ถ้าหนังสือพูดได้...
ถ้าหนังสือ(เก่า)พูดได้
หนังสือจะบอกอะไรเราบ้างนะ?
นี่เป็นหนังสือเก่ามากบางส่วน ที่ถูกคัดแยกแล้ว
ส่วนที่เห็นนี่อาจจะโดนทอด...ทิ้ง...
หนังสืออายุมากกว่าเราหลาย ๆ สิบปี
บางเล่ม ดู วัน เดือน ปีให้ดี ๆ คุณอาจจะยังไม่เกิด
หนังสือเก่าบางเล่มโชคดี...
ได้เลื่อนระดับเป็นเอกสารหายากแบบนี้
อยากรู้ไหม...กว่าจะฟื้นคืนชีพได้ เขาทำกันอย่างไร...
(สืบเนื่องจาก ทายาทของศาสตราจารย์สุกิจ นิมมานเหมินท์ อดีตนายกสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มอบหนังสือที่เป็นสมบัติส่วนบุคคลของศาสตราจารย์สุกิจ นิมมานเหมินท์ จำนวนประมาณ 2,000 เล่ม ให้แก่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยสำนักหอสมุดจะนำมาจัดเก็บ และให้บริการในสำนักหอสมุด ซึ่งในขณะนี้ สำนักหอสมุด นำหนังสือทั้งหมดมาดำเนินการตามกระบวนการทางบรรณารักษศาสตร์ และจัดเตรียมสถานที่สำหรับจัดทำ เป็น “ห้องศาสตราจารย์สุกิจ นิมมานเหมินท์” พร้อม ทั้งกำหนดให้มีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการต่อไป และจากการสำรวจแยกประเภทหนังสือทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ พบว่ามีประเภทหนังสือทั่วไป หนังสืออนุสรณ์งานศพ แบบเรียน อนุสรณ์ของโรงเรียนและใบลาน สำหรับกระบวนการดำเนินงานเริ่มจากงานพัฒนาทรัพยากร ทำ Order record ใน Acquisiton Module ส่งให้งานวิเคราะห์ทรัพยากรสารนิเทศ ดำเนินการ Key new record และทำ Item record ส่วนของใบลานและพับสา นำส่งให้งานอนุรักษ์และบำรุงรักษาทรัพยากรสารนิเทศดำเนินการ Digitize ตามหลักวิชาการ)
แล้วจะมาบอกเล่าให้ฟังนะคะ
แต่คำถามข้างบนถามว่า
ถ้าหนังสือพูดได้....คุณคิดว่าเขาจะพูดว่าอย่างไร? นะคะ
ความเห็น (45)
สวัสดีครับ
สบายดีนะครับ
ตอบคำถามครับ
จะพูดว่า "ท่านผู้อ่านที่เคารพ เราบอกท่านทั้งหมดเกี่ยวกับความรู้ที่เรามีทั้งเล่ม เราได้ให้ประโยชน์แก่ท่าน ใยท่านไม่ดูแลรักษาเราไว้เลย....."
สวัสดีครับคุณ ดาว อ่านฉันบ้างน่ะ อย่าเก็บฉันไว้แต่ในตู้ ฉันอยู่ในนี้เหงา
สวัสดีค่ะ
หนังสือคงพูดว่า "ดูแลฉันหน่อยซิค่ะ หรือหยิบฉันไปอ่านหน่อยค่ะ"
ได้อยู่กับหนังสือมีความสุขน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ พันคำ
"ท่านผู้อ่านที่เคารพ เราบอกท่านทั้งหมดเกี่ยวกับความรู้ที่เรามีทั้งเล่ม เราได้ให้ประโยชน์แก่ท่าน ใยท่านไม่ดูแลรักษาเราไว้เลย....."
เป็นหนังสือที่มีความสุขุม นุ่มนวลมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนได้พูดคุยกับนักปราชญ์
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่าผู้เฒ่า วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
"อ่านฉันบ้างน่ะ อย่าเก็บฉันไว้แต่ในตู้ ฉันอยู่ในนี้เหงา"
โรแมนติกจังค่ะ...ขอบพระคุณค่ะ
ดาวลูกไก่มีหนังสือแนวนี้โดนทอดทิ้ง ป่านนี้เจ้าของยังไม่มาตามหาเลยค่ะ...นี่ไงคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ สุนันทา
"ดูแลฉันหน่อยซิค่ะ หรือหยิบฉันไปอ่านหน่อยค่ะ"
เป็นหนังสือที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง คิดถึงนักธุรกิจผู้หญิงแถวหน้าเลยค่ะ แล้วหนอนๆ นักอ่าน จะอดใจไว้ได้อย่างไรนะคะ ขอบพระคุณค่ะ
ขออยู่ในสายตาเธอ...ตลอดไป
ถ้าหนังสือพูดได้ คงร้องเรียกคนให้ไปหยิบอ่านนะคะ
...นี่ๆๆ ฉันอยู่นี่ อยู่ตรงนี้ หยิบฉันไปอ่านบ้างเถอะ...
สวัสดีค่ะ pa_daeng
"ขออยู่ในสายตาเธอ...ตลอดไป"
วัยรุ่นมากเลยค่ะ ขอบพระคุณค่ะที่ร่วมสนุก (ทำเหมือนรายการเกมเลย55)
สวัสดีค่ะคุณ Sasinand
"...นี่ๆๆ ฉันอยู่นี่ อยู่ตรงนี้ หยิบฉันไปอ่านบ้างเถอะ..."
ประโยคนี้ คิดถึงเด็กวัยรุ่น สดๆใสๆ เลยค่ะ ดาวลูกไก่ตั้งใจใช้ช่วงเวลาวันหยุดอ่านบันทึกและแชร์ความคิดเห็นในบันทึกเรื่องการอ่านหนังสือค่ะ แต่อ่านคร่าวๆ ไปแล้วหนึ่งรอบ เตรียมภาพเกี่ยวกับหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ไว้ประกอบด้วยค่ะ ขอบพระคุณค่ะ
เขาจะพูดว่า "อ่านผมให้จบโดยไม่ข้ามหน้าครับ ผมมีเรื่องราวดีดีที่จะบอกคุณ...โอ๊ะๆ..ระวังกาแฟหก...เฮ้อ..เกือบไป ไม่งั้นผมหมดหล่อแน่ครับ เปิดผมทีละหน้า อย่าแรงครับเดี๋ยวเนื้อตัวผมมีแผล หรือต้องตัดอวัยวะไปเลย...และก็อย่าวางผมคว่ำหน้าอย่างนั้น ผมเจ็บมากเพราะต้องกางแขนออกนานๆ เอาที่คั่นกระดาษดีกว่าครับ..อ้อ ผมถ่ายทอดให้คุณหมดแล้ว อย่าลืมไปเล่าต่อด้วยนะครับ แล้วกรุณาเก็บผมในที่ปลอดภัยด้วยครับ ...ด้วยความขอบคุณครับ"
สวัสดีค่ะดาวลูกไก่
ถ้าเป็นหนังสือเก่าจะพูดว่า
*** แม้เวลาจะล่วงเลย แต่ฉันไม่เคยลืมเธอ
*** จำได้ไหมฉันเคยบอกอะไรไว้กับเธอ
*** ทิ้งฉันไว้กับแมลงสาบไม่กลัวบาปหรือไง ... ฮิๆๆๆ อันนี้ติดไว้ที่บ้านตัวเองค่ะ
สวัสดีครับพี่ดาว...ขอเข้ามาเล่นด้วยคนนะครับ
สำหรับเดย์นะครับพี่ดาว...หนังสือจะพูดว่า
" ไม่เป็นไร...แม้จะมีคนอ่านฉันเพียงหนึ่ง หรือสองคน แต่อย่างน้อยก็ยังมีคนอ่าน ^_^
แต่นี้ไป ฉันจะเป็นอะไรก็ได้ที่เธออยากให้เป็น ที่รองทีวี, รังหนู หรือแม้แต่เป็นเชื้อเพลิงในกองไฟเพื่อให้ไออุ่นกับใครสักคน แค่นี้ฉันก็สุขใจแล้ว ดีซะอีก...เพราะตอนเกิดมานั้นฉันเป็นเพียงหนังสือเล่มหนึ่ง ตอนนี้สิ...เป็นอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ^_^
ฉันเป็นนาฬิกาตายแห่งยุคสมัย ไม่ว่าวันนี้ หรือวันไหน ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม ขอบคุณที่ให้เกียรติหนังสือเก่าๆอย่างฉันนะคุณดาว ฉันดีใจที่วันนี้มีคนหนึ่งที่ห้องสมุดเชียงใหม่ให้ความสำคัญ ^_^"
วันนี้เดย์มาอารมณ์นี้ครับพี่ดาว อิอิ หนังสือเล่มนี้พูดมากจังเลยวุ๊ย 555 ขอบคุณมากๆครับ ชอบจัง ^_^
"ฉันคือขุมทรัพย์ทางปัญญา จงเดินเข้ามาหาฉัน แล้วปล่อยสายตา และความคิดของคุณผ่านร่างอันบอบบางของฉัน ไม่นานคุณจะรู้ และเข้าใจว่า สิ่งที่คุณปราถนามาชั่วชีวิตคืออะไร" อิอิ
สวัสดีครับ พี่ดาว
ผมชอบหนังสืออนุสรณ์งานศพแบบเก่าๆ เพราะนอกจากจะได้ทราบเรื่องของเจ้าของงานแล้ว บ่อยครั้งยังมีความรู้ที่หาได้ยากอีกด้วย
หนังสือเก่าทุกเล่มรอคนที่รู้คุณค่าของมันมาค้นพบครับ ผมไปงานสัปดาห์หนังสือทีไร จะตรงไปร้านขายหนังสือเก่าก่อนเลย เพราะว่าหนังสือใหม่หาง่ายตามร้านหนังสือในตอนนั้น แต่หนังสือเก่านี่ถ้าอยู่กรุงเทพต้องรู้แหล่งซื้อ (ซึ่งไม่ค่อยได้ไป)
ล่าสุดเพิ่งยืม "ลิลิตนารายน์สิบปาง" [ทำให้รู้ว่าชื่อ นารายน์ แบบเดิมสมัย ร.6 สะกดด้วย น. หนู] ของรุ่นพี่มาอ่านครับ (แต่ผิวคันยิบๆ เลย คงเพราะฝุ่น) ก็เลยต้องเอาไปถ่ายเอกสารบางส่วนอ่านเอา
ตอนนี้เห็นบางองค์กรนำหนังสือเก่ามาสแกนเก็บลง CD กันแล้ว แม้จะอ่านยากหน่อย แต่ก็ทำให้อยู่ได้อีกนาน
สวัสดีครับพี่ดาว
หนังสือเหล่านั้นคงพูดไม่ออก ช้ำใจที่โดนทอด...ทิ้งให้เป็นแบบนี้
สวัสดีครับ
แวะมาดูหนังสือหายากมากๆ
ไม่กล้าหยิบเลย
สงสัยต้องแวะไปดูเสียแล้ววว
สวัสดีค่ะคุณ คุณน้อยหน่า
"อ่านผมให้จบโดยไม่ข้ามหน้าครับ ผมมีเรื่องราวดีดีที่จะบอกคุณ...โอ๊ะๆ..ระวังกาแฟหก...เฮ้อ..เกือบไป ไม่งั้นผมหมดหล่อแน่ครับ เปิดผมทีละหน้า อย่าแรงครับเดี๋ยวเนื้อตัวผมมีแผล หรือต้องตัดอวัยวะไปเลย...และก็อย่าวางผมคว่ำหน้าอย่างนั้น ผมเจ็บมากเพราะต้องกางแขนออกนานๆ เอาที่คั่นกระดาษดีกว่าครับ..อ้อ ผมถ่ายทอดให้คุณหมดแล้ว อย่าลืมไปเล่าต่อด้วยนะครับ แล้วกรุณาเก็บผมในที่ปลอดภัยด้วยครับ ...ด้วยความขอบคุณครับ"
แบบนี้บอกได้ทันทีว่า หนังสือคือเพื่อนสนิทจริงๆ ค่ะ และยังมีบุคลิกความเป็นสุภาพบุรุษ ผู้ไม่หวังผลอะไรตอบแทนอีกด้วย ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ครู กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
"แม้เวลาจะล่วงเลย แต่ฉันไม่เคยลืมเธอ จำได้ไหมฉันเคยบอกอะไรไว้กับเธอทิ้งฉันไว้กับแมลงสาบไม่กลัวบาปหรือไง"
เอ...ใครนะก็เคยสัญญา...หนังสือเล่มนี้เรื่องนี้ แสนงอนด้วยหรือเปล่าคะ ^^ ดีจัง ถ้าหนังสือมีชีวิต จิตวิญญาณ ก็คงเหมือคนเรานะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ถ้าพุดได้ "ขอไม่พูดดีกว่า" มีความสุขนะคะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ดาว
ว้าว เห็นหนังสือเก่าๆ แล้วดูมีมนต์ขลังมากๆ เลยค่ะ
เคยเห็นพี่บรรณารักษ์ ที่มอ ซ่อมหนังสือเก่าๆ จน
เปลี่ยนลุคใหม่ ไฉไล เลยค่ะ ... ปูมีหนังสือ เตลมา เล่มนึง
ตั้งแต่ปี 1973 โน่นเลยค่ะ เนื้อกระดาษสีน้ำตาลกรอบแทบจะขาดแล้วค่ะ
ตอนนี้อยู่ในกรุ ไม่ได้ไปดูแลนานแล้ว ... ขอบคุณพี่ดาวนะคะ
พี่ดาวจ๋า....
โอ้โฮ....เห็นแล้วสงสารหนังสือจัง
หนังสือบางเล่ม เก่า..แต่มีคุณค่าทางจิตใจค่ะ ^_^
- ถ้าหนังสือเก่าพูดได้
- คงจะพูดว่า
- ลาก่อน...เพราะพวกเจ้าไม่เคยเห็นคุณค่าของเราเลย....
- และถ้าหนังสือพูดอย่างนี้ได้จริง ๆ
- คงจะสะท้อนอะไรได้มากมาย...
- โดยเฉพาะนิสัยไม่รักการอ่านของเด็กไทยสมัยนี้
- คุณดาวสบายดีนะคะ
มาอีกรอบ ชอบมากๆ และตกข่าวเลย
ยินดีด้วยนะคะ กับรางวัล แต่ไงบันทึกพี่ดาวก็ อยู่ในใจของใครหลายๆ คนเลยค่ะ
... รางวัลสุดซึ้ง ...
สวัสดีคร๊าบ adayday
หนังสือเล่มนี้ได้ขอสัญญิงสัญญากับพระเจ้า จะขอผูกสมัครรักจะเป็นไบ้ด้วยใช่ไหม ...โอ้แม่เจ้า
" ไม่เป็นไร...แม้จะมีคนอ่านฉันเพียงหนึ่ง หรือสองคน แต่อย่างน้อยก็ยังมีคนอ่าน ^_^
แต่นี้ไป ฉันจะเป็นอะไรก็ได้ที่เธออยากให้เป็น ที่รองทีวี, รังหนู หรือแม้แต่เป็นเชื้อเพลิงในกองไฟเพื่อให้ไออุ่นกับใครสักคน แค่นี้ฉันก็สุขใจแล้ว ดีซะอีก...เพราะตอนเกิดมานั้นฉันเป็นเพียงหนังสือเล่มหนึ่ง ตอนนี้สิ...เป็นอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ^_^
ฉันเป็นนาฬิกาตายแห่งยุคสมัย ไม่ว่าวันนี้ หรือวันไหน ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม ขอบคุณที่ให้เกียรติหนังสือเก่าๆอย่างฉันนะคุณดาว ฉันดีใจที่วันนี้มีคนหนึ่งที่ห้องสมุดเชียงใหม่ให้ความสำคัญ ^_^"
หนังสือเล่มนี้ สมกับน้องเดย์มากๆ เลยคร๊าบ เยี่ยมๆ ถูกใจมากเลยค่ะ
พี่กำลังปิ๊งความคิดค่ะ...ว่าอ่านใจหนังสือก็เหมือนได้อ่านใจเจ้าของ(วาทะ)(พูดแทน)หนังสือจริงไหมคะ ขอบคุณค่ะ เอ...จะมีใครยกมือเห้นด้วยไหมเนี่ย ^O^
สวัสดีค่ะคุณครูพี่ krutoi
"ฉันคือขุมทรัพย์ทางปัญญา จงเดินเข้ามาหาฉัน แล้วปล่อยสายตา และความคิดของคุณผ่านร่างอันบอบบางของฉัน ไม่นานคุณจะรู้ และเข้าใจว่า สิ่งที่คุณปราถนามาชั่วชีวิตคืออะไร"
อ่านความในใจของหนังสือพี่ครูต้อยแล้ว...จู่ๆ ก็คิดถึง คาริน ยิบราน ขึ้นมา เอ๊ะได้ยังไง ขอบคุณค่ะ เป็นอารมณ์รัญจวนหวลหา หรือกำลังตกอยู่ในภวังค์...รัก นะคะ ชอบค่ะชอบมากเช่นกัน ขอบพระคุณค่ะที่ร่วมสนุกกัน
สวัสดีค่ะน้อง พี่ชิว บัญชา ธนบุญสมบัติ
หนังสืออนุสรณ์งานศพ มีเรื่องราวที่มีคุณค่าอย่างมาก พี่แอบเปิดอ่านเอกสารหายากในภาพมาบ้างแล้วนะคะ บางเรื่องนำสาระที่มีการพิมพ์เผยแพร่ในยุคแรกที่มีโรงพิมพ์มาพิมพ์ซ้ำ ทำให้คนรุ่นหลังๆ ได้อ่าน พี่เคยเดินในงานหนังสือ เจอหนังสืองานศพของบุคคลในราชสกุล วางขายเป็นหนังสือเก่า ราคาเล่มละ 650 บาท ยังตัดใจซื้อมาเก็บไว้เลยค่ะ แต่เรื่องราวในหนังสือเป็นเรื่องทางประวัติศาสตร์
หนังสือหายาทั้งกองที่เห็นในภาพ ไม่รู้ว่าห้องสมุด มช. จะให้ยืมอย่างไร แล้วจะสแกนเป็นเอกสารดิจิทัลหรือไม่ คงต้องรอติดตามแล้วค่ะ
ถ้า ดร.ชิวและคุณบก.หมู มา มช. สงสัย ตาลุก วาว วาว ค่ะ...(แน๊ะ คุยเสียด้วย)
สวัสดีค่ะคุณพี่ไข่ วัชรา ทองหยอด
น่าสงสารนะคะ หัวใจเต้นแผ่วๆ ใกล้สิ้นชีวิตแล้วค่ะ รวมทั้งคนที่มีห้องทำงานแถวนั้นด้วย....นิ!
น้องดาวจ๋า..
พี่อ้วนขอไม่พูดแทนหนังสือนะคะ..
แต่อยากซ่อมอยากดูแลพวกเขามากกว่า
เห็นแล้วอยากหยิบอยากอ่านจัง..หนังสือหายาก
เหมือนติดคุกหนังสือค่ะ..
วันๆวนเวียนอยู่กับหนังสือ
..ข้าติดคุกครั้งนี้ชั่วชีวิต
เพราะหลงผิดคิดรักตัวอักษร
ถูกคุมขังตั้งแต่เช้าจนเข้านอน
ขอวิงวอนโปรดอย่ามาประกัน..
อิอิ..จำของใครมาก็ม่ายรุ๊..แต่ติดหนึบในใจ
สวัสดีค่ะคุณ บก. ธ.วั ช ชั ย
จัดโปรแกรมทัวร์เชียงใหม่อีกเมื่อไร แวะไปหาพี่นะคะ รับรอง จะ...ติดใจค่ะ...จุ๊ๆๆ ความลับนะคะ !^^
สวัสดีค่ะน้องpoo
หนังสือเก่ามีมนต์ขลังอย่างไรนะคะ พี่ว่าหนังสือที่เราเห็น กำลังนอนช้ำใจอยู่นะ...แต่หนังสือที่ผ่านการอนุรักษ์บำรุงรักษา เพื่อการฆ่าเชื้อโรค เชื้อราฯลฯ ที่เห็นจัดแถวหน้ากระดานเรียงสอง คงกำลังดี๊ด๊าเป็นแน่ เชื่อไหมคะว่า กว่าจะได้เห็นเรียงเป็นระเบียบนั้น ทำเอาบรรณารักษ์และเจ้าหน้าที่ห้องสมุดฝ่ายเทคนิค แทบจะเดินเข้าเดินออกโรงหมอเพราะเป็นโรคทางเดินหายใจและโรคผิวหนังกันเลยค่ะ
ขอบคุณน้องปูที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
สวัสดีค่ะน้องครู ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
ยกมือเห็นด้วยทุกประการค่ะ ขอบคุณค่ะ โรงเรียนเปิดแล้ว บอกเด็กๆ ให้ถนอมหนังสือด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ลาก่อน...เพราะพวกเจ้าไม่เคยเห็นคุณค่าของเราเลย....
โอ๊ย คุณครูถอดใจแล้วนะคะ น่า นะ นะ สู้กันอีกสักยกนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ ศน.อ้วน
ได้อ่านแน่ๆ ค่ะ เร็วๆ นี้นะคะ ตอนนี้กำลังรอ...สถาปนิกออกแบบห้องหนังสือ และรอการเปิดบริการ และรอ...รอ รอ..งบประมาณค่ะ (มั้ง)
เหมือนติดคุกหนังสือค่ะ..
วันๆวนเวียนอยู่กับหนังสือ
..ข้าติดคุกครั้งนี้ชั่วชีวิต
เพราะหลงผิดคิดรักตัวอักษร
ถูกคุมขังตั้งแต่เช้าจนเข้านอน
ขอวิงวอนโปรดอย่ามาประกัน..
แหม...อยากเห็นพี่อ้วนเดินเป็นหนู(ยิ้มแย้มแจ่มใส)ติดจั่นในคุกหนังสือแล้วสิคะ...
สวัสดีค่ะ
- จะมาทักทายตั้งแต่เมื่อคืน..เห็นแว๊บ ๆ
- มีบางคนชอบเอาหนังสือเก่าไปชั่งกิโลขาย
- ได้ตังค์ไม่เท่ากับราคาหนังสือใหม่แม้เพียง ๑ เล่ม
- จะพูดอย่างไรคะ..พูดไม่ออกค่ะ
- ...หนังสือเก่าบางเล่มโชคดี ได้เลื่อนระดับเป็นเอกสารหายาก...
- แล้วเล่มที่ "โชคไม่ดี" ละคะ ..สงสารจัง ไม่อยากเห็นหนังสือแม้เล่มเดียวถูกทิ้ง
- เห็นกองหนังสือ "รอทิ้ง" ของคุณดาวแล้วคิดถึงวันหนึ่งของเดือนตุลาเมื่อ ๗ ปีที่แล้ว
- ...หนังสือกองใหญ่ถูกขนออกมาจากห้อง ผอ. ที่เพิ่งเกษียณเพื่อ "รอทิ้ง" เหลือบเห็นหนังสือชื่อ "เจ้านายเล็กๆ-ยุวกษัตริย์" บรรจงหยิบมาดู เขาอยู่ในสภาพยับเยิน บวมฉุ หลายหน้าพองติดกัน ... เปิดอ่านไม่ได้แล้ว
- เป็นหนังสือที่พี่ให้เจ้านายยืมแล้วลืม...หาเท่าไหร่ก็ไม่พบ..วันนั้นพบเขาในสภาพที่ถูก "รอทิ้ง"
- หาร้านรับซ่อมยังไม่ได้จนวันนี้
- แต่ก็ดีใจที่ได้คืน...ขอเก็บหนังสือทรงคุณค่าด้านจิตใจเล่มนั้นไว้ในสภาพนั้น
- เมื่อไหร่จะเขียนเรื่อง การช่วยฟื้นคืนชีพหนังสือคะ จะตามอ่าน
สวัสดีค่ะคุณพี่ ครูคิม
หนังสือเก่ามีจุดหมายปลายทางที่ห้องสมุดที่รู้คุณค่าของการอนุรักษ์ หรือทำหน้าที่กระจายส่งต่อให้เกิดประโยชน์ หรือแม้แต่ปลายทางไปหยุดที่ร้านหนังสือมือสอง ยังดีเสียอีก ดีกว่าหนังสือเก่าถูกชั่งกิโลขายนะคะ
บู๊ธหนังสือเก่าในงานหนังสือมีสองประเภท
หนึ่งเป็นหนังสือที่ขายราคาถูกเหมื่อนให้เปล่าๆ คนเดินผ่านไปผ่านมา เจ้าของบู๊ธก็พยายามตะโกนโหวกเหวก
สองเป็นหนังสือที่ห่อพลาสติกอย่างดี ราคาเขยิบขึ้นไปสามสี่เท่า อยากจะเปิดอ่านก่อนตัดสินใจ ก็จะเจอเจ้าของร้านส่งสายตาเขียวๆ ให้นะคะ
เฮ้ออะไรก็ไม่ดีไม่ถูกใจซักอย่าง
ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้แวะไปเยี่ยมบันทึกเลยนะคะ และจะหายไปนานหน่อยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ nui
อ่านเรื่องหนังสือของคุณ nui โดนทอดทิ้งแบบนั้น แล้วถ้าเป็นเจ้าของเสียเองคงร้องไห้น่าดูเลยค่ะ หนังสือเล่มนี้เคยเปิดอ่านของคุณแม่ แล้วยังไม่กล้าหยิบมาเปิดอีกเพราะกลัวหนังสือบอบช้ำ
มีหนังสืออีกหลายเล่มที่พิมพ์สวยงาม เป็นหนังสือเช่น ต้นกำเนิดมาจากในราชสำนัก ที่อ่านน้อยครั้งมาก และใจแทบอยากนำขึ้นหิ้งบูชา(พระ) ก็มีค่ะ ซึ่งตรงนี้ น่าจะเป็นการคิดผิดนะคะ เพราะไม่ได้ทำให้หนังสือเป็นประโยชน์มากที่สุดตามวัตถุประสงค์ผู้ทำหนังสือ
ช่วงนี้ขออนุญาต พักไปทำภารกิจส่วนตัวหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ นะคะ และเผื่อเวลาเป็นโรคคิดถึงลูกสาวอีกเล็กน้อย แล้วจะกลับมาเล่าเรื่องในเชิงวิชาการ(นิดๆ )เกี่ยวกับหนังสือค่ะ (พอดีที่ทำงานจะจัดกิจกรรมสุนทรียเสวนาเรื่องการอนุรักษ์เอกสารโบราณ ด้วย น่าจะได้นำคลิปวิดีโอบางตอนมาเผยแพร่ด้วยค่ะ)
สวัสดีจ๊ะ มีความสุขนะคะ
- สงสัยจะพูดว่า
- จับผมเบาๆหน่อย
- ดูแลหนูดีๆนะคะ
- เพราะหนูบอบบางเหลือเกิน
- หรือไม่ก็.
- ถึงเขาจะเก่า
- แต่ค่าตัวแพงนะคะ อิอิ
- ปล. ผอ.ประจักษ์แอบมาเชียงใหม่
- ไม่บอกพวกเรา
- น้องดาวตามไปงอนๆๆๆได้เลย
สวัสดีและขอบคุณคุณ KRUPOM นะคะ ที่แวะเวียนมาทักทายกันสม่ำเสมอค่ะ ต้องขออภัยด้วยนะคะที่ไม่ได้กลับไปที่บันทึกครูป้อมบ่อยๆ นะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เจ๊ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
เย้ หนังสือสไตล์พี่เจ๊นี้แสนอารมณ์ดีไม่มีตกเหมือนตัวพี่เจ๊เลยค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาร่วมเปิดใจ(หนังสือ)
- มาฟ้องก่อนไปทำงาน
- มีคนแอบมาเชียงใหม่ไม่ยอมบอกพวกเรา
- น้องดาวตามไปงอนอีกคนนะคะ
- http://gotoknow.org/blog/paninin/262951 และ
- http://gotoknow.org/blog/paninin/263634
พี่เจ๊คะ อาจารย์ท่านเกรงใจเรานะค่ะ อย่างอนเลยนะคะ เดี๋ยวถึงตอนพี่เจ๊แอบไปไหนไม่บอกเจ้าของพื้นที่มั่ง...โดนงอนสามเท่านะคะ (วันนี้น้องก็แอบไปเที่ยวนครชัยศรี และสมุทรสงครามมาค่ะ ผ่านหลายพื้นที่เลย จุ๊ๆๆ อย่าเอ็ดดังไปนะคะ)