สัปดาห์ก่อนสงกรานต์นั้น ผู้เขียนมีวันหยุดอยู่ 1 วันจึงถือโอกาส ขับรถกลับบ้านเกิดไปเยี่ยมพ่อแม่ที่อำนาจเจริญค่ะ และบังเอิญว่าโรงเรียนอำนาจเจริญได้จัดทำผ้าป่าสามัคคีเพื่อการศึกษา ผู้เขียนซึ่งเป็นศิษย์เก่า จบมาหลายปีมีโอกาสได้ทดแทนบุญคุณบ้างก็เล็กน้อยรู้สึกอายคุณ(อีปึก:ในเพลงนะคะ)ทั้งหลาย ครั้งนี้มีโอกาสจึงไปรับซองผ้าป่ามาจำนวนหนึ่งค่ะ ..ตอนไปรับซองผ้าป่า ก็มีโอกาสได้ไปกราบไหว้ ครูบา อาจารย์ สมัยที่สอนอยู่มัธยม ผ่านไป 20 กว่าปีแล้ว บางท่านยังไม่แก่เลยค่ะ เหมือนเพิ่งผ่านไปไม่กี่ปีเองค่ะ ..ู..
ตอนใกล้ๆเที่ยงเพื่อนของผู้เขียน 2ท่านซึ่งเป็นครูที่โรงเรียนอำนาจฯได้ชวนเพื่อนๆพยาบาลในโรงพยาบาลอำนาจฯ ไปรับประทานอาหารกลางวันกัน ..ขณะที่ผู้เขียนขับรถพาเพื่อนๆไปที่แพ(ร้านอาหาร) ทุกคนรู้สึกว่าจู่ๆแอร์รถยนต์ก็ไม่เย็น แต่มีลมเป่าจากพัดลมออกมา..ใผู้เขียนคิดในใจว่า..เอ..เพิ่งเปลี่ยนแอร์ใหม่นะเนี่ย..เกิดอะไรขึ้น (ขายหน้าจริงๆค่ะ) .?? แต่เราต้องรีบไปเพราะคุณพยาบาลต้องกลับมาทำงานต่อ..เราจึงเปิดกระจกขับรถต่อไป..จนถึงร้านอาหาร แพบ้านค่าย..
เมื่อเพื่อนเก่า(แก่)เจอเพื่อน..ความหลังก็พรั่งพรู..เฉพาะที่เจอกันก็คุยกันไม่มีวันจบ..ยังคุยทางโทรศัพท์อีกจำนวนหนึ่งค่ะ..วันนั้นมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อสโรชา หรือคุณหงวน เธอเป็นเพื่อนใหม่ที่รู้จักกันในงานศิษย์เก่านักเรียน ม. รุ่นแรก ซึ่งภายหลังเธอบอกว่า พอได้ยินว่าลดามา..ฉันรีบมาเลย..ฉันประทับใจบางอย่างในตัวเขา..(เรื่องนี้เรารู้กัน)” และวันนั้นคุณหงวนเธอเลี้ยงค่ะ..
พวกเรากินไป (บ่น)คุยไป..เผลอแป๊ปเดียว..เหมือนที่ใครๆบอกว่า"ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นมักจะสั้นเสมอ".."ต้องไปส่งพยาบาลเข้าทำงานเสียแล้ว..พอ start รถครั้งนี้ เอ๊ะ !! แอร์รถมันเย็นแล้ว..แปลกดี..แต่พอขับไปได้สักพัก..อ้าว!!!ร้อนอีกแล้วค่ะ...หลังจากส่งเพื่อนๆไปทำงานราชการหมดแล้ว มีเพื่อนคนหนึ่งที่ไม่ต้องกินเงินเดือนหลวง แต่กินเงินของตัวเองและสามี.. ก็คือคุณหงวน บ้านเธออยู่ใกล้ๆกับศูนย์โตโยต้าอำนาจเจริญ เธอบอกว่า รู้จักพนักงานในศูนย์หลายคน เพราะเธอซื้อรถที่นั่น 4 คันแล้ว..!!!เธอพาผู้เขียนเอารถเข้าศูนย์ฯ ..ใช้เวลาตรวจเช็ค 1ชั่วโมง..พอถึงเวลานัดผู้เขียนก็ไปรับรถ..พนักงาน(ช่าง)บอกว่า..รถไม่มีอะไรผิดปกติ...แอร์ก็เย็นดี...ลอง Start รถดู..แอร์เย็นเฉียบค่ะ..OK.!!! และไม่มีค่าบริการเลย....เยี่ยม!!
ครั้นได้เวลากลับขอนแก่น..ผู้ขียนขับรถออกจากบ้านแม่ได้ประมาณ 3 กิโลฯ แอร์ไม่เย็น..อีกแล้ว..แต่ด้วยความที่ว่าต้องกลับแล้ว เดี๋ยวไม่ทันเข้าเวร คืนนี้..จึงตกลงกับลูกว่า..เปิดกระจกไปนะคะ...ขณะนั้นเวลาเกือบบ่าย 4 โมงแล้วแดดส่องตาค่ะ..จึงบอกลูกว่า หยิบแว่นกันแดดให้แม่ด้วยค่ะ..หลังจากสวมแว่นกันแดดเรียบร้อย..เท้าก็แตะคันเร่ง (เต็มที่) ในใจก็คิด อำนาจเจริญ-ขอนแก่น sport rider with turbo..3 ชั่วโมง..ถึงแน่นอน...!!!
และขณะที่รถกำลังวิ่งด้วยความเร็วที่ 100-120 กิโลเมตร/ชม..ถนนกลางท้องทุ่งนา..ผู้เขียนได้กลิ่นแปลกๆ..คิดว่าเขาเผาหญ้า..เพื่อปลูกแตงโม..ยังไม่ทันคิดเป็นอื่น..ทันใดนั้นเครื่องยนต์ของรถดับลงทันทีค่ะ ..แผงควบคุมขึ้นแดงหมด..แต่รถไม่หยุด..ผู้เขียนจึงเบรค..และบังคับรถเข้าจอดข้างทาง..พอถอดแว่นกันแดดออก..พระเจ้าช่วย!!!.นั่นควันขึ้นที่ห้องเครื่องค่ะ...ตกใจมากกลัวไฟไหม้รถ..เคยเห็นแต่ในทีวี..รีบบอกลูกลงจากรถ..คนแรกที่คิดได้..คุณหงวน..เธอน่ารักมาก. สำหรับผู้เขียน..เธอบอกว่าทันทีที่ได้รับโทรศัพท์เธอขับ Toyota tiger 4x4 สีดำ เพิ่งซื้อใหม่ๆ เข้าไปที่ศูนย์แล้วบีบแตร..พร้อมตะโกนบอกพนักงานว่า..” ไฟไหม้ sport rider ของเพื่อนฉัน” เท่านั้นแหละ...ช่างก็กรูกันวิ่งขึ้นรถเธอแทบไม่ทัน...ผู้เขียนเห็นเธอขับรถมาด้วยความเร็ว..แซงทุกคันที่(ขวาง)อยู่ข้างหน้า...อดซาบซึ้งใจไม่ได้...
สุดท้าย..ปัญหาทั้งหมดนี้เกิดจากหม้อน้ำของ(รถ)ผู้เขียนรั่วค่ะ..แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่า...เหตุการณ์ครั้งนี้สอนให้ผู้เขียนรู้ว่า..มีเพื่อนดี...ไปใหนก็ไม่(อด)ตายค่ะ...
ครูอ้อยคิดถึงเสมอค่ะ
ดีใจด้วยคะ ที่ปลอดภัยกลับมา
คนดี ได้เพื่อนที่ดี มีชัย คะ
แวะมาถามข่าวคะ สบายดีแล้วนะคะ
มาทักทายพี่ลดาชั้น 7 ค่ะอยู่ไกล้กันนี่เองแต่ไม่ค่อยได้เห็นหน้าน้องกุ้ง 3ง ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย..
ขอโทษที่ตอบช้า...ช่วงนี้งานเข้า..หลายงานค่ะ..ทั้งงานหลวงงานราษณ์ค่ะ
น้องซาบซึ้งในน้ำใจของเพื่อนๆและพี่ๆทุกคนที่มีให้ค่ะ..
"ทำดีกับใครไว้ไม่ต้องจำ..แต่บุญคุณต้องไม่ลืมค่ะ"
คิดถึงเสมอค่ะ..
สวัสดีค่ะพี่ประกาย..
สบายดีค่ะพี่..แล้วเจอกันนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วเห็นตัวตนคนเขียน...
ตอนคุยกับเพื่อนๆ...คงสนุกมาก
คนอุบลที่รู้จักใจดีทุกคนเลย...
น้ำใจที่เคยให้คนไข้ เวลาที่เราเดือดร้อน
จะมีคนมาช่วย...เสมอ...
พี่ดาค่ะ...รถเป็นไงบ้าง...
มีเพื่อนดี ๆ ไม่มีวันอดตายจริง ๆ ครับ...
ทั้งเพื่อนแท้ เพื่อนตาย เพื่อน(ชวน)กิน ครับผม...
ท่าน เกษตร(อยู่)จังหวัด ..
ตอนนั้นมัวกังวลแต่ปุ่มแอร์..และมองถนนค่ะ..
พอมองแผงหน้าปัดอีกที..มันไปแล้วค่ะ..แป้บเดียว..จอดค่ะท่าน..
ขอบคุณที่แวะมาเตือนค่ะ..
สวัสดีค่ะป้าแดง..
เพื่อนดีๆมีค่ามากมาย..กว่าสิ่งอื่นใดค่ะ..
มีเพื่อนดีๆแค่หนึ่งคน..ก็พอแล้วค่ะ..
นิดหน่อยค่ะ..ไกลหัวใจตั้งเยอะ..เอิ๊กกๆๆ
สวัสดีค่ะน้องแดง..
ครั้งนั้น..เพราะบุญเก่าจริงแหละค่ะ..
ตอนนั้น..หม้อน้ำรั่วค่ะ..แต่ตอนนี้..ไปดูในบันทึกของพี่ไก่ กัญญาค่ะ..
อันนี้ก็บุญใหม่ค่ะ..มีคนเขาอยากทำรถให้ใหม่ค่ะ..เอิ๊กกกๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
ดีใจด้วยครับที่มีเพื่อนดีๆๆมากมาย สบายดีไหมครับ อดกินฝีมือดาจังกร฿มเลย อิอิๆๆ เอารูปเด็กน้อยมาให้ดูด้วยครับ...
พี่ลดา
สวัสดีค่ะพี่คิม..พี่สาวที่แสนดี..
คิดถึงเสมอ..โดยเฉพาะเวลาที่ลำบาก..
คิดว่า..ต้องให้ได้..เหมือนพี่คิมค่ะ..
อยู่ในใจเสมอค่ะ..
สวัสดีค่ะ คุณลดา
เข้ามาทักทาย เข้ามาเยี่ยม มาชม
โชคดี มีสุขค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์..ขจิต ฝอยทอง
ใหนละรูปเด็ก..ลืมแน่เลย..
รอกินแกงเห็ดนะคะ..อย่าลืมแวะมาชวนละ..
เราจะยกทีมไปลุย..ให้ป่าราบไปเลย..เอิ๊กกกๆๆ
สวัสดีค่ะคุณครูพยอม..
เพื่อนดีเป็นศรีแก่ตัว ..อันนี้แน่นอนค่ะ..เจอมาแล้วค่ะ..
อ้อใช่..เดี๋ยวบันทึกต่อๆไปจะเล่าให้ฟังค่ะ..
เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะคะ
สวัสดีคารับคุณ ลดา เพราะอานิสงฆ์แห่งความดีของคุณลดา จึงได้พบเพื่อนดี ขอบคุณความดีของเพื่อน ที่ทำในสิ่งดีๆให้เพื่อนครับ
ชอบสีแดง ชอบฟังเพลง และชอบอ่าน
ชอบทำอาหาร อีสาน เก่งจริงหนอ
เพื่อนจึงเรียก ดาจังกึม เลียนหน้าจอ
โอ้เพื่อนล้อ คุณหมอ ผู้แสนดี....
ขอเป็นสมาชิกอีกคนน่ะครับ
ได้อ่านดูแล้ว มีความรู้สึกอบอุ่นใจดี
ความห่วงหาอาทรที่มีต่อกัน มากล้นเกินจะบรรยาย
ดีใจแทนเพื่อนลดาที่มีโอกาสได้กลับบ้าน
ได้ไปพบ ไปคุยกะครูบาอาจารย์ และเพื่อนๆที่อำนาจฯ
หวังว่าเราจะได้เจอที่ กทม อีกน่ะ
อย่าลืมโทรหากันเด้อ