บันทึกจากมัสยิด : เรียนตัฟซีรซูเราะฮฺลุกมาน


คืนนี้หลังละหมาดมัฆริบที่มัสยิด อาจารย์มูฮัมมัด คอยาก็สอนตัฟซีรอัลกุรอาน (อรรถาธิบายความหมายอัลกุรอาน) ตามปกติครับ และในค่ำคืนนี้อาจารย์มุหัมมัดคอยาสอนถึงอายะฮฺที่ 19 ซูเราะฮฺลุกมาน ความว่า

 

وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ ﴿١٩﴾

"และเจ้าจงก้าวเท้าของเจ้าพอประมาณและจงลดเสียงของเจ้าลง แท้จริง เสียงที่น่าเกลียดยิ่งคือเสียง (ร้อง) ของลา" (ซูเราะฮฺลุกมาน : 31 : 19)

อัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา) ทรงเล่าให้เราฟังในคัมภีร์อัลกุรอานของพระองค์เกี่ยวกับคำสอนของบ่าวคนหนึ่งของพระองค์นามว่า "ลุกมาน" ซึ่งได้สอนลูกของเขาเกี่ยวกับมารยาทในการเดินและมารยาทในการพูดโดยสรุปก็คือ

  • ในการเดินนั้นให้ก้าวเท้าพอประมาณ พอดีๆ ไม่ก้าวเท้ายาวเกินไป หรือสั้นไป หรือเดินเร็วเกินไป หรือช้าเกินไป อันจะทำให้เสียบุคลิกไป และการก้าวเท้าเดินอย่างเหมาะสมก็จะทำให้การเดินมีความมั่นคง มีความสง่างาม โดยภาพรวมก็คืออัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา) ทรงแนะนำว่า ผู้เป็นพ่อควรจะได้ให้การอบรมสั่งสอนลูกๆเกี่ยวกับบุคลิกภาพในการเดินที่เหมาะสมซึ่งบุคลิกภาพดังกล่าวจะติดตัวเด็กๆไปแม้เมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และหากพิจารณาในระดับที่ลึกลงไปอีก การเดินนั่นสะท้อนบุคลิกภาพอื่นๆด้วย เช่น การคิด วิธีทำงาน การตัดสินใจ ไหวพริบ ความกระตือรือร้น ฯลฯ ยกตัวอย่างคนที่เดินช้าๆ เนื่อยๆ อย่างอื่นก็จะช้าๆ เฉื่อยด้วยเช่นกัน

  • อีกเรื่องหนึ่งที่ในอายะฮฺนี้บอกเล่าไว้คือเรื่องมารยาทในการพูดที่ให้ "ลดเสียง" พูดให้เหมาะสม คือไม่พูดเสียงดังเกินไปโดยเปรียบเทียบว่าเป็นสิ่งที่น่าเกลียดเหมือนเสียงของลา ซึ่งเด็กๆควรจะได้รับการฝึกอบรมในส่วนนี้ เพื่อว่าเด็กๆจะได้เติบโตขึ้นโดยมีบุคลิกภาพในการพูดที่เหมาะสมกับวัย และเหมาะสมกับกาละเทศะ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะที่เป็น "มุสลิม" ซึ่งมุสลิมทุกคนมีหน้าที่ในการเผยแผ่สัจจธรรมของพระผู้เป็นเจ้า มีความจำเป็นที่เขาหรือเธอจะต้องนำเสนอสิ่งเหล่านั้นได้อย่างดีโดยการนำเสนอที่เหมาะสม ด้วยบุคลิกภาพที่น่าประทับใจ

  • การเดินเป็นสิ่งแรกที่คนอื่นๆจะเห็น "ตัวตน" ทางกายภาพของเรา ผู้ที่มีบุคลิกภาพในการเดินที่ดีย่อมได้รับความนิยมชมชอบเป็นเบื้องต้นจากผู้พบเห็นและการพูดจะเป็นสิ่งที่คนอื่นๆจะรู้"ตัวตน" ภายในของเรา ผ่านถ้อยคำและสารัตถะที่สื่อออกไป นอกเหนือจากเนื้อหาแล้วองค์ประกอบอื่นๆของการพูดที่เหมาะสมก็มีส่วนอย่างสำคัญต่อความสำเร็จหรือล้มเหลวในการสื่อสารผ่านการพูด

  • จากอายะฮฺดังกล่าว เราได้เรียนรู้ว่า "บุคลิกภาพ" นั้นสำคัญ และนี่เองคือเหตุผลที่อัลลอฮฺได้ทรงชี้แนะบ่าวของพระองค์ผ่าน "ลุกมาน" บ่าวที่ได้รับเกียรติและการยกย่องจากอัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา) ด้วยการบันทึกไว้ในอัลกุรอาน

  • จากที่อัลกุรอานได้ระบุว่า "แท้จริง เสียงที่น่าเกลียดยิ่งคือเสียง (ร้อง) ของลา" ก็เลยลองค้นดูในอินเตอร์เน็ตว่าเสียงลาร้องจะมีสำเนียงอย่างไรที่อัลกุรอานห้ามไม่ให้ส่งเสียงเช่นเสียงลา ลองฟังดูด้วยการคลิกเข้าไปฟังตามลิงค์ด้านล่างซิครับ

http://www.junglewalk.com/Asounds/donkey2.wav

หมายเลขบันทึก: 253181เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2009 22:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ขอบพระคุณท่านอาจารย์อาลัม

นานมากแล้วที่ไม่ได้ติดต่ออาจารย์ นอกจาก FW MAIL ที่ส่งต่อๆกันมา

อาจารย์ก็ขาดการติดต่อไปเช่นกัน อาจเนื่องด้วยเพราะต่างคนต่างไม่มีเวลา

ขอบพระคุณที่บันทึกความคิดดีๆให้ได้อ่าน ดิฉันก้าวผ่านความทุกข์ได้ด้วยการอ่าน อ่านสิ่งดีๆ กำลังใจดีดี ของคนดีดี แล้วประมวลรวมกันเป็นกำลังใจให้ตนเอง

สัปดาห์ก่อน ดิฉันมีประชุมที่รัฐสภา เนื่องจากว่าได้รับการแต่งตั้งจากสภาผู้แทนราษฎร ให้เป็นที่ปรึกษาคณะอนุกรรมาธิการ ทำงานเพื่อบ้านเมืองงานหนึ่ง ยอมรับว่ายาก ยากในแง่ทำอย่างไรให้วัตถุประสงค์ของงานสำเร็จลุล่วง วัตถุประสงค์ดังกล่าวคือ การอยู่ดีกินดีของประชาชน แต่การจะไปถึงจุดนั้น ต้องฟันฝ่ากับกฎหมายที่มันขัดกันเองของแต่ละหน่วยงาน แต่ถ้าเรามองผลประโยชน์โดยรวมที่จะตกถึงประชาชนอย่างแท้จริง ดิฉันคิดว่า ข้าราชการ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายการเมือง หรือข้าราชการประจำ จะต้องยินยอมพร้อมใจกัน ฟันฝ่าไปให้ถึงจุดหมาย โดยมองข้ามผลประโยชน์ส่วนตน

ดิฉันพูดมากเกินไปหรือเปล่า ขอคุณพระศรีรัตนตรัยของดิฉันจงคุ้มครองท่านและคนที่ท่านรักทุกคน และขอพระเจ้าของท่านโปรดคุ้มครองท่านทุกเวลา

ด้วยความเคารพรัก

รุ่งนภา แพ่งสภา

ศศินภา นามนิตย์

คืนวันแม่ 12 สิงหาคม 2552

  • ขอบคุณมากครับคุณรุ่งนภา (ศศินภา) ที่แวะมาเยี่ยม
  • เรื่องแก้ปัญหา "การบ้านการเมือง" นี่เป็นเรื่องใหญ่เรื่องหนึ่ง ที่ยากมากๆครับ แม้ว่าคนเราจะมีการศึกษากันมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน แต่ก็มีปัญหามากขึ้นกว่าเมื่อก่อนด้วยเช่นกัน รวมถึงปัญหาเรื่อง "คน" ทั้งในส่วนที่อยู่ใน"ภาครัฐ"ซึ่งโดยทฤษฎีก็คาดหวังว่า "คนกลุ่มนี้" จะให้บริการแก่ "คน"ในภาคอื่นๆ รวมถึงภาคประชาชน บำบัดและบำรุงสุขประชาชน แต่ก็ดูเหมือนว่า จะไม่ไปถึงใหน ในอีกด้านภาคประชาชนเองก็มีปัญหามาก ซึ่งก็ไม่รู้ว่า จะเริ่มแก้ที่ตรงใหนดี
  • รัฐธรรมนูญก็แก้แล้ว นี่ยังว่าต้องแก้อีก
  • ก็อย่างว่าครับเรื่องการบ้านการเมืองเป็นเรื่องของคนทั้งประเทศก็คงไม่สามารถทำอะไรได้ดังใจนัก
  • แต่หาก "คน" ในสองส่วน ปราถนาจะเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นอย่างจริงจัง ก็คงพอมีความหวังครับ... มองในแง่นี้ พอมีกำลังใจฮึดสู้ชีวิตต่อไป สู้ๆครับคุณรุ่งนภา

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์อาลัม ที่นับถือยิ่ง

คนที่ไม่เคยผ่านความทุกข์ จะไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร ณ เวลานี้ท่านอาจารย์สบายดีหรือเปล่าคะ ดิฉันยังระลึกถึงท่านอาจารย์และทุกๆท่านใน มหาวิทยาลัยอิสลามยะลาเสมอ การทำงานที่ต้องทำหน้าที่ของข้าราชการประจำ และทำหน้าที่ ที่ไม่ใช่หน้าที่ประจำ ดิฉันว่ามันยากพอๆกัน โดยเฉพาะงานที่เกี่ยวข้องกับการเมือง ดิฉันเคยถูกถามบ่อยๆว่า เป็นผู้หญิงทำไมกล้าทำงานการเมือง ดิฉันก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร เพราะดิฉันทำโดยธรรมชาติ จิตวิญญาณที่รักชาติบ้านเมือง มันไม่ใช่เรื่องยากอะไร คิดสิ่งไร ทำสิ่งนั้น อะไรถูก อะไรผิด อะไรต้องยอม มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย บางคนว่าดิฉันก้าวร้าว(ในบางครั้ง) บางคนบอกว่า คุณยอดเยี่ยมมาก ไม่มีอะไรที่ถูกใจใครไปทั้งหมด แต่สุดท้ายเมื่อเรา นอนตาย ถ้าตายตาหลับ ดิฉันว่า นั่นแหละ...คือคำตอบ

ไม่ใคร่มีเวลาแวะมาเยี่ยมเลย ขออภัยด้วยค่ะ แล้วจะมาใหม่นะคะ

อิสลามูอะลัยกุม

ศศินภา นามนิตย์

27 พ.ค. 2533

ป.ล. พรุ่งนี้เป็นวันวิสาขบูชา ดิฉันเป็นชาวพุทธ

ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย และอำนาจแห่งคุณความดีที่พวกเราได้กระทำมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จงดลบันดาลให้ท่านอาจารย์และท่านที่อยู่บนผืนแผ่นดินไทย อยู่บนโลกใบนี้ อยู่ในโลกอื่น จงมีความสุขกาย สุขใจ สาธุ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท