มหาวิทยาลัยนานาชาติที่แท้จริง


เมื่อวานผมเริ่มสอน นับเป็นครั้งแรกที่ได้สอนในรอบเกือบหนึ่งปี (11 เดือนพอดี) ด้วยพลังของความเป็นครู แม้ร่างกายไม่อำนวยเท่าไร ก็เดินแบบไม่ค่อยตรงเท่าไรไปสอนหนังสือ

กลุ่มแรกที่เขาจัดให้ผมสอน เป็นกลุ่มที่ได้รับทุนจาก ศอ.บต. คำแรกที่ผมทักพวกเขานอกจากให้สลามสรรเสริญอัลลอฮฺแล้ว ผมถามว่า จะให้พูดภาษาอะไรดี..?  มีคนฟังภาษามลายูไม่รู้เรื่องบ้างไหม..? คำตอบที่ได้มาคือไม่มี ผมก็ใช้ภาษามลายูตลอดแต่บอกพวกเขาว่า หนังสือ ตำรา เอกสารที่ใช้สอนและการจดในกระดานผมจะใช้ภาษาไทย

ผมสอนไปเรื่อยๆ พูดคุยไปเรื่อยๆ ก็ดำเนินไปด้วยดี พอผมเขียนลงกระดานดำ ก็มีคำเสนอทันทีว่าให้เขียนภาษาอาหรับด้วย... เพราะพวกเรามีหกเจ็ดคนที่ไม่เข้าใจภาษาไทย.. และถามพวกเขาว่าฟังภาษาไทยได้ไหม เขาว่าได้บ้างแต่ไม่หมด แต่อ่านไม่ได้เลย และเข้าใจว่าพวกเขาฟังมลายูได้บ้าง บางคนเวลาพูดกับผมภาษามลายูของเขาก็เพี้ยนอาหรับ ผมก็เลยใช้ความสามารถที่อัลลอฮฺประทานให้ผม คือจำเป็นต้องใช้กับกลุ่มนี้ทั้ง 4 ภาษา ไทย - มลายู - อาหรับ - อังกฤษ

แล้วแบบนี้จะให้ผมเรียกว่ามหาวิทยาลัยอิสลามยะลา มหาวิทยาลัยนานาชาติที่แท้จริงได้อย่างไร

 

คำสำคัญ (Tags): #นานชาติ#มลายู
หมายเลขบันทึก: 250929เขียนเมื่อ 26 มีนาคม 2009 05:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 05:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

อัสลามูอาลัยกุม

ฮิฮิ มาแลกเปลี่ยนครับ บังเอิญผมได้เพียงภาษาเดียว แต่พอนักศึกษาสาธิตการสอน ใช้กันสามภาษาครับ เอาเป็นว่า ตอนนี้สอนนักศึกษานานาชาติอยู่ครับ

เอาใจชวยบาบอค่ะ..

งั้นให้ครบทุกภาษาไปเลย...

ถ้ามีโอกาส อยากจะเข้าไปดูการเรียนการสอนบ้าง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท