สภาวะใหม่ ความรู้สึกใหม่ต่องาน.....

สวัสดีครับ

การเป็นแพทย์ทั่วไปในโรงพยาบาล 60 เตียง และเป็นเมืองท่องเที่ยว ผู้คนที่หลากหลาย

รวมทั้งสุขภาวะของชุมชนสังคม ที่มีมากมาย แตกต่าง

ผู้คนที่เราเกี่ยวข้อสัมผัสทั้งในองค์กร และนอกองค์กรนั้นมีมากมาย

โดยเฉพาะผู้รับบริการ ผู้ป่วย ญาติ เป็นเรื่องของความสัมพันธ์...

เป็นความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงระหว่างการเป็นแพทย์ และการเป็นสมาชิกหนึ่งของสังคมและองค์กร

ที่ผ่านมาการทำงาน เรามักอยู่กับความรู้สึก อารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นตามสภาวะธรรมภายในของเรา

และตามสภาวะสิ่งแวดล้อมภายนอกที่มากระทบในห้วงเวลานั้นๆ

ส่งผลต่อความคิด อารมณ์ ความรู้สึกของเราที่อาจจะมีขึ้นลง รู้ตัว ไม่รู้ตัว

บางครั้งเราอาจจะทุกข์กับเรื่องราวที่มากระทบโดยเฉพาะกับงาน กับผู้คน กับเราเอง

มันขึ้นๆลงๆ เป็นช่องว่างที่กว้างพอสมควร.........

แต่เมื่อได้สดับฟัง เรียนรู้ และน้อมนำคำสอนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์มาลองปฏิบัติแล้ว

โดยเฉพาะการนำมาเชื่อมโยงกับการปฏิบัติงาน..........

แม้ว่าจะไม่ก้าวหน้ารวดเร็วเท่ากับการปฏิบัติในสถานที่วิเวก หรือสำนัก.. ก็ตาม

แต่ก็เป็นความเปลี่ยนแปลงที่เราก็เห็นได้ และรู้ได้ว่า

บางสิ่งบางอย่างค่อยๆเปลี่ยนไป.........

ไม่ว่างานวันนี้จะวุ่นวายเพียงใด คนไข้จะมาแบบไหน จะเยอะเพียงใด

แต่นั่นคือสภาวะ ภายนอกที่เราไม่อาจจะรู้และกำหนดได้

แต่สิ่งที่เราพอจะดูแล และบ่มเพอะ

หล่อเลี้ยงและรอดูการเติบโต ผลิบาน ออกดอกผลนั้น

คือ..จิตใจของเราเอง

เป็นการดูแล เรียนรู้ ปรับปรุง ให้เข้าใจ

รู้.. ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ปรากฏต่อเรา ณ ขณะนั้นๆ

ดังนั้นงานที่หนัก งานที่ทุกข์ สิ่งปรากฏที่ทุกข์ จึงเบาไปตามสภาวะของเราที่เปลี่ยนไป

แม้ว่าจะไม่ตลอดเวลา แต่ก็บ่อยครั้งขึ้น....นานขึ้น

ที่เหลือคือทำอย่างไรให้มันดีทั้งงานภายนอก

และงานภายในจิตใจ........

เป็นมุมมองใหม่ ที่รู้สึกว่าความทุกข์ต่องานนั้น....

มันเริ่มลดลง ทั้งๆที่งานก็หนักหนาสาหัสขึ้น...

หลายคนอาจจะไปไกลกว่านี้ แต่ผมกำลังเริ่มต้นครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย kmsabai
ใน ชีวิตเป็นธรรมะ ธรรมะเป็นอนัตตา

คำสำคัญ (Tags): #งาน#สติ#สภาวะธรรม

หมายเลขบันทึก: 263377เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2009 23:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน