สายฝนโปรยปรายไม่หยุด ทำให้นึกถึง
..เช้าวันอาทิตย์ วันที่โรงเรียนบนดอยปิดตามปฏิทินดอย
เพื่อหยุดให้ครูพักผ่อนเตรียมการสอน และซักเสื้อผ้า
...เธอต้องเตรียมเสื้อกีฬา กับกางเกงขายาวผ้าร่มไปเยอะนะ....
....ต้องขอบคำพูดของแม่ครูที่เคารพ
เพราะฝนที่มีทุกฤดูบนดอยนี่เอง ทำให้เสื้อกีฬา กางเกงผ้าร่มที่นี่ขายดี
รวมทั้งถุงเท้าสีสันสวยงาม ที่ขาดไม่ได้ รองเท้าโฟวิลล์ ( รองเท้ายาง )
ด้วยหนทางที่เฉอะแฉะ ทำให้รองเท้าพวกนี้มีประโยชน์ .. เฉพาะที่...
...แต่ครูเอใช้รองเท้าบูตค่ะ....ยาวๆเหมือนเขาใส่ไปสวนนะค่ะ
กันขี้ดินขี้โคลนเลอะขอบกางเกงได้ด้วย อิอิ
สายวันนี้เด็กหญิงดั้ง นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เดินผ่านโรงเรียนหลายรอบ
เพื่อไปตามหมอตำแย พอทราบความว่า แม่ของเธอจะคลอดลูก
สักพัก ครูจิ๊ดชวนครูเอไปเยี่ยม คาดว่าเด็กน่าจะออกมาแล้ว
พอไปถึงปรากฏว่า เธอยังไม่คลอด ดูทุกอย่างเป็นปกติ เหมือนไม่มีอะไร
ปกติม้งจะใส่ชุดผ้ากำมะยี่สีดำ กระโปรงสั้นจีบรอบ เสื้อเอวลอยผูกข้าง ขอบชายเสื้อ ขอบปลายแขนตกแต่งด้วยผ้ามีสีสันสดสวย ส่วนมากจะสวมใส่ในงานพิธีสำคัญ เช่น ปีใหม่ม้ง
แต่วันนี้ แม่ของดั้งเธอก็อยู่ในชุดสวยผมเกล้ามวยสูงๆ และนอนใกล้กองไฟสลัวๆกลางบ้าน
ข้างกายเธอมีพร้อมแก้วน้ำที่ทำจากไม้ไผ่ กาต้มน้ำที่ดำจนมองไม่เห็น
และผิวไม้ไผ่ที่บางเฉียบ ผ้าเช็ดตัวใหม่ผืนหนึ่ง ผ้าขาวม้า ที่มัดกลางห้อง เครื่องเส้นไหว้ ....
เอ ....เขาจะคลอดอย่างไง ...งง
ครูเอกับครูจิ๊ดก็ออกไปคุยกับพ่อเด็กข้างนอก
สักพักดั้งก็มาบอกให้ไปดูในบ้านได้ ยกเว้นผู้ชาย
....ภาพที่เห็นแม่เด็กนั่งยองๆจับผ้าที่ผูกไว้กลางห้อง
กระโปรงสวยๆที่เธอสวมใส่บังมิดจนเราไม่ต้องเห็นภาพนั่น
...อ๋อ มิน่าเธอถึงสวมใส่เพื่อง่ายและสะดวกนั่นเอง
โดยมีแม่หมอตำแย แก่ๆคนหนึ่ง ประคองเธอด้านหลัง
มีผ้าขนหนูและผิวไม้ไผ่ กะละมังน้ำร้อนวางข้างๆ
เห็นแล้วอึ้ง.....ยาชาก็ไม่มี มีดเครื่องมือก็ไม่มี
...เธอกำลังแบ่งลมหายใจ ไปพร้อมกับเสียงหมอตำแยที่พูดภาษาท้องถิ่น
ครูเอกับครูจิ๊ด ทนดูไม่ได้ เลยออกมาขอรอข้างนอกบ้าน
เห้อ....ใจคอไม่ดี ขอลุ้นข้างนอกดีกว่า
ก็ยังอดสงสัยไม่ได้แล้วจะเอาอะไรตัดสายรก สายรกเด็กที่เขาว่าเหนียวมากๆ
ได้ความจากดั้งว่า ก็ผิวไม้ไผ่ที่ครูเห็นนั่นแหละค่ะ
...........................................................
......นานไปสักพัก....ก็ได้ยินเสียงเด็กแผดร้องร้องเสียงดัง
เป็นเด็กผู้ชาย พ่อเด็กยิ้ม....ได้สมาชิกเพิ่ม...คนที่ 5 ของแม่คนที่ 2
ดีใจด้วย ...... ยินดีต้อนรับนักเรียนใหม่ในอนาคต....
อ้าว !! หนีไปนอนซะแล้ว รอฟังเรื่องราวต่อค่ะ
พี่ไปโรงเรียน 1 สัปดาห์แล้วค่ะ
ปีนี้ได้เลื่อนชั้น ต้องทำการบ้านหนัก
ทำงานประจำชั้นใหม่ทั้งหมด ตั้งแต่วิเคราะห์หลักสูตรทุกกลุ่มสาระการเรียนรู้เลยค่ะ
คิดถึงค่ะ
..อิอิ..หนีไปนอนซะละ..ดื้อๆเลย
จะมาอ่านต่อจ้ะ
ภาพนี้คุ้นๆนะคะน้องนกจ๋า..
ครูเอ..อยู่โรงเรียนบนดอยจ.แม่ฮ่องสอนหรือคะ..
ครูเอ..อยู่โรงเรียนบนดอยจ.แม่ฮ่องสอนหรือคะ..
สวัสดีค่ะ
มาทักทายค่ะ
...5555....ขำกับ...รองเท้าโฟวิลล์ ( รองเท้ายาง )
น่ารักดีค่ะ
(^___^)
ขอบคุณ พี่นก
อิอิ คืนนั้นง่วงจริงๆค่ะ
มาเขียนต่อแล้ว อิอิ แต่..ไม่ค่อยได้เรื่อง อิอิ
ไร้สาระ 5555
เป็นประสบการณ์ตรงมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
มีเรื่องคนตายด้วยค่ะ รออ่านะคะ
สวัสดีค่ะ ครูเอ
ขอบคุณค่ะ ศน.อ้วน
วันนี้ก็ง่วงๆๆ แต่นอนไม่ได้ รู้สึกปวดหัวตุบๆ
แวะมาทักทาย สบายดีนะคะ
หลับฝันดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณอ้อยเล็ก
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่สาวคนไม่มีราก
รองท้าโฟวิลล์ครูเอ เท่ห์ไม่เบานะค่ะ
ขอบคุณค่ะ ท่านเกษตร ( อยู่จังหวัด )
สงสัยเตียงนอนสวยๆนี้ วันวานหวานของใครหรือปล่าวค่ะ
น่ารักดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่นกที่แวะมาอีกรอบ
รูปนี้ต่างกันที่ คนในภาพนี้มีเขี้ยว อิอิ
ขอบคุณค่ะ คุณสายธาร
แล้วดึกๆจะแวะไปหาอีกนะค่ะ
ขอบคุณทกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือน
ครูเอสบายดีค่ะ
ห่างหายไปนาน
ต่อไม่ค่อยติด อิอิ
มานั่งอ่านบันทึกเก่าๆ..เราเขียนไปได้ไงเนี่ย อิอิ
ควันหลง วันวาน...