๗๘.ความกลัวกับความต้องการ
กลัวไหมคะ..กับการคิดล่วงหน้าว่า..วันพรุ่งนี้ หรือวันใดที่มาถึง..พร้อมกับ..ความสมหวัง
หรือผิดหวัง สำหรับแป๋มคิดว่าจะรับได้อย่างมีสติค่ะ เพราะได้จัดการกับชีวิตดีที่สุด และเต็มที่แล้ว...
แป๋มจึง "ไม่กลัว"ค่ะ
ลองย้อนกลับไปดูกิจกรรมของชีวิตเรา..เราต้องการอะไรในชีวิต..ในมาตรฐานของตัวเอง..ความ
สวยงาม ตำแหน่ง ลาภยศ สรรเสริญ จะไม่มีพิษสงใด ตราบที่เราถือครองอย่างรู้เท่าทัน และไม่ตกเป็นทาส
ของมัน.. ปัญหาจะเกิด..เมื่อความต้องการไม่สิ้นสุด "ไม่รู้คุณค่าในสิ่งที่ตนมี ไม่ภาคภูมิใจในสิ่งที่
ตนทำ" คนเราจะสุขมากขึ้น...ทุกข์น้อยลง หากทำความรู้จักกับตนเองอย่างถ่องแท้ สามารถแยกแยะ
ความต้องการจริงๆ กับความต้องการจอมปลอม... หากเรามั่นใจ..มั่นคงต่อความต้องการของตนเอง
ว่าเรา..ต้องการอะไร พร้อมรับความขมขื่นหอมหวาน แห่งการกระทำอย่างเต็มใจ เมื่อเปิดเปลือก
ตาสู่วันใหม่..จงมั่นใจ..ศรัทธาตัวเองก่อน..ก่อนจะให้ใครศรัทธาเรา
แน่นอนค่ะ..แป๋มไม่กล้ว เพราะได้จัดการกับชีวิตอย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้ว... คุณล่ะคะ กลัวไหม?
ความเห็น (32)
กลัว (พอสมควร)
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมแวะมาบอกว่า
- กลับถึงบ้านแล้วด้วยความปลอดภัยค่ะ
- ขอขอบคุณกำลังใจจากน้องแป๋มนะคะ
- อยู่กับปัจจุบันและทำปัจจุบันให้ดีที่สุดนะคะ
- ไม่ต้องกลัวอะไร
พี่คิม คนดีของหนู
พี่คิมเป็นคนดี ที่พี่มาโคราชก็ด้วยการทำเพื่อส่วนรวม
เสียดายที่แป๋มไม่ได้เทคแคร์พี่คิมเต็มที่ ด้วยโรงเรียนก็ยังไม่ปิด
เรื่องราวปัจจุบันของแป๋ม พี่คิมมีส่วนมากในการบอกแนวคิด
วิธีคิดที่มีค่ายิ่งต่อแป๋ม หนูจะไม่กลัวค่ะพี่คิม จะเข้มแข็งเหมือนพี่
พี่สาวหนู..พี่คิม..เก๊ง..เก่ง..จ้า แป๋มรักพี่คิมนะจ๊ะ
แวะเวียนผ่านมาและกับความทรงจำและน้ำตา
สิ่งใดๆ ไกลเกินไปที่จะรู้
การเป็นบุคคลที่มีความเชื่อมั่นแห่งตนนั้น มีมากเกินไปก็เป็นบุคคลที่มีอัตตาสูง
มีน้อยเกินไปก็เป็นคนที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
-------------------------------------------------------------------
เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
-------------------------------------------------------------------
อย่าจับให้มั่นอย่าคั้นให้ตาย
ถ้าผิดหวังจะเสียใจจนตลอดชีวิต
คุณครูแป๋ม เดินสายกลาง ปลอดภัยครับ
ความเห็นที่ 4 น่าคิดนะครับ "การเป็นบุคคลที่มีความเชื่อมั่นแห่งตนนั้น มีมากเกินไปก็เป็นบุคคลที่มีอัตตาสูง มีน้อยเกินไปก็เป็นคนที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง"
ขอให้มีความสุขครับ
Don't work TOO hard. ใช้ได้ดีเสมอ ผ่อนหนักผ่อนเบา จะได้มีกำลังกายกำลังใจทำงานอย่างมีความสุขนานๆ
สวัสดีครับคุณครูแป๋ม
ขอบคุณอะไรก็ตามที่ประสบกับคุณแป๋มแล้วก่อเกิดข้อเขียนนี้ขึ้นมานะครับ
ไม่ได้ทักทายกันตอนดึกๆนะครับช่วงนี้ แต่จะตามมาให้ความมั่นใจกับคุณแป๋มในหลายๆเรื่องนะครับ เช่นเดียวกับเรื่องนี้:)
พักผ่อนเยอะๆนะครับปิดเทอมแล้ว ได้ไปเที่ยวไหนรึเปล่า พรุ่งนี้เดย์จะไปเที่ยวเสม็ดและอัมพวา อาจจะหายไปอาทิตย์นึงนะครับ เอาโน๊ตบุ๊คไปด้วยอยู่ จะพยายามแวะมาทักทายคุณแป๋มและทุกท่านนะครับ
เดี๋ยวกลับมาเมื่อไหร่จะเขียนบันทึกเล่าให้ฟังเด้อครับ :)
มีความสุขมากๆนะครับ (ลอกพี่พันคำ อิอิ)
สวสดีค่ะ คุณแวะเวียนฯ..
แป๋มพูดในลักษณะ "รำพึง" กับตัวเองค่ะ
หากเราเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เราทำนั้นดีแล้ว...
เราได้เลือก..ที่จะทำ...ไม่ว่าอะไรจะเกิด..
ก็พร้อมค่ะ..กับการตัดสินใจของตัวเอง..
ขอบคุณที่ให้มุมมองอีกมุมหนึ่ง..มุมที่มองจากภายนอกค่ะ
อ้อ! ขอบคุณ คุณ visitor ด้วยค่ะ
อย่ากลัวความ "ดีงาม" ที่อยู่ภายในตัวเองเลยค่ะ
ค่ะ คุณพันคำ
แป๋มจะ Hard กับตัวเอง Flexible กับผู้อื่นค่ะ
นั้นคือ "ทางสายกลาง" ของแป๋มค่ะ
"ความกลัว" คือจินตนาการที่เราคิดขึ้นมาเอง...
สโลแกนโฆษณามือถือยี่ห้อหนึ่งเมื่อหลายปีทีึ่่แล้วครับ...
ขอบคุณครับผม...
คุณเดย์ แวะมาทีไรทำให้หัวใจที่อ่อนล้าของแป๋ม ชุ่มชื่นขึ้นมาทุกทีค่ะ คุณเข้าใจแป๋มเสมอ
วันนี้เดินดูรอบๆโรงเรียนยามเย็น เห็น"สระมรกต"ที่หนู้หน่อยเคยมาเล่านิทานให้ฟัง อาคารเกษตรใกล้บ้านพักครู แหล่งชุมนุมนักเรียนม.5 ติวภาษาอังกฤษกันทุกวัน ม้าหินอ่อนหน้าอาคารวิทย์ เราเคยประลองยุทธ "โจทย์เจ้าปัญหา"ที่ใครต่อใครทั้งโรงเรียนแก้ไม่ได้ แต่เด็กม.4 และม.2 เรามา C0 กันจนแก้โจทย์ได้สำเร็จ เดินไปหน้าอาคาร 3 ที่ที่เราสำรวจระบบนิเวศกันหลายแหล่ง ใต้นอาคาร 4 ที่ที่เราแข่ง Science show กัน หน้าเสาธงที่มีการมอบรางวัล ตลอดจนสนามโรงเรียนที่แก็งซ์จักรยานมาปั่นรอบๆ ขณะที่สาวๆกำลังเล่นบาส....
ตอนนี้ปรับสภาพร่างกายให้นอนเร็วขึ้นค่ะ แต่ก็จะเป็นประมาณไม่เกิน ตี 1 หลังสงกรานต์อาจเร็วขึ้นเป็นเที่ยงคืนค่ะ
ขอให้สนุกในการไปเสม็ดและอัมพวานะคะ อย่าลืมแวะมาทักทายกันบ้างค่ะ
ค่ะ คุณดิเรก
ก็เพราะ "ความกลัว"คือการจินตนาการ
ที่เราคิดขึ้นมาเองนี่แหละค่ะ...
ทำให้รู้จักยับยั้งชั่งใจที่จะไม่ทำความผิด
หรือการกระทำใดๆที่จะเป็นผลเสียต่อบุคคลอื่น
"ความกลัว..กลัวที่จะทำสิ่งที่ไม่ดี....จะนำไปสู่..สำนึกที่ดีงาม.."
คุณดิเรกคิดเหมือนแป๋มไหมคะ..
จากหัวข้อ"ความกลัวกับความต้องการ"
มีความหมายถึงความกลัวระดับใดกับความต้องการระดับใด
หากถามว่ากลัวไหมกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้ากับการที่เราได้เลือกและตัดสินใจแล้วคงจะตอบให้ชัดเจนว่าไม่กลัว
ชีวิตที่เกิดมาจนเติบใหญ่จะประสบปัญหาที่จะเกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลาที่แตกต่างกัน
ประสบการณ์จะสอนเราเรียนรู้ถึงวิธีการแก้ไขปัญหาและวิธีการเผชิญกับปัญหา
ถ้าเป็นความต้องการในระดับที่สำคัญมีผลต่อการดำรงชีวิต ความสุขของชีวิต หน้าที่การงานและการดำรงชีพ คำถามเกิดขึ้นว่ากลัวไหมหากเราไม่ประสบผลในสิ่งที่เราคาดหวังดังกล่าว
ชีวิตที่เราเตรียมมาดี พิจารณาตัดสินใจแล้วว่าดีแล้วถูกต้องแล้วว่าดีก็จะไม่มีความกลัวอันใดที่จะมารบกวนคาใจเราให้กังวลแม้แต่น้อย ยอมรับผลแห่งการตัดสินใจของตนเองด้วยความกล้าหาญและกล้าเผชิญกับความจริง
ต่อคำถามที่ว่ากลัวไหมกับความยากลำบากต่อการรักษาความต้องการสูงสุดให้คงทนตลอดไป ตอบได้ว่าไม่มีความกลัวอันใดแม้น้อยนิดที่จะมาบั่นทอนกำลังใจใดๆ ในขณะเดียวกันเมื่อถามว่ากลัวไหมจะประสบความผิดหวังในสิ่งที่คาดหวังไว้ ไม่เคยคิดกลัวอะไรเลยในเมื่อได้แสดงความมั่นคงและเพียรพยายามทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้วพลาดหวัง และพร้อมยอมรับกับความขมขื่นที่ติดตัวไปตลอดชีวิต
แต่ละคนมีความคิดที่แตกต่างกันออกไปตามประสบการในอดีต
ผมอ่านคำอธิบายในหัวข้อเดียวกันแล้วในใจลึกๆบอกว่ายังไม่มีใครเขียนอธิบายความในใจดีเท่าคุณครูผู้ตั้งกระทู้เลย
- สวัสดีครับ
- กลัวเหมือนกัน แต่พระท่านว่า...
- ยามจะได้ ได้ให้เป็น ไม่เป็นทุกข์
- ยามจะเป็น เป็นให้ถูก ตามวิถี
- ยามจะตาย ตายให้เป็น เห็นสุดดี
- ถ้าอย่างนี้ ไม่มีทุกข์ ทุกวันเอย...ท่านพุทธทาส
- ขอบคุณ
สวัสดียามดึกค่ะ คุณศรีกมล
แป๋มเห็นด้วยกับท่านค่ะ...
ยามจะได้ ได้ให้เป็น ไม่เป็นทุกข์
ยามจะเป็น เป็นให้ถูก ตามวิถี
ยามจะตาย ตายให้เป็น เห็นสุดดี
ถ้าอย่างนี้ ไม่มีทุกข์ ทุกวันเอย
ขอบคุณที่ใส่ใจในฐานะชาวโคราชต่อผู้มาเยือน
ท่านเป็นคนดี รักครอบครัว พี่คิมบอกค่ะ ท่านเยี่ยมมากๆค่ะ
ความสมหวัง กับ ความผิดหวัง
พยายามจะไม่กลัวนะครับ
แต่บางครั้งก็อดหวั่นไหวไม่ได้เหมือนกันครับ
เรียนคุณ small man~natadeeที่เคารพ
เราลองจับความสมหวังและความผิดหวัง..
มา"ผูกเสี่ยว"กันดีไหมคะ จะได้หนักแน่น..
พอที่จะไม่ทำให้มือที่สาม "ความหวั่นไหว"
มาพรากดวงใจของทั้งสองให้ออกจากกันได้...
สวัสดีค่ะ
- วันนี้..ความจริงพี่คิมต้องไปเฝ้าโรงเรียนค่ะ
- เพราะเด็ก ๆ ไปทัศนศึกษา
- แต่ลุงภารโรง..บอกว่าให้พี่คิมพัก
- เขาจะเฝ้าเอง
- พรุ่งนี้พี่คิมต้องไปดูและเรียนรู้กับเด็ก ๆถึงตอนปรุงรสค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
- ความดี..ความบริสุทธิ์ใจไม่เคยให้โทษแก่ใครค่ะ
สวัสดีแป๋มเพื่อนรัก
เพื่อนรัก เพื่อนที่แสนดีของเรา ไม่ควรหวั่นไหวต่อสิ่งใด กาลเวลาและสายตา สามัญสำนึกของคนดี ๆ จะเป็นคำตอบ เรารู้เสมอว่าแป๋มเป็นคนเข้มแข็ง ไม่สนใจกับเรื่องเหลวไหลและไร้สาระ
เราเป็นกำลังใจและอยู่เคียงข้างแป๋มเสมอ เคยได้ยินไหมละแป๋ม "ไม่มีอะไรคงทนเท่ากับความดี" เราจึงอยากอ่านบันทึกใหม่ ๆของแป๋มเกี่ยวกับการเรียนการสอน หรือเกี่ยวกับ..การเรียนปริญญาเอกของแป๋มก็ได้นะ
กาลเวลา..เป็นเครื่องมือพิสูจน์ทุกอย่างได้อย่างชัดเจน วันนี้หลังจากที่เราคุยโทรศัพท์กับแป๋มแล้ว..เราภูมิใจมากที่เพื่อนเข้มแข็ง ไม่หวั่นไหวกับเรื่องไร้สาระ แป๋ม..เธอทำถูกแล้ว ที่รู้จักให้อภัยและแผ่เมตตา ไม่โกรธ ไม่แค้นเคือง
ต่อไปนี้เราสัญญาว่าจะโทรหาเพื่อนรักทุกวันจ๊ะ
รอสักครู่นะ ขอตัวอาบน้ำทานข้าวจ๊ะ ยังไม่ได้เข้าเว็ปโรงเรียนจ๊ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม
ต้องขอบคุณ"คุณลุงภารโรง"ที่ทำให้พี่คิมได้พัก..
พรุ่งนี้แป๋มจะรออ่านภาคต่อของ"ใบกระทอน"นะคะ
ความรู้สร้างสรรค์ตอน"ปรุงรส"คงแซ่บน่าดูชม..อิอิ
"ความดี..ความบริสุทธิ์ใจไม่เคยให้โทษแก่ใครค่ะ"
แป๋มเชื่อพี่คิมเสมอค่ะ.
สวัสดีจ้า..นิดหน่อย เพื่อนรัก..
เพื่อนเอ๋ย...กว่าพวกเราจะก้าวมาถึงวันนี้ได้.. ต่างต้องพบกับปัญหาที่เรียงหน้าเข้ามาในชีวิต..นั่นคือ..สิ่งที่ฝึกฝนให้เราแข็งแกร่ง..เลือกที่จะเสพข้อมูลที่ดีมีประโยชน์..สร้างสรรค์..ด้วยสติ...
สิ่งที่พึงปฏิบัติ "จงเป็นผู้อ่อนโยน แต่อย่าอ่อนแอ" ดังนั้น "คุณค่าที่แท้จริงของความเป็นมนุษย์ กำหนดได้จากความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ที่คนผู้นั้นแสดงออกอย่างอิสระ โดยไม่มีสิ่งใดชักจูง"
อย่าลืมโทรมาตามสัญญาล่ะ...เรารออยู่จ๊ะ
- สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม
- วันนี้เป็นวันพักผ่อน หวังว่าครูแป๋ม คงรู้สึกดีขึ้นนะคะ
- ครูอิงมัวคร่ำเคร่งกับงาน คศ.3 ที่ใกล้ส่งเต็มที
- จึงไม่ค่อยได้รู้เรื่องราวความเป็นไปสักเท่าไหร่
- ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- เชื่อว่าคนอ่านทุกคนมีวิจารณญาณ งานเขียนในบันทึกแต่ละบันทึกของคนแต่ละคน เป็นสื่อสะท้อนอะไร ๆ หลาย ๆอย่าง
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- การเดินทางของชีวิตเราต่างก็เหนื่อยกันทั้งนั้น
- และคงไม่มีใครกล้าพูดได้เต็มปากหรอกว่า
- เส้นทางสายนี้ช่างสวยงามและเต็มไปด้วยความสุข
- มีคำเปรียบเทียบที่น่าคิดว่า
- "...คนขลาด...คือคนที่ไม่กล้าออกเดินทาง..."
- "...คนอ่อนแอ...มักตายไประหว่างทาง...."
- "...คนแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะไปถึงจุดหมาย..."
- แล้วความแข็งแกร่งที่ว่านั้น
- คงไม่ได้หมายถึงความแข็งแรงของร่างกายเพียงอย่างเดียวแน่นอน
- ขอเป็นกำลังใจให้ครูแป๋ม เป็นคนแข็งแกร่ง คนนั้นนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณอิงจันทร์
ขอบคุณสำหรับแง่คิด และกำลังใจค่ะ
คุณอิงเป็นคนเก่ง เป็นตัวของตัวเอง
ชอบค่ะที่ตุณอิงเลือกที่จะเล่าว่าเป็นใคร
มาจากไหนอย่างภาคภูมิใจในบล็อกคุณเอก
แป๋มขอแสดงความยินดีกับครู คศ.3 คนนี้ล่วงหน้านะคะ.
ใจของครูแกร่งเกินไป นึกถึงคนที่ห่วงบ้างค่ะ
10. แพรไหม
จะบอกให้นะคะ
p'pink
- ขอบคุณคุณแพรไหมที่เป็นห่วงครูแป๋ม
- หากเรามัวแต่กลัวไปทุกสิ่งก็ไม่ต้องทำอะไร
- อยู่เฉยๆลอยตามน้ำไปวันๆ นั่นไม่ใช่ครูแป๋มค่ะ
- ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ครูแป๋มก็ห่วงคุณแพรเหมือนกันค่ะ
- ขอบคุณพี่พิ๊งที่ช่วยตอบและดูแลบล็อกยามน้องไม่อยู่ค่ะ.
- "ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ" ค่ะ....
พบกันอีกครั้งนะครับ คุณครูแป๋ม นาชื่นใจเสียจริงที่มีผู้ที่คอยเป็น
กำลังใจให้ไม่ขาดสาย และผมจะเป็นอีกหนึ่งคนที่ให้กำลังใจครูแป๋ม
แม้ว่าหนทางที่ยาวไกลจะพบอุปสรรคมากมาย ขอความกรุณาอย่า
ท้อนะครับ ผู้ที่ก้าวขึ้นสูงได้ล้วนแต่เคยพลาดมาก่อน นั่นจะทำให้
เรารอบคอบ พิถีพิถันในการดำรงชีวิตมากขึ้น จริงไหมครับครูแป๋ม
ขอให้มีความสุขมากมายในค่ำคืนของวันคล้ายวันเกิดนะครับ.
- ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจค่ะ
- กับความงดงามแห่งถ้อยคำที่จรรโลงใจ
- ผู้ที่ก้าวขึ้นสูงได้ล้วนแต่เคยพลาดมาก่อน นั่นจะทำให้
เรารอบคอบ พิถีพิถันในการดำรงชีวิตมากขึ้น
-
ขอบคุณที่แวะมาพูดคุยค่ะ
-
-
โอ้โฮ..น้องเป็นสาวมั่นได้ใจโก๋ดีแท้ ดีครับตราบที่เรามั่นใจ เรา
จะมีเป้าหมายของชีวิตชัดเจน มองภาพตั้งแต่ต้นจนสุดทาง
อย่าปล่อยความกลัวมาบดบังความต้องการไปถึงจุดหมายเลย
ครับ เก่งมากเป็นคนที่ศรัทธาตัวเอง ผมบอกตามตรงว่า
ประทับใจจริงๆครับผม
- ขอบคุณ ที่แวะมาทักทายค่ะ คุณเป็นเอก
- ขอให้ฟ้าหลังฝนของเรา
- เริ่มด้วยหลักคิดดีดีแบบนี้นะคะ
- เป็นกำลังใจให้กันน่าจะดีกว่าไหม????