ไปเมื่อไรบอก ยกมาเลย ทั้งก๊วน ครูตึ๋ง น้ายูร รับรองกินปลาน้ำจืด จนเบื่อเลย
จะยกก๊วนไปถล่มเมืองลำพูน...ให้จงได้....
แก่งก้อ ความงาม...ในมุมมองของหลัง..เลนส์
มองธรรมชาติ สู่การเรียนการสอน
ได้มีโอกาสได้พาคณะนักศึกษา ประกาศนียบัตรวิชาชีพครูรุ่นที่1 จากมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย ( วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน) ไปสัมมนาในหัวข้อการศึกษาไทยกับหลักสูตรใหม่51 ณ เรือนแพแก่งก้อ อ.ลี้ จังหวัดลำพูน( 14-15 มีนาคม 52 ) โดยเดินทางจากตัวเมืองลำพูนสู่อำเภอลี้ระยะทางประมาณ 130 กม. ซึ่งถนนหนทางเดี๋ยวนี้เป็นถนนลาดยางไปมาได้สะดวก พอไปถึงก้าวลงจาดรถ ก็เริ่มเก็บภาพที่ประทับใจ ซึ่งเมื่อมองไปทางไหนก็พบแต่ธรรมชาติที่สวยงาม ช่วงนี้แม้เป็นระยะเวลาที่น้ำเริ่มแห้ง แต่ยังมีน้ำและธรรมชาติที่สมบูรณ์ สวยงาม
การสัมมนา มีท่านผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์ลำพูนเป็นประธาน มีอาจารย์ ดร.วิชากร ลังกาฟ้า เป็นแม่งานใหญ๋(เจ้าของวิชา) การสัมนาเริ่มจากการหลอมละลายพฤติกรรม การรับฟังและสัมมนา บรรยายเรื่องเกี่ยวกับมุมมองหลักสูตร นักศึกษาได้มีความตั้งใจกันเป็นอย่างมาก เห็นแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข เราในฐานะอาจารย์ก็มีความสุขกับเขาแล้ว และ วิชานี้เป็นวิชาสุดท้ายที่เขาจะจบและปิดการเรียน จึงทำให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ
ฟังการสัมมนาไป มองภาพวิว ทิวทัศน์ ที่เรือลากแพของเราล่องลอยไป ท่านกลางสายน้ำ สายลม ทิวทัศน์ของขุมเขา แมกไม้ มุมมองที่เปลี่ยนไปตามการเคลื่นที่ของแพ และแสงตะวันที่ค่อย ๆ เคลื่อนลับลง ให้แสงสีที่สวยงามมากๆ
ผมนั่งไปนึกจินตนาการถึงการเรียนรู้ของนักเรียนนักศึกษา ที่เขาได้เรียนรู้ทฤษฎีและการปฏิบัติบางส่วนในห้องเรียน และบัดนี้เขากำลังนำความรู้นั้นมาสู่กระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหมู๋คณะเขา จึงได้เขียนบทความออกมาเพื่อสะท้อน และฝากไว้เมื่อเขาจบไปแล้วอาจได้สิ่งที่ประทับใจไปประยุกต์ใช้กับชีวิตของเขา
รอยกัดเซาะบนไหล่หินของฝั่งน้ำ
มีทั้งรอยลึก ตื้น ตรง คตเคี้ยว วกวน บางแห่งก็มาก บางแห่งก็น้อย มองดูแล้วทำให้นึกถึงรอยหยักในสมองของมนุษย์ ที่นักวิชาการทางการแพทย์และนักวิทยาศาสตร์ได้กล่าวว่า เป็นร่องรอยแห่งการเกิดปัญญาของคน รอยหยักที่มีมาก ลึก แแสดงให้เห็นถึงประสบการณ์แห่งการเรียนรู้และการเกิดความรู้แห่งตนมาก ตรงกันข้ามกับรอยหยักที่มีน้อย แสดงถึงการด้อยประสบการณ์และการไม่แสวงหาการเรียนรู้ซึ่งเป็นทางนำมาสู่ปัญญา แต่ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากมีสภาวะอื่นที่มากระทบที่ทำให้การเกิดองค์ความรู้นั้นเลือนไป
เราเมื่อได้มาเพิ่มพูนประสบการณ์ จากการเรียนรู้ทฤษฎีในห้องเรียน เรียนรู้การปฏิบัติตามบทบาทสมมุติแห่งการเรียนรู้ในห้องเรียน ในสภาวะการณ์จำลอง ก็จะได้รับองค์ความรู้แห่งตนเพิ่มขึ้น แต่เมื่อใดที่นำองค์ความรู้นั้นมาผสมผสานกับประสบการณ์ที่ได้รับเพิ่ม นำมาวิเคราะห์ สังเคราะห์ บูรณาการณ์ให้เกิดประโยชน์แก่ตน ตามวิถีแห่งตนเมื่อนั้นจะเรียกได้ว่าเกิดปัญญาที่รู้แจ้ง
เมฆหมอก
เมฆหมอก ละอองน้ำ ฝุ่นควัน อาจทำให้ทิวทัศน์ มืดมัว เลือนลาง เปรียบเสมือน อุปสรรคที่เข้ามาในชีวิต อุปสรรคนั้นอาจเกิดขึ้นจากสภาวะภายนอก จากสังคมรอบข้าง ซึ่งเปรียบเสมือนฝุ่นควัน และละอองในธรรมชาติ อาจเข้ามาทำให้เลือนลางในชั่วขณะ แต่เมื่อกาลเวลานั้นผผ่านเลยไปอุปสรรคนั้นก็เลือนหายได้ และบางที่เราอาจใช้ปัญญาแห่ตนทำให้อุปสรรคนั้นๆ เลือนไปได้รวดเร็วกว่าปกติ
เงาสะท้อนบนพื้นน้ำ
ทิวทัศน์ที่สวยงาม ที่ทอดกายไปไกลสุดสายตา มองท้องฟ้าสีครามสดใส บางขณะมองเห็นเป็นพื้นสีครามราบเรียบ สวยงามสม่ำเสมอ บางขณะเมื่อเกิดเมฆฝน ก็จะเกิดสีสรรที่หลากหลาย แต่งแต้ม องค์ประกอบแห่งแสงตะวันก็จะช่วยให้สร้างสีสรรที่สวยงามขึ้นแบบไม่ซ้ำ มองบนพื้นผิวน้ำ มองเห็นเงาของทิวทัศน์ทาบทอ เมื่อน้ำใสจะมองเห็นเงาได้ชัดเจน เมื่อน้ำนิ่งสงบจากลมจะมองเห็นภาพชัด แต่เมือใดที่มีลมหรือเรือแล่นผ่าน เงาภาพสะท้อนจะพริ้วไหว เลือนหายไปชั่วครู่ เมื่อสงบความชัดเจนจะกลับมา แต่เมื่อมองภาพจริงและภาพสะท้อนทำให้นึกถึงว่าภาพสะท้อนไม่อาจชัดเท่าภาพจริงอยู่ดี แต่ภาพสะท้อนนั้นอาจทำให้นึกย้อนมองภาพจริงได้เปรียบเสมือนการที่มีบุคคล หรือสภาวะการณ์อื่นมาสะท้อนความเป็นตัวตนของเรา เขาอาจจะมองมาจากแง่มุมอื่นๆ ที่เราอาจมองไม่เห็น เมื่อได้ข้อมูลจากมุมมองเหล่านั้น ๆ หลาย ๆ มุมมอง ก็จะนำมาสู่การวิเคราะห์ ปรับปรุง แก้ไขต่อไป
ความกลมเกลียวแห่งหมู่คณะ
เมื่อสังคมแห่งการเรียนรู้จะก้าวหน้า จำต้องมีการรวมกลุ่ม พบปะ และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ อาจโดยกระบวนการที่สรรสร้างขึ้น อาจเป็นกระบวนการธรรมชาติในสังคมมนุษญ์ เมื่อมีหลากหลายแห่งบ่อเกิดพฤติกรรม หลากหลายแห่งความแตกต่างของบุคคลไม่ว่าจะเป็นชาติพันธ์ และการศึกษาของบุคคล ย่อมมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้หลากหลาย ขึ้นอยู่กับสภาวะนั้นๆ การสังเคราะห์ทำให้ตกผลึกเป็นองค์ความรู้แห่งตนที่เกิดจากการแลกเปลี่ยน พฤติกรรมแห่งกระบวนการ และสิ่งที่ประทับใจในประสบการณ์ จะทำให้เกิดการเรียนรู้ที่รวดเร็ว ก้าวกระโดด และเกิดองค์ความรู้ที่ยั่งยืนถาวร
มุมมองที่แตกต่าง ย่อมให้ภาพที่แตกต่าง
การตกแต่ง มุมมอง ย่อมทำให้เกิดภาพที่แตกต่าง
ขอบคุณ Nikon D60 เพื่อนที่แสนดี
</span></span>
</span>
หมายเลขบันทึก: 248802เขียนเมื่อ 16 มีนาคม 2009 15:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:27 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (49)
- สวัสดีเจ๊า ศน.วิทยา
- แวะมาดูปี้น้องลำพูน เปิ้นล่องแก่ง เปิดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ธรรมชาติตางเหนืองามแต้ๆๆ
- "การสังเคราะห์ทำให้ตกผลึกเป็นองค์ความรู้แห่งตนที่เกิดจากการแลกเปลี่ยน พฤติกรรมแห่กระบวนการ และสิ่งที่ประทัยใจในประสบการณ์ จะทำให้เกิดการเรียนรู้ที่รวดเร็ว ก้าวกระโดด และเกิดองค์ความรู้ที่ยั่งยืนถาวร"
- ได้ม่วน ....ได้องค์ความรู้ตี้เกิดประโยชน์ตวยเนาะ
- แล้วแยกเพศบรรพชิต ออกไปอย่างใดเจ๊า
บางกิจกรรม ทำร่วมกันได้ แต่บางกิจกรรม ก็แยกปฏิบัติ สิ่งที่ได้ คือความร่วมกลุ่ม ร่วมใจ และสร้างสรรค์ครับ ขอบคุณ
เอื้องแซะ จ๊าดนักครับ
วิวสวยจังเลย..ชอบชอบ..แต่ไกลจัง..
แบบนี้คงได้งานเต็มร้อยเลยนะคะ
สิ่งที่ประทับใจในประสบการณ์ จะทำให้เกิดการเรียนรู้ที่รวดเร็ว ก้าวกระโดด และเกิดองค์ความรู้ที่ยั่งยืนถาวร
การสัมนาภายใต้ภาษาและบรรยากาศเดียวกันจะทำให้เกิดการเรียนรู้ที่รวดเร็วค่ะ วิวสวยงามมากที่ลี้ คงได้ไปเยือนสักวันค่ะ
สวัสดีครับ
ร้อนอย่างนี้น่ากระโดดน้ำให้ชื่นใจ
เอ.. มหาจุฬาฯ มีผู้หญิงเรียนด้วยเหรอครับ
กิจกรรมในเรือนแพ สุขจริงเลยนะคะอาจารย์ เป็นบรรยากาศอีกแบบหนึ่ง น่าสนใจนะคะ แต่คนเมารถเมาเรือจะไหวไหมคะเนี่ย
ผู้เรียนหน้าตางามขนาดครับ อาจารย์ :)... แสดงว่า เรียนกับอาจารย์แล้วมีความสุขเป็นแน่แท้
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
* เบิ่งแก่งก้อแล้วทำให้นึกถึงเพลงที่มีเนื้อร้อง
น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกรอ่น แต่หัวใจอ่อนๆ...
* เห็นภาพชัดเจนดีจริง
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีค่ะ
- มีความสุขที่ได้เห็นภาพกิจกรรมค่ะ
- พี่คิมมีบ้านหลังใหม่ค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim21
ขอบคุณ น้องแอ๊ด
วิวงามก็ไปแอ่วนะ จะพาไป แต้ห้ามร้องไห้กลับบ้านนะ
ขอบคูณ น้อยหน่า
ไปก็เต็มที่กับงานโดยไม่ทิ้งความงาม ครับผม
สวัสดีครับคุณธวัชชัย
มจร ผู้หญิงก็เรียนได้ครับ และก็สวย ๆ ทั้งน้าน
สวัสดีครับ ดาวลูกไก่
เมารถ เมาเรือ ไปเหนือ ล่องใต้ ต้องแก้เมาไว้ก่อน อิ อิ
หวัดดีครับพี่ครับ 
จ๋ำน้องจายคนนี้ได้ก่อ จ๋ำได้บ่อได้ก่อบอกมา ล๊า ลา.....จะตามไปดูบ้านใหม่ครูคิม
สวัสดีครับwasawat สาวงามแต้ ๆ ครับ หมุ่มก็หล่อเน้อครับ อิ อิ
ขอบคุณครับคุณ พรรณา
แหม คิดถึงเพลงคุณสุเทพเชียว ร่วมรุ่นกับผมหรือเปล่า อิ อิ
ขอบคุณ น้องแอ๊ด วิวงามก็ไปแอ่วนะ จะพาไป แต้ห้ามร้องไห้กลับบ้านนะ....พี่ชายพูดแล้วนะ...ห้ามเบี้ยว..จะไม่ร้องไห้กลับบ้านเลยสัญญา..
- ภาพสวยมากค่ะ
- ชัดเจนและได้บรรยากาศดีจังค่ะ
- แต่ภาพนี้น่ากลัวนะคะ ทำให้นึกถึงว่ากว่าจะถึงภาพนี้ ผ่านอะไรมาบ้าง นานเท่าใดแล้ว
- ขอบคุณท่านศน.ค่ะ
- ที่นำภาพมาให้ครูแจ๋วได้ร่วมเรียนรู้
ไปเมื่อไรบอก ยกมาเลย ทั้งก๊วน ครูตึ๋ง น้ายูร รับรองกินปลาน้ำจืด จนเบื่อเลย
สวัสดีครับครูแจ๋ว
ได้เรียนรู้จากธรรมชาติ เกิดจินตนาการอย่างหลากหลาย
แต่ก็เตือนใจตามประสาผู้แก่...(แต่หัวใจหนุ่ม)
สวัสดีค่ะ... 
ครูเก่า
* ขอชมธรรมชาติอันสวยงามด้วย...สวยจัง...อยากไปเห็นจริง ๆ
* บรรยากาศการสัมมนา ดูเป็นกันเองน่าสนุก คงได้ผลคุ้มค่า
* ความสำเร็จของงานนั้น....สิ่งสำคัญ....คือ ทีมงานที่ดีและเข้มแข็ง จริงไหมคะ
* อยากไปเที่ยวหรือจัดกิจกรรมที่มีธรรมชาติสวย ๆ ล้อมรอบบ้าง... ต้องทำไงบ้างคะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชื่นชมธรรมชาติค่ะ...มีโอกาสจะไปเที่ยวสักครั้งค่ะ
ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ
กระผมภูมิใจมาก และเป็นส่วนหนึ่งในการเข้าร่วมสัมมนาในครั้งนี้
ถึงแม้จะไม่มีรูปในเพื่อนร่วมแก้งก็ตามแต่ก็มีความสุขมาก ๆครับ
เอาดอกไม้ที่ท่านศน.ชอบมาฝาก(อิอิ)
<a href="http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=37853" target="_blank"><img src="http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/1853/37853/68340806355454ff3bb39a2c0e92f865_1212465605.gif" alt="คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ" border=0 /></a><br /><a href="http://widget.sanook.com/" target="_blank">[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]</a>
ได้ไปแอ่วล่องแก่งมาเหมือนกั๋นแหละ
โครงการอบต.เจ้าปาไปดูงานลวดสัมมนาเรื่อง
นโยบายเศรษฐกิจพอเพียง
เข้าท่าดีน้อง่วงอย่างใด
เบื่อเพียงไหนก่อจำเป็น
นั่งฟังหนีไปไหนก็ไมได้ 555 หันก่าน้ำ ฟ้าและยอดดอยบนน้ำ
สวัสดี สาวสวยมวยไทย 
จัดนอกสถานที่ ถ้าทีมงานไม่ดี ก็ลำบากพอดู แต่นี่เป็นกิจกรรมของนักศึกษาที่เขาต้องรับผิดชอบ จัดการเอง ตั้งแต่เขีบนหลักสูตร เชิญวิทยากร และบริหารควบคุม จึงเรียกว่าวิชาสัมมนา..แต่ก็ไปที่สวยๆ แหละ(วิทยากร)จะได้ไม่เบื่อ อิ อิ
ขอบคุฒ mena
ที่มาเยี่ยมเยือน ถ้าขึ้นเหนือเชิญมาแวะนะครับ ไทยเที่ยวไทย กำไรเข้ากระเป๋า....
ถึง ศน แอ๊ด
ปิดเทอมไม่ได้ไปไหน เปลี่ยนจากทะเล ขึ้นดอยก็ได้นะครับ
และขอบคุณ สำหรับดอกไม้
ครูลำพูน ถ้าจะเบื่อแล้วสำหรับดอยและแก่ง อยากไปทะเลใช่ไหมปิดเทอมนี้ ใครไปชวนด้วนนะ....
สวัสดีครับ คนพันธ์ลิ
มองดูดี ๆ ซิครับ มีด้วย แต่โผล่เพียงครึ่งหน้า แสดงว่าหลบเจ้าหนี้...
สนุกมากงานนี้ และหากมีอะไรดี ๆ หรือเจอกัน อย่าลืมทักทายส่งข่าวนะครับ คิดถึง ทุกๆคน
เห่ .....จะไปทะเลกินปูทะเล ไปเรือตังเก นอนชายทะเล.........
เอามะม่วงเขียวเสวย
ลำไยกำลังออกดอก(แข่งเมืองลำพูน)
มะปรางหวานเทียบกับไข่เชียวนะคะ
มาฝากจ้า...
ถ่ายที่บ้านน้องเอง..ไม่ใช่บ้านสวนนะคะแต่ต้นไม้เยอะ
มีเสียงนกร้อง..กระรอกน้อยกระโดดไปมา..เหมือนป่าเลย..
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น...เป็นบ้านกลางเมืองนะคะเนี่ย
พ่อชอบปลูกต้นไม้ค่ะ...
พี่ชายขา..เห็นคำสั่งสพฐ.แล้วใช่ไหมคะ..แล้วจะรอเจอจ้า
ให้เตรียมรองเท้าสำหรับเดินงานวัดไปด้วย เผื่อมีโอกาสไปโยน เอ้ยตัดลูกนิมิตร
พี่ชายขา...ช่วงแรกที่จะต้องไปคงเป็นวันที่ 6-7เมษาไปทำเกณฑ์นะคะ
ช่วงที่สองก้อวันที่ไปเข้าค่าย...
อิอิ..งานวัดเดินจนเหนื่อย
ไม่ลืมรองเท้าแน่แน่ ขอบคุณค่ะที่เตือน
อาจารย์คะ หนูลิดาวค่ะ หนูเพิ่ม blog เรื่องสั้นเข้าไป แต่ link เป็น lidaopanyoyai1 ขอรบกวนอาจารย์รวม link หนูใน planet mjr หน่อยนะคะ เป็นเรื่องที่หนูแต่งเองค่ะ จะทยอยลงให้อ่านเรื่อย ๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ
เรื่องนี้หนูแต่งเองค่ะ และมีตอนต่อด้วยจนจบค่ะ อาจารย์สบายดีนะคะ ขอให้อาจารย์มีความสุขในชีวิตเหมือนกันค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูเก่า
เหมือนได้ไปศึกษาดูงานด้วยตนเองเลยนะคะนี่
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ข้าพเจ้าไม่ไปสัมมนาด้วย เพราะกำลังมีชีวิตน้อยๆในท้อง ต้องปกป้องและทะนุบำรุงเป็นพิเศษ เห็นภาพเหล่านี้แล้วคิดถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ป.บัณฑิต คิดถึงทุกคนนะคะ...มด
- แวะมาเยี่ยมด้วยความระลึกถึงค่ะ
- นำน้องสาวมาเยี่ยมด้วยค่ะ
สวัสดีครับ ครูแจ๋ว ครูป้อม ครูแอ๊ด
ดีในได้เจอตัวจริงเสียงจริง ในงานเก่งสร้างชาติ
คนเก่ง ๆ ทั้งน๊าน ที่หัวใจยังมีไฟ
ประทับใจในน้ำใจน้องพี่ โกทูโน
สบายดีนะคะอาจารย์
เก็บภาพมาได้เยอะแยะเลย
สวยๆทั้งนั้น
สิ่งที่อาจารย์สอนนำมาใช้งานได้เยอะเลยคะ
เจริญพรครับอาจารย์ สวยงามมากนะครับภาพที่ถ่ายมานะ อาจารย์สบายดีหรือเปล่าครับ พระนิสิตดึ้อหรือเปล่าครับจารย์
ครูถ่ายรูปเก่งมากสวยทุกภาพเลย ครูเป็นกันเองและสบายๆ รักครูค่ะ ถึงแม้จะไม่มีรูปหนูก็ไม่เป็นไรคนชอบอยู่หลังเลนส์ก็เป็นแบบนี้แหละ แต่หนูชอบดูภาพสดๆตอนที่ครูยกกล้องขึ้นแล้วเล็งถ่ายภาพดูดีมากกว่าค่ะ อ้าว จริง ๆ นะไม่ได้โม้ อิ อิ อิ ยังคิดถึงมจร.51 ทุกคนนะคะ จาก หมูอ้วนค่ะ
ดีคะ สวยมากเลย
ไม่เคยไปพอได้เห็นก็อยากไปค่ะ
ถ้ามีโอกาศ
สถานที่สวยดีหนูยังไม่เคยไปภายในปีนี้ต้องไปสำรวจให้ได้
แล้วจะเก็บภาพมุมอื่นมาให้ดู
รูปสวยดี น่าไปเที่ยวจัง
อาจารย์ ว่างๆพานักเรียนที่ มจร 52 ที่อาจารย์สอนห้อง 1 ไปบ้างซิค่ะ
อยากไปๆๆๆๆๆๆ
ลุยเต็มที่
สถานที่สวยจังเลย ทำไมอาจารย์ไม่พา มจร 52 ไปบ้างค่ะ
สวัสดดีครับ อาจารย์ อาจารย์สบายดีหรือเปปล่าครับ อาจารย์ถ่ายรูปสวยมากครับ แล้วบรรยายภาพทำให้อยากกลับไปที่นั่นอีกครั้งจังเลยครับ ผมไชยโรจน์ ครับอาจารย์ ตอนนี้ผมบรรจุอยู่ที่แม่ฮ่องสอนเขต 1 ครับ ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะครับ
ดีใจด้วยครับ คุณครูไชยโรจน์ ที่ได้ไปอยู่ในดินแดนเมืองในหมอกที่มีคนบอกว่าสวยที่สุด เป็นธรรมชาติ ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำ สิ่งที่อยู่ และสิ่งที่ชอบ ขอให้มีพลังใจในการทำงานนะครับ คิดถึงทุกๆคนอยู่ครับ ถ้าว่างหรือผ่านมาก็แวะเวียน เอิ้นกันบ้างนะ ผมยังอยู่ที่เดิม รับปีละสองห้อง ร้อยคน ....หนักกว่าเก่าเยอะเลย
น่าไปนะครับว่าแต่พวกผมจะมีโอกาสได้ไปไหมครับอาจารย์