ในความมืด มีแสงสว่าง

เขา หรือเรา ต่างต้องการโอกาส เช่นกัน......

คิดว่าจะเจอ ทางตัน(ทุกข์ที่ระบายไม่ออก)เสียแล้ว

   ก็วันนี้ได้รับโจทย์ใหม่ : พี่ หน.กลุ่มการบอก จะให้น้องมาอยู่กับเรา (งาน PCU) 1 คน  (น้องคนนี้เป็นคนที่มีคดีติดตัวมาตั้งแต่ต้นปีนี้ก็ 3-4 รายแล้ว)  แค่ได้ฟังก็หนักอึ้ง  คิดในใจว่า เรามีสิทธิปฏิเสธไหมนี่ แล้วน้องๆในงานPCUจะว่าไง? น้องๆเดิมเราก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่? เฮ้อหนักใจจริงๆ

   ก่อนเลิกงานลองตั้งคำถามกับน้องใน PCU ว่าคิดอย่างไรกับ คนใหม่ที่ จะเข้ามา  "เขาแข็งนะพี่,เขาตรงมากเลย,PCUเราทำงานกับชุมชน บางครั้งต้องอ่อนและยอมบ้าง" แล้วก็ได้คำบ่นมาว่า "พี่กลุ่มการชอบส่งคนหัวแข็งมาอยู่ PCUอย่างหนูเป็นต้น"  กลับบ้านด้วยอาการมึนตึบๆๆๆๆ  

(ไม่ต้องรอจิตใต้สำนึกทำงาน  จิตก็วาบเห็นแสงสว่างของทางออก)

    ขณะทำกับข้าวตอนเย็น นึกไปนึกมา จะทำอย่างไรดีหนอ?  และแล้ว ประโยคนี้ก็ลอยมา "โอกาส" ใช่แล้ว สิ่งที่จะพูดพรุ่งนี้กับทีม PCU คือ "หนูจะให้โอกาสเขามาร่วมงานกับเราได้ไหม?"   และคำพูดที่จะพูดกับคนที่จะย้ายมา คือ "ขอบคุณที่หนูให้โอกาสพวกพี่ได้ร่วมทำงานด้วย"   (ก็โอกาสที่จะได้ทำหน้าที่ของมนุษย์คนหนึ่งไงล่ะ  )  (มนุษย์แปลว่าผู้มีจิตใจสูง ) อย่างน้อยพวกเราชาว PCU ก็เริ่มมีเมตตาต่อเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งแล้วล่ะ........    เฮ้อ สบายใจก่อนนอน

[ยูมิ]

มาชม

เห็นมุมคิดดีจังนะนี่

[กวิน (User2)]

http://gotoknow.org/blog/bbooks/258399 การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ โรงเรียนพ่อแม่

[Sila Phu-Chaya]

• เวลาเห็นทางออกแล้ว สว่างขึ้นมาทันทีเลยนะคะ
• เคยเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน  แต่ระหว่างการค้นหาทางก็คลำเหมือนคนมองไม่เห็นแล้วก็ตามัว ๆ ชอบกล...เรื่องเดียวกัน อยู่ที่เวลาแห่งสติจะมาเยือนจริง ๆ เลยค่ะ
• แวะมาทักทาย สบายดีนะคะ