ธนาคารของชุมชน

 

    คนในชุมชน เมื่อเศรษฐกิจรัดตัวมากๆ ก็มักไม่มีที่พึ่ง การกู้ยืมภายนอก หรือผู้ที่มีฐานะมากกว่า

ก็ต้องจ่ายมากกว่า ชาวบ้านรู้ว่าจ่ายมากกว่า แต่ก็ยินดี

                   

       การที่จะตั้งธนาคารของชุมชนได้ ต้องใช้ความเชื่อมั่น ไว้ใจกัน ความไม่ระแวงสงสัยซึ่งก็ยากมาก

ชุมชนต้องต่อสู้ภายในแต่ละคน   และการฟังเพื่อนบ้าน   ฟังผู้อื่นอย่างสูง

 

       ในชุมชนเองก็มีความขัดแย้งกันอยู่ในหลายกลุ่ม หลายคุ้มบ้าน  แต่ในความมืด ก็มักจะแสงเล็กๆ

อยู่ในทุกคน

 

       การฝ่าฟันความคิด ที่จะช่วยเหลือกัน ก็เป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้ไปด้วยกัน  ถ้าจะมืด ก็ต้องยอมให้มืด

เพื่อรอให้เห็นว่า ไม่มีมุมไหนของโลกที่จะมีสีเดียว

 

                                            

               กิจกรรมการออม ฝาก  และ   กู้  จึงเป็นกิจกรรมปรกติ แต่ที่น่าสนใจ ว่า วันที่เรามารวมกันนั้น

ก็สนุกสนานไปพร้อมกันด้วย 

               ใครผลิตอะไรได้  ใครหาอะไรมาได้  ก็นำมาแลกเปลี่ยนกัน

 

                        

              จุดเริ่มต้นเล็กๆ มักจะนำไปสู่สิ่งใหม่ๆเสมอ

[แก้ว]

ขออวยพรให้ธนาคารชุมชนของคุณเข้มแข็งเพื่อช่วยให้ชาวบ้านไม่ต้องจ่ายดอกโหดให้นายทุนเงินกู้ค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ผมไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานแล้ว
• เห็นเขียนบันทึกเรื่องนี้ กลัวว่าจะยังไม่ได้เข้าไปอ่าน เรื่องราวเกี่ยวกับ ธนาคารชีวิต ของชุมชนวัดดอน ที่สงขลา ที่ชาว G2K แวะไปเยี่ยมเมื่อเดือนก่อนเลยแวะมาฝากไว้ ที่น้องมะปรางรวบรวมไว้ เลือกดูได้นะครับ

[ปัทมาวดี ซูซูกิ]

สวัสดีค่ะคุณหน่อย

วิถีชาวบ้าน วิถีไทย ยังไงก็อบอุ่น

จากประสบการณ์ ในหลายๆกิจกรรมที่ทำ พบว่า ผู้คนจะยิ้มแย้ม สนุกสนานมากที่สุดตอนได้แลกเปลี่ยน แต่มีคนเมืองพูดกระทบว่า "เหมือนเด็กเล่นขายของ"

แต่จริงๆ ตอนเราเป็นเด็กได้เล่นสนุกสนาน ก็เป็นความสุขใช่ไหมคะ

ส่วนชาวบ้านบอกว่า "ใจแลกใจ" รู้ว่าใครใจกว้าง ใจดี ชอบให้ หรือไม่ยอมเสียเปรียบใคร ก็ตอนแลกเปลี่ยนนี่แหละค่ะ

สบายดีนะคะ แล้วจะโทรหาค่ะ

[ปัทมาวดี ซูซูกิ]

อ้อ.. แลกเปลี่ยน ถ้าจะให้ดี เอาของที่มีมาแลกกันนะคะ อย่าซื้อของมาแลก ใครทำอาหารเก่ง ก็ทำมาแลกได้ค่ะ เหมือนทำปิ่นโตไปวัด ทำไปคนละอย่าง แต่ได้ทาน (แลกมาได้) ตั้ง 5-6 อย่าง