หลักสูตรครู Fa กับ การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม
จากวันที่ 3-4 พ.ค. 2552 ของการอบรมหลักสูตรครู Fa โดยการนำของครูแมว และคณะ ทุกขั้นตอนของการฝึกอบรมแบบการมีส่วนร่วมจะเห็นได้ว่าทุกคนมีความสุขจากเรียนรู้เป็นอย่างมาก
ตลอดการเรียนรู้เห็นได้ว่าครูแมวทำให้ทุกคนรู้สึกว่ามีส่วนร่วมในกิจกรรมโดยตลอด
เริ่มจากกติกาการเรียนรู้ร่วมกัน
การฝึกวินัยของการเรียนรู้ในทีมที่มุ่งเน้นการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นแบอิสระ มีความรู้สึกผ่อนคลาย ปลอดภัย อบอุ่น หรือที่เรียกว่า “สุนทรียสนทนา”
การถอดบทเรียนจากกิจกรรมทุกกิจกรรม
การสรุปบทเรียน
ครูแมวไม่ใช่วิทยากรที่มาบรรยายให้ความรู้ เพียงอย่างเดียว
พาพวกเราเรียนรู้ผ่านกิจกรรม
อีกทั้งทราบภายหลังว่าครูแมวและคณะก็ปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ ตามประสบการณ์ของครูแมวและคณะ
สะท้อนให้เห็นถึง Tacit Knowledge ที่มีอยู่ในตัวตน ประสานกับ Explicit Knowledge ของครูแมวและคณะ
การฝึกการอบรมบรรลุผลสำเร็จ ตามที่มุ่งหวัง คือ
1. บรรลุเป้าหมายของงาน
2. บรรลุเป้าหมายการพัฒนาคน(ครู Fa)
3. บรรลุเป้าหมายการพัฒนาองค์กรไปเป็นองค์กรเรียนรู้ และ
4. บรรลุความเป็นหมู่คณะ เกิดความเอื้ออาทรระหว่างกันของคนในที่ทำงาน
ทั้งนี้แรงจูงใจในการฝึกอบรม เป็นแรงจูงใจที่สอดคล้องกับการจัดการความรู้ คือ เป้าหมายที่งาน คน องค์กรในที่ทำงาน เป็นเงื่อนไขสำคัญของการฝึกอบรม โดยผ่านการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมของผู้เข้าอบรมโดยไม่รู้ตัว เพราะทุกคนเกิดการเรียนรู้โดยไม่รู้สึกตัว
อาจารย์คมสันครับ
เห็นภาพ เห็นบรรยากาศ ได้เนื้อหาที่นำมาเผยแพร่
ผมได้หยิบยืมภาพไปลงในบลอ็กของผมครับ
ขอบคุณครับ ที่นำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
ด้วยความยินดีครับ ท่านรองวิชชา
สวัสดีค่ะ คุณครูบินหลาดง
สวัสดีค่ะครูสันติคนดีศรีโรงเรียนบ่อไร่ เพิ่งว่างจากการเดินทางเลยแวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ ขอบคุณค่ะที่นำเรื่องการเรียนรู้ที่เราร่วมแลกเปลี่ยนกันมาเล่าขาน วันนี้และคงอึกหลายกาลเวลากว่าเราจะนำพาเพื่อนครูของเราข้ามพ้นทุกข์แห่งการไม่รู้แต่เข้าใจว่ารู้ เราต้องสร้างเครือข่ายความดีที่ค้นพบให้งอกงามในงานเรา โลกวันนี้ต้องการครูที่สร้างการเรียนรู้ส่การเปลี่ยนแปลง
ขอบคุณครูตา และครูแมวที่แวะมาทักทายให้กำลังใจครับ
ขอให้มีความสุขในการทำงานนะครับ
สวัสดีคะครุคมสันวันเวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วเหลือเกิน ณ มุกแก้ว สามวันสองคืนที่
นั้น อบอุ่นและประทับใจเป็นอย่างยิ่ง กิจกรรมผ่านกระบวนการเกิดการเรียนรู้หลายอย่างสำหรับครูบ้านบ่อไร่ได้กอดกัน นอนหนุนตัก ผักผ่อน พูดคุย นานมาแล้วที่เราไม่ได้มีความสุขอย่างนี้
ขอบคุณครับ"แม่หมูอ้วน"
ผมว่าความสุขไม่เลือนหายไปครับ
ขอแค่เราคิดถึงมัน แล้วกระทำอยากที่เคยทำ
ความรู้สึกนั้นก็จะกลับมาเองครับ
สู้ๆๆๆ ครับ