ย้ายวิทยาเขต
มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา ดั้งเดิมและเริ่มต้นที่บ้านปารามีแต ต.บุดี อ.เมือง จ.ยะลา และได้เปิดดำเนินการที่นั้นอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี พ.ศ.2541 แต่เนื่องจากสภาพคับแคบเกินเพราะมีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณสี่สิบกว่าไร่ ย่อมมีอุปสรรคในการขยายงาน กรรมการมหาวิทยาลัยจึงได้ซื้อที่ใหม่และขยับขยายไปยัง บ้านโสร่ง ต.เขาตูม อ.ยะรัง จังหวัดปัตตาีนี แต่ก็ยังคงใช้ให้บริการ ณ ที่เก่า เป็นสถาบันภาษานานาชาติ เปิดสอนสำหรับนักศึกษาปีหนึ่งที่ต้องเตรียมภาษาก่อน ทั้งภาษาอาหรับและภาษาอังกฤษ
ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่เปลี่ยนแปลง มลภาวะไม่ได้ลด(อาจจะมีมากขึ้น) ทั้งนักศึกษา ทั้งอาจารย์เวลาป่วยมีโรคเกี่ยวกับทางปอด ทางหมอก็บอกเกือบจะทุกคนว่าให้หยุดสูบบุหรี่ ซึ่งเป็นเรื่องแปลกเพราะโดยส่วนใหญ่เกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ที่พวกเราไม่สูบบุหรี่
บางคนป่วยหนักถึงขนาดต้องย้ายออกจากมหาวิทยาลัย
จำได้ว่าครั้งหนึ่งทางสาธารณะสุขและอุตสาหกรรมจังหวัดมาตรวจ เคยมีคำสั่งให้โรงงานข้างปิดกิจการเพราะไม่สามารถดำเนินการตามที่ทางการให้แก้ไขได้ แต่แปลก..อุตสาหกรรมมาประกาศปิดเตอนเช้าพอตอนเย็นรองผู้ว่ามาเปิด ????
หลายคนได้พูดคุยเพื่อให้สภาพแวดล้อมดีขึ้นและมีความปลอดภัยแก่ทุกคนที่อยู่ข้างๆ ปีแล้วปีเล่ายังไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร สุดท้ายอธิการบดีเลือกเอาสุขภาพของสมาชิกมหาวิทยาลัยทั้ง นศ.ทั้งอาจารย์ให้ย้ายไปดำเนินกิจการต่างๆที่ โสร่ง จ.ปัตตานี
ประจวบเหมาะทีผมขอมติมหาวิทยาลัยให้ผนวกห้องสมุดของสถาบันภาษาและวิทยาชีคกอเซ็มฯ ให้อยู่ภายใต้สำนักวิทยบริการ เลยทำให้ผมต้องเข้าไปดูแลในเรื่องการย้ายในครั้งนี้ด้วย
ความเห็น (1)
เมื่อวาน ผมเห็นทางสถาบันภาษาเขาขนของกันวุ่นเลยครับ (มาตึกใหม่)