เรื่องเล่า***หมอ..พวกเรากดดันนะที่คนไข้ต้องรอนาน***
สวัสดีครับ...
วันนี้เป็นวันหยุด แต่ว่าหมอนั้นต้องมาช่วยกันทำงานเหมือนเดิมครับ
ที่โรงพยาบาลของเรา จนท. ฝ่ายบริการทุกคน ต้องมาช่วยกันทำงานอยู่(รพ.จ่ายเป็น OT ให้)
วันนี้ได้รับผิดชอบงานคลินิกบริการ..DM-HT clinic
ซึ่งจริงๆแล้วเป็นงานที่ทำแทน เป็นตัวแทนครับวันนี้(จริงๆคือท่านผอ..ท่านลาวันนี้)
มีประสบการณ์เคยดูผู้ป่วยคลินิกเมื่ออยู่รพ เดิมที่ปางมะผ้า และได้ดูแทนพี่ๆที่รับผิดชอบงาน และก็เคยดูงานนี้อยู่ 1ปีตอนที่เริ่มมาอยู่ที่นี่...
จึงพอจะคุ้นชินอยู่บ้าง.....
แต่คลินิก DM-HT ของโรงพยาบาลของเรา และระบบโดยรวมนั้น ถือว่าอยู่ในช่วงของการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาครั้งใหญ่ เพราะการใส่ใจทุ่มเทของทีมงาน โดยเฉพาะท่านผู้อำนวยการถึงแม้ท่านจะเป็นศัลยแพทย์ แต่ก็ได้ให้ความสำคัญกับผู้ป่วยกลุ่มนี้อย่างยิ่ง จึงได้ลงมาดูแล และรับผิดชอบด้วยตนเอง.....
เป็นเรื่องปกติที่การเปลี่ยนแปลงนั้น อาจจะต้องมีความไร้ระเบียบ ความหนัก ความสับสน ความวุ่นวายพอสมควร
ทุกครั้งที่ผมมาทำงานแทนในหน้าที่นี้ ผมสังเกตหลายครั้งว่า ผู้คน พี่ๆน้องๆดูเหมือนจะเคร่งเครียด คร่ำเคร่ง ดูไม่ผ่อนคลาย ผ่านภาษา ท่าที ปฏิสัมพันธ์....ทั้งกับแพทย์และผู้ป่วย
วันนี้จึงคิดว่า น่าจะลองหาเวลาแบ่งปันเรื่องราว พูดคุยกับพี่ๆ น้องๆ เจ้าหน้าที่ทั้งหมด คือ พี่พยาบาล 2 ท่าน และผู้ช่วยเหลือ 1 ท่าน
ผมเอ่ยปากชวน...
***พี่ครับเที่ยงนี้มีนัดที่ไหนหรือเปล่าครับ...ทานข้าวด้วยกันมั๊ย ผมเป็นเจ้ามือ...***
นั่นเป็นการเริ่มต้น...
ผมคิดว่ามันเป็นหนทางที่จะเปิดพื้นที่ พื้นที่หนึ่ง(space) เพื่อที่จะได้รับรู้เรื่องราว ความทุกข์ ความติดขัดของคนทำงาน
และก็ไม่ผิดหวังเลยครับ เพราะพื้นที่นี้ กับอาหารเที่ยง
ผมในฐานะแพทย์ และเพื่อนร่วมงานได้รับรู้ความคิด ความรู้สึก และเรื่องราวต่างๆ ที่ไม่เคยได้รับร้หรือเข้าใจ
เป็นการฟังเพื่อที่เข้าไปซึมซับความทุกข์ ปัญหา...
แล้วที่สำคัญคือ การสรุปประเด็น และสะท้อน รวมถึง
การร่วมกันช่วยคิด ช่วยมองหาทางออกที่ดีที่สร้างสรรค์
และมีประโยชน์ที่สุดต่องาน ต่อผู้รับบริการ
วันนี้เรื่องราวนั้นมีมากมาย จนผมรู้สึกว่าเรื่องที่จะเเบ่งปันร่วมกันนั้นมีอีกหลายประเด็น น่าจะต้องมีรอบสอง เพราะวันนี้ยังติดอยู่อีกครึ่ง...
มีประโยคที่สะท้อนออกมาหลายประเด็น ที่ทำให้ทราบถึงความรู้สึก...
- ตอนที่ทำงานไม่ได้ทุกข์ แต่จะทุกข์ตอนที่คนไข้มาว่ามาบอกว่าช้า...
- คนไข้ชอบเดินมาถามว่าถึงคิดเขาหรือยัง บางคนก็อยากแทรงคิวก่อน
- สงสารคนไข้ที่อยู่ไกลๆ บางคนมาแต่เช้าแต่ได้ยาตอน4 โมงเย็น...
- หนูคนเดียวต้องค้นบัตร เตรียม แฟ้ม ทำ Vital sign และบันทึก...
- ผลเลือดออกช้าทำให้คนไข้ต้องรอนาน
- รู้สึกกดดันนะที่คนไข้ต้องรอนาน....
วันนี้เพียงเราพูดถึงระบบ ยังไม่ไปถึงเรื่องของคุณภาพ ปละประสิทธิภาพ ก็รู้สึกพรั่งพรู...
จริงๆในใจผมนั้นรู้สึกว่า .....
การเริ่มต้น การเปลี่ยนแปลงก็เป็นเช่นนี้ เพียงเราคิดที่จะทำให้ดีขึ้น เราก็อาจะต้องเผชิญกับปัญหาและอุปสรรคที่รอเราอยู่ เหมือนการออกแรงที่จะปีนเขาขึ้นไป.......
ผมได้แบ่งปันเพิ่มเติมในประเด็น
- ความฝันและความคาดหวังของทุกคน สิ่งที่อยากจะให้เป็น อยากเห็นในสิ่งที่ดีๆ กับคลินิกบริการที่เรารับผิดชอบ.... ก็ได้คำตอบดีๆมากมาย
- แนวทางกรแก้ปัญหา สิ่งที่ทุกคนได้เรียนรู้ หรือไปเห็นตัวอย่างมาจากที่อื่นๆ...รวมทั้งผมก็ร่วมแบ่งปัน และเสนอความคิด....
เมื่อถึงบ่ายโมงอาหารบนโต๊ะ ซึ่งรู้สึกว่าเราสี่คนก็กินกันจุไม่น้อย เพราะสั่งมาก็หลายอย่าง คงจะเพลินที่คุยกันและคงจะเหนื่อย....^_^
สรุปสุดท้ายจริงๆ...
พี่ๆครับ..พี่ๆกำลังทำงาน ทำสิ่งที่ดีงาม ทำเรื่องราวดีๆที่ยิ่งใหญ่ ที่อาจจะไม่มีใครที่จะสามารถทำได้ดีเเละเข้าใจอย่างพี่ๆตอนนี้ในองค์กรของเรา
ขอให้พี่ๆมีกำลังใจและอดทน สู้ๆต่อไปนะครับ แม้จะพบอุปสรรค จะเหนื่อยบ้าง แต่เราก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลง ค่อยๆแก้กันไป...
วันข้างหน้ามันต้องค่อยๆดีขึ้นอย่างแน่นอน...
ว่าแล้วบนรถก่อนจะออกจากร้านอาหาร ก็แจกหนังสือธรรมะกับทุกคน เป็นหนังสือที่อ่านง่าย เข้าใจง่ายและลัดตรง สั้น กับการปฏิบัติ...
ขอให้ธรรมรักษา...ทุกๆคนครับ
ความเห็น (4)
ขอเป็นกำลังใจให้กับคนทำงานด้านสาธารณสุข งานบริการที่มีแต่พระคุณ
สวัสดี ค่ะ คุณหมอ
รู้สึกดีใจ และภูมิใจที่ มีคุณหมอที่ใจดี และคิดถึงความรู้สึกของผู้ร่วมงานค่ะ
เสียงเล็กๆ ที่ไม่มีใครได้ยิน รู้สึกดีที่อย่างน้อยยังมีคนที่คอยรับฟังความรู้สึกของเรา
ไม่ว่าเราทำงานที่ไหน เราคงมีความรู้สึกเดียวกัน คือ อยากทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด ภายใต้บริบทของเรา
ในฐานะของผู้ร่วมวิชาชีพ ตัวเล็กๆ คนหนึ่งขอบคุณที่ทำให้เกิดความรู้สึกอยากทำงานในวิชาชีพนี้ให้ดี ยิ่งๆขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ ทุกท่านในการบริการทางสาธารณสุขที่ต้องทำงานกันเหนื่อยหนัก
งานที่ท่านทำ คือ การทำบุญโดยอาชีพค่ะ น่าภาคภูมิใจ
แต่ แค่ความคิดที่อยากจะบริการให้ได้เร็วขึ้น ก็เป็นทางที่จะช่วยกันพัฒนาสร้างสรรค์แล้วค่ะ
ส่งกำลังใจมาช่วยค่ะ ธรรมรักษา ค่ะ
สุขสันต์เทศกาลสงกรานต์ ถึงคุณหมอและครอบครัวนะคะ
ได้พูดคุยทำให้รู้กัน
บ่อยครั้งที่ไปโรงพยาบาล แล้วต้องรอหมอมา คนไข้ก็กดดันเหมือนกันนะ
พาลเอาว่า หมอไปทำอะไรอยู่ไม่มาสักที
แต่ก็ต้องแลกเปลี่ยนซึ่งกัน และกัน เอาใจช่วยค่ะ
สู้ๆ