอีสานคราวนี้ 27 ก.พ.- 1 มี.ค. ทำใจไว้แต่แรกว่าคงไม่ได้ไปเพราะคำนวณจากภารกิจแล้วไม่น่าจะรอดไปได้ จึงต้องรับปากเจ้าน้อง อ.ขจิต ชิงไปสวนป่าเสียตั้งแต่ต้นเดือนเพื่อไปช่วยพ่อครูบาและ อ.แป๋ว
แต่หลังจากกลับจากสวนป่าครานั้น ทำให้ต้องลงมือจัดลำดับความสำคัญในชีวิตเสียใหม่ งานก็สำคัญแต่ยังไม่เร่งด่วนเท่ากับประสบการณ์ปิ๊งแว๊ปที่จะได้รับจากสังคมอุดมปัญญาแห่งนี้
ด้วยความเมามันที่ยังไม่จางหาย (อย่างที่อาเหลียงกับท่านอัยการรำระบำชาวเกาะ อรยนท.นั่นล่ะค่ะ อิอิ) จึงนัดแนะเจ้าน้องรักคู่หูคู่ฮาทันที “ที่เก่าเวลาเดิมนะน้องนะ” ปรากฏว่าเวลาที่ไปถึงดันเป็นเวลาใหม่นี่ซิ่ ยืนเอ๋อเหรอกันตรงสถานีขนส่งบุรีรัมย์ไปไหนไม่ถูกเพราะมืดตื๋อและไม่มีรถซักคัน ร้อนถึง GPS ของท่านเทพ Logos พี่ใหญ่ใจดีผู้ที่คราวนี้ทำหน้าที่ยิ่งกว่าดังพันกร ต้องเข้ากะตอนตีสองครึ่งทันที ได้ยินว่าหิวจึงอยากจะพาท่านเทพไปชิมชาโบราณที่อร่อยที่ซู๊ดร้านก็ไม่เปิด พาเดินดุ่ม ๆ ไปชิมชาร้านในตลาดสดรสชาติพอกล้อมแกล้ม สุดท้ายต้องล้างปากด้วยซาลาเปายี่ห้อ 7-11 คนละลูกสองลูกแล้วจึงหาทางกลับสวนป่าถูก :)
ดีนะที่ไม่ลืมหอบ Sugus และ Mentos หลากรสมาเป็นเครื่องบรรณาการ ให้ท่านเทพพอยิ้มกริ่มได้บ้าง อิอิ
ก่อนจะย่องเข้าห้องนอนด้วยความเกรงใจว่าคนอื่นคงกำลังหลับอยู่ ที่ไหนได้เปิดไฟโช๊ะขึ้นมาไม่มีใครเลยห้องโล่งกว้างและแสนจะวังเวง เจ้าน้องขจิตที่อุตสาห์ช่วยหอบสัมภาระมาเต็มมือถามทันที “เอาไงดีพี่ จะไปตามหาคนอื่นๆ ไหม” ครูปูสวนออกไปทันควัน “ม่ายอาวแว๊ว ง่วง นอนคนเดียวก็ได้ (วะ)” ว่าแล้วเจ้าน้องชายคนดีก็จัดแจงปูที่นอนให้เรียบร้อยก่อนโบกมือบ๊ายบายหายไปเผชิญชะตากรรมตามสุมทุมพุ่มไม้เพียงลำพัง
ลงมาจากห้องก็พบชาวพาราตั้งวงโจ้ข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในโลกของพ่อครูบากันอยู่แล้ว เลยได้กอดเรียงคนตั้งแต่ป้าจุ๋ม พี่ครูอึ่ง พ่อครูบา ครูอาราม อ.Handy และไม่จำเป็นต้องแนะนำตัว ก็ปรี่เข้าไปกอด อ.สร้อย แน่น ๆ หวังจะได้ยินเสียงร้องแอ่ก แต่ไหงกลายเป็นยิ้มหวานจ๋อยแทนก็ม่ายรุ๊ จบ ณ กอดนี้เลยค่ะ แค้นที่บอกจะชำระน่ะ จบแร่ะ อิอิ
ก็ไอ่เรามันพวกความจำสั้น แต่ความฝันยาวนี่นา ฮิ๊ว……..
นั่งคุยกันเพลินรู้ตัวอีกทีตอนคณะของท่านอัยการ พี่แอ๊ด พี่หมอตา และน้องเขียวมาถึงเริ่มต้นมหกรรมการกอดเป็นหมู่คณะ ณ บัดนาวครับพี่น้อง
พูดถึงการกอด ครูปูเข้าใจเอาเองว่า (แฮ่ะ ๆ ก็ไม่มีใครเคยบอกนี่นา) ชาวเฮฮาศาสตร์คงจงใจใช้เป็นสัญญาณส่งผ่านความปรารถนาดี ความรัก ความห่วงใยต่อกันอย่างถึงเนื้อถึงตัว และยังหวังจะบีบอัดระยะห่างระหว่างกันลงภายในระยะเวลาแค่เสี้ยวนาทีอีกด้วย ซึ่งถือเป็นสมการแห่งสัมพันธภาพที่ทรงพลังยิ่ง
เมื่อได้ผ่านกระบวนการพูดคุยปฏิสัมพันธ์ เจ๊าะแจ๊ะ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ จับสไตล์และพื้นฐานอารมณ์ความคิดกันผ่านบล็อกหรือช่องทางการสื่อสารอื่น ๆ มาบ้างแล้ว
ด้วยกุศโลบายนี้ ประกอบกับใจที่เปิดรับชาวเฮฮาศาสตร์ก็จะสามารถก้าวข้ามกำแพงแห่งความเก้อเขินและแปลกแยกนั้นมาสัมผัสใจอุ่น ๆ ผ่านภาษากายชัด ๆ เช่นนี้ได้อย่างง่ายดาย อานิสงที่ได้รับทันทีไม่ต้องรอสะสมคะแนนแลก คือความเป็นเพื่อน ความเป็นญาติ เช่นที่ อ.สร้อย ได้กล่าวถึงอย่างลึกซึ้งมาแล้วในบันทึกนี้
ช่วงเที่ยงคณะของคุณหมอจอมป่วน น้าอึ่งอ๊อบ น้องราณี และน้องครูมิมก็มาถึง ซึ่งหายห่วงได้เลยค่ะเรื่องทักษะการกอดของคณะนี้ ตามด้วยคณะของท่าน ผอ.มณสันต์ ครูคิม ครูนิน กับ พขร.ส่วนตัวและเด็กนักเรียนอีก 6 คนจากโรงเรียนวิทยสัมพันธ์
น้องมะเดี่ยวโผล่มาจ๊ะเอ๋ตอนไหนไม่ทราบเลยถูกพี่ครูปูแตะอั๋งด้วยการกอดแน่น ๆ จนทำให้น้าอึ่งอ๊อบค้อนตาเขียวปั๊ดเลยล่ะค่ะ ฮี่ๆๆ
พวกเราทั้งหมดช่วยกันมะรุมมะตุ้มเตรียมการเพื่อต้อนรับคณะของอาจารย์ไร้กรอบ (ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ) และคณะ สสสส. ล้างจานล้างแก้ว ต่อเครื่องเสียง จัดโต๊ะ เก้าอี้ แบ่งสคริป วิ่งถามถึงกำหนดการก่อนหลังกันให้จ้าละหวั่น เวลาที่เหลือระหว่างรอ ก็ อรยนท คนที่ไม่ได้มา เช่น อาเหลียง เป็นต้น :) และคนที่ยังมาไม่ถึง (เพราะถ้ามาถึงแล้วอาจจะอด อิอิ)
อยู่ดี ๆ พ่อครูมากระซิบ “ครูปู ๆ เดี๋ยวเค้าเข้ามาปุ๊บเสิร์ฟน้ำเสาวรสเย็น ๆ ปั๊บเลยนะ” จัดแจงล้างแก้วคว่ำเพื่อเตรียมปริมาณให้เพียงพอกับแขก รับน้ำจากพี่ปิ๋วแช่ช่องฟรีซทันที โดยป้าจุ๋มกระซิบเคล็ดลับว่าให้ตักน้ำแข็งใส่ลงไปแช่ด้วยเดี๋ยวจะเย็นไม่ทัน
พ่อครูมากระซิบอีก “ครูปู ๆ เดี๋ยวเค้ามาแล้วกล่าวต้อนรับนิดนึงนะ” นั่งรวมหัวกับคุณหมอจอมป่วนและน้องมะเดี่ยวทันที หลังเตรียมการเสร็จทุกอย่างพร้อมแล้ว ตอนเห็นรถตู้คณะอาจารย์ไร้กรอบกำลังเข้าจอด
พ่อครูมากระซิบอีกแล้วครับทั่น “ครูปู ๆ เปลี่ยนใจแล้ว เดี๋ยวพอเค้าเข้าประตูปุ๊บครูปูคว้าไมค์ร้องเพลงนี้เลย (Top of The World) เอาให้ตะลึงไปเลยนะ “
แล้วจากไปด้วยรอยยิ้มและเสียง อิอิ เบา ๆ พร้อมยักคิ้วให้กำลังใจเหมือนจะส่งสัญญาณ ลุยโลด!
ได้ผลแฮะ อาจารย์ไร้กรอบและคณะเปลี่ยนจากเหรอหราเป็นยิ้มกริ่มทั้งคณะ กับการต้อนรับที่อบอุ่นจากพวกเรา
ไม้เดิมนี้ถูก reuse กับคณะ สสสส. ในเวลาต่อมาทันที ได้ผลยิ่งกว่าค่ะ เพราะแทบทั้งคณะร้องตามและปรบมือให้จังหวะอยู่ตลอด ส่งตัวแทนออกมาช่วยร้อง แล้วยังขอเพลงเพิ่มด้วยนะคะ (คงดีใจที่ได้เจอเพลงร่วมสมัย กั่กๆๆๆ)
มองออกไปจากด้านหน้า เห็นพี่น้องเฮฮาศาสตร์รุมล้อม ต้อนหน้าต้อนหลัง เสิร์ฟน้ำ พูดคุย ทักทาย แจกยิ้มหวานเจี๊ยบโชว์สุขภาพเหงือกและฟันกันอย่างเต็มที่ ภาพไหนจะชื่นใจเท่านี้ไม่มีอีกแล้ว สังคมแบบนี้จะหาได้จากไหน ไม่มีการสั่งการ ไม่มีการ put any men to any jobs ทั้งสิ้น ทุกคนต่างเทกระจาดใจลงมากองรวมกันไว้ที่ภารกิจตรงหน้าอย่างพร้อมเพรียง งานจึงออกมาอย่างลื่นไหลเป็นธรรมชาติ มีชีวิตชีวา ผู้คนสัมผัสได้ถึงมิตรจิต มิตรใจที่รายล้อม จึงยอมเผยอยิ้ม พร้อมส่งมิตรภาพเข้าแลกทันที งานนี้ลืมความสมบูรณ์แบบ หรือความครบถ้วนเสร็จสรรพตามขั้นตอนไปได้เลยค่ะ
ครูปูจึงฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งหลาย ๆ ท่านโดยอัตโนมือ กอดเอว จับมือถือแขนโยกตัวไปมาด้วยกันขณะกำลังอยู่ในอารมณ์เพลง สห.ด้านนอก ได้แต่ทำหน้างง ๆ คงกำลังนึกหาวิธีระงับเหตุ หากเกิดการเกินเลยไปกว่านี้ อิอิ
เห็นไม๊คะ พวกเรากำจัดระยะห่างระหว่างกัน ให้ลดลงไปได้อีกระลอกนึงแล้วค่ะ
และที่ทิ้งรอยยิ้มแก้มตุ่ยแสนประทับใจให้แก่พวกเรา คือ คณะพี่ครูอึ่ง ครูอารามและน้องราณีที่อาสาเป็นตัวแทนท่านเทพไปรับ อ.หลินฮุ่ย ถึงโคราชทั้ง ๆ ที่ก็ไม่ชำนาญทาง แต่ใช้ GPS แห่งใจ ฝ่าฟันอุปสรรคนานากรุยทางให้ฝันของพวกเราที่จะได้มีโอกาสสัมผัสกับผู้ใหญ่ใจดีที่ทรงภูมิรู้ อย่างใกล้ชิดท่านนี้เป็นความจริงขึ้นมา
อาการนัวเนียเริ่มต้น ณ บัดนี้
หุ หุ หุ
หมายเลขบันทึก: 246762เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2009 20:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:24 น. () สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (42)
ไม่ยักรู้ว่าครูปูไปป่วนอิสาน เห็นในบล็อก น้องขจิตไม่มีรูปครูปู หรือเก็บภาพไม่ทัน หรือสวยจนหาไม่เจอเนาะ
สวัสดีค่ะ
- มาแอบดูภาพที่ไม่มีและมีไม่เหมือนค่ะ
- ลูกศิษย์ต่างวัด
- ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
- พี่แจ๋วมาหาน้องครูปูด้วยความคิดถึงค่ะ
- เห็นเงียบไป คิดว่าภารกิจต้องรัดตัวแน่นอน
- แต่ดู ๆ ไป เอ๊ะ...น้องสาวเราไปโผล่ตามบันทึกโน้น บันทึกนี้ โดยเฉพาะบันทึกของอ.ขจิต...
- แสดงว่าน้องเราไม่ได้หายไปไหนนี่หน่า....
- จึงรอคอยบันทึกด้วยความคิดถึง
- วันนี้จึงได้พบ
- เห็นรอยยิ้ม เห็นอ้อมกอดแล้ว
- รู้ได้เลยว่าน้องเราสบายดี...
- ด้วยรักและคิดถึงจากพี่แจ๋วค่ะ
สวัสดีครับ คุณพี่ครูปู
แม่ทัพใหญ่ที่อีสานนี่ของเค้าแรงจริงๆ นะครับ
ขนาดระดมขุนพลจากทั่วแคว้นแดนไทยไปกระหน่ำ ก็ยังรับมือไหว
แถมยังยิงอาวุธหนักกลับมา
ให้ได้ไตร่ตรองทุกคราไป
หวังว่าวันหน้าเมื่อฟ้าเปิด
คงได้มีโอกาสติดสอยห้อยตามเหล่าขุนพล ไปยลโฉมท่านแม่ทัพ
สัมผัสบารมีท่าน
ให้เป็นเกียรติประวัติแก่ชีวิต และวงศ์ตระกูลสืบไป...
มาครบเชทคนสวยเลยนะคะเนี่ย
อยากเปลี่ยนชื่อเป็นวาสนาจัง เผื่อว่าจะมีโอกาสบ้าง
อิอิอิ
สวัสดีค่ะ พี่นงเยาว์
- แฮ่ะ ๆ น้องครูปูไปด้วยค่ะ แต่ว่ามัวแต่วิ่งช่วยงานนู่นนี่ เลยไม่ได้บันทึกภาพเลยค่ะ
- พอจะเขียนบันทึกทีนึง ก็ต้องมาแอบจิ๊กจากน้อง อ.ขจิต บ้าง พ่อครูบา บ้างค่ะ อิอิ
- ได้รับรู้สิ่งดี ๆ จึงอยากนำมาแบ่งปันค่ะ พี่
- พี่นงเยาว์สบายดีนะคะ ขอโทษทีค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาพูดคุยแต่ยังระลึกถึงเสมอค่ะ พี่ ^_^
อิอิ พี่ครูคิมขา อย่าทักซิ่ค่ะ เรื่องรูปหน่ะ โขมยเค้ามาทางน๊านเลยค่ะ :P
พี่แจ๋วขา
- ขอโทษด้วยค่ะ น้องไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย
- แต่ใจยังระลึกถึงเสมอค่ะ
- ตอนนี้กำลังวุ่นตัวเป็นเกลียวเพื่อเตรียมการสำหรับการเปิดเทอมใหม่และกิจกรรมต่าง ๆ ช่วงปิดเทอมค่ะ
- เดือนหน้าจะได้พัก 1 เดือน
- แถมครบรอบ 1 ปีพอดีสำหรับการเข้ามาใน g2k ด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ
- แฮ่ะ ๆ ยังไม่ได้รับเบอร์โทรศัพท์ของพี่แจ๋วทางเมล์เลยค่ะ
- น้องครูปูส่งไปให้แล้วได้รับหรือยังคะ ^_^
ชอบข้อความนี้จัง......ล้ำลึกกิมใจมาก ชื่นชม
สังคมแบบนี้จะหาได้จากไหน ไม่มีการสั่งการ ไม่มีการ put any men to any jobs ทั้งสิ้น ทุกคนต่างเทกระจาดใจลงมากองรวมกันไว้ที่ภารกิจตรงหน้าอย่างพร้อมเพรียง งานจึงออกมาอย่างลื่นไหลเป็นธรรมชาติ มีชีวิตชีวา ผู้คนสัมผัสได้ถึงมิตรจิต มิตรใจที่รายล้อม จึงยอมเผยอยิ้ม พร้อมส่งมิตรภาพเข้าแลกทันที
สวัสดีคะครูปู
เห็นรุปครูปูที่blog อาจารย์ขจิตแล้ว ครุปูน่ารักนะคะ
บรรยายได้อารมณ์ จนอยากไปด้วย
ดีใจมากที่เจอน้องครูปู ห่วงอย่ว่าหายไปไหน โอเค เห็นแล้วก็สบายใจ
อยากแปลงร่างจังเลย เป็นลมก็ยังดี จะได้พัดใจไปหา อิอิ
วันอาทิตย์นี้ พี่มีงานนำใครก็ไม่รู้ 150 คน(น้องๆเข้ามาอ่านในG2K ) น้องๆเขาขอมา พี่ก็ยินดีพา ลงชายทะเลที่บ้านรางโคกขาม ที่ๆโรงเรียนบ้านรางฯ ถูกน้ำทะเลกัดเซาะลงทะเล เราจะปลูกโกงกาง 2000ต้นค่ะ
ทุกท่านดูสดใส ร่าเริงตามวัย อิอิ พี่ปูไม่ตามมาน่านหรือคะ
สวัสดีครับ...
ดีใจที่ได้เจอตัวจริงเสียงจริง... เสียดายยังไม่ค่อยได้คุยกันนัก (เขินๆ) ..และยุ่งๆ กับภารกิจที่ต้องรับผิดชอบ
ครูปู-ร้องเพลงได้เพราะมาก ครับ
ครูปู
ร้องเพลงเพราะมาก
ทำอาหาร กับข้าวก็อร่อย
ขอบคุณมากครับ
ลืมไปว่ามาบอกข่าวแล้ว อิอิ เริ่มหลงแย้วววว
สวัสดีค่ะ คุณพี่สาว...ไม่ได้ไปด้วยค่ะเสียดายมั่กๆ พี่ปูบรรยายได้เริ่ดค่า..อิอิ คิดถึงนะคะ จุ๊บๆๆๆ
- อ่านแล้วได้ความรู้สึกแห่งมิตรภาพจังเลยค่ะ
- "เทกระจาดใจมากองรวมกันไว้..." ให้ความรู้สึกดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูปู
หูย น่ารักจังเลยค่ะ
บรรยกาศแบบนี้
พี่ครูปูสบายดีนะคะ
คิดถึงคร๊า
พี่ครูปูขอกอดหน่อย..อิอิ
น่ารักค่ะ..อยากกอดพี่สาว
- ตามมาชิมผักบุ้งไฟแดง..
- อ้าว..หมดแล้วเหรอ..?? 555
- ไม่ได้คุยกันนาน
- คิดถึงจัง
- สงสัยพี่เขี้ยวต้องเปลี่ยนจากนักรบ
- เป็นนักกอดดีกว่า
- ฟังแล้วชื่นจายยยย กว่าเยอะ
- วันก่อนเจ้าน้องชาย น้องครูปู
- โทรมาเล่าให้ฟังว่าสนุกมากๆๆๆ
- พี่เขี้ยวฟังแล้วตาร้อนๆ อิอิ
สวัสดีค่ะ น้อง 
- ขออนุญาตนำข้อความนี้ไปแจ้งต่อแม่ทัพอีสานนะคะ
- ท่านคงยินดีที่น้องเข้าใจกุศโลบายในการพัฒนานี้นะคะ
- หวังว่าคงมีโอกาสได้ร่วมเรียนรู้กับน้องสักวันหนึ่งที่สวนป่านะคะ ^_^
สวัสดีค่ะ 
- แหม น้าอึ่งอ๊อบ มายังกะนั่งรถเที่ยวเลยค่ะ
- ป้าแดงลองนัด ๆ กันดูซิ่ค่ะ
- ทีมคนสวยจะได้ครบซักที
- น้องครูปูไม่ได้อยู่ทีมคนสวยซะด้วยซิ่
- เผอิญเป็นคนน่ารักหน่ะค่ะ ฮิ๊ว........ :P
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ 
- ด้วยความคิดและมุมมองของครูตัวน้อย ๆ ค่ะ
- และด้วยความประทับใจจากประสบการณ์ที่ได้สัมผัส จึงอยากจะนำมาแบ่งปันกันค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ
- อีกไม่นานก็จะได้เจ๊อะกันอีกแหย่วววว
- คิดถึงน้องเสมอนะคะ
อยากไปด้วยจริง ๆนะคะ พี่ 
- วันหลังน้องครูปูจะแวะรับกลางทางดีไม๊คะ
- ลองดูว่าที่น้องครูปูว่ามานี้ แท้จริงแล้วเป็นอย่างไรค่ะ
- สังคมสันติสุขสมัยนี้ฟังดูเหมือนเรื่องเพ้อฝัน แต่พอได้สัมผัสก็อิ่มเอิบใจค่ะ ^_^
- อบอุ่นที่สุดเลยค่ะตั้งแต่เห็นกิจกรรมไหนมา คงเพราะรอกอดกันมานาน พอรวมกลุ่มกอดกันได้ รัศมีพลังกอดก็แผ่ไพศาล
- มิตรไมตรีไม่มีจาง ไม่มีอ้างว้าง เมื่อนึกถึงเธอ
- อยู่ไกลก็เพียงกาย หวังไว้ จะได้เจอ
- ผ่านออนไลน์ ฝากรอยไว้ เสมอ
- เพียงให้เธอ ได้เห็น เป็นกำลังใจ
- เหนื่อย ยุ่ง วุ่น บ้างก็ขอให้สุขใจ สุขกายนะคะ
- รู้ไหม มีใครเฝ้ามอง
สวัสดีค่ะ พี่ 
- น้องครูปูก็อยากเป็นลมเหมือนกันค่ะ จะได้พัดไปนู่นนี่ได้ตามใจตัว อิอิ
- แต่ตอนนี้ขอเป็นลมเป็นแล้งก่อนนะคะ เพราะเหนื่อยมาก วิ่งวุ่นยังไม่ได้หยุดเลยค่ะ ^_^
- ขอบคุณค่ะพี่ต้อยขา ที่บอกเล่าเรื่องราวการสานต่อการปลูกป่าให้น้องอยู่เสมอ ๆ
- ชื่นใจจังค่ะ
- จงได้มีช่วงเวลาสนุก ๆ ดี ๆ เช่นนั้นร่วมกันอีกนะคะ
โอย แค่กลับมาจากสวนป่า ก็ยังเคลียร์งานไม่ทันเลยจ๊ะ แอนจ๋า อิอิ
เมื่อไหร่สาวน้อยจะยอมลงจากดอยจ๊ะเนี่ยะ ^_^
สวัสดีค่ะ คุณ 
- อย่าเขินกันเลยนะคะ ชีวิตนี้สั้นนัก เวลาที่จะโคจรมาพบ มารู้จักมาศึกษาก็แสนสั้น อย่างน้อยจะได้มี connection และอาจเกื้อกูลกันได้บ้าง
- หรือไม่ก็ ได้ยิ้มกว้าง ๆ เพิ่มอีกหน่อยก็ยังดีนะคะ
- ยินดีที่ได้พบเช่นกันค่ะ
- ฝากบอกคุณ danthai ด้วยนะคะ ว่าไม่ทราบจำครูปูได้หรือเปล่า เห็นคิวทักทายยาวยืด ครูปูไปต่ออยู่คิวท้าย ๆ แหน่ะค่ะ อิอิ
- ไม่แน่ใจว่าจำครูปูได้ไม๊ค่ะ ^_^
- น้องพอลล่าเอ๊ย กลุ่มหน้าตาดีหน่ะโดนถากถางซะไม่มี
- มีแต่เสียงเย๊ว ๆ ว่าเมื่อไหร่พอลล่าเอย โย่งเอย จะมาซักที
- อ้อ เมื่อคืนพี่ไปเยี่ยมเจ้าโย่งมาจ๊ะ
- ที่โรงเรียนเค้ามีงานวัด เจ้าโย่งเป็นพิธีกรคอยลุ้น ตักไข่พาโชคหน่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะ ท่าน ศน.
เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ค่ะ
ทำให้เราได้ตระหนัก ได้รับรู้ และได้มีความหวังว่า สังคมสันติสุขที่พูด ๆ หวัง ๆ กันนั้น มีจริงค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ น้อง 
พี่ครูปูสบายดีค่ะ
ไปเจอประสบการณ์ดี ๆ เลยนำมาแบ่งปันกันค่ะ
ความรู้สึกดี ๆ ที่ได้รับสามารถเป็นแง่คิด สำหรับทิศทางในการทำงานและการใช้ชีวิตได้เลยนะคะ ^_^
หวังว่าน้องคงสบายดีเช่นกันนะคะ
ระลึกถึงค่ะ
จริง ๆ พี่เขี้ยวอยู่ใกล้ น้าอึ่งอ๊อบนี่เน๊อะ
หัดกอดกันแถว ๆ นั้น แล้วค่อย ๆ ลามมาก็ได้ค่ะ
หรือไม่คน กทม ก็จะหาโอกาสลามไปเอง อิอิ
หากได้มีกิจกรรมให้ได้ละลายหลอมพฤติกรรมกันด้วย จะยิ่งได้เรียนรู้กันมากขึ้นนะคะ และสนุกมากค่ะ พี่
- จ๊ากกกส์ พี่ครูคิมขา ทำไมอุณหภูมิมันลดต่ำลงที่เราสองคนหล่ะค่ะ อิอิ
- ฝากบอกเด็ก ๆ ด้วยนะคะ ว่าครูปูขอโทษทีแทบไม่มีเวลาได้คุยกันเลยค่ะ มัวแต่ยุ่งอีรุงตุงนัง
- ไว้คราวหน้านะคะ มานั่งคุยกัน แต่เป็นภาษาอังกฤษนะ ดีป่าวคะ อิอิ
- อบอุ่นที่สุดเลยค่ะตั้งแต่เห็นกิจกรรมไหนมา คงเพราะรอกอดกันมานาน พอรวมกลุ่มกอดกันได้ รัศมีพลังกอดก็แผ่ไพศาล
- มิตรไมตรีไม่มีจาง ไม่มีอ้างว้าง เมื่อนึกถึงเธอ
- อยู่ไกลก็เพียงกาย หวังไว้ จะได้เจอ
- ผ่านออนไลน์ ฝากรอยไว้ เสมอ
- เพียงให้เธอ ได้เห็น เป็นกำลังใจ
- เหนื่อย ยุ่ง วุ่น บ้างก็ขอให้สุขใจ สุขกายนะคะ
- รู้ไหม มีใครเฝ้ามอง
รับรู้ด้วยหัวใจเลยล่ะค่ะ คุณศิลาขา
เหนื่อย ยุ่ง วุ่นจริง ๆ ค่ะ
สุขกาย สุขใจก็ของจริง
แต่ที่ได้อิ่มเอมคือประสบการณ์และความหวังแห่งสังคมอุดมปัญญาที่ไขว่คว้าอยู่เสมอ
เมื่อได้สัมผัส ก็ได้แรงฮึดในการนำมาปรับใช้กับชีวิตและงาน
ศรัทธาที่มียิ่งเพิ่มกลับไปเติมเต็มเท่าเดิม
ใช้ชีวิตอย่างมีหวังมากขึ้น
และมุ่งมั่นที่จะขยายวงแห่งการรับรู้นี้ออกไปอีกค่ะ
where's a will there's a way เน๊อะ คุณศิลาเน๊อะ ^_^
ด้วยรักและระลึกถึงเสมอค่ะ
(เอ ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้มีโอกาสได้แต๊ะอั๋ง เอ๊ย ได้กอดคุณศิลาตัวเป็น ๆ บ้างค่ะ อิอิ)
- นี่ก็อ่านแล้ว
- ชอบ
สวัสดีค่ะ
* แวะมาดูตีแตก
* สุขกายสุขใจนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ ท่านอาจารย์คะ
ดีจังมีประจักษ์พยานตามมาร่วมประเมินค่ะ อิอิ ^_^
สวัสดีค่ะ พี่ครูพรรณาขา
สุขกายสบายใจดีค่ะ
ระลึกถึงนะคะ
(^_______^)
เมื่อ ศ. 06 มี.ค. 2552 @ 21:32
1168460 [ลบ]
ทุกท่านดูสดใส ร่าเริงตามวัย อิอิ พี่ปูไม่ตามมาน่านหรือคะ