เตียง 26
วันนี้เวรเช้ามีเรื่องยุ่งๆหลายเรื่อง...มีเรื่องที่ผู้อ่านต้องใช้วิจารณญาณเอง
เรื่องมีอยู่ว่า...น้องน็อตเด็กชาบวัยรุ่น ป่วยเป็นมะเร็งที่มีการลุกลามไปมาก
วันนี้น้องมาโรงบาลด้วยเรื่อง ซีดมากๆ และปวดทั่วตัว แรกเห็นฉันรู้สึกตกใจ...ทำไมซีดจังเลย...และน้องก็ปวดมาก แพทย์รีบให้ มอร์ฟีน จึงพอหลับได้
ฉันไปให้กำลังใจ ยกมือไหว้ยายแก่ๆ และทักทายพ่อแม่ด้วยความคุ้นเคย สัมผัสเบาๆ เรายิ้มให้กันและกัน น้องน็อตก็เป็นอีกคนที่ฉันรัก...มาก เด็กอะไรจะอดทนและมีน้ำใจงดงาม ฉันยังจำได้ เมื่อคราวที่ก้อนมะเร็งในท้องมีขนาดใหญ่ ไปกดทับลำไส้ ต้องผ่าตัดด่วน เพื่อยกลำไส้ออกมานอกท้อง พ่อแม่กอดคอร้องไห้ทำใจไม่ได้...แต่น้องเข้มแข็งมาก ไม่ร้องไห้...ยอมผ่าตัดเพื่อจะยืดชีวิตออกไป
แต่วันนี้ ฉันไม่สบายใจเลย ทำไม เตียง 26 ต้องว่าง และทำไมต้องเป็นเตียง 26 จำน้องคิงได้นะคะ...เพิ่งจากไปหยกๆ...ก็เตียงนี้หละ ตั้งแต้ย้ายตึกมา...เริ่มจากน้องโอ๊ด น้องออมสิน น้องเจมส์ น้องคิง...ก็เสียชีวิตไล่ ๆ กัน... จะเป็นเหตุบังเอิญ...หรือเป็นการดึงดูด ตามที่ the secret ได้บอกไว้นะ
ความเห็น (29)
สวัสดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจและอ่านบันทึกเตียง 26 ค่ะ
ขอบคุษณนะคะ
สวัสดีค่ะ
- ได้อ่านแล้ว
- ขอให้น้องไปสู่สุขคตินะคะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim/253182
สวัสดีคะน้องแดง
เปลี่ยนเลขเตียงเป็น เลขอื่นนะคะ
พี่ประกายเคยได้นอนเตียง 13 ที่ห้องคลอด ตอนนั้นฝันว่ามีคนมาขอนอนด้วย บอกว่าเขาเป็นเจ้าของเตียงมาก่อน พี่ประกายก็ขยับให้นอนด้วย พี่ ๆที่ห้องคลอดบอกว่าดีแล้วที่ให้นอนด้วย เดี่ยวนี้เตียง เลข 13 ไม่มีแล้วคะ
ค่ะพี่ไก่ จะลองไปคุยๆดู
ขอให้น้องน็อตได้กลับบ้านเร็วๆ หาย ปลอดภัยนะ
น้อง gammy ป้าแดงขอเป็นกำลังใจให้ หนูเป็นเด็กดีมากๆ
ขอให้หนูหายไวๆ
แดง เขียนแล้วมองเห็นภาพค่ะ
แดงบอกให้เขาซื้อเตียง 3 บาท และแขวนพวงมาลัยด้วยนะ แก้เคล็ด
มาสารภาพว่าเชยมากๆ ที่เข้าใจผิดว่า นึกว่ารพ.ศรีนคริทร์ อยู่เมืองกาญจนบุรี 5+
หวังว่าจะเป็นอย่างงั้น น้องน๊อตคงได้กลับบ้านนะ
สวัสดีค่ะ
น้องน็อตดีขึ้นมากแล้ว
กินได้ ปวดดีขึ้น จะฉายแสงต่อ เพื่อบรรเทาอาการปวด
ประทับใจการ round ของอาจารย์แพทย์ท่านหนึ่ง พูดด้วยภาษาอีสาน จริงใจมากๆ
( หล่า...โตเซาปวดไป...โตคันบ่... กินได้บ่... เฮาสินัดฉายแสงให้เด้อ...สิลงไปนัดเอง สิได้คิวเร็วๆ...)
ค่ะ มะเร็งเด็กรอนานไม่ได้ เขาจะมีอาการเปลี่ยนแปลงเร็ว...
ญาติๆ ต่างชม บอกว่าเป็นกันเองดี ขวัญใจของพยาบาลด้วยนะ
คนไข้มะเร็งโดยเฉพาะระยะสุดท้าย
มักจะทุกข์ทรมานจากการปวด ปวดแบบไม่บันยะบันยัง
เราจะต้องดูแลเพื่อให้หายปวดโดยเร็ว
ทีมของเราจะมานั่งคุยกัน หาวิธีที่ดีที่สุด เพื่อน้องๆ
ขอบอกว่าดีใจจริงๆ
เชิญอาจารย์แพทย์ที่งานยุ่งๆ มานั่งคุยกันได้...
เรา plan ว่าจะคุยแลกเปลี่ยนเรื่องทีม เคมีบำบัด
และกินข้าวด้วยกัน
อยากให้มีบรรยากาศอย่างนี้แหละ
ขอเชิญนะคะพี่เกศ...คนเก่ง 9เมย. เจอกัน เที่ยง
จะทำอาหารอร่อยๆ ไปฝาก...
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ตอนที่คนไม่มีรากต้องไปนอนโรงพยาบาล มักจะได้ห้องหรือเตียงเป็นพวกลักกี้นัมเบอร์เสมอเลยค่ะ
พี่ ๆ ก็ห่วง แต่เจ้าตัวสบายกายสบายใจ นอนหลับ ไม่มีการฝันใด ๆ กินได้ ถ่ายคล่อง หายเร็วกว่าปกติ ... ทำให้ได้เที่ยวคุยฟุ้งกระจายว่า...ดวงแข็ง...
วันหนึ่งพี่สาวทนไม่ได้ค่ะ เลยบอกว่า อย่าโม้มาก...รู้ไหม ตอนเธอเข้ามานอนนี่ พวกพี่ ๆ ไปบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตั้งกี่ที่ แล้วก็นี ๆ ...ชี้ให้ดู เอาเงินใส่ไว้ใต้ที่นอนเป็นการซื้อที่ ให้เธอ...เธอถึงได้หายเร็ว หายไวหรอกจ้ะ....
อ้าว...เรื่องเช่นนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะคะ...^_^...
นำดอกนีออนของพี่ศศินันท์มาฝากเยี่ยมไข้น้องน็อตค่ะ
- จะด้วยเหตุบังเอิญ หรือแรงดึงดูด ตาม the secret!
- ยากที่จะคาดเดา
- แต่ถ้าเขาจากไปอย่างสงบ "ตายดี" จิตเป็นกุศล
- ถ้าถามว่าทุกคนทำดีที่สุดหรือยัง หากได้คำตอบว่า ทุกคนทำดีที่สุด แต่ตัวโรคร้ายควบคุมไม่ได้...ขอให้น้อง...ไปสู่สุขติที่ที่ไม่มีโรคและความเจ็บปวด
- แต่ถ้าครอบครัวเคารพ หรือมีความเชื่อใดๆ ตามวิถีชุมชน เราก็อำนวยความสะดวก เช่น เรื่องซื้อเตียงที่พี่แก้วแนะนำ ถามเขาว่าเคยได้ยินไหม เราไม่เชิง suggest แต่บอกว่าเห็นครอบครัวที่สูญเสียทำ ไม่ทราบคุณพ่อคุณแม่เคยได้ยินไหม แล้วให้เขาเป็นผู้ตัดสินใจเอง
- ยังไงก็ตามคนที่อยู่ ก็ต้องการการประคับประคอง กระทั่งอยู่และปรับตัวให้ยอมรับได้ ตรงนั้นพยาบาลเราก็ต้องเข้าไปช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ คือการดูแลหลังสูญเสียหรือ Bereavement care ค่ะ เช่นทำกลุ่มหลังสูญเสียเหมือนที่น้องกุ้งทำ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่เกศ และคนไม่มีรากมากๆเลย
สวัสดีคะ พี่แดง
แวะมาอ่นเตียงหมายเลขอื่นๆค่ะ แป่วววววววววววว
อิอิ
ฝันดีค่ะ
ธรรมดาชีวิตต้องปลิดปลง
กรรมยังส่งผลให้ได้ทุกข์หนอ
สัจธรรมแห่งโลกเรานี้นอ
มีเกิดก่อตายไปไม่แน่นอน
ค่ามาเยี่ยมให้กำลังแรงใจค่า
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณกลอนเพราะๆ
. ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวที่สูญเสียน้องไป . การสูญเสียสมาชิกในครอบครัวเป็นภาวะวิกฤติอย่างหนึ่ง สิ่งสำคัญคือการให้ครอบครัวสามารถผ่านตรงนี้ไปได้ เราพยาบาลมีส่วนสำคัญมากค่ะ เป็น Supportiveที่ดีของครอบครัว เพียงเราเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเปิดโอกาสให้ครอบครัวสื่อสารความในใจในวาระสุดท้ายกับผู้ป่วย ตลอดจน
- รับฟังเปิดโอกาสให้ครอบครัวได้ระบายความรู้สึก
- เสนอตัวช่วยเหลือในสิ่งที่ทำได้
- เอื้ออำนวยความสะดวกเท่าที่จะเอื้อได้ เพียงเท่านี้ก็น่าจะช่วยให้ครอบครัวสามารถปรับตัวเข้าสู่ภาวะสมดุล ไม่มีภาวะซึมเศร้าตามมาค่ะ
มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้และคิดถึงระลึกถึงเสมอ
ขอบคุณที่มาทักทาย
ขอให้ทุกท่าน โชคดี
เจอแต่คนที่รักและจริงใจ
ประทับใจ อ.umiแต่งกลอนให้
สวัสดีค่ะ คนอ่านน่ารักจังเลย
อย่าพึ่งเบื่อนะคะ
เรื่องเตียง 26 ไม่ใช่คิดคนเดียว...
วันนี้เวรเช้า...เตียง26 ว่างอยู่...
พวกเราคิดว่าจะไม่เอาคนไข้ ระยะสุดท้ายที่มีอาการหนัก...ไปอยู่... ขอเป็น case ที่ไม่หนัก...มาเร็วกลับเร็วแล้วกัน
นอ้งแจ๊ค มะเร็งเม็ดเลือดขาว...หอบมากและปวดมา... ทำไงหล่ะ...
มันเหลือเตียงเดียว...
ก็ย้าย case ที่จะได้กลับบ้านไปอยู่...แทน...
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่...นะคะ ยิ่งเป็นเพื่อนกับน้องคิง
ตึกของพวกเรา...
อยู่กับเด็กมะเร็ง...
ที่มีการสูญเสียอยู่เป็นนิจ...
ใบไม้ร่วงทั้งที่ใบยังสดเขียว...
หรือผลออ่นหลุดจากต้น...
พยาบาลบางคนจะอยู่ในใจของคนไข้...
มีอะไรเขาจะบอกคนๆนี้...
แดงประทับใจน้องพยาบาลคนนี้มากๆ
เขาเป็นคนที่จิตใจดี...ไม่เคยแสดงอารมณ์บุดบึ้ง
เด็กจะรักพี่คนนี้ทุกคน...เธอสวย หน้าคาน่ารัก
และที่สำคัญเธอจะรักษาความลับคนไข้ไว้ดีมากๆ
คนไข้ที่เป็นวัยรุ่น...เขายินดีให้พี่คนนี้อ่าน ไดอารี...
น้องคนนี้ก็เศร้า...บางครั้งไม่อยากเห็นและได้ข่าวการตายเลย
พี่แดงขอเป็นกำลังใจให้น้อง...สู้ๆ
พี่แดงคะ
มาแจ้งข่าวค่ะ
น้องแจ็คขอย้ายไปเตียงอื่นแล้ว
น้องน็อตก็ขอย้ายวันนี้
โป้งพี่แดง
แลกเวรหนีน้อง
Hi ratiya...
เห็นไหม...เตียงนี้
พี่แดงไม่อยากให้ใครมาอยู่เลยนะ
สวัสดีคะ
คุณ polla...
How are you today.
I hope you enjoy songarn day.
ผมมีความเชื่ออยู่อย่าง...
การตาย เป็นวิถีที่ธรรมชาติมอบให้กับทุกชีวิต เพื่อนำไปสู่วิถีของการเริ่มต้นใหม่ ครับ
....
แต่สำหรับผู้ที่ยังไม่เดินทางสู่วิถีนั้น ขอให้มีพลังใจและพลังชีวิตอันยืนยาว ครับ
ขอบคุณอาจารย์แผ่นดินมากๆ
ท่านเป็นคนที่มีวาทะดีมากๆ
คงจะเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมาก