ชีวิตนี้สั้นนัก
เมื่อเช้า 27 เมษายน 2552 ได้อ่านหนังสือพิมพ์ พบข้อมูลสรุปการเสียชีวิตของคนไทยจากการเกิดอุบัติเหตุ ทีมาของข้อมูลมาจากกรมการประกันภัย พบว่า
ในแต่ละปี คนไทยเสียชีวิต เฉพาะที่เกิดจากอุบัติเหตุที่กรมการประกันภัยได้รับการแจ้งจากบริษัทประกันภัย ประมาณ 13000 - 15000 คน อ่านแล้วรู้สึกตกใจมาก ๆ นี่ข้อมูลจากการเสียชีวิตที่ได้รับจากบริษัทประกัน แล้วที่เสียชีวิตที่ไ้ม่ได้รับการแจ้งข้อมูลอีกไม่ทราบเท่าไร
จริง ๆ แล้วไม่อยากวิเคราะห์ตัวเลขของคนเสียชีวิต เพื่อมาเทียบกับความสูญเสียที่เป็นตัวเงิน เพราะชีวิตคนคงประมาณเป็นตัวเงินไม่ได้ แต่้หากแต่ละคนได้ประมาณเป็นตัวเงินดูจะยอดเท่าไรแล้วก็แล้วแต่แต่ละคนจะคิด ก็จะพบว่าเราสูญเสียอย่างมหาศาล จึงเป็นเรื่องแปลกใจว่า ทำไมคนไทยจึงไม่มีความระมัดระวัง และเห็นคุณค่าของชีวิตกันบ้างเลย
ประเทศไทยคงต้องกำหนดแผนการควบคุมการสูญเสียชีวิตของคนไทย ที่เกิดจากอุบัติเหตุให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยมาตรการใดก็ตาม หลายหน่วยงานต้องให้ความสนใจอย่างจริงจัง ไม่ใช่ทำให้แล้วเสร็จตามภารกิจแล้วก็รายงานผลเสนอระดับหน่วยงานแค่นั้น
รัฐบาลน่าจะทบทวนและนำเรื่องนี้มาเป็นวาระแห่งชาติเสียที กฏหมายที่ีออกมาเพื่อคุ้มครองชีวิต ควรจะได้ใช้อย่างจริงจัง มากกว่าเป็นเพียงเสือกระดาษ โดยเฉพาะการขับมอเตอร์ไซด์ ซึ่้งเป็นปัญหาต่อการขับขี่พาหนะชนิดอื่น ๆ เพราะชาวมอเตอร์มักกลัวช้ามากกว่ากลัวตาย จึงพบเห็นการแซงซ้ายแซงขวาง ปาดไปมา และตัดหน้ารถคันอื่น ๆ อยู่เสมอ ๆ จนมองแล้วกลายเป็นเรื่องธรรมดา มากกว่าเป็นปัญหาใหญ่ที่ควรได้รับการแก้ไข
หน่วยงานที่ทำหน้าที่ให้ความรู้ และปลุกจิตสำนึก คงต้องมีกลยุทธ์ใหม่ ๆ ที่โดนใจวัยรุ่น ให้กลัวตาย หรือกลัวความพิการมากกว่า กลัวถูกจับ เสียเงิน แล้วก็จบกันไป หากหน่วยงานราชการคิดวิธีการใหม่ ๆ ไม่ออกก็จ้างบริษัทเอกชนที่เก่ง ๆ ด้านการคิด หรือไม่ก็ให้ปฏิบัติการเพื่อกระตุ้น สร้างจิำตสำนึก ของผู้ขับขี่ื น่าจะดีกว่าระบบราชการทำเอง เพราะที่ผ่านมา ราชการทำทีไรก็ช้่า ไม่เข้าเป้าหมาย แก้ปัญหาไม่ได้ ถึงได้ก็ไม่ต่อเนื่อง
แล้วมาเปรียบเทียบกันดู ว่าเมื่อได้ดำเนินการไปแล้วมีข้อสรุปจากการดำเนินงานว่า มีการลดลงของการเสียชีวิตในปริมาณที่เท่าใด
อยากเห็นคนไทยไม่พิการ และอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขไปนาน ๆ
ความเห็น (1)
มาส่งกำลังใจค่ะ
...
แวะไป รักษาสุขภาพด้วยกันที่นี่นะคะ
จะทำสถิติ กรุ๊ปชาวบล็อก ค่ะ
ที่นี่นะคะ....