ปัจจุบันนี้ พื้นที่ป่าอนุรักษ์ที่เหลืออยู่ในประเทศไทยเรา แค่ 14% เท่านั้น นับว่าเหลือน้อยมากจากอดีต ถ้าเรายังนั่งมองดูเฉยๆ ก็คงจะได้ดูการลดฮวบของป่าไม้บ้านเราอย่างน่าใจหายแน่
ในหลายๆ รัฐบาลที่ผ่านมา และหลายๆ หน่วยงานได้มีการรณรงค์ปลูกป่า เพื่อลดภาวะโลกร้อน แต่ก็ยังมีการแอบตัดไม้ควบคู่ไปด้วย ปลูกป่าต้นเล็ก แต่ตัดไม้ต้นใหญ่ มันสมดุลตรงไหน เหมือนเอาร่มคันใหญ่ที่สามารถให้ร่มเงา่และอากาศบริสุทธิ์มากไปแลกเอาร่มคันเล็ก ซึ่งให้อากาศบริสุทธิ์และร่มเงาได้น้อยกว่ามาใช้
ป่าที่ยิ่งจะเหลือน้อยของเรา ถ้าไม่หวงแหนเอาไว้ เราจะเหลืออะไร ยิ่งมีการผลักดันให้มีการประกาศใช้ พ.ร.บ.ป่าชุมชน ที่ อนุญาตให้ทำได้ในป่าอนุรักษ์ ขึ้นมาอีก มันเหมือนเป็นดาบสองคม ที่เอื้อประโยชน์ให้กับนายทุนและชาวบ้าน หนูมานีจะพาไปศึกษา พ.ร.บ. ป่าชุมชน รวมถึง มติ ค.ร.ม. ที่ผ่านมาเกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรป่าไม้บ้านเรา และรวมถึงแสดงให้เห็นถึงภัยพิบัติที่เกิดขึ้นจากการตัดไม้ทำลายป่าในรอบปีที่ผ่านมา
ต้องช่วยกันค่ะ ปลูกคนละต้นต่อปี ก็ยังดีนะคะ
หวัดดีค่ะ
อยากให้ชุมชนปลูกต้นไม้จะได้ชดใช้ธรรมชาติให้กลับคืนอย่างเดิมค่ะ