มองมุมอาสาสมัครกับการเรียนรู้
การที่อาสาสมัครเข้ามาเรียนรู้การทำงานของอิสรชน การเข้ามาในพื้นที่ตลอดเวลา ได้เห็นมุมมองหลาย ๆ อย่างจากการที่เขาเหล่านี้ได้ลงพื้นที่ ในฐานะของตัวเองก็พัฒนามาจากการเป็นอาสาสมัครจนปัจจุบันมาเป็นเจ้าหน้าที่
เมื่อพูดถึงคำว่าพนักงานบริการอิสระ อาสาสมัครทุกคนต้องทำหน้างง ๆ ก่อน รวมถึงตัวเองด้วยเมื่อเข้ามาทำงานครั้งแรกในฐานะอาสาสมัครก็ยังงงนิดหน่อยกับคำว่า “พนักงานบริการอิสระ” ว่าเราเข้าใจถูกหรือเปล่า แต่เมื่อบอกว่า พนักงานขายบริการอิสระ ก็พอเข้าใจว้าตนเองเข้าใจถูก ตอนเริ่มแรกกับการทำงานั้น ก็ยังกลัว ๆ กล้า ๆ เพราะเป็นการเริ่มเข้ามาทำงานในฐานะอาสาสมัครเมื่อ 2 ปีที่แล้ว กลัวว่าจะไปพูดอะไรผิดหรือเปล่า กลัวไปแจกถุงยางแล้วเขาไม่รับและจะว่าเอา กลัวมองผิด เพราะพนักงานบริการที่สนามหลวง คลองหลอดนั้น ดูไม่คอยออกว่าเป็นพนักงานบริการหรือเปล่า แต่เมื่อทำงานสร้างความคุ้นเคยตลอดเวลา 2 ปี
มีความคุ้นเคย มองรู้ว่าใครเป็นพนักงานบริการที่สนามหลวง คลองหลอด ไปเดินแจกถุงยางทุกวันเพราะถ้าวันไหนมีน้องอาสาสมัครไปลงพื้นที่ด้วยก็ต้องเป็นคนนำน้องลงมาแจกถุงยางอนามัย และคำถามที่น้องถามเรา คือ มองอย่างไรถึงรู้ว่าคนนี้เป็นพนักงานบริการ ซึ่งเป้ฯความสามารถเฉพาะตัวและความคุ้นเคยในการทำงานในพื้นที่ จนบางทีพนักงานบริการมาทักเราเองด้วยซ้ำ หรือป้าบางคนที่มาทำงานที่สนามหลวงแก่อยู่คนเดียวเหงา ก็เอยชวนเราไปเยี่ยมที่บ้านที่แกอยู่ ตอนเย็น ๆ เวลาแก่ออกมาทำงานในพื้นที่ แก่ก็จะแวะมานั่งพูดคุยด้วย เวลาที่เจอแขกไม่ดี เอาเปรียบ หรือไม่ยอมใส่ถุงยาง ที่แกอายุสี่สิบกว่า ซึ่งเห็นได้ว่าพนักงานบริการในพื้นที่นี้มีอำนาจการต่อรองต่ำมาก แต่เราก็พยายามเสริมให้เขาเหล่านี้มีอำนาจการต่อรองมากขึ้น จนเดี๋ยวนี้ป้าคนนี้ไม่ยอมไปกับแขกที่ไม่ยอมใส่ถุงยาง วันไหนไม่ได้เงินก็ไม่เป็นไร ซึ่งเมื่อวันศุกร์ ที่ 20 มีนาคม 52 ป้าแกมาปรึกษาว่าจะขายข้าวแกงที่สนามหลวงวันไหนไม่ได้แขกก็ขายข้าวแกง ยังไงก็ได้เงินโดยไม่เสี่ยงต่อโรคต่าง ๆ และไม่ตกเป็นเหยื่อของแขกที่มาเที่ยวแล้วคิดจะเอาเปรียบ
และความน่ารักอีกมุมหนึ่งของคนที่สนามหลวง ในสนามหลวง เราจะทำงานกับกลุ่มเป้าหมาย 2 กลุ่ม คือพนักงานบริการอิสระ รอบสนามหลวง คลองหลอด และ คนเร่ร่อนไร้บ้านที่สนามหลวง แต่เราได้เห็นถึงน้ำใจและความเกื้อกูลกันของคนในพื้นที่ มีคนเร่ร่อนหลายคนที่มาเล่าให้ฟังถึงน้ำใจของพนักงานบริการอิสระ รอบสนามหลวง คลองหลอด ที่ว่าเมื่อไปกับแขกได้เงินมาครึ่งหนึ่ง บางคนก็มาให้กับครอบครัวเร่ร่อนที่มีเด็กเล็ก บางคนซื้ออาหาร ซื้อของใช้มาให้กับคนเร่ร่อน ซึ่งเป้ฯน้ำใจที่พบได้ในพื้นที่ และอาสาสมัครหรือเจ้าหน้าที่หลายคนได้รับรู้เรื่องราวก็ประทับใจในเรื่องราวเหล่านี้ น่าเสียใจที่สังคมมองพนักงานบริการอิสระในแง่ลบ แต่ในความเป็นจริงเขาถูกเอาเปรียบจากสังคม ไม่ได้รับสิทธิอย่างครบถ้วนในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง แต่เขามีน้ำใจ มีความเกื้อกูลมากกว่าเศรษฐีหลาย ๆ คนที่มองว่าตนเองสูงส่ง แต่กลับไม่เคยแม้จะเหลียวแลคนรอบข้าง ???
สวัสดีค่ะ
ครับผม ดีมากครับ เป็นมุมมองที่ดีและสวยงมมากครับ
เอ่อ คือผมกำลังจะเขียนการ์ตูน รณรงศ์เกี่ยวกับการมีเพศสัมพัรธ์อย่างถูกวิธี
คือผมอยากรู้ เรื่องรวต่างๆของ อาสาสมัครคอยแจกถุงยางอ่าครับ
แต่ผมเป็นคนต่างจังหวัดเลย ไม่ค่อยรูปเรื่องต่างๆมากนัก
อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยครับ
ติดต่อหน่อย น้ะครับ [email protected]
ขอบคุณมากครับ