ที่มาของการดูแลอย่างต่อเนื่องที่บ้าน... Caseที่แพทย์พิจารณาไม่ผ่าตัด

หน่วยตรวจผู้ป่วยนอกกระดูกและข้อ

    หนึ่งสัปดาห์ก่อนเยี่ยมบ้าน ดิฉันได้รับการติดต่อประสานงานจากหัวหน้าพยาบาลหน่วยตรวจผู้ป่วยนอกกระดูกและข้อว่า "อาจารย์แพทย์ขอให้ช่วยติดตามเยี่ยมอาการผู้ป่วยที่บ้านให้คนหนึ่ง มีอาการปวดเข่ามาก เดินไม่ได้ ไม่สามารถที่จะผ่าตัด เพราะมีโรคประจำตัวที่ไม่สามารถควบคุมได้..." เมื่อดิฉันไปถึงหน้าห้องตรวจผู้ป่วยนอกฯพบ ผู้ป่วยและญาติที่มีสีหน้าวิตกกังวล เพราะผู้ป่วยและญาติต้องการให้ผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม และคิดว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุด ที่จะทำให้ผู้ป่วยเดินได้ แต่แพทย์ไม่สามารถผ่าตัดให้ได้ นี่คือ คำบอกเล่าของผู้ป่วยและญาติ ที่พูดเกือบจะพร้อมกัน

    แต่จากประสบการณ์ของดิฉันได้สำรวจด้วยสายตา และการตรวจร่างกาย...สภาพภายนอกแบบคร่าวๆ ทำให้ทราบว่า ถ้าได้รับการผ่าตัดจริงก็ไม่สามารถเดินได้ เพราะกล้ามเนื้อที่บริเวณต้นขาของผู้ป่วยแทบจะไม่มีกล้ามเนื้อเลย ค่อนข้างเป็นเนื้อเหลวๆที่มาแบะติดกับกระดูกไว้ กระดกปลายเท้าไม่ขึ้น เนื่องจากมีปัญหาข้อเท้าพลิกบ่อย อีกทั้งผู้ป่วยก็มีปัญหาปัสสาวะได้ไม่สุด ต้องคาสายสวนไว้ตลอด แต่สภาพค่อนข้างเขรอะมาก จึงขอให้ทางเจ้าหน้าที่ของหน่วยตรวจผู้ป่วยนอกฯช่วยเปลี่ยนให้ ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็น่ารักมากที่ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับการเปลี่ยนสายสวนฯก่อนออกจากรพ. ส่วนดิฉันก็ขอแผนที่บ้านของผู้ป่วยกับลูกสาว และนัดหมายที่จะไปติดตามเยี่ยมอาการผู้ป่วยที่บ้านประมาณอีก 1 อาทิตย์...

ค่ะตอนนี้...ขอพักเรื่องเล่าไว้เท่านี้ก่อนนะคะ หลังจากนี้ลองคิดต่อนะคะถ้าคุณเป็นพยาบาลเยี่ยมบ้านของผู้ป่วยกระดูกและข้อ ตามข้อมูลที่ดิฉันให้อาการของผู้ป่วยและสภาพของญาติที่พบ คุณคิดว่าในบทบาทของพยาบาลเยี่ยมบ้านจะทำอะไรให้ผู้ป่วยได้บ้างค่ะ...แล้วดิฉันจะมาเล่าให้ฟังในตอนต่อไปนะคะ...