"การทำลาย" ย่อมง่ายดายกว่า "การสร้างสรรค์" ... (ตอไม้สลายวงปี)


หลังจากการนำเสนอข่าวร้อน "การตัดต้นจามจุรีอายุ 30 ปีที่หมู่บ้าน" ด้วยบันทึก มนุษย์ คือ ผู้ทำลายโลกด้วยน้ำมือของมนุษย์เอง (ด้วยความสะเทือนใจ)

ถัดมาวันนี้ ... ก็เหลือแต่ซากตอไม้ที่สามารถมานับวงปีของมันว่า อายุเท่าไหร่ :(

 

นี่คือ ซากตอไม้ต้นจามจุรี ต้นที่ ๑  ต่อจากภาพเมื่อวานนี้ ครับ

 

 

 

 

ส่วนภาพชุดหลังนี้ เป็นตอไม้ต้นจามจุรี ต้นที่ 2 ที่เมื่อวานนี้ยังคงยืนต้นอยู่จากการบันทึกภาพ แต่วันนี้ ไม่มีอีกแล้วสำหรับต้นไม้อายุ 30 ปี

 

 

 

 

 

เมื่อตัดเขาทิ้งไปแล้ว วันนี้อากาศร้อนจากแดดแรงก็เริ่มเข้าถล่มบ้านสองหลังที่ทับเงาเมื่อวานนี้

จากการสร้างออกซิเจนให้กับโลก กลายเป็น ไม่ต้องทำอะไรอีกต่อไปแบบไร้ประโยชน์

ไม่รู้จะสมน้ำหน้าดีไหม แต่ที่แน่ ๆ ความร้อนก็เริ่มกระจายตัวมาถึงบ้านคนอื่น ๆ เช่นกัน

 

 

"...ไม่เหลืออะไรเลย จากที่เคยมีความใฝ่ฝัน ไร้กำลังจะสร้างใหม่ให้เหมือนเดิม..." เสียงเพลง "ปราสาททราย" ของ สุรสีห์ อิทธิกุล แว่วมา ...

 

"การทำลาย" ย่อมง่ายดายกว่า "การสร้างสรรค์" ...

 

ปิดบันทึกแห่งการทำลายด้วยความสะเทือนใจครับ

ขอบคุณมากครับที่ติดตาม ... ช่วยกันรักษาต้นไม้ไว้เถอะนะครับ ผมขอร้อง :)

 

หมายเลขบันทึก: 247459เขียนเมื่อ 10 มีนาคม 2009 13:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:25 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

น่าเสียดายนะคะ

ตัดต้นไม้กันมากจนทำให้โลกร้อน

ธรรมชาติลงโทษ..จะโทษธรรมชาติได้อย่างไรใช่ไหมค่ะ

ใช่ครับผม

"การทำลาย" ย่อมง่ายดายกว่า "การสร้างสรรค์" ...

นึกถึงที่บ้านผม มีต้นไม้ต้นหนึ่ง ต้นใหญ่พอสมควร วันหนึ่งมีคนมาตัด...ทำเอาผมซึมไปหลายวัน เพราะกว่าจะปลูกต้นโตขนาดนี้ใช้เวลาหลายปี ตัดใช้เวลาแค่ ๕ - ๑๐ นาที

:)

ขอแสดงความอาลัยต่อ "จามจุรี" ต้นนี้ครับ

:(

ขอบคุณมากครับ คุณ พิมญดา :)...

"ธรรมชาติลงโทษ..จะโทษธรรมชาติได้อย่างไรใช่ไหมค่ะ"

คำตอบ คือ ใช่ ครับ :)

ขอบคุณมากครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :)

ผมก็รู้สึกเซ็ง ๆ กับ คนที่มักง่ายทางความคิด ขนาดนี้ ครับ

กว่าจะปลูกได้สักต้น ... ตัดแป๊บเดียว 16,000 บาท ครับ

ค่าจ้างตัดต้นไม้สองต้นนี้ที่ อบต. จ้างคนมาตัดทิ้งครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ... อ้างอิงจากบันทึกที่แล้วครับ มนุษย์ คือ ผู้ทำลายโลกด้วยน้ำมือของมนุษย์เอง (ด้วยความสะเทือนใจ) :)

"ฉันทำอะไรผิดหรือ?"

จามจุรีถามด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย น้ำตาซึม เมื่อรู้ว่าชะตาตนจะเป็นเช่นไร

"เธอผิดแน่ๆ ก็เกิดผิดที่ไง..." เสียงหนึ่งตอบกลับมา

"ฉันเกิดที่นี้มาตั้งนานแล้ว ก่อนที่เธอจะเกิด ก่อนที่ถนนจะมา" จามจุรีรำลึกความหลัง

"แต่วันนี้ เธออยู่ผิดที่...เขาไม่ได้ต้องการต้นไม้แก่ๆ และเกะกะเช่นเธออีกแล้ว

เขาต้องการถนน..มากกว่าต้นไม้..ณ วันนี้เธอดูช่างไม่มีประโยชน์เสียเลยนะ"

เสียงเดิมตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม

"แต่..ฉันเคยทำประโยชน์ได้มากมายนะ ...

ฉันเคยให้ร่มเงากับผู้คนที่เข้ามาหลบแดด...

ฉันเป็นบ้านให้กับนกกาได้มาอาศัย...

ฉันเป็นที่ปีนป่ายของเด็กๆ ให้ออกกำลังแขนขา...

ฉันเป็นผู้ผลิตอากาศดีๆ ให้กับมนุษย์...

ยามฉันผลัดใบ ฉันก็ให้ปุ๋ยแก่แผ่นดิน...

แค่นี้ยังไม่พออีกหรือ.." จามจุรีถามในวาระสุดท้ายของตน

"นี่ไง...ประโยชน์สุดท้ายที่เธอจะทำให้กับมนุษย์ คือ

ไปจากที่นี่ เพื่อไม่ให้รกหูรกตา...แล้วยังจะช่วยให้มนุษย์

ได้ใช้ที่ดินตรงนั้นสร้าง "ความเจริญ" ให้กับฉันต่อไป"

มนุษย์ผู้ไร้จิตใจให้กับธรรมชาติ ตอบอย่างโอหัง แล้วเดินจากไป.

บันทึกสุดท้ายของจามจุรี

ไว้อาลัยให้กับธรรมชาติ ทุกธรรมชาติที่กำลังจะจากไป

ข้อเขียนแทนใจมาก ๆ ครับ ... คุณ pis.ratana

เคยคิดเหมือนกันว่า อยากถ่ายทอดให้ได้แบบนี้ แต่ไม่สามารถครับ

ขอบคุณด้วยจริงใจ และไว้อาลัยสำหรับจามจุรี ครับ :)

เห็นในภาพแล้วน่าเสียดายมาก ทำไมหนอ...คนเราจะอยู่ร่วมกับสิ่งที่มีอยู่เดิมไม่ได้ ต้องทำลายของเก่าทุกครั้ง เพื่อหาเรื่องสร้างของใหม่ ทั้งๆ ที่น่าจะออกแบบให้ผสมผสานและอยู่ร่วมกันได้ ต้นไม้ใหญ่นั้นเคยให้ร่มเงามานานแค่ไหนทำไมไม่เห็นคุณค่าบ้าง ขอไว้อาลัยต้นจามจุรีด้วยค่ะ

มนุษย์ที่มักง่าย คิดอะไรไม่เข้ากับธรรมชาติ เลือกที่จะทำลายล้างให้หายไปหมดก่อน แล้วค่อยคิดว่าจะทำอะไรครับ

ขอบคุณครับ คุณ จ่ามงกุฎ :)

มาร่วมไว้อาลัยให้จามจุรี

มาร่วยินดีกับค่าจ้งตัดไม้

มาร่วมบ่นเสียต้นไม้ใหญ่

มาร่วมไม่เข้าท่ากับการพัฒนาของอบต.เพราะว่า พัฒนาคือ ทำลาย(เห็นผู้ใหญ่ กำนันมาชวนไปพัฒนาก็ พาไปถางป่าข้างถนน ตัดต้นไม้ริมคลอดมา)

สวัสดีครับพี่Wasawat Deemarn

มาร่วมยืนสงบนิ่งอย่างเป็นทางการนะครับ หลังจากเรื่องแสนเศร้าวันนั้นที่ยังค้างในใจอยู่เลย :)

 

ขอบพระคุณ ท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า- มาก ๆ ครับ ...

ผมเองก็ไม่เข้าใจวิธีคิดของ อบต.นี้เลยจริง ๆ ครับ

วันนี้ก็มีข่าวร้ายมาอีกว่า ต้นจามจุรีต้นสุดท้ายของถนนเส้นนี้ กำลังจะถูกตัดอีกแล้วครับ ต้นนี้งามที่สุด ร่มที่สุด ... เศร้ามากครับ

ว่าแล้วว่า น้อง adayday รู้สึกแย่มาก ๆ ... ยิ่งบันทึกนี้แสดงถึงผลจากการตัด ...

แต่วันนี้ อบต. กำลังตัดต้นจามจุรีต้นสุดท้ายครับ กลับบ้านไปคงไม่เห็นอีกครับ สำหรับถนนเส้นนี้ :(

ขอบคุณครับ

เห็นด้วยมากๆค่ะอาจารย์ จากการที่ปลูกต้นสัก เฝ้าดูเค้ามา 10 ปี ยังไม่โตเท่าที่ใจอยากให้โต แต่ มีคนแอบมาขโมยตัดไป 3 ต้น คิดว่าเค้าคงใช้เวลาไม่เกิน 30 นาที เศร้าค่ะ เดี๋ยวนี้ต้องหมั่นไปดูทุกวันหลังเลิกเรียนค่ะ

ขอบคุณครับ คุณ ทรายชล :) ... "จิตสำนึกและความรู้" น่าจะไปด้วยกันด้วย ...

มนุษย์ไม่ค่อยเห็นค่าของสิ่งที่มีอยู่ค่ะ

การทำลายจึงเกิดขึ้นอย่างง่ายดายเสมอ

มาชวนให้แวะไปที่นี่นะค่ะ

อ.wasawat คะป้าคนหนึ่งที่รักต้นไม้ เห็นภาพแล้วนำตาตกเลย อายุตั้ง 30ปี กว่าจะเติบโต ขอไว้อาลัยแก่ต้นไม้ด้วยคน

ขอบคุณครับ ป้าป้อม นันธิยา อนันตพานิช ;) ...

องค์การท้องถิ่นเป็นคนลงมือและสั่งการครับป้า ... ทำลายบ้านตัวเองแท้ ๆ ... การศึกษาขัดเกลาปัญญาไม่สำเร็จครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท