สมัยเด็ก เมื่อถึงหน้านา (ฤดูทำนา) ตั้งแต่เริ่มไถนา ที่ยังไถด้วยคันไถเทียมควาย ก็เห็นว่าพรรคพวก พี่น้อง ญาติ เพื่อนบ้าน ต่างแลกแรงงานกัน ฝ่ายผู้ชายก็ช่วยลงแรงในการไถนา แต่งคันนา เวียนไปตามแปลงนาของแต่ละคน ฝ่ายแม่บ้านก็ลงแรงในเรื่องของการหว่านกล้า ถอนกล้า ดำนา จนถึงเก็บเกี่ยว ที่ผู้ชายช่วยกันขนเลียงข้าว เข้ายุ้งอีกที .... โดยที่เจ้าภาพ หรือเจ้านา จะเตรียม กับข้าว ขนมหวานชื่นใจ ไว้เลี้ยง ...
หมดสมัยเสียแล้ว จึงไม่มีภาพบรรยากาศแบบนี้มาให้ชม ทั้งๆ ที่ลูกสาวชาวนาอย่างเรา หลุดจากนา ไปเรียนหนังสือ กลับมาก็ทำงานอยู่กับเกษตรกร ...น่าจะได้เห็นภาพแบบอดีตอีก ..ใช่ไหม?
ซอมือ วันนี้ เริ่มเมื่อมีการจัดประชุมชี้แจงการจัดทำแผนพัฒนาการเกษตรระดับตำบล ประจำปี 2552 ของฝ่ายยุทธศาสตร์และสารสนเทศ สำนักงานเกษตรจังหวัดพัทลุง ซึ่งจัดขึ้นสองสาย สายแรกจัดที่อำเภอควนขนุน ณ อุทยานการศึกษาอุดมปัญญา โดยมีคณะกรรมการศูนย์บริการฯ ศูนย์ละ 2 คน จากอำเภอป่าพะยอม ศรีบรรพต ควนขนุน เมือง และศรีนครินทร์ และ สายที่สองจัดที่เทศบาลควนเสาธง อำเภอตะโหมด คณะกรรมการศูนย์บริการฯ ศูนย์ละ 2 คน จากอำเภอป่าบอน ตะโหมด เขาชัยสน ปากพะยูน บางแก้ว และกงหรา
เรากะว่าจะฟื้นฟูวัฒนธรรม "ซอมือ" ด้วยกันช่วยงานกันแบบพี่ๆน้องๆ ไม่เกี่ยงฝ่าย เกี่ยงงาน (ไม่ได้หมายความว่าเมื่อก่อนเกี่ยงงานนะคะ) งานนี้เลยได้ช่วยเป็นพิธีกร อิอิ ซ้อมมือนะ
การเฝ้าสังเกต และรับฟังข้อมูล จะพบว่าคณะกรรมการบริหารศูนย์ ฯ อยู่กับศูนย์บริการ ฯ ด้วยใจจริงๆ แม้จะแอบน้อยอกน้อยใจว่า ทำไมไม่ได้สวัสดิการอย่าง อสม. บางศูนย์ ฯ เพื่อนก็ไล่ที่จนไม่มีที่จะอยู่ แถมการประชุมครั้งนี้ก็มีเงินให้แค่หัวละ 100 บาท
ความเข้มแข็งของเจ้าหน้าที่ผู้ทำหน้าที่เลขานุการศูนย์ฯ ในการประสานงานกับหน่วยงานท้องถิ่น (อปท.) ประกอบกับคณะกรรมการบริหารศูนย์ ฯ ที่เข้าไปเป็นนักการเมืองท้องถิ่น เป็นส่วนสำคัญในการผลักดันให้มีงบประมาณสนับสนุนศูนย์บริการ ฯ ซึ่งศูนย์ ฯ ใดที่มีแบบนี้ จะได้รับการสนับสนุนงบประมาณ และสถานที่ทำงาน
เป็นหน้าที่ของเราที่จะช่วยกัน หลังจากมีการถ่ายโอนภารกิจศูนย์บริการ ฯ ให้กับ อปท. ทั้ง...
-
สร้างความเข้าใจที่ตรงกันเรื่องการถ่ายโอน ฯ
-
สร้างความเข้าใจที่ตรงกันเรื่องบทบาทหน้าที่
-
ผลักดันให้เกิดการแบ่งสรรงบประมาณเพื่อส่งเสริมอาชีพการเกษตรจาก อปท.
ทั้งนี้ทั้งนั้น เจ้าหน้าที่ต้องชำนาญการพอที่จะเป็นที่พึ่งของชุมชน ท้องถิ่น อย่างแท้จริง
ถ้าเราเห็นว่าการเกษตรคืออาชีพที่เหมาะกับศักยภาพ และทรัพยากร ของประเทศ ความเจริญของอาชีพ/รายได้จากอาชีพเกษตรกรรม เท่าทันความเจริญของถนน บ้านเรือน เทคโนโลยี แล้วหรือไม่ ?
การจ้างงานทางภาคเกษตร แทนที่ การซอมือ หรือ ลงแขก เพิ่มรายจ่าย ในขณะที่รายได้เพิ่มในอัตราที่ต่ำ
ซอมือ หรือ ลงแขก น่าจะเป็นอีกหนทางของการฟื้นฟูอาชีพการเกษตร และควบคู่กับเศรษฐกิจพอเพียง